บทที่ 153 แข่งม้าที่ป่าหลินหยวน
“ท่านพ่อคิดว่าเรื่องที่ข้าทำอยู่ทำให้ครอบครัวเสียงชื่อเสียง แล้วคนที่ต้องรับความเกลียดชังของไทเฮาก็คือข้า ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่สนใจข้าอีก แต่ถ้าข้าไม่ช่วยตัวเอง หรือจะให้ข้าที่อยู่ในวัยสาวที่งดงามที่สุดไปแต่งงานเป็นภรรยาคนที่สองกับชายที่อายุเท่าพ่อข้าที่มีอนุมากว่าสิบบ้านคนนั้นน่ะหรือ?” สนมโหลวพูดๆ ไป ...
