SW-ตอนที่ 46 ภัยเงียบ

อเล็กซ์ นั่งอยู่บนต้นไม้ขณะที่ แคมป์ไฟกำลังลุกไหม้อยู่ข้างใต้เขา ที่นั่นมีไม้เสียบเนื้อหลายชิ้นแขวนอยู่ใกล้ไฟ และ อเล็กซ์ ก็กำลังกินไม้เสียบเนื้อ ชิ้นหนึ่งอยู่ อเล็กซ์ กระโดดลงมาเป็นครั้งคราวเพื่อหยิบไม้เสียบเนื้ออีกอัน แล้วกลับขึ้นไปบนต้นไม้ เขาไม่แน่ใจว่ายังมีสิ่งมีชีวิตใดอาศัยอยู่บริเวณนี้หรือไม่ ดังนั้นเขาจึงพยายามซ่อนตัวให้มากที่สุด

อะไรก็ตามที่มาที่นี่ มักจะถูกดึงดูดความสนใจไปที่ กองไฟ และ รถลากเลื่อน ซึ่งส่งผลให้ อเล็กซ์ เป็นฝ่ายริเริ่มได้

หลังจาก กินเนื้อสัตว์ไปได้ไม่มาก อเล็กซ์ ก็ดึงไม้เสียบที่เหลือออกจากกองไฟ และ ใช้เสื้อผ้าสำรองห่อมันเอาไว้ พร้อมกับนำไปเก็บไว้บนรถลากเลื่อน เพื่อที่พรุ่งนี้เขาจะได้กินมันระหว่างเดินทาง

ผ่านไป 2-3 ชั่วโมง ตอนนี้ ราตรีได้มาเยือนแล้ว

และนั่นคือตอนที่ อเล็กซ์ รู้สึกถึงบางสิ่งที่เข้ามาใกล้

อเล็กซ์ ไม่ได้ยินหรือมองเห็นสิ่งมีชีวิตที่กำลังเข้ามาใกล้ แต่เขารู้สึกว่ามีมานาธาตุน้ำแข็งจำนวนมาก กำลังเคลื่อนที่มาหาเขา

อเล็กซ์ ค่อยๆ ลุกขึ้นจากกิ่งไม้ และ เดินไปที่ต้นไม้ถัดไปอย่างเงียบๆ

อเล็กซ์ รู้สึกกังวลใจ แต่เขาก็พยายามบังคับตัวเองให้สงบสติอารมณ์ ‘ตัดสินจากการเคลื่อนไหวของมานาธาตุน้ำแข็ง นี่อาจจะเป็นสิ่งมีชีวิตในอาณาจักรพลังที่สอง และ แน่นอนว่าคงไม่ใช่ช่วงแรกเริ่มแน่ๆ’

‘ฉันคงไม่สามารถต่อสู้กับสิ่งนี้ได้’

หลังจากย้ายต้นไม้สองต้นและออกจากแคมป์ชั่วคราว อเล็กซ์ ก็หลับตาและมุ่งความสนใจไปที่ มานาธาตุน้ำแข็งในอากาศ

ในใจของ อเล็กซ์ เขาเห็นลูกบอลสีน้ำเงินขนาดใหญ่ของมานาธาตุน้ำแข็งที่กำลังเคลื่อนที่เข้าหาแคมป์เก่าของเขา โดย ลูกบอลสีน้ำเงินนี้ มีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2 เมตร ซึ่งทำให้ อเล็กซ์ รู้สึกสับสนเล็กน้อย

‘มันให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าสิ่งมีชีวิตตัวนี้ มีความยาวพอๆ กับความกว้างของมัน ถึงแม้ว่าจะไม่ยาวหรือกว้าง แต่มันก็ค่อนข้างสูง สงสัยจังว่าสิ่งมีชีวิตใดที่มีลักษณะแบบนี้’

ที่น่าแปลกก็คือ อเล็กซ์ ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย

ทั้งป่าค่อนข้างเงียบสนิท และ ปรากฏความคิดที่หวาดกลัวเท่านั้น

สิ่งมีชีวิตขนาดนี้ น่าจะส่งเสียงอะไรสักอย่าง แน่นอนว่า แมวเพชฌฆาต ก็เป็นสัตว์ร้ายที่ค่อนข้างเงียบเช่นกัน แต่เพราะพวกมันมีความสัมพันธ์กับธาตุมืด และ อเล็กซ์ ค่อนข้างแน่ใจว่า ความสัมพันธ์ธาตุมืด ได้อนุญาติให้ แมวเพชฌฆาต เป็นสิ่งมีชีวิตที่ซุ่มโจมตีอย่างเงียบเชียบได้

แต่สิ่งมีชีวิตที่เพิ่งเข้ามาในค่ายของ อเล็กซ์ เห็นได้ชัดว่ามีความสัมพันธ์กับธาตุน้ำแข็ง

‘ถ้าฉันไม่ได้ตรวจจับความเคลื่อนไหวของมานาธาตุน้ำแข็ง บางที การรอดชีวิตของฉันอาจจะขึ้นอยู่กับโชค โชคดีที่มันมีลักษณะตรงกับคุณสมบัติของฉัน ถึงแม้ว่าฉันจะไม่สังเกตเห็นมัน แต่ฉันก็พอจะจับสัมผัสมันได้’

ตามการรับรู้ของ อเล็กซ์ สิ่งมีชีวิตนั้นได้หยุดอยู่ที่แคมป์ไฟก่อนหน้านี้ของ อเล็กซ์ จากนั้น บรรยากาศก็ดูเหมือนจะเย็นลง

‘มันดับไฟงั้นเหรอ? หรือว่ามันจะไม่ชอบไฟเนื่องจากความสัมพันธ์เชิงธาตุของมัน?’

จากนั้น อเล็กซ์ ก็รู้สึกว่าสิ่งมีชีวิตตัวนั้น ได้มุ่งหน้าไปที่ เกวียนของเขาที่บรรจุไม้น้ำแข็งจำนวนมากเอาไว้

‘หวังว่ามันจะไม่กินมานาธาตุน้ำแข็งไปจนหมด’

สิ่งมีชีวิตนั้นไปที่ เกวียนลากเลื่อน และ หยุดอยู่ตรงหน้ามันประมาณ 2-3 วินาที หลังจากนั้น ลูกบอลที่เป็นสัญลักษณ์ของ สิ่งมีชีวิต ก็ข้ามเกวียนไป

อเล็กซ์ เริ่มวิตกกังวล หากสิ่งนั้นใช้มานาธาตุน้ำแข็งไปจนหมด ไม้น้ำแข็ง ก็จะสูญเสียคุณค่าของมันไป

โชคดีที่สิ่งมีชีวิตนั้นเดินไปรอบๆ รถลากเลื่อนเท่านั้น มันปีนขึ้นไปและวนรอบมัน และ หยุดอยู่ข้างๆ แน่นอนว่ามันค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเกวียนลากเลื่อน

สิ่งมีชีวิตตัวนี้ เคลื่อนไหวไปมาบ่อยมาก แต่ อเล็กซ์ กลับไม่ได้ยินเสียงใดๆ จากมันเลย

ไม่กี่วินาทีต่อมา สิ่งมีชีวิตตัวนี้ ก็ออกจากรถลากเลื่อน โดยไม่ได้ดูดซับมานาธาตุน้ำแข็ง

แต่ อเล็กซ์ รู้สึกว่ามันกำลังมุ่งหน้ามาหาเขา แม้ว่ามันจะไม่ได้เคลื่อนที่เร็วมาก แต่มันพุ่งเข้ามาหาต้นไม้ของเขาอย่างแน่นอน

สิ่งนี้ทำให้ อเล็กซ์ หรี่ตาลงขณะที่เขาตัดสินใจเพียงเสี้ยววินาที

ฟุ่บ!

อเล็กซ์ ยิงระเบิดน้ำแข็งไปที่ด้านหน้าของเขา และ หมุนวนรอบต้นไม้อย่างรวดเร็ว

ในการรับรู้ของ อเล็กซ์ ลูกบอลน้ำแข็งได้พุ่งตัวไปยังทิศทางของระเบิดน้ำแข็งของ อเล็กซ์ ด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ

แต่ อเล็กซ์ กลับไม่ได้ยินเสียงใดๆ

หลังจากนั้น อเล็กซ์ ก็ค่อยๆ ปีนลงจากต้นไม้อย่างช้าๆ และ เงียบๆ พร้อมกับย่องไปทางเกวียนของเขา

‘สิ่งนั้นมีความสัมพันธ์กับธาตุน้ำแข็ง บางทีมันอาจจะสัมผัสได้ถึงมานาธาตุน้ำแข็ง และ มันก็คงจะรู้สึกถึงมานาธาตุน้ำแข็งอันเล็กน้อยจากแขนซ้ายของฉัน’

ในการรับรู้ของ อเล็กซ์ ลูกบอลสีน้ำเงิน กำลังเคลื่อนที่ไปรอบๆ ป่าอย่างรวดเร็ว มันเคลื่อนที่ขึ้นต้นไม้ ลงต้นไม้ และ วิ่งไปรอบๆ ต้นไม้ ทันใดนั้น มันก็มองหาต้นกำเนิดของมานาธาตุน้ำแข็งเมื่อครู่นี้

สิ่งนี้ทำให้ อเล็กซ์ ต้องควบคุมตนเองทั้งหมด เพื่อไม่ให้วิ่งเข้าหา เกวียนของเขา และ ทำได้เพียงเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ

ในที่สุด สิ่งมีชีวิตตัวนั้น ก็ไปที่ต้นไม้ที่ อเล็กซ์ เพิ่งขึ้นไป อเล็กซ์ รู้สึกว่าสิ่งมีชีวิตตัวนั้น ขึ้นไปบนต้นไม้และเคลื่อนที่ไปรอบๆ ถ้า อเล็กซ์ ยังอยู่ที่นั่น เขาคงถูกพบตัวเป็นแน่

อเล็กซ์ มาถึงเกวียนลากเลื่อนและคลานไปข้างใต้อย่างช้าๆ จากนั้น เขาก็พยายามเงียบให้ได้มากที่สุด

สิ่งมีชีวิตตัวนั้น เห็นได้ชัดว่ามันสามารถสัมผัสถึงมานาธาตุน้ำแข็งได้ และ แขนซ้ายของ อเล็กซ์ ก็เหมือนกับ กลิ่นที่ดึงดูดมัน

ดังนั้น อเล็กซ์ จึงตั้งใจปกปิดมานาธาตุน้ำแข็งในแขนซ้ายของเขา ด้วยมานาธาตุน้ำแข็งของไม้น้ำแข็งทั้งหมด

อเล็กซ์ หวังว่า มานาธาตุน้ำแข็งของไม้น้ำแข็ง จะส่องสว่างมากกว่ามานาธาตุน้ำแข็งอันเล็กน้อยบนแขนซ้ายของเขา

สิ่งมีชีวิตตัวนั้นได้ตรวจสอบต้นไม้ต่างๆ ทั้งหมดในบริเวณโดยรอบ และ ในที่สุด มันก็กลับไปยังรถลากเลื่อน

จากนั้นมันก็หยุดตรงจุดที่แคมป์ไฟของ อเล็กซ์ ตั้งอยู่

อเล็กซ์ ลืมตาจากใต้เกวียนลากเลื่อน และ ในที่สุด เขาก็มองเห็นสิ่งมีชีวิตตัวนั้น

‘ไม่แปลกใจเลยที่ทำไมมันถึงเคลื่อนไหวได้เงียบมาก’

ลักษณะของมันคล้ายกับน้ำแข็งย้อยสีน้ำเงิน 8 อันที่หลอมรวมเข้ากับพื้นหิมะ ราวกับว่า น้ำแข็งย้อยเหล่านั้นและพื้นหิมะเป็นสิ่งอันเดียวกัน

เมื่อใดก็ตามที่สิ่งมีชีวิตตัวนี้ เคลื่อนไหว มันจะทิ้งส่วนเล็กๆ ไว้บนพื้นหิมะเท่านั้น ถ้าเกิด ไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งเหล่านี้ คงจะไม่มีใครสังเกตเห็นมัน เพราะมันเป็นเพียงจุดเล็กๆ สีฟ้าบนพื้นหิมะเท่านั้น

อเล็กซ์ มองดูพื้นดินข้างใต้เขาอย่างระวัง และ เขาก็เห็นจุดสีฟ้าเดียวกัน ซึ่งก็หมายความว่า มันได้ขยับตัวลงมาแล้ว

อเล็กซ์ ขยับศีรษะเล็กน้อย เพื่อมองดูสิ่งมีชีวิต

‘มันเหมือนกับ แมงมุมสีน้ำเงิน’

สิ่งมีชีวิตตัวนั้น เหมือนกับแมงมุมประเภทหนึ่งที่มีขายาวและบางอย่างไม่น่าเชื่อ แต่จริงๆ แล้วขาของมัน กลับดูไม่ใช่ขา มันเหมือนกับแท่งน้ำแข็งยาวๆ และ มีเพียงร่างกายที่แท้จริงของมันเท่านั้น ที่ดูมีเนื้อหนัง เมื่อรวมกับขาแล้ว มันมีความกว้างประมาณ 2 เมตร

‘มันแทนที่ขาของมันด้วยมานาธาตุน้ำแข็งที่บริสุทธิ์งั้นเหรอ?’ อเล็กซ์ คิด

แมงมุม แทบจะไม่ได้ขยับไปไหนเลย แต่ อเล็กซ์ เดาว่ามันน่าจะพยายามรับรู้ถึงแรงสั่นสะเทือนใดๆ

แมงมุมยังคงหยุดนิ่งอยู่ประมาณ 1 นาที แต่ อเล็กซ์ กลับรู้สึกเหมือนกับ หนึ่งชั่วโมงสำหรับเขา

จากนั้น แมงมุม ก็ค่อยๆ เดินจากไป โดยทิ้งจุดสีฟ้าไว้บนหิมะข้างใต้

หลังจากนั้นไม่นาน อเล็กซ์ ก็มองไม่เห็นมันอีกเลย และ เขาก็หลับตาลงเพื่อตรวจสอบสภาพแวดล้อมโดยรอบด้วยการรับรู้ของเขา

แมงมุมได้เดินต่อไปอย่างช้าๆ สักพัก มันก็พุ่งตัวไปด้านข้าง

อเล็กซ์ รู้สึกว่าแมงมุมมีความเร็วเกินขอบเขตการรับรู้ของเขา

“กี้!”

จากนั้น อเล็กซ์ ก็ได้ยินเสียงร้องอันเจ็บปวดของสัตว์ร้าย

สิ่งนี้ทำให้ อเล็กซ์ สูดลมหายใจและถอนหายใจออกมา

ดูเหมือนว่าแมงมุมตัวนั้นจะพบเหยื่อ ซึ่งก็หมายความว่ามันจะกลับไปยังที่ที่มันจากมา

‘เกือบไปแล้ว’ อเล็กซ์ คิดอย่างผ่อนคลาย ‘โชคดีที่มันมีความสัมพันธ์เชิงธาตุน้ำแข็ง ดูเหมือนว่าฉันจะต้องระมัดระวังตัวให้มากขึ้นในอนาคต ตอนนี้ ฉันอยู่ในโซนไวเวิร์นน้ำแข็งที่เต็มไปด้วยมานาธาตุน้ำแข็ง ดังนั้นสัตว์ร้ายทั้งหมดในเขตนี้ น่าจะมีความสัมพันธ์เชิงธาตุน้ำแข็ง ซึ่งทำให้ฉันรู้วิธีรับมือพวกมันก่อนที่พวกมันจะเข้ามาใกล้ฉัน’

‘อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้จะไม่เสมอไป เมื่อฉันไปถึง โซนสตอร์มอีเกิ้ล ที่น่าจะเต็มไปด้วยสัตว์ร้ายที่มีความสัมพันธ์ธาตุลม และ ฉันก็ไม่สามารถสัมผัสถึงมานาธาตุลมได้ ถึงแม้ว่าฉันจะแข็งแกร่งมากกว่าก่อนหน้านี้ แต่ก็ยังมีสิ่งมีชีวิตหลายชนิดในป่าที่แข็งแกร่งกว่าฉัน เพราะงั้น ฉันจะต้องพยายามหลีกเลี่ยงการอยู่ข้างนอกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้’

‘ดูเหมือนว่าฉันจะมั่นใจในตัวเองมากเกินไป’ อเล็กซ์ คิดเกี่ยวกับตัวของเขา

จากนั้น อเล็กซ์ ก็ค่อยๆ ออกจากเกวียน และ กลับไปที่ต้นไม้ของเขา รถลากเลื่อน ยังเป็นสัญญาณที่ดีสำหรับสิ่งมีชีวิตทุกตัวที่มีความสัมพันธ์ธาตุน้ำแข็ง และ อเล็กซ์ ก็มั่นใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ เพราะ แมงมุมตัวนั้นได้ตรวจสอบมันแล้ว

โชคดีที่ตลอดทั้งคืน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เมื่อ อเล็กซ์ เห็นแสงแรกของวัน เขาก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ

‘ได้เวลาที่จะเดินทางต่อแล้ว’