บทที่ 105 + บทที่ 106
“ใกล้ถึงระดับนักรบแล้ว!” กู๋เตียวมองไปที่รัฐมนตรีหยวนด้วยความหวาดกลัว “ใช่!” “ดังนั้นเราต้องออกจากที่นี่ด้วยความช่วยเหลือของหินแห่งความว่างเปล่าที่อยู่ในมือของเตียวหลง!” นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงเป็นหัวหน้าสาขา แต่เขาต้องเข้าร่วมการลอบสังหารครั้งนี้ด้วยตนเอง เขาไม่ทำ? เตียวหลงก็ทำได้! ไม่ว่าเตียวหล...
