ตอนที่ 1122 แผ่นหินทั้งเก้า (ฟรี)

ตอนที่ 1122 แผ่นหินทั้งเก้า

ครึ่งวันต่อมา

ข่าวที่ว่า ฉินซู่เจียนมาที่เกาะรูนสวรรค์เพื่อนำคนกลุ่มหนึ่งออกไปได้แพร่กระจายออกไปแล้ว

เกี่ยวกับเรื่องนี้.

ผู้ฝึกฝนส่วนใหญ่ของเกาะรูนสวรรค์กำลังแย่งชิงกันเหมือนเป็ด

ท้ายที่สุดแล้ว การได้ออกจากเกาะพร้อมกับจักรพรรดิสวรรค์ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่ง

ที่สำคัญกว่า.

ในสายตาของผู้ฝึกฝนหลายคน เกาะรูนสวรรค์ก็เป็นกรงขังเช่นกัน

ที่นี่.

ตัดนภาขั้นสูงสุด คือขีดจำกัด

ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะทะลุผ่านไปเป็นเซีย

กล่าวอีกนัยหนึ่ง

พวกเขามีอายุขัยได้ไม่กี่พันปี

หลังจากนั้นไม่กี่พันปี

ไม่ว่าพรสวรรค์ของคนๆ หนึ่งจะโดดเด่นแค่ไหน พวกเขาก็ยังคงกลายเป็นฝุ่นผงอย่างจำยอม

ดังนั้น.

มีเพียงการออกจากเกาะรูนสวรรค์เท่านั้นที่พวกเขาจะมีโอกาสหลุดออกจากกรง

อย่างไรก็ตาม การออกจากเกาะรูนสวรรค์ไม่ใช่เรื่องง่าย

มีสัตว์อสูรมากมายอยู่นอกเกาะ

ผู้ฝึกฝนคนใดก็ตามที่เดินออกจากเกาะรูนสวรรค์จะถูกโจมตีโดยสัตว์อสูร

แม้ว่าจะเป็นผู้ฝกฝนขอบขตรสวรรค์ก็ตาม

ต่อหน้าสัตว์อสูรที่ทรงพลัง ไม่มีโอกาสรอดชีวิตเลย

มีผู้ฝึกฝนเกาะรูนสวรรค์มากมายซึ่งออกจากเกาะโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่พวกเขาทั้งหมดก็เสียชีวิตในทะเล

ตอนนี้พวกเขามีโอกาสออกจากเกาะรูนสวรรค์กับฉินซู่เจียนแล้ว มันก็เป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่ง

มันเป็นเรื่องจริงที่ทะเลไร้สิ้นสุดนั้นอันตราย

แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่าอยู่กับใครด้วย

ด้วยพลังของจักรพรรดิสวรรค์ ไม่มีทางที่ทะเลไร้สิ้นสุดจะสามารถหยุดยั้งเขาได้

ไม่เห็นเหรอ.

แม้แต่สัตว์อสูรอมตะก็ถูกบดขยี้จนตายอย่างง่ายดายต่อหน้าอีกฝ่าย

ความแข็งแกร่งเช่นนี้

การข้ามทะเลไร้สิ้นสุดจะไม่เป็นปัญหา

นิกายฮวนไห่

หลังจากที่ ฉินซู่เจียนออกจากนิกายเทพเซียน และนิกายหยกพิสุทธิ์ เขาก็อยู่ที่นี่ชั่วคราว

ในทั้งสามนิกาย

มีเพียงนิกายฮวนไห่เท่านั้นที่เป็นนิกายมนุษย์

นอกจากนี้ เขาค่อนข้างคุ้นเคยกับเซี่ยเฉา ดังนั้นฉินซู่เจียนจึงเลือกนิกายฮวนไห่โดยธรรมชาติ

วันถัดไป.

ในลานกว้างของห้องโถงหลักของนิกายฮวนไห่

ผู้ฝึกฝนจำนวนมากกำลังรออยู่ที่นั่น

มีผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์ ผู้ฝึกฝนขอบเขตศักดิ์สิทธิ์ และผู้ฝึกฝนขอบเขตจิตวิญญาณ

แม้แต่ผู้เยาว์ในขอบเขตเหนือธรรมชาติ ก็อยู่ท่ามกลางฝูงชน

เมื่อ ฉินซู่เจียนปรากฏตัวขึ้น

คนเหล่านั้นก็โค้งคำนับ “คารวะฝ่าบาท!”

"อืม"

ฉินซู่เจียนพยักหน้าแล้วมองไปในทิศทางหนึ่ง

ฮวนเซินซึ่งกำลังประคองเซี่ยเฉาเดินเข้ามา

“ฝ่าบาท!”

เซี่ยเฉาโค้งคำนับเล็กน้อย

ฉินซู่เจียนกล่าวว่า "คนเหล่านี้คือคนที่ออกจากเกาะรูนสวรรค์พร้อมกับข้าใช่หรือไม่ ไม่เลว!"

เซี่ยเฉาพยักหน้าแล้วหันไปมองคนอื่นๆ “พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้มีพรสวรรค์ที่โดดเด่นที่สุดของเผ่ามนุษย์เรา ข้าเชื่อว่าหลังจากออกจากเกาะรูนสวรรค์ พวกเขาจะมีความสำเร็จบางอย่าง”

“ข้าไม่รู้ว่าพวกเขาจะไปได้ไกลแค่ไหน แต่ตราบใดที่พวกเขาสามารถมีส่วนร่วมในศาลสวรรค์ และเผ่ามนุษย์ก็พอแล้ว”

เมื่อได้ยินเช่นนี้

ฉินซู่เจียนก็มองไปที่คนเหล่านั้น และพยักหน้าภายในใจ

ในการรับรู้ของเขา

คนเหล่านี้มีพลังแห่งสายเลือดไม่มากก็น้อย

เป็นเวลาล้านปี

นอกจากนี้ยังมีข้อจำกัดของเกาะรูนสวรรค์

เป็นเรื่องปกติที่พลังแห่งสายเลือดจะอ่อนลง

หากเกาะรูนสวรรค์ไม่ได้สร้างผู้เชี่ยวชาญใดๆ ขึ้นมา บางทีในอีกล้านปีข้างหน้า สายเลือดของเกาะรูนสวรรค์คงไม่แตกต่างจากสายเลือดของคนทั่วไป

แต่ตอนนี้

กลุ่มคนตรงหน้าเขากำลังเดินออกจากเกาะรูนสวรรค์ ตราบใดที่อมตะถือกำเนิดขึ้น สายเลือดที่อ่อนแอลงจะสามารถสืบสานต่อไปได้ และค่อยๆ ฟื้นตัวสู่จุดสูงสุด

แต่ไม่ว่าอะไรก็ตาม

ผู้ฝึกฝนของเกาะรูนสวรรค์มีพรสวรรค์ นั่นเป็นความจริงที่เถียงไม่ได้

อย่างน้อยก็ในการรับรู้ของฉินซู่เจียน

คนเหล่านี้บางคนแม้จะเป็นเด็กก็มีรากฐานที่มั่นคงมาก

พวกเขาล้วนเป็นผู้มีพรสวรรค์ที่มีคุณค่าในการฟูมฟัก

ไม่นาน ผู้คนของนิกายเทพเซียน และนิกายหยกพิสุทธิ์ก็มารวมตัวกันเช่นกัน

ทั้งสามนิกายรวมกัน

จำนวนคนเกินหนึ่งพันคนแล้ว

สำหรับสิ่งนี้

มันก็เป็นไปตามความคาดหวังของ ฉินซู่เจียนเช่นกัน

ท้ายที่สุดแล้ว มีผู้คนประมาณแปดถึงสิบล้านคนบนเกาะรูนสวรรค์

ในบรรดาผู้คนจำนวนมาก ต้นอ่อนที่มีความสามารถมากกว่าหนึ่งพันต้นนั้นมีอัตราส่วนที่สูงมากอยู่แล้ว

กลุ่มคนตรงหน้าเขา..

ในอนาคต พวกเขาทุกคนต่างก็มีความหวังที่จะทะลุทะลวงเข้าสู่ขอบเขตสวรรค์

ถ้าเป็นโลกภายนอก ด้วยความช่วยเหลือจากพลังดารา ความน่าจะเป็นจะสูงขึ้นมาก

ฉินซู่เจียนมองไปที่กลุ่มคนตรงหน้าเขา และพูดด้วยเสียงทุ้มว่า "ผู้ที่มาสามารถกลับไปพักผ่อนได้หนึ่งวัน ในเวลานี้พรุ่งนี้ เราจะออกจากเกาะรูนสวรรค์"

“พะยะค่ะ!”

เมื่อเห็นสิ่งนี้ คนอื่นๆ ก็ไม่ได้พูดอะไร

หลังจากมาทำความคุ้นเคยแล้ว พวกเขาก็ถอยกลับไป

หลังจากนั้นไม่นาน

ในจัตุรัส เหลือเพียง เซี่ยเฉา ฮวนเซิน และฉินซู่เจียนเท่านั้น

“ถ้าข้าจำไม่ผิด ข้อจำกัดของจักรพรรดิบนเกาะรูนสวรรค์ได้ใช้พลังไปมากแล้ว!”

ฉินซู่เจียน มองไปที่ข้อจำกัดของจักรพรรดิที่อยู่รอยๆ เกาะ

ในที่สุด เขาก็หันศีรษะไปมองเซี่ยเฉา และพูดอย่างใจเย็น

เซี่ยเฉา พยักหน้า “พลังของข้อจำกัดได้ถดถอยลง หากมีคลื่นสัตว์อสูรอีกครั้ง เกรงว่าเราจะไม่สามารถต้านทานได้ เว้นแต่จะมีเวลาเพียงพอสำหรับข้อจำกัดในการฟื้นฟู”

เมื่อกล่าวจบ เซี่ยเฉามองไปที่ฉินซู่เจียนด้วยสายตาที่เร่าร้อน

ข้อจำกัดของจักรพรรดิ!

นั่นเป็นสิ่งที่จักรพรรดิโบราณทิ้งไว้เบื้องหลัง

เขาไม่รู้ว่าตอนนี้ ฉินซู่เจียนแข็งแกร่งแค่ไหน แต่เพื่อให้สามารถฆ่าสัตว์อสูรอมตะได้ดั่งมด แม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะไม่เทียบเท่าจักรพรรดิโบราณ แต่ก็คงไม่อ่อนแอไปกว่ากันมากนัก

ท้ายที่สุดไม่ว่าอะไรก็ตาม

อีกฝ่ายคือจักรพรรดิสวรรค์

หากฉินซู่เจียนทิ้งบางสิ่งไว้บนเกาะรูนสวรรค์ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะสามารถปล่อยให้เกาะรูนสวรรค์ดำรงอยู่ต่อไปได้

เมื่อรู้สึกถึงการจ้องมองของเซี่ยเฉา

ฉินซู่เจียนก็เข้าใจความคิดของอีกฝ่ายเช่นกัน เขายิ้มเบา ๆ และพูดว่า "ไม่ว่ายังไงก็ตาม เกาะรูนสวรรค์ เป็นหนึ่งในรากฐานของเผ่ามนุษย์ ถ้ามันถูกทำลายโดยสัตว์อสูร ข้าคงจะรู้สึกเสียใจ ข้าจะทิ้งค่ายกลเอาไว้”

“ตราบใดที่ตัวตนนั่นในส่วนลึกของทะเลไร้สิ้นสุดไม่ออกมา เกาะรูนสวรรค์ก็จะปลอดภัย”

"ขอบพระทัยฝ่าบาท!”

เซี่ยเฉาตัวสั่นในขณะที่เขาประสานมือของเขา

ฉินซู่เจียน ยิ้มเบาๆ และไม่ได้พูดอะไรอีก

เขาก้าวขึ้นไปในอากาศ และปรากฏตัวเหนือเกาะรูนสวรรค์

ต่อมา.

ฉินซู่เจียนหยิบวัสดุบางอย่างออกมาจากแหวนเก็บของ จากนั้น เขาควบคุมเปลวไฟ และเริ่มสร้างอาวุธศักดิ์สิทธิ์ในอากาศโดยตรง

ครึ่งวันต่อมา

ทัณฑ์สายฟ้าลงมา

อย่างไรก็ตาม ทัณฑ์สายฟ้าปรากฏ และจากไปอย่างรวดเร็ว

ในเวลาเพียงวันเดียว

หินศิลาทั้งเก้าปรากฏขึ้นกลางอากาศ

แล้วฉินซู่เจียนใช้มือของเขาเป็นปากกา และจารึกคัมภีร์แสวงเต๋า และเคล็ดวิชาสังหารอมตะบนแผ่นหิน

แต่ความแตกต่างก็คือ

เขาปรับเทคนิคบ่มเพาะทั้งสองให้เหมาะสมเล็กน้อยเพื่อให้ผู้ฝึกฝนที่ไม่ใช่มนุษย์สามารถฝึกฝนพวกมันได้เช่นกัน

เพื่อที่จะแยกแยะ

ฉินซู่เจียนก็เปลี่ยนชื่อเทคนิคบ่มเพาะทั้งสองด้วย โดยใส่คำว่า ‘จักรพรรดิสวรรค์’ ลงไป

เมื่อแผ่นหินแผ่นสุดท้ายถูกสลัก ฉินซู่เจียนเพียงแค่โบกมือ และแผ่นหินทั้งเก้าก็หายไปในทุกทิศทางราวกับแสงที่หลั่งไหล

ในที่สุด

พวกมันลงบนที่ชายขอบของเกาะรูนสวรรค์

"จงปรากฏ!"

ฉินซู่เจียนพูดออกมา และแผ่นหินทั้งเก้าก็สั่นเล็กน้อย

พลังถูกเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน และค่ายกลขนาดใหญ่ที่ครอบคลุมเกาะรูนสวรรค์ทั้งหมดก็ก่อตัวขึ้นในทันใด

หลังจากที่ทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว

จากนั้น ฉินซู่เจียนก็ลงมาจากท้องฟ้า

เซี่ยเฉา และฮวนเซินยืนรออยู่

“ฝ่าบาท!”

“ข้าได้วางค่ายกลบนเกาะรูนสวรรค์แล้ว ในฐานะที่เป็นแกนกลางของค่ายกล แผ่นหินทั้งเก้าได้ถูกวางไว้แล้วในเก้าทิศทางที่แตกต่างกันบนชายขอบของเกาะรูนสวรรค์ แผ่นหินเองก็มีพลังบางอย่างเช่นกัน ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาสามารถทำลายได้”

“สำหรับตัวอักษรบนแผ่นหิน ยังมีเทคนิคบ่มเพาะ และเทคนิคต่อสู้ที่ข้าทิ้งไว้ซึ่งถือได้ว่าเป็นรากฐานของเกาะรูนสวรรค์ หลังจากค่ายกลปรากฏ”

“ตราบใดที่ไม่ใช่อมตะสามระดับกลาง ก็ไม่มีทางที่จะทำลายมันได้ สำหรับอมตะสามระดับกลาง เมื่อค่ายกลรวมพลังกับข้อจำกัดของจักรพรรดิควรจะเพียงพอที่จะจัดการกับศัตรูได้”

ฉินซู่เจียนอธิบาย

ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในเวลานี้ การวางค่ายกลดังกล่าวถึงขีดจำกัดแล้ว

ท้ายที่สุดแล้ว เขาเทียบได้กับอมตะระดับหกเท่านั้น

มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะพึ่งพาแผ่นหินเพื่อสร้างค่ายกลที่สามารถสกัดกั้นผู้เชี่ยวชาญในระดับเดียวกัน

อย่างไรก็ตาม

เมื่อเขาอยู่ลึกเข้าไปในทะเล ฉินซู่เจียนก็มีความเข้าใจโดยทั่วไปเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของสัตว์อสูร

แม้ว่าจะมีสัตว์อสูรอมตะมากมาย

แต่ส่วนใหญ่เป็นอมตะสามระดับล่าง จำนวนสัตว์อสูรอมตะสามระดับกลางสามารถนับได้ด้วยมือเดียว

ผลที่ตามมา

ปัญหาของเกาะรูนสวรรค์ไม่ได้ใหญ่โตอะไร

…