ระบบเพิ่มเพื่อนแกร่งสุดในใต้หล้า บทที่ 21 : หมัดทองแดงสวรรค์, ความสามารถพิเศษ “ผิวหยาบและเนื้อหนา!”

บทที่ 21 : หมัดทองแดงสวรรค์, ความสามารถพิเศษ “ผิวหยาบและเนื้อหนา!”

หลังจากออกจากนิกายแล้ว เมิ่งฉางชิงก็รีบเดินทางไปหาตระกูล

สำหรับเครื่องมือใช้ในการเดินทางนั้นเป็นม้าวิญญาณที่นิกายฝึกฝนมาเป็นเวลาสองปีครึ่ง

ความแข็งแกร่งทางกายภาพของมันนั้นยาวนานมากจนมันสามารถเดินทางได้อย่างง่ายดาย แม้ไม่ถึงหนึ่งพันลี้ต่อวัน แต่ยังถึงเจ็ดหรือแปดร้อยลี้

“พูดอย่างนี้แล้ว ดูเหมือนว่าข้าจะไม่ได้กลับไปเป็นเวลาสองปีแล้ว”

เมื่อมองดูสวรรค์และโลกที่อยู่ห่างไกล เมิ่งฉางชิงก็รู้สึกได้ถึงอารมณ์อันจางๆ ในใจของเขา

ไม่มีเหตุผลพิเศษว่าทำไมเขาไม่กลับไป เหตุผลหลักคือความก้าวหน้าในการฝึกตนของเขาช้าเกินไป และเขารู้สึกว่าเขาไม่สามารถใช้ทรัพยากรของตระกูลได้

แต่ตอนนี้เขาประสบความสำเร็จแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไร

ถือได้ว่าเป็นงานคืนสู่เหย้า

“ท่านน้า”

ร่างหนึ่งปรากฏขึ้นในใจของเมิ่งฉางชิง

ประธานหอการค้าเมิ่งคนปัจจุบัน

นางมักจะสวมหมวกและกระโปรงสีดำ

พูดอย่างเคร่งครัดน้าไม่ใช่น้าที่แท้จริง ตามที่ผู้อาวุโสของตระกูลกล่าวไว้ นางเป็นศิษย์น้องหญิงคนรองของแม่ของเขา

นางยังเป็นผู้ฝึกตนในระดับรูรับแสงอีกด้วย

ถ้าไม่ใช่เพราะน้าของเขา หอการค้าเมิ่งอาจถูกยึดไปนานกว่าสิบปีแล้ว

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ยังเป็นเพราะการสนับสนุนจากน้าของเขาที่ทำให้เขาสามารถเพลิดเพลินกับทรัพยากรของตระกูลโดยไม่ถูกตัดทอน

“ไป!”

เมิ่งฉางชิงควบม้าวิญญาณของเขาไปในระยะไกลเพื่อรวบรวมความคิดของเขา

——

สามวันต่อมา

เทือกเขาไป่หยุน

ภูเขาที่ทอดยาวหลายร้อยลี้ มีต้นไม้โบราณสูงตระหง่าน ยอดเขาสูงชัน และสัตว์อสูร

ทั้งหมดอยู่ในนี้ทั้งหมด

มันเป็นสถานที่อันตราย

คนส่วนใหญ่ไม่กล้ามาที่นี่เว้นแต่พวกเขาจะเป็นผู้ฝึกตน

โจรไป่หยุนเป็นโจรหน้าใหม่ที่เพิ่งปรากฏตัว

มันทรงพลังมากจนหอการค้าหลายแห่งที่ผ่านไปถูกปล้นและสังหาร

สิ่งนี้ทำให้ผู้คนตื่นตระหนกและไม่มีใครกล้าผ่านสถานที่แห่งนี้

เพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นมาเคาะประตูบ้านของตัวเอง

โจรไป่หยุนฉลาดมากและซ่อนหมู่บ้านไว้ลึกมาก

น่าเสียดายที่ความฉลาดนี้ยังไม่เพียงพอต่อหน้านิกายไท่ซวน

เมื่อกำหนดเป้าหมายก็สามารถพบได้ในพริบตา

จากนั้นเขาก็ได้รับภารกิจ

ถือเป็นประสบการณ์สำหรับลูกศิษย์ภายในนิกาย

บูม!

ทันใดนั้นประตูกระท่อมสูงก็พังทลายลงและกลายเป็นเศษซากจำนวนนับไม่ถ้วนกระจัดกระจายไปทุกทิศทุกทาง

โจรบางคนที่ไม่มีเวลาหลบหนีก็ถูกกวาดล้างออกไปอย่างกะทันหันจนเต็มไปด้วยเลือด

“มันค่อนข้างซ่อนเร้น”

เสียงที่ไม่แยแสดังขึ้นช้าๆ

แต่เมื่อถึงประตูที่พัง ชายหนุ่มในชุดขาวก็เดินเข้ามาอย่างช้าๆ เหยียบแสงแดด

เขาถือดาบไว้ในมือข้างหนึ่ง และผมสีดำของเขาก็ปลิวไสวเบาๆ

กลิ่นอายที่แข็งแกร่งปกคลุมทั่วทั้งสถานที่

“ศัตรูโจมตี!”

มีเสียงกรีดร้องอย่างต่อเนื่อง

ในไม่ช้า กลุ่มโจรก็รวมตัวกันหนาแน่น

มีหลายร้อยคน

ความแข็งแกร่งแตกต่างกันไป แต่โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาอยู่ในระดับฝึกชีพจร

และค้างอยู่ในขั้นที่สองและสาม

มีเพียงหนึ่งโหลที่อยู่ขั้นที่เจ็ดหรือขั้นที่แปด

ส่วนระดับรูรับแสง เขายังไม่เคยเห็นมัน

“เขาเป็นศิษย์ของนิกายไท่ซวน!”

มีคนเห็นชุดของเมิ่งฉางชิง และทันใดนั้นก็มีความกลัวเกิดขึ้นในเสียงของพวกเขา

ในจังหวัดเทียนหลิง นิกายไท่ซวน อาจกล่าวได้ว่าเป็นกองกำลังที่โดดเด่น

ตั้งอยู่ติดกับหุบเขาหยานหยาง นิกายจูหลิง และเมืองเฟิงหยุน

ภายนอกไม่มีใครกล้ายั่วยุเหล่าศิษย์ของกองกำลังเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย!

“จะตกใจทำไม!”

ทันใดนั้นก็มีเสียงทุ้มลึกดังขึ้น

พลันเห็นร่างสามร่างตกลงมาจากท้องฟ้า ยืนอยู่ต่อหน้าทุกคน เผชิญหน้ากับเมิ่งฉางชิง

เป็นผู้นำของกลุ่มโจรไป่หยุนและลูกน้องสองคนของเขา

พวกเขาไม่รู้ว่าชื่อเฉพาะของผู้นำคืออะไร

อย่างไรก็ตาม ข้างนอกมักถูกเรียกว่าหมัดทองแดงสวรรค์

เพราะทักษะการชกมวยและทักษะการต่อสู้ของคนๆ นี้ดีมาก ใช้ครั้งเดียวหมัดก็เหมือนเทน้ำทองแดง

ไม่เพียงแต่จะทรงพลังมากเท่านั้น การป้องกันของมันยังน่ากลัวยิ่งกว่าอีกด้วย

แม้จะชนกับอาวุธก็บาดเจ็บได้ยาก

การฝึกตนอยู่ที่ขั้นที่เจ็ดของระดับรูรับแสง

สูงกว่าเมิ่งฉางชิงสามขั้น

ดังนั้น เมื่อเมิ่งฉางชิงเลือกภารกิจนี้ เหล่าศิษย์จากหอภารกิจก็พยายามชักชวนเขาด้วย

สุดท้าย พวกเขาก็ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้

พวกเขาทำได้เพียงแนะนำให้เขาทำให้ดีที่สุดเท่านั้น

ผู้ฝึกตนในระดับนี้แทบจะเทียบได้กับศิษย์ชั้นใน

ความแตกต่างในขั้นนั้นใหญ่เกินไป เป็นการยากที่จะฆ่า

เขาอาจจะตายด้วยน้ำมือของอีกฝ่ายก็ได้

แต่เมิ่งฉางชิง ไม่ใช่ศิษย์ชั้นในธรรมดา

ทั้งทักษะดาบวายุอัสนีและก้าวดาบได้รับการ 'ฝึกฝน' ถึงความสมบูรณ์แบบ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพลังดาบยังคงมีอยู่!

ด้วยความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขา เทียบได้กับขั้นที่แปดและเก้า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงขั้นที่เจ็ด มันจัดการได้ง่าย!

เว้นแต่ว่าอีกฝ่ายจะมีไพ่เด็ดมากมาย

“ศิษย์ของนิกายไท่ซวน ขั้นที่สี่ของระดับรูรับแสง”

หมัดทองแดงสวรรค์มองไปที่เมิ่งฉางชิง สีหน้าของเขาผ่อนคลายเล็กน้อย

ถ้าระดับการฝึกตนสูงกว่าเขา เขาจะหันหลังกลับและวิ่งหนีไปพร้อมกับคนของเขาโดยไม่พูดอะไร

แต่นี่เป็นเพียงขั้นที่สี่ของระดับรูรับแสง

ไม่แม้แต่จะเท่าลูกน้องของเขา

ยังสามารถจัดการได้

“ดูเหมือนว่านิกายไท่ซวนจะถือว่าพวกเรากลุ่มโจรไป่หยุนเป็นภารกิจฝึกฝน”

หมัดทองแดงสวรรค์เยาะเย้ย “เจ้ากล้าที่จะมาด้วยขั้นที่สี่ เจ้าช่างไม่รู้วิธีเขียนคำว่าความตายจริงๆ”

“เจ้าคิดว่าข้าเป็นขยะข้างนอกรึ?”

“เจ้าสามารถสู้ข้ามขั้นได้อย่างง่ายดายหรือไม่?”

“เจ้าพูดมากเพราะเจ้ารู้ว่าเจ้ากำลังจะตายและเจ้าจะไม่มีโอกาสได้พูดคุยอีกในอนาคต”

เมิ่งฉางชิงกล่าวช้าๆ แต่ท่าทางของเขาสงบ

ในเวลาเดียวกัน เขาก็สังเกตเห็นแผงตัวละครของคนสามคนนี้

ข้อมูลพื้นฐาน :

[ชื่อ : หมัดทองแดงสวรรค์ (หลินเที่ย)]

[เผ่าพันธุ์ : เผ่าพันธุ์มนุษย์]

[การฝึกตน : ขั้นที่เจ็ดของระดับรูรับแสง]

ข้อมูลคุณสมบัติ :

[กระดูกราก : ระดับที่สี่]

[ความเข้าใจ : ปานกลาง]

[ความสามารถพิเศษ : ผิวหยาบและเนื้อหนา]

[ทักษะการต่อสู้ : “หมัดทองแดงเลือดปีศาจ” (ความสมบูรณ์แบบ)]

“หืม เจ้ามีความสามารถพิเศษจริงๆ รึ?”

เมิ่งฉางชิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ความสามารถพิเศษที่ว่าหมายถึงบางส่วนของร่างกายที่แตกต่างจากคนทั่วไป

ไม่ใช่แบบที่มีร่างกายทางสายเลือด

เทียบกันไม่ได้กับสองตัวนี้

ยกตัวอย่างหัตถ์ทักษะของไป่ซู่ซี

“ผู้ชายคนนี้ไม่รู้ว่าเขามีความสามารถด้านนี้รึ?”

“ผิวหยาบและเนื้อหนา” จากชื่อ ดูเหมือนว่าเขาชอบการฝึกร่างกายมากกว่า หากเขาฝึกฝนร่างกาย ผลที่ได้จะดีกว่าคนทั่วไปอย่างเห็นได้ชัด

แต่หมัดทองแดงสวรรค์ฝึกมวย

แน่นอนว่าไม่รู้

อันที่จริงนี่เป็นเรื่องปกติ ความสามารถพิเศษไม่ชัดเจนเท่าร่างกายทางสายเลือด

หลายๆ คนบางครั้งก็ไม่รู้

“ความสามารถนี้ค่อนข้างดี”

เมิ่งฉางชิงยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย

สายตาของเขาที่มีต่อ หมัดทองแดงสวรรค์ก็กลายเป็น 'นุ่มนวลขึ้น' เช่นกัน

ถ้าเขาได้รับความสามารถพิเศษนี้ มันก็เพียงพอที่จะทำให้พลังป้องกันของ “ทักษะเกราะทองแดง” เทียบได้กับขั้นต้นของระดับลึกลับใช่ไหม

จบบทที่ 21