Ch98: ความคิด 4

เมืองหลวงของจังหวัด ชานเมืองหนานโจว

เลือดสีแดงสดค่อยๆ ไหลไปตามแม่น้ำ และกระจายออกไปราวกับมันจูที่กำลังบานและไม้จันทน์

เสวียเว่ยหมินถือดาบที่หักด้วยมือเดียวแล้วคุกเข่าลงริมแม่น้ำ เลือดไหลออกมาจากอกของเขาอย่างต่อเนื่อง และไม่สามารถหยุดมันได้

"แกชนะ"

เขาจ้องมองไปที่โครงกระดูกสีเทาและสีดำที่อยู่อีกฟากหนึ่งของแม่น้ำ

"ฉันชนะครั้งที่แล้ว คราวนี้ถึงตาคุณแล้ว... พี่ชาย คุณยังคงใช้โมดูลอาวุธเดิมหลังจากหลายปีที่ผ่านมา นานแค่ไหนแล้วเนี่ย นับตั้งแต่โหมดอาร์เรย์ดาบของคุณได้รับการอัปเดต นานแค่ไหนแล้วที่พลังงานสำหรับเฟยยี่ถูกแทนที่ด้วยสิ่งอื่น?" กะโหลกสีขาวถือเฟยยี่ด้วยมือเดียว และร่างกายของเขาก็ลุกเป็นไฟด้วยเปลวไฟสีเทาอ่อน "เวลากำลังเปลี่ยนแปลงและเทคโนโลยีกำลังพัฒนา White Star และประเทศอื่นๆ ทั้งหมดกำลังพัฒนา แต่รัฐยี่ยังคงติดอยู่กับวิถีทางของตน โดยใช้ป้อมปรา Silent Fortress เพื่อปฏิเสธสิ่งใหม่ๆ และวิวัฒนาการ แม้แต่สูตรโลหะผสมพิเศษล่าสุดก็ยังคงใช้อยู่ กว่าสิบปีก่อน"

กระโหลกสีขาวค่อยๆ หยิบมือขวาที่ถูกตัดของเขาขึ้นมาจากพื้นแล้ววางลงบนข้อมือที่หัก หลังจากเกิดประกายไฟเล็กๆ มือขวาก็รวมเข้ากับข้อมือที่ถูกตัดอีกครั้ง และวงจรท่อด้านในก็เชื่อมต่อกันและซ่อมแซมใหม่ ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที ประสิทธิภาพส่วนใหญ่ก็กลับคืนมา

"พี่ชาย พวกเราคือ omnic ยิ่งเครื่องดนตรีของเราแข็งแกร่งเท่าไร เราก็จะแข็งแกร่งยิ่งขึ้นเท่านั้น ยิ่งโลหะผสมแข็งแกร่งและสนามพลังยิ่งแข็งแกร่ง เราก็จะปลอดภัยมากขึ้น"

เขามองไปที่เสวียเว่ยหมินซึ่งค่อยๆ หายใจไม่ออก เครื่องมือบินที่อยู่ในมือของเขาละลายโดยอัตโนมัติและกลับคืนสู่กระเป๋าเดินทางสีเงิน เมื่อหันกลับมา เขาไม่อ้อยอิ่งอีกต่อไป แล้วหายตัวไปอย่างรวดเร็วในป่ายามค่ำคืนที่รกร้าง และหายไป

ไม่นานหลังจากนั้น เครื่องบินสีขาวลำหนึ่งก็บินขึ้นไปกลางอากาศโดยมีเครื่องหมายหน่วยงานรักษาความปลอดภัยอยู่ด้านข้าง

เครื่องบินลงจอด

ติงจ้าวเฉิงและเจิ้งว่านหรูลงมาอย่างรวดเร็ว และสิ่งแรกที่พวกเขาเห็นคือเสวียเว่ยหมินที่คุกเข่าอยู่บนพื้น

"อาจารย์!!"

ทั้งสองคนหน้าซีดและรีบวิ่งไปหาอย่างรวดเร็ว

------------------------------

ในเวลาเช้าตรู่ ท้องฟ้าก็กลายเป็นสีขาว

หลี่เฉิงอี้เดินช้าๆ ออกจากป่าทึบ เกราะสีทองของเขากระเด็นไปด้วยจุดเลือดที่ยุ่งเหยิง

เกมจบลงแล้ว

ความคิดชั่วร้ายก็สำเร็จได้เช่นกัน

ในที่สุดวิวัฒนาการครั้งที่สองของดอกวิสทีเรียก็เสร็จสมบูรณ์

และเขาไม่ได้ฆ่าคนทั้งหมด การพัฒนาที่ยั่งยืนไม่ใช่แค่คำพูด แต่เป็นความตั้งใจจริงที่จะทำ หลี่เฉิงอี้ก็แค่ทำในสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นการรักษาที่เหมาะสมที่สุดแล้วจึงปล่อยตัวบุคคลนั้นไป

'อืม... มันเป็นการปล่อยแบบที่ทำให้คนคิดว่าตัวเองพบโอกาสที่จะหลบหนีด้วยตัวเองเลยล่ะ'

ขณะที่ยืนอยู่ในป่า เขามองดูคนไม่กี่คนที่เดินโซเซไปทางรถ SUV บนถนนบนภูเขาจากระยะไกล

พวกเขาช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ทีละขั้น และพวกเขาก็รู้สึกสบายใจราวกับได้เกิดใหม่จากเถ้าถ่าน

ยังมีคนเหลืออีกสี่คนจากกำลังคนก่อนหน้านี้ ในเวลาต่อๆ ไป พวกเขาจะหวาดกลัวและเกรงกลัวเขาอยู่เสมอ เมื่อใดก็ตามที่เขาต้องการ เขาจะปรากฏตัวและเก็บเกี่ยวคลื่นแห่งความกลัวและความคิดชั่วร้าย

มีชุดของขวัญความคิดชั่วร้ายทั้งหมดสี่ชุด ซึ่งเพียงพอสำหรับใช้เป็นเวลานาน

'น่าเสียดายที่ความคิดชั่วร้ายสามารถเก็บไว้ได้หลังจากการเก็บเกี่ยวอย่างถี่ถ้วนเท่านั้น คนสี่คนสามารถใช้ได้เพียงสี่ครั้งเท่านั้น'

แต่หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้ว หลี่เฉิงอี้ก็รู้สึกสงบอีกครั้ง

'โชคดีที่ในโลกนี้เราไม่สามารถฆ่าคนเลวทั้งหมดได้ ความหมายของชื่อ "ดอกไม้แห่งความชั่วร้าย" มาจากสิ่งนี้' เขาเข้าใจมันจริงๆ แล้ว

ในเวลานี้ หลังจากที่เครื่องหมายของดอกวิสทีเรีย Flower of Evil เสร็จสิ้น มันก็ตอบสนองอีกครั้งหลังจากความเงียบอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง

'เสื้อเกราะเกล็ดดอกวิสทีเรีย: ระดับวิวัฒนาการที่สามคือ 0% และความคิดชั่วร้ายคือ 0%'

เมื่อมองไปที่สัญลักษณ์ดอกไม้ที่เต้นสามครั้ง มุมปากของหลี่เฉิงอี้ใต้หมวกกันน็อคก็อดไม่ได้ที่จะขดตัว

'ขั้นตอนที่สำคัญที่สุดก็เสร็จสิ้นในที่สุด'

เขาหันหลังกลับและเดินเข้าไปในป่าทึบ ไม่นานหลังจากนั้น เกราะกลาดิโอลีบนร่างกายของเขาก็สลายไปอย่างรวดเร็ว และกลีบกลาดิโอลีก็ปลิวไปรอบๆ และเปลี่ยนเป็นกลีบดอกวิสทีเรียสีม่วงอย่างรวดเร็ว

กลีบจะรวมตัวกันเป็นเกล็ดใหม่

หลี่เฉิงอี้แตะเกล็ดบนแขนของเขา

'มันไม่ต่างจากเมื่อก่อนดูเหมือนว่ากุญแจสำคัญคือสถานะรายวัน'

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งและกระจายเกล็ดส่วนใหญ่บนร่างกายของเขา ยกเว้นใบหน้าของเขาที่เสื้อเกราะเกล็ดดอกไม้หลุดออกไป นอกนั้นเผยให้เห็นเนื้อและเลือดของเขาในชุดเสื้อเกราะที่ปกคลุมร่างกาย

ปึงงงงงง

หลี่เฉิงอี้สุ่มชกต้นไม้ที่อยู่ด้านข้าง

ความแข็งแกร่งนั้นอยู่ไกลเกินกว่าคนธรรมดาทั่วไปถึงแม้จะไม่มีการเพิ่มเกราะก็ตาม แรงกระแทกขนาดใหญ่เกือบหนึ่งตันทำให้เปลือกไม้และลำต้นบุบทันที

หลี่เฉิงอี้ยกกำปั้นขึ้นแล้วมองดู ไม่มีรอยขีดข่วนบนหมัดของเขา เขารู้สึกได้ชัดเจนว่าหมัดที่เพิ่งออกมา ราวกับว่ามันถูกปกป้องด้วยเสื้อคลุมเกล็ดดอกไม้ หมัดไม่ได้รับความเสียหายจากการเสียดสีปฏิกิริยาใดๆ

'มันเสร็จแล้ว!'

รอยยิ้มที่มีความสุขปรากฏบนใบหน้าของเขา เขาไม่ได้รู้สึกถึงอารมณ์อันบริสุทธิ์นี้มานานแล้วนับตั้งแต่เขาเข้าไปพัวพันในมุมอับ แม้แต่เสื้อผ้าประจำวันธรรมดาๆ ก็สามารถปกปิดได้ พลังเหนือธรรมชาติที่เห็นได้ชัดนี้ช่วยปรับปรุงความรู้สึกปลอดภัยของเขาอย่างมากในเวลานี้

'ต่อไป หาช่องทางย่อยทองคำแท่ง แล้วเอาเงินไปซื้อดอกไม้!'

เมื่อกำหนดเป้าหมายต่อไปแล้ว หลี่เฉิงอี้ก็หันหลังกลับและวิ่งอย่างรวดเร็ว และมุ่งหน้าลึกเข้าไปในป่าอย่างรวดเร็ว

หลังจากทำเงินได้เพียงพอแล้วก็ถึงเวลากลับมาพร้อมกับเครื่องมือบินและทองคำแท่ง

ไม่นานหลังจากนั้น รถยนต์จิปาถะคันเก่าที่แล่นผ่านสถานที่แห่งนี้ก็ถูกหลี่เฉิงอี้หยุด เขาใช้เงินหลายร้อยหยวนในการโบกรถไปตลอดทาง และในไม่ช้า เขาก็กลับมาที่ชานเมืองสุยหยาง จากนั้นก็เปลี่ยนเสื้อผ้า ทำความสะอาดร่องรอย ขึ้นแท็กซี่ และส่งจดหมายถึงเจ้านายและซองรันระหว่างทางไปบริษัท

'ผมออกมาจาก Silent Shop ได้สำเร็จ!'++++เฉิงอี้

ในบริษัท เขามักจะใช้นามแฝงที่เขาคุ้นเคยในตอนแรก และเขาไม่สนใจที่จะเปลี่ยนในภายหลัง ดังนั้นเขาจึงใช้มันเป็นชื่อบนหน้าจอของเขา

'เจ๋ง!'++++ซือหม่ากุย

ผู้ชายคนนี้มาจากไหนไม่รู้และออกเครื่องหมายอัศเจรีย์

'เธอเป็นอย่างไรบ้าง เธอได้รับบาดเจ็บหรือเปล่า?'++++เจ้านาย

'โชคดีฮะ ที่ครั้งนี้ผมโชคดี เตรียมตัวมาดี พอเข้าไปก็ซื้อของทันทีและซ่อนตัวเหมือนคราวที่แล้ว มีผู้มาใหม่ 2 คนเข้ามาช่วยกันยิงให้ ผมเลยเวลาสำเร็จ!'++++เฉิงอี้

ในตอนท้าย เขายังเพิ่มสัญลักษณ์อีโมจินำโชคอีกด้วย

'ของอยู่ไหน คราวนี้นายเอาอะไรออกมา?'++++ซองรัน

'ในมือผมจะไปบริษัททันที ครั้งนี้มันตื่นเต้นมาก สองคนนั้นร้องเพลง Double Act ให้ผมและพยายามหลอกผม'

หลี่เฉิงอี้เริ่มอธิบายรายละเอียดว่าเขาเกือบถูกสองคนหลอกได้อย่างไร เขาต่อสู้กับสติปัญญาอันน่าตื่นเต้นกับพวกเขาได้อย่างไร และในที่สุดก็ประสบความสำเร็จในการซื้อสินค้าและออกจากมุมอับไป

'ยังไงก็ตาม เพื่อนของฉันได้ทองคำแท่งมามากมาย เจ้านาย คุณช่วยขายมันได้ไหม'++++เฉิงอี้

ในเมืองที่ห่างออกไป เปลือกตาของซินดรากระตุกอย่างรุนแรง การได้รับทองคำแท่งจำนวนมากหมายความว่าอย่างไร? ทองคำแท่งสามารถหาได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? ผู้ชายคนนี้รู้จักคำว่าระมัดระวังมั้ยเนี่ย!?

'เธอนำมันกลับมาที่บริษัทแล้วฉันจะจ่ายเงินให้เธอ แต่มันไม่ได้มาจากแหล่งทางกฎหมายและอาจมีค่าใช้จ่าย 30% เป็นที่ยอมรับไหม?'++++เจ้านาย

'ไม่มีปัญหา เพื่อนของผมบอกว่าให้เจ้านาย 20% ของค่าแรง!'++++เฉิงอี้

หลี่เฉิงอี้เป็นคนใจกว้างมาก เพราะหาเงินมาได้ง่ายๆ ด้วยล่ะดังนั้น เขาจึงไม่รู้สึกหวงมากนัก สถานการณ์กรณีที่เลวร้ายที่สุดคือมันต้องมีการหักค่าภาษีบ้างอย่างที่บอก

'เก็บไว้ใช้เองเถอะ ฉันไม่ได้ขาดเงินนะ' ซินดราหยุดชั่วคราว 'อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างเกิดขึ้นที่จังหวัดตอนนี้ ผู้อำนวยการสำนักงานความมั่นคงจังหวัดเสียชีวิตอย่างกล้าหาญขณะต่อสู้กับผู้ก่อการร้าย และประธานสหพันธ์ก็เสียชีวิตด้วย เขาเสียชีวิตจากเหตุระเบิดโดยไม่ได้ตั้งใจ และพวกระดับสูงก็โกรธมาก อาจจำเป็นต้องส่งทีมสืบสวนอาชญากรรมร้ายแรงมาจัดการกับเรื่องนี้'

'ผู้ก่อการร้ายมีพลังมากและอาละวาดมาก เป็นไปไม่ได้เลยที่การเคลื่อนไหวครั้งใหญ่เช่นนี้จะเกิดขึ้นได้ในสังคมที่อยู่ภายใต้กฎหมาย'++++เฉิงอี้

'ฉันแค่บอกเธอว่า พยายามเก็บตัวให้เงียบๆ และอย่าหุนหันพลันแล่น นอกจากนี้ คุณควรไปเรียนรู้จากหลงซู'++++บอส

'เข้าใจแล้วฮะ! ว่าแต่ผมยังมีงานต้องทำที่นี่ ฉันจะไปทันทีที่จัดการได้!'++++เฉิงอี้

หลี่เฉิงอี้รู้ดีว่าทักษะการต่อสู้ระยะประชิดของเขาแย่แค่ไหน หากเขาไม่โจมตีอย่างกะทันหันและคว้าโอกาสด้วยด้วยจังหวะที่น่าตกใจ เขาอาจจะไม่สามารถชนะได้

ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาถูกอีกฝ่ายเล่นซะไม่มีดี

ดังนั้นทักษะการต่อสู้ระยะประชิดจะต้องได้รับการปรับปรุง แม้ว่ามันจะไม่ได้ในระดับดีที่สุด แต่อย่างน้อยช่องว่างต้องไม่ใหญ่เกินไป

'นอกจากนี้ ฉันยังพบเบาะแสบางอย่างที่ริเอนทิ้งไว้ เธอสนใจไหม?'++++เจ้านาย

'เบาะแสอะไร?'++++เฉิงอี้

'ดูเหมือนว่าเขาจะค้นพบวิธีที่จะหลุดพ้นจากมุมอับได้อย่างสมบูรณ์'++++เจ้านาย

รอยยิ้มบนใบหน้าของหลี่เฉิงอี้เปลี่ยนเป็นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และสีหน้าของเขาก็เริ่มเคร่งขรึม

'ทราบแล้วฮะ' เขาตอบอย่างรวดเร็ว

เขาไม่รีบร้อนแต่เขาก็รู้ว่าเขายังไม่พร้อม

ดอกเหมาเฟยเหลียนใน Silent Shop มีเงาที่ด้อยกว่าของสายเลือดมังกรซึ่งเขาต้องจับมั่นคั้นให้ตาย

ยังมีประตูเครามังกรด้วยเขาต้องไปที่นั่นก่อนหลังจากทั้งหมดนี้เสร็จสิ้นเขาก็จะเริ่มการสืบสวนที่แท้จริงและออกจากทางตันโดยสมบูรณ์

การลับดาบไม่เคยทำให้เสียเวลาสับฟืน เนื่องจากรีเอนหายไปนานและเบาะแสยังคงอยู่ เขาจึงไม่เสียเวลาเลยที่จะทำเช่นนั้น

'เจ้านาย อย่าลืมแลกทองคำแท่งของเพื่อนผมให้ด้วยนะ'++++เฉิงอี้

'เฉิงอี้ นายขาดเงินมากใช่ไหม ฉันให้ยืมก่อนมะ'++++ซือหม่ากุย

'ไม่ล่ะ ขอบใจนะพี่กุย ผมพอมีเงินทอนแล้ว แต่คงใช้ไม่ได้ทีหลัง เครื่องดนตรีบินได้แพงเกินไป ต้องใช้ครั้งเดียวก็ต้องดูแลรักษา ซึ่งมันแพงเกินไป'++++เฉิงอี้

หลี่เฉิงอี้รับเงินสดประมาณหนึ่งล้านจากปุ๋ยดอกไม้เหล่านั้น

ซื้อดอกทานตะวันก็พอแล้ว แต่การติดตามผลยังไม่เพียงพอ

หลังจากคุยกับซือหม่ากุยอีกสองสามคำ เขาก็ปิดแอปปลาบินและเปิดเว็บไซต์ช็อปปิ้ง หลังจากเลือกอันที่มีราคาสมเหตุสมผลที่สุดบนเว็บไซต์และแอปหลายแห่ง เขาก็ต่อรองอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะทำการสั่งซื้อและซื้ออย่างรวดเร็ว พวงดอกทานตะวัน

ขั้นตอนต่อไปคือการทำให้วิวัฒนาการของดอกทานตะวันเสร็จสมบูรณ์ จากนั้นเปิดตำแหน่งเทพดอกไม้ใหม่และดูดซับดอกเหมาเฟยเหลียนเป็นดอกไม้หลักใหม่

เงาที่ด้อยกว่าของสายเลือดมังกร ถือว่าด้อยกว่าในตอนแรก แต่อาจไม่ด้อยกว่าเมื่อพัฒนาในภายหลัง เขากำลังรอคอยสิ่งนี้

หลังจากนั้นไม่นาน รถก็มาถึงอาคารนิวเซนจูรี่

เวลาล่วงเลยเจ็ดโมงเช้าไปแล้ว

ด้านหน้าอาคารยังคงมีผู้คนหลั่งไหลเข้ามาเป็นจำนวนมาก และผู้คนที่เข้าออกเพื่อช็อปปิ้งและอุปโภคบริโภคก็ไม่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์สำคัญที่เพิ่งเกิดขึ้นแต่อย่างใด

ฝูงชนพูดคุยและหัวเราะ ประกอบด้วยคู่รัก คู่รัก เด็กเดินเล่น ผู้สูงอายุ พนักงานออฟฟิศ คนขายของ ทีมเล่นสเกตบอร์ดบินได้ ฯลฯ

แค่อย่าออกกำลังกายมากเกินไปในตอนเช้า

หลี่เฉิงอี้เข้าไปในห้างสรรพสินค้าและรีบซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่ เขาตัดเสื้อผ้าเก่า ๆ ออกเป็นชิ้น ๆ แล้วโยนทิ้งไป

จากนั้นเขาก็ไปที่บริษัทและวางทองคำแท่งไว้ในมือของสาวคิ้วดินสอพร้อมด้วยขวดโหลและเครื่องมือบินเพื่อเก็บไว้ในบริษัท และในที่สุดก็หันหลังกลับและกลับบ้าน

ทุกวันนี้ เขาอยู่ในสภาวะที่มีความเครียดทางจิตใจสูง

ถึงเวลาที่จะกลับไปแก้ไขสิ่งต่างๆ

เวลาผ่านไปในแต่ละวัน

จังหวัดได้ส่งทีมสืบสวนอาชญากรรมร้ายแรงเพื่อดำเนินการสอบสวนอย่างครอบคลุมเกี่ยวกับการโจมตีของผู้ก่อการร้ายครั้งก่อน และสุยหยางดูเหมือนจะอยู่ห่างจากวังวน แต่ก็ยังสงบและเงียบสงบ

หลี่เฉิงอี้อยู่บ้านเป็นเวลาห้าวัน ไม่ว่าจะนอนในหรือออกไปข้างนอกเพื่อมองหาดอกไม้และพืชที่ไม่รู้จักทุกวัน

เงินเดือนพ่อแม่ของเขาเพิ่มขึ้นเล็กน้อย และมีรอยยิ้มบนใบหน้ามากขึ้นทุกวัน

พี่สาวหลี่เฉิงจิ่วก็หางานทำเช่นกัน เธอออกเร็วและกลับบ้านดึกทุกวันโดยไม่มีใครเห็นเลย

ในที่สุด ดอกทานตะวันพันธุ์ใหม่ที่ซื้อทางออนไลน์โดยหลี่เฉิงอี้ก็มาถึงสวนพฤกษศาสตร์แล้ว

เขาก็พร้อมเช่นกัน ถึงเวลาดูดซับพลังงานดอกไม้ เติมเต็มความคิดชั่วร้ายของเขา และเปิดตำแหน่งเทพดอกไม้ใหม่