ตอนที่ 1150 การต่อสู้ระยะไกล (ฟรี)

ตอนที่ 1150 การต่อสู้ระยะไกล

โฮกกกกก!!

เสียงคำรามที่สะเทือนโลกดังขึ้นจากส่วนลึกของเหวสวรรค์ ราวกับว่ามันจะทำลายเหวสวรรค์จนหมดสิ้น

ในส่วนที่ลึกที่สุดของเหวสวรรค์

สัตว์ร้ายคำรามอย่างบ้าคลั่ง และปีนขึ้นไปบนเหวสวรรค์ โซ่สวรรค์สั่นสะเทือนอย่างบ้าคลั่ง ทำให้เกิดเสียงโลหะปะทะกัน

ภายใต้การยับยั้งของโซ่สวรรค์

ไม่ว่าสัตว์ร้ายจะดิ้นรนอย่างหนักแค่ไหน ต้องการออกจากเหวสวรรค์มากแค่ไหน มันก็ไม่สามารถออกไปได้

ในความเป็นจริง …

ร่างกายของมันไม่สามารถออกจากก้นบึ้งของเหวสวรรค์ได้

ความโกรธ!

ความโกรธอันมากล้น!

ตอนนี้หยินต้องการรีบออกจากเหวสวรรค์แม้จะต้องจ่ายทุกอย่าง แล้วฉีกฉินซู่เจียน ออกเป็นชิ้น ๆ

เขาเป็นคนเผด็จการโดยธรรมชาติ ก่อนหน้านี้ เขาโกรธมากแล้วเมื่อถูกฉินซู่เจียนหลอกเอาร่องรอยของกฎจันทราไป

แต่ตอนนี้ …

ร่องรอยของกฎจันทราหายไปอย่างสมบูรณ์ และกลายเป็นช่องโหว่ชั่วนิรันดร์ ความรู้สึกนั้นทำให้หยินมีแรงกระตุ้นที่จะทำลายโลกทั้งใบ

"ปล่อยข้าไป!"

“เจ้ามีสิทธิ์อะไรมากักขังข้า ในเมื่อไม่อยากให้ข้าปรากฏตัวทำไมเจ้าถึงให้กำเนิดข้า บอกข้าสิ บอกข้ามาสิ!”

หยินคำรามอย่างบ้าคลั่ง

เขาเกลียด!

เขาเกลียดฉินซู่เจียน และเขาเกลียดโลกไร้ขอบเขตมากยิ่งขึ้น

อีกฝ่ายให้กำเนิดเขา แต่กักขังเขาไว้ในส่วนลึกของเหวสวรรค์ตลอดไป หลายพันล้านปีก็เหมือนหนึ่งวัน และเขาไม่มีโอกาสเห็นแสงตะวันเลย

ความเจ็บปวดแบบนั้น

หากไม่มีประสบการณ์เป็นการส่วนตัวก็ไม่มีทางเข้าใจได้

เมื่อเวลาผ่านไป หยินมีบุคลิกที่เผด็จการ และไม่พอใจโดยธรรมชาติ

หยางแห่งทะเลไร้สิ้นสุดก็เหมือนกัน เนื่องด้วยเวลาอันยาวนาน เขาได้ค่อยๆ ขจัดความขุ่นเคืองที่กดขี่ข่มเหงในใจของเขาลง และกลายเป็นไม่สนใจทุกสิ่ง

แต่หยินแตกต่างออกไป

หลายปีที่ผ่านมาเขาไม่ได้ระงับความโกรธในใจ กลับกลายเป็นความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

มันเป็นเพียงว่า …

โซ่สวรรค์ไม่สามารถทำลายได้เว้นแต่จะเป็นผู้ข้ามกฏ

ไม่ว่าหยินจะโกรธแค่ไหน โลกก็ไม่ได้ให้คำตอบแก่เขา มีเพียงเสียงคำรามที่น่าสะพรึงกลัวเท่านั้นที่ดังก้องในเหวสวรรค์ เขย่าทวีปตะวันตกเล็กน้อย

มันแตกต่างจากเมื่อก่อนที่เขาคำรามเพียงสองครั้งแล้วหยุด

คราวนี้ความปั่นป่วนในเหวสวรรค์

มันกินเวลานานครึ่งเดือน

หยินคำรามคำราม และสาปแช่ง

แต่คำพูดของเขาไม่สามารถถ่ายทอดออกมาจากเหวสวรรค์ได้ มีเพียงเสียงคำรามเหล่านั้นเท่านั้นที่สามารถทะลวงพันธนาการแห่งเหวสวรรค์ได้

ในช่วงครึ่งเดือนนี้

ผู้คนในทวีปตะวันตกตกอยู่ในภาวะตื่นตระหนก

ไม่มีทางเลือกอื่น

พลังที่ปะทุออกมาจากหยินนั้นแข็งแกร่งอย่างยิ่ง

เสียงคำรามอันน่าสะพรึงกลัวนั้นดูเหมือนจะสามารถโจมตีวิญญาณของคนๆ หนึ่งได้โดยตรง ไม่ว่าฐานการบ่มเพาะจะสูงแค่ไหน ก็ไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้

สิ่งที่ทำให้พวกเขาชื่นชมยินดีคือ …

ตัวตนลึกลับในส่วนลึกของเหวสวรรค์ทำได้เพียงคำราม แต่ไม่มีวี่แววว่าจะออกมาจากเหวสวรรค์

เมื่อเวลาผ่านไป

แม้ว่าผู้คนในทวีปตะวันตกจะตกตะลึง แต่ความกลัวต่อเสียงคำรามก็หายไปเล็กน้อย

จนเสียงคำรามหายไปหมด

พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกได้ถึงความมึนงง

ศาลสวรรค์

เหล่าเทพไม่สนใจเสียงคำรามในเหวสวรรค์

ไม่ใช่ความลับอีกต่อไปที่ตัวตนลึกลับในส่วนลึกของเหวสวรรค์ไม่สามารถออกจากเหวสวรรค์ได้

ดังนั้นความกลัวต่อเหวสวรรค์ของพวกเขาจึงลดลงมาก

เมื่อเทียบกับเรื่องของเหวสวรรค์

เหล่าเทพกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นในศาลสวรรค์

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ …

การปรากฏของเทพจันทรา

นับตั้งแต่กำเนิดของเทพสุริยัน เหล่าเทพก็เข้าใจแล้วว่าตำแหน่งเทพของศาลสวรรค์ยังไม่ถึงขีดสุด มันยังสามารถขยายต่อไปได้

ตำแหน่งเทพสุริยันกลับตกอยู่กับจักรพรรดิวิหคเพลิง

ในระดับหนึ่ง เผ่าวิหคเพลิงถือเป็นเผ่าพันธุ์รองของเผ่ามนุษย์ เป็นเรื่องปกติสำหรับเธอที่จะได้รับตำแหน่งเทพสุริยัน

แต่ตำแหน่งเทพจันทราทำให้พวกเขาประหลาดใจ

โดยเฉพาะเซียวเฉิงเฟิง

ตอนนี้เขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังกินขี้

จักรพรรดิจันทรากลายเป็นอมตะ

เซียวเฉิงเฟิงไม่สนใจเรื่องนี้เลย

แต่ตอนนี้อีกฝ่ายกลายเป็นเทพจันทรา ในแง่ของสถานะ มันไม่ได้ด้อยกว่าเทพสงครามทั้งสี่เลย

เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันเช่นนี้

มันเกินความคาดหวังของเขาโดยสิ้นเชิง

แต่ไม่ว่าเซียวเฉิงเฟิงจะไม่พอใจแค่ไหน เขาก็รู้ด้วยว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะเข้าไปยุ่งได้

ณ ตอนนี้.

เสียงดังขึ้นในศาลสวรรค์

“ดวงอาทิตย์ และดวงจันทร์เข้าที่แล้ว เทพสุริยัน เทพจันทราลงมือเลย!”

ทันทีที่คำพูดนั้นจบลง

ออร่าอันทรงพลังปะทุออกมาจากวังทั้งสอง และมาบรรจบกันที่เหนือศาลสวรรค์

ในทะเลไร้สิ้นสุด

ดวงอาทิตย์ที่วางอยู่ในมือของรูปปั้นหินเปล่งออร่าที่แผดเผา พลังสุริยันดูเหมือนจะถูกดึงดูดโดยบางสิ่งบางอย่าง และกำลังจะหลุดพ้นจากการควบคุมของหยาง

“มีคนดึงพลังสุริยันออกไป!”

"มันคือใคร!"

หยางตื่นจากการหลับลึก และสังเกตเห็นการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติของดวงอาทิตย์ทันที

แต่เขาไม่จำเป็นต้องสงสัยเป็นเวลานานก่อนที่เขาจะเข้าใจ

ในโลก

นอกเหนือจากตัวเขาเอง คนเดียวที่สามารถดึงพลังสุริยันออกไปได้คือ ฉินซู่เจียน ผู้ซึ่งหลอกเอาร่องรอยของกฏสุริยันไปจากเขา

“เขาเอากฎสุริยันไปจากข้าเพื่อดึงพลังสุริยันออกมา?”

ตอนแรก หยางไม่รู้ว่าทำไมฉินซู่เจียนจึงต้องการร่องรอยของกฏสุริยัน

แต่ตอนนี้.

เขารู้แล้วว่าทำไม

ผ่านการครอบครองร่องรอยของกฏสุริยันจะดึงพลังสุริยันออกมาใช้เองได้โดยตรง

วิธีการดังกล่าวเป็นไปได้จริงๆ

“แต่… เจ้าประเมินตัวเองสูงเกินไป และประเมินข้าต่ำไป เจ้าต้องการที่จะดึงพลังสุริยันออกไปด้วยเพียงร่องรอยของกฏสุริยันแค่เสี้ยวเดียวงั้นรึ เพ้อฝันไปแล้ว”

หยางเยาะเย้ย

จากนั้น คลื่นพลังอันแรงกล้ามาจากรูปปั้นหิน จากนั้นก็บังคับผนึกพลังสุริยันเอาไว้

เขาไม่สามารถควบคุมการขึ้นและตกของดวงอาทิตย์ได้

แต่เขาสามารถควบคุมพลังสุริยันภายในได้ และไม่ปล่อยให้มันรั่วไหลออกมาง่ายๆ

ในเหวสวรรค์

หยินก็ทำเช่นเดียวกัน

เมื่อเขาสังเกตเห็นว่ามีใครบางคนกำลังขโมยพลังจันทรา พวกเขาก็ผนึกมันทันที

เมื่อหยิน และหยางพยายามหยุดยั้ง

โดยธรรมชาติแล้ว ศาลสวรรค์ไม่สามารถดึงพลังสุริยัน และพลังจันทราลงมาได้

ในวังสุริยัน

จักรพรรดิวิหคเพลิงในชุดแดงนั่งขัดสมาธิ ตราลอยอยู่ตรงหน้าเธอ เพลิงศักดิ์สิทธิ์อันกว้างใหญ่ปะทุออกมาจากตรา ทำให้อุณหภูมิของทั้งวังเพิ่มขึ้นถึงระดับที่น่าสะพรึงกลัว

“ผู้เชี่ยวชาญบางคนกำลังหยุดยั้งไม่ให้พลังสุริยันลงมา!”

จักรพรรดิวิหคเพลิงสามารถสัมผัสได้ชัดเจนว่ามีคนขัดขวางเมื่อเธอดึงพลังสุริยันลงมา

และคนที่ขัดขวางเธอนั้นแข็งแกร่งกว่าตัวเธอมาก

ไม่เพียงแค่นั้น.

จักรพรรดิวิหคเพลิงยังสัมผัสได้ถึงพลังอันน่าสะพรึงกลัวของกฎสุริยันจากอีกฝ่าย

ในฐานะที่เทพสุริยัน เธอไม่สามารถทำอะไรได้เลย

สำหรับสิ่งนี้ มันทำให้เธอตกตะลึง

“มีผู้เชี่ยวชาญที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้อยู่ในโลกด้วยหรือ? หรือจะเป็นบางสิ่งในส่วนลึกของทะเลไร้สิ้นสุดได้ผนึกพลังสุริยัน?”

สถานที่เดียวที่เธอนึกถึงคือสถานที่ๆ ดวงอาทิตย์ขึ้น และตก

จักรพรรดิวิหคเพลิงไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ในส่วนลึกของไร้สิ้นสุด

แต่เธอก็เข้าใจได้

เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น และตกที่นั่น ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีผู้เชี่ยวชาญที่สามารถควบคุมพลังสุริยันได้

แต่

ตอนนี้พลังสุริยันถูกปิดกั้น เธอไม่มีทางที่จะทำภารกิจที่จักรพรรดิสวรรค์มอบหมายให้สำเร็จได้

จักรพรรดิจันทราซึ่งอยู่ในวังเทพจันทราก็มีสีหน้าน่าเกลียดเช่นกัน

พลังจันทราถูกผนึก!

เธอพยายามอย่างดีที่สุด แต่เธอไม่สามารถชี้นำพลังจันทราให้ลงมาได้เลย

เหล่าเทพองค์อื่นๆ

ตอนนี้พวกเขาก็มีสีหน้าว่างเปล่าเช่นกัน

เกิดอะไรขึ้น?

ทำไมจนถึงขณะนี้ยังไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ เลย

นอกเหนือจากออร่าอันทรงพลังจากวังเทพสุริยัน และวังเทพจันทราแล้ว ก็ไม่มีสิ่งอื่นใดเกิดขึ้นอีก

ความรู้สึกนั้น.

เหมือนฟ้าร้องแต่ฝนไม่ตก มันน่าตกใจเล็กน้อย

บนบัลลังก์

ฉินซู่เจียนยังสัมผัสได้ถึงความผิดปกติในช่วงแรก

“ตำแหน่งเทพทั้งสองถูกตั้งขึ้นแล้ว หากพวกเจ้าสามารถหยุดยั้งมันได้ง่ายๆ เขาจะเรื่องไร้ความหมายเช่นนี้ไปทำไม?”

“พวกเจ้าทั้งสองยังสายตาสั้นเกินไป สิ่งที่เจ้ากำลังมองอยู่ตอนนี้ก็แค่มองท้องฟ้าจากก้นบ่อ!”

ฉินซู่เจียนส่ายหัว

จากนั้นเขาก็ชี้นิ้วไปที่บัญญัติเทพ

ทันใดนั้น แผนภูมิดาวก็ปรากฏขึ้น

ในแผนภูมิดาว

มีจุดแสงจำนวนมากปรากฏขึ้น และแต่ละจุดแสงก็อยู่ในตำแหน่งที่แตกต่างกัน

แต่เมื่อจุดแสงทั้งหมดเชื่อมต่อเข้าด้วยกัน พวกมันก็สร้างความลึกลับไม่รู้จบ

“ไม่มีทางที่จะใช้พลังเต็มที่ของค่ายกลซูโจวเทียนได้ แต่เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว”

ฉินซู่เจียนยิ้มแล้วกดบัญญัติเทพด้วยฝ่ามือของเขา ในช่วงเวลาถัดมาแผนภูมิดาวก็ถูกดึงออกมาโดยตรง

"ไป!"

ด้วยเสียงตะโกนเบาๆ แผนภูมิดาวพุ่งออกไป ทะลวงผ่านวังสวรรค์ และปกคลุมทั่วทั้งศาลสวรรค์

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้น และมองไปที่แผนภูมิดาวอันกว้างใหญ่

“เทพสวรรค์ เทพสุริยัน และเทพจันทรา ใช้แผนภูมิดาวนี้เป็นตัวอ้างอิง และค้นหาตำแหน่งของตัวเจ้าเอง!”

เสียงของฉินซู่เจียนดังขึ้น

มันออกมาจากวังสวรรค์ และเข้าหูของเหล่าเทพอย่างแม่นยำ

ทันใดนั้น

วังที่มีแสงดาวตกกระทบสั่นไหวเล็กน้อย จากนั้น ตามตำแหน่งของแผนภูมิดาว พวกเขาก็พบตำแหน่งของตนเอง

วังแต่ละแห่งได้เคลื่อนย้าย

วังบางแห่งครอบครองตำแหน่งผิด และในเวลานี้ พวกเขาก็ถูกบังคับให้เคลื่อนตัวออกไป

ไม่นาน วังทุกแห่งก็เข้าสู่ตำแหน่งตามภูมิดาว

“นำตราออกมาแล้วใส่ลงในแผนภูมิดาว”

ฉินซู่เจียนพูดขั้นตอนต่อไป

จักรพรรดิวิหคเพลิง และคนอื่นๆ ไม่ลังเล และส่งตราของพวกเขาขึ้นไปบนท้องฟ้าเหนือศาลสวรรค์ทันที

เมื่อตราเข้าสู่ตำแหน่งของตน

แผนภูมิดาวถูกกระตุ้นทันที

บูม

แรงกดดันมหาศาลปะทุขึ้น ทำให้ทุกคนเกิดภาพลวงตาว่าโลกทั้งใบเป็นเหมือนคุก

“วันนี้ ข้าจะส่งต่อค่ายกลซูโจวเทียนให้กับพวกเจ้า ใช้เป็นรากฐานในการชี้นำพลังของมันให้ลงมา!” ขณะที่ฉินซู่เจียนพูด เขาได้ส่งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขาเข้าสู่บัญญัติเทพแล้ว

ขณะนั้น เหล่าเทพต่างก็มีความทรงจำที่ไม่คุ้นเคยปรากฏขึ้น