Chapter 76 Big Harvest, Get The Foundation Building Pill

นี่หดเป็นสูตรสำหรับย

เห็นได้ชัดว่าเหตุผลที่ ห้าเสือภูเขาหยาน มาบ้านของ โจวสุ่ยนั้นย่อมมีเหตุผลอยู่เบื้องหลัง

มันเป็นเพราะพวกเขาได้ยิน ซู เทียนเจ่อ แนะนำเกี่ยวกับ จี ชิงหยู และคนอื่นๆ ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจชั่ววูบที่จะฆ่าและปล้น โดยตั้งใจจะมาในตอนกลางคืนเพื่อปล้นและรับเงินจำนวนมาก นี่คือสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าสมบัติขยับหัวใจ

(คนแปลคือสื่อถึงพวกเขาไม่ได้ต้องการทรัพย์สมบัติเพื่อที่จะก้าวหน้าในการบ่มเพาะ แต่พวกเขาต้องการทรัพย์สมบัติเพื่อที่จะรวยเท่านั้น ถ้าผิดแนะนำได้)

หากไม่มีคำพูดของ ซู เทียนเจ่อ พวกเขาอาจจะไม่มา

แต่ต้องบอกว่า ซู เทียนเจ่อ เนั้นยอดเยี่ยมจริงๆ ไม่เคยทิ้งร่องรอยใดๆ ในการกระทำของเขา

เพราะเขาไม่ได้ยุยง ห้าเสือภูเขาหยาน เขาเพียงแค่กล่าวถึงสถานการณ์ในบ้านของ โจว สุ่ย

แต่สำหรับผู้บ่มเพาะอิสระอย่าง ห้าเสือภูเขาหยาน ที่ได้ยินว่ามีแกะอ้วนเช่นนี้อย่างไรพวกเขาจะอดใจไหว?

แผนการง่ายๆ ในการใช้มือของคนอื่นในการฆ่านั้นถูกดำเนินการอย่างสมบูรณ์แบบโดยอีกฝ่าย

"ฉันไปล่วงเกิน ซู เทียนเจ่อ เมื่อไหร่? ทำไมเขาถึงวางแผนทำร้ายฉันแบบนี้ได้?"

โจวสุ่ยหรี่ตาลงอย่างงุนงง

เขาเป็นคนเก็บตัวที่ไม่ค่อยออกไปข้างนอกและแทบไม่มีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนบ้าน

โดยปกติแล้ว เขาไม่ควรมีศัตรูมากมาย

ปัญหาคือ ซู เทียนเจ่อ ดูเหมือนจะมีความแค้นกับเขา วางแผนลอบทำร้ายเขาในทางลับ

ถ้าไม่ใช่เพราะความแข็งแกร่งของเขาเอง เขาคงจะประสบปัญหา

"ใช่แล้ว ไม่จำเป็นต้องเป็นเพราะมีความแค้นว่าคนจะถูกวางแผนต่อต้าน"

"เป็นไปได้เช่นกันที่ฉันปิดกั้นเส้นทางของฝ่ายอื่น หรือฝ่ายอื่นชอบอะไรบางอย่าง"

"อาจเป็นไปได้ว่าผู้ชายคนนั้นเห็นอะไรบางอย่างแล้วคิดว่าฉันมีทรัพย์สมบัติมากมายใช่ไหม?"

แสงเย็นวาบในดวงตาของโจวสุ่ย

เดิมที เขาไม่ต้องการสนใจ ซู เทียนเจ่อ มากนัก แม้ว่า ซู เทียนเจ่อ อาจจะเป็นผู้บ่มเพาะปีศาจก็ตาม ตราบใดที่ไม่ขัดขวางเขา เขาก็จะปฏิบัติราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่เขาคาดไม่ถึงว่าซูเทียนเจ๋อจะไม่ปล่อยเขาไป ดังนั้นเขาจึงไม่ควรโทษตัวเองที่เสียมารยาท

อย่างไรก็ตาม การจัดการกับ ซู เทียนเจ่อ ยังคงต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ

วูช~

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ร่างของโจวสุ่ยก็วาบขึ้นและเขาก็มาถึงนอกประตู ใช้เทคนิคลูกไฟเผาศพของ ห้าเสือภูเขาหยาน ทั้งหมดในทันที ทำให้พวกมันกลายเป็นเถ้าถ่านอย่างรวดเร็ว

ราวกับว่า ห้าเสือภูเขาหยาน ไม่เคยปรากฏตัวขึ้นเลย

แน่นอน เขายังหยิบกระเป๋าเก็บของของพวกเขาไปด้วย

สำหรับผู้บ่มเพาะรวมลมปราณช่วงปลายเช่นพวกเขา ซึ่งยังคงเป็นผู้บ่มเพาะอิสระ อาจมีสมบัติล้ำค่าติดตัว

ดังนั้นเขาจึงไม่พลาดโอกาสนี้ในการรับสมบัติอย่างแน่นอน

" จุ๊จุ๊ ไม่เลวเลย มีสมบัติอยู่บนตัวพวกเขามากมาย"

"พวกเขาไม่ได้ปล้นเพราะขาดเงินเหรอ? นี่ชัดเจนว่าเป็นความโลภที่ไม่รู้จักพอ"

"ไม่แปลกใจเลยที่พวกเขาเป็นผู้บ่มเพาะ รวมลมปราณช่วงปลาย แม้แต่เรือที่ผุพังก็มีตะปูอยู่ไม่กี่ตัว"

หลังจากกลับเข้าไปในบ้าน โจวสุ่ยก็เปิดกระเป๋าเก็บของทั้งห้าใบทันที ตรวจสอบผ่าน ๆ ด้วยสัมผัสอันศักดิ์สิทธิ์ของเขา สัมผัสได้ถึงสมบัติต่างๆ ภายในกระเป๋าเก็บของทันที

แม้ว่าจะแทบไม่มีหินวิญญาณภายในกระเป๋าเก็บของ พวกเขาน่าจะใช้จ่ายไปหมดแล้ว อย่างไรก็ตาม มีขวดของเม็ดยาที่เป็นของระยะ รวมลมปราณ ตอนปลาย

ตัวอย่างเช่น มีขวด เม็ดยาไขกระดูกสีทองห้าขวด, ขวด เม็ดยามังกรเหลือง เจ็ดขวด, ขวดยาแก้พิษระดับสูงสามขวด, ยาอดอาหาร สามขวด และอื่นๆ

กล่าวโดยย่อ มีเม็ดยาสำหรับเพิ่มพูนการบ่มเพาะ ขับพิษ และเติมเต็มพลังปราณทุกชนิด

สามารถจินตนาการได้ว่าพวกเขาให้ความสำคัญอย่างยิ่งต่อการปรับปรุงการฝึกฝนของพวกเขา

พวกเขามีหินวิญญาณ แต่พวกเขาก็แปลงมันเป็นเม็ดยา

แต่ตอนนี้ ยาทั้งหมดนี้เป็นของเขา แค่ยาเหล่านี้เพียงอย่างเดียวก็มีมูลค่าห้าหมื่นหินวิญญาณระดับต่ำ

"จริงๆ แล้วมีอาวุธวิเศษและวัสดุมากมาย"

โจวสุ่ยถูคางของเขา

นอกเหนือจากยาแล้วยังมีอาวุธวิเศษจำนวนมากในกระเป๋าเก็บของของ ห้าเสือภูเขาหยาน อีกด้วย ในบรรดาอาวุธวิเศษระดับต่ำ 36 ชิ้น อาวุธวิเศษขั้นกลาง 18 ชิ้น และอาวุธวิเศษขั้นสูง 5 ชิ้น

นอกจากนี้ยังมีวัสดุแร่ที่หายากอีกมากมาย

ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามูลค่ารวมของวัสดุเหล่านี้มีค่าอย่างน้อยห้าหมื่นหินวิญญาณระดับต่ำ

กล่าวอีกนัยหนึ่ง สินค้าภายในมีมูลค่าอย่างน้อยหนึ่งแสนหินวิญญาณระดับต่ำ

เห็นได้ชัดว่าผู้บ่มเพาะทั่วไปจะไม่มีอาวุธวิเศษและวัสดุอาวุธวิเศษมากมายเช่นนี้ เป็นไปได้สูงว่า ห้าเสือภูเขาหยาน ได้ปล้นผู้บ่มเพาะอื่นเพื่อรับวัสดุเหล่านี้

"ฉันก็ไม่ใช่ช่างตีเหล็กเช่นกัน ตามตลาดปัจจุบันในเมืองเมฆหมอก ไม่น่าเป็นไปได้ที่ฉันจะขายมันได้ในราคาที่ดี พวกมันคงต้องถูกหนอนกินทองกินทั้งหมด"

โจวสุ่ยหรี่ตาลง

สำหรับหนอนกินทอง อาวุธวิเศษและวัสดุต่างๆ เหล่านี้เป็นอาหารขั้นยอด

หากพวกมันกินหมด ก็จะเพิ่มพูนความแข็งแกร่งและเร่งการวิวัฒนาการของพวกมันอย่างมาก

เมื่อถึงตอนนั้น กู่หนอนจะสามารถเลื่อนตำแหน่งไปยังขั้นที่สองได้เหมือนกับ กู่หลงเสน่ห์

ถ้าเป็นเช่นนั้น ด้วยฝูงหนอนกินทอง เขาจะสามารถฆ่าผู้บ่มเพาะสร้างรากฐานได้อย่างง่ายดาย มันจะเทียบกับการมีพลังการต่อสู้ของผู้บ่มเพาะสร้างรากฐานโดยไม่ต้องกลายเป็นผู้บ่มเพาะสร้างรากฐาน

แตก, แตก~

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ โจวสุ่ยก็โบกมือของเขาและโยนอาวุธวิเศษและวัสดุอาวุธวิเศษทั้งหมดให้กับหนอนกินทองทันที

ทันใดนั้น หนอนกินทองก็พุ่งเข้าใส่พวกมันอย่างตื่นเต้น กินพวกมันราวกับว่าพวกมันกำลังกินช็อกโกแลต

ออร่าของพวกมันค่อยๆ แข็งแกร่งขึ้น และร่างกายของพวกมันดูเหมือนจะถูกปกคลุมด้วยเปลือกโลหะต่างๆ รูประกอบอาวุธวิเศษมากมายปรากฏขึ้นบนตัวพวกมัน ปล่อยพลังและออร่าของอาวุธวิเศษ

เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของหนอนกินทองเหล่านี้ก็เพิ่มขึ้นอย่างมากเช่นกัน

“เดี๋ยวก่อน นี่เป็นสูตรสำหรับยาสร้างรากฐานใช่ไหม!”

หัวใจของโจวสุ่ย สั่นเทิ้มขณะที่เขาตรวจสอบถุงเก็บของอย่างระมัดระวัง เขาค้นพบด้วยความประหลาดใจว่าเขาได้สูตรยาสำหรับเม็ดยาสร้างฐานราก ห้าเสือภูเขาหยาน

ควรสังเกตว่าสูตรสำหรับ สูตรยาสร้างรากฐาน มีค่ามาก และไม่ใช่สิ่งที่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน

เขาไม่คาดหวังว่า ห้าเสือภูเขาหยาน จะพบมัน

แต่เมื่อคิดถึงมันอย่างรอบคอบ นี่อาจจะเป็นเรื่องปกติ ท้ายที่สุด การบ่มเพาะของพวกเขาได้ถึงระดับที่เก้าของรวมลมปราณแล้ว และถึงเวลาแล้วที่พวกเขาจะค้นหา สูตรยาสร้างรากฐาน

ปัญหาคือมันเป็นเรื่องยากมากสำหรับพวกเขาที่จะได้รับ สูตรยาสร้างรากฐาน พวกเขาต้องการให้นิกายปล่อยบางส่วนออกมา

อย่างไรก็ตาม เม็ดยาสร้างรากฐานส่วนใหญ่ถูกครอบครองโดยผู้ปลูกฝังของครอบครัว ผู้ฝึกฝนอิสระจะมีโอกาสได้อย่างไร?

เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถประมูล สูตรยาสร้างรากฐาน พวกเขาจึงต้องปรุงมันเองตามธรรมชาติ

ดังนั้น ห้าเสือภูเขาหยาน จึงจ่ายราคาสูงเพื่อหาสูตรสำหรับ สูตรยาสร้างรากฐาน

แต่กลับกลายเป็นว่าราคาถูกสำหรับเขาโดยไม่คาดคิด

"มันเป็นกรณีของการค้นหาสมบัติโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใด ๆ จริง ๆ "

โจวสุ่ยรู้สึกยินดีมาก

เดิมทีเขาวางแผนที่จะรับสูตรยาสร้างรากฐาน จากการประมูลของ หอเซียวเปา แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าผู้บ่มเพาะอิสระเหล่านี้จะมอบมันให้เขาโดยสมัครใจ โดยนำประโยชน์อันยิ่งใหญ่มาให้เขา

เขาพูดได้เพียงว่าพวกเขาเหมือนเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง นำผลกำไรมากมายมาให้เขา

"มาดูกันว่าสูตรสำหรับยาสร้างรากฐาน นี้มีหน้าตาเป็นอย่างไร"

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ โจวสุ่ยก็โบกมือของเขาและโยนสูตรสำหรับ สูตรยาสร้างรากฐาน ให้กับ กู่หนังสือ ทันที

เขาไม่สามารถจำเนื้อหาของสูตรยาสร้างรากฐาน ด้วยตัวเองได้ ตราบใดที่ กู่หนังสือ กินมัน เขาจะมีความทรงจำราวกับถ่ายรูปตามธรรมชาติ

ความทรงจำของสูตรยาสร้างรากฐานจะไม่หายไปเว้นแต่เขาจะตาย

แตก, แตก~

ทันใดนั้น กู่หนังสือ ก็พุ่งเข้าใส่มันและกลืนสูตรยาสร้างรากฐาน

ทันใดนั้น ข้อมูลจำนวนมากไหลเข้าสู่สำนึกของเขาเหมือนกับคลื่น

(ตอนจบของบทนี้)

าสร้างราก

กหกางรากฐานใช่ไหม!”