Ch64: ไม่อาจรู้ได้ 4
"นี่" เฉินยี่จุนยืนขึ้นและโบกมือให้เขาด้วยรอยยิ้ม
หลี่เฉิงอี้เดินเข้ามาและนั่งลงข้างสามสาว โดยนั่งกับเฉินปี้
"วันนี้ค่อนข้างจะบังเอิญ"
"ช่างบังเอิญจริงๆ บริษัทของเราเพิ่งย้ายมาอยู่ใกล้ๆ และต่อจากนี้ไปฉันจะทำงานใกล้ที่นี่" เฉินยี่จุนพูดด้วยรอยยิ้ม
"แล้วเราจะได้ทานอาหารเย็นด้วยกันบ่อยๆ ในอนาคต?" หลี่เฉิงอี้กล่าวด้วยรอยยิ้ม
"งั้นก็ต้องรอถึงเวลาเลิกงาน เห็นโพสที่ฉันโพสต์ใน Moments เมื่อนานมาแล้วมั้ย เงินเดือนขึ้นๆ ลงๆ ถ้าไม่กล้าทำก็จะมีจดหมายปรับงานส่งให้ตรงๆ ออกไป" เฉินยี่จุนเริ่มบ่นเรื่องงาน
การพบกันระหว่างเธอกับหลี่เฉิงอี้มักจะเกี่ยวข้องกับการประชุมร้องทุกข์ หลังจากที่เธอร้องทุกข์เสร็จแล้ว เธอก็แสร้งทำเป็นพี่สาวและให้คำแนะนำต่างๆ กับหลี่เฉิงอี้
ตอนนี้เธอสามารถฟื้นความรู้สึกของการดุฟางชิวต่อหน้าหลี่เฉิงอี้และเพื่อนอีกสองสามคนได้อีกครั้ง
"ยังไงก็ตาม มาทำความรู้จักกันดีกว่า สองคนนี้เป็นน้องสาวที่ดีของฉัน" ขณะที่เธอพูด เฉินอี้จุนก็เปลี่ยนสไตล์ของเธอและเริ่มแนะนำเด็กผู้หญิงสองคนที่อยู่รอบตัวเธอ
"จั้วซิ่งถง, ซุ่ยซุ่ย เพื่อนร่วมห้องของฉันในวิทยาลัย"
"พวกเราทุกคนไม่ใช่ศิษย์เก่าเหรอ?" หลี่เฉิงอี้จับมือกับทั้งสองอย่างอ่อนโยน
"ฉันได้ยินเฉินปี้พูดถึงคุณมานานแล้ว เมื่อไหร่เราจะเปิดบริษัทและให้พี่ปี่ของเราเป็นเลขานุการ" ซุ่ยซุ่ยพูดติดตลก
"นั่นเป็นเพราะว่าฉันยังเด็กและโง่เขลา" หลี่เฉิงอี้หมดหนทาง
"สวัสดี ฉันชื่อจั้วซิ่งถง" จั้วซิ่งถงที่อยู่ข้างๆ ไม่รู้ว่าจะทักทายเขาอย่างไร ดังนั้นเขาจึงต้องทักทายอย่างแข็งขัน
"สวัสดี หลี่เฉิงอี้" หลี่เฉิงอี้กล่าวแนะนำสั้นๆ โดยไม่พูดอะไรมาก ท้ายที่สุดพวกเขาก็ไม่คุ้นเคยกัน
เขาเหลือบมองเฉินปี้ที่กำลังขยิบตาให้เขา และเข้าใจทันทีว่าเจตนาของคนพวกนี้ไม่บริสุทธิ์ จากนั้นทั้งสี่คนก็คุยกันไปรอบๆ และด้วยเหตุผลบางอย่างพวกเขาจึงพูดคุยเกี่ยวกับมุมมองของพวกเขาเกี่ยวกับความรักและการแต่งงาน
"ฉันเบื่อชีวิตที่น่าเบื่อนี้แล้ว" เฉินยี่จุนดึงผมของเธออย่างไม่อดทน ตอนนี้ผมของเธอยาวแล้ว และรากก็ดำจาง ๆ ดูเหมือนเป็นการไล่ระดับสีผสมกันอย่างที่เฉิงอี้อธิบายไม่ถูก "คุณบอกว่าการใช้เวลาทั้งชีวิตทำงานหรือพักผ่อนและนอนทุกวันมันช่างน่าเบื่อเหลือเกิน นับจากนี้ไป คุณจะแต่งงานและมีลูกทีละขั้น แล้วคุณก็จะผูกมัดด้วยการเลี้ยงดูลูกและดูแล ของพ่อแม่ไปตลอดชีวิต ดูคู่รักวัยกลางคนที่อยากไปเที่ยวที่อื่นสิ ต้องรอลูกๆ ไปเที่ยวพักผ่อน ฉันยุ่งทุกวันจนแทบไม่มีเวลาให้ตัวฉันเอง" เฉินยี่จุนถอนหายใจ "ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่แบบนั้น" เธอสรุป
"แล้วเธออยากมีชีวิตแบบไหนล่ะ?" หลี่เฉิงอี้ถาม "ชีวิตแบบนั้นเป็นที่อิจฉาของใครหลายคนอยู่แล้ว"
"ฉันอยากจะไล่ตามสิ่งที่แตกต่าง น่าตื่นเต้น และเจ๋ง" เฉินยี่จุนหยิบผ้าเช็ดปากบนโต๊ะขึ้นมาแล้วพับเป็นนกกระเรียนกระดาษพร้อมกับตบเบาๆ
"ฉันสามารถพับนกกระเรียนกระดาษให้เป็นนกกระเรียนกระดาษได้ภายในห้าวินาทีใช่ไหม" เธอมองไปที่หลี่เฉิงอี้อย่างจริงจัง
หะ....?
"เธออยากสื่ออะไรเนี่ย" หลี่เฉิงอี้เลิกคิ้ว
"คุณได้มันผ่านการฝึกฝนในที่ทำงาน คุณเจ๋งใช่ไหม" เฉินอี้จุนถอนหายใจ "ชีวิตมันน่าเบื่อเกินไป น่าเบื่อจนฉันอยากจะตายจริงๆ"
"มันน่าเบื่อจริงๆ ตอนนี้ฉันไปทำงานและปรึกษาเรื่องการแต่งหน้าและการแต่งตัวกับเพื่อนร่วมงานทุกวัน เพราะในที่ทำงานไม่จำเป็นต้องมีความคิดเห็นส่วนตัวคุณก็แค่ต้องปฏิบัติตามการเตรียมการจากข้างบน ทำเท่าไหร่คุณก็ได้เท่าเดิม รับผลตอบรับเหมือนเดิม มันไม่มีความหมาย" ซุ่ยเสวี่ย สนับสนุนจากด้านข้าง
จั้วซิ่งถงไม่ได้พูดอะไร แต่ก้มหัวลงเพื่อจิบน้ำแตงโมที่เพิ่งถูกเสิร์ฟให้
หลี่เฉิงอี้พูดอะไรไม่ออก เขาเพิ่งประสบกับมุมอับบนถนนหมอกและรู้สึกว่าชีวิตน่าตื่นเต้นมากพอแล้ว แต่แล้วเฉินยี่จุนก็อยากจะไล่ตามความตื่นเต้นอย่างแท้จริงเหรอ เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่เรียกว่าความตื่นเต้นนั้นมาพร้อมกับความเสี่ยงและวิกฤติโดยธรรมชาติ เพราะหากไม่มีวิกฤติก็ไม่มีความตื่นเต้น ทั้งสองเสริมซึ่งกันและกัน
เขาซะอีกอยากมีชีวิตที่เงียบสงบตลอดทั้งวันแต่หาไม่เจอ ขณะที่บางคนที่นี้อยากไล่ตามความตื่นเต้นและอันตราย
"ฉันคิดว่าชีวิตที่มั่นคงเป็นสิ่งที่ดี" เมื่อมีคนไม่กี่คนกำลังพูดคุยเกี่ยวกับวิธีแสวงหาความตื่นเต้นในชีวิต จั้วซิ่งถงที่อยู่ด้านข้างก็ตอบอย่างอ่อนแรง
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หลี่เฉิงอี้ก็พยักหน้าโดยไม่รู้ตัว เขาถูกเฉินยี่จุนจับทันที
เธอชี้ไปที่หลี่เฉิงอี้ทันทีและยิ้ม
"เกิดอะไรขึ้น? ทำไมพวกเธอสองคนถึงเข้ากันได้ดีขนาดนี้ในครั้งแรกที่คุณพบกัน? คุณมีความเข้าใจโดยปริยายขนาดนี้ไหม?"
แล้วหัวข้อก็พลิกกลับมาและมาตกที่หลี่เฉิงอี้และจั้วซิ่งถง [ได้ยังไงวะ] และพวกเขาก็เริ่มพูดถึงสิ่งที่พวกเขามีเหมือนกัน
ความเชี่ยวชาญในวิธีการของเธอแสดงให้เห็นอย่างเต็มที่ถึงประสบการณ์หลายปีของเฉินยี่จุน
กว่าหนึ่งชั่วโมงต่อมา อาหารง่ายๆ นี้เสร็จอย่างช้าๆ
หลี่เฉิงอี้ลุกขึ้นไปจ่ายบิล
"เดี๋ยวก่อน! ฉันมาแล้ว!" เฉินอี้จุนยืนขึ้นและตะโกน "ฉันเป็นพี่สาวคนโต! ทุกคนต้องฟังฉัน!" เธอดื่มเบียร์นิดหน่อย แก้มของเธอแดง และเธอก็ลุกขึ้นยืน "อย่าปล้นใครเลย! อาหารวันนี้คือสิ่งที่ฉันบอกว่าจะจ่าย ถ้ากล้าจ่าย ก็ไม่เอาเปลือกส้มเขียวหวานมาให้ฉัน!"
เธอเริ่มคลั่งไคล้หลังจากดื่ม นี่เป็นลักษณะปกติตั้งแต่หลี่เฉิงอี้พบเธอ เขาจึงพูดอะไรไม่ออกและทำได้เพียงมองดูเธอจับพนักเก้าอี้แล้วค่อยๆ เดินไปหาแคชเชียร์
เขาไม่รู้ว่ามันเป็นไปโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ แต่ซุ่ยซุ่ยที่อยู่ด้านข้างจงใจลุกไปโทรศัพท์และปล่อยให้จั้วซิ่งถงและหลี่เฉิงอี้อยู่ด้วยกันตามลำพัง
หลี่เฉิงอี้เดาคร่าวๆ ว่าเฉินอี้จุนกำลังทำอะไรอยู่ ตรงข้ามกับเขาคือจั้วซิ่งถงผู้มีใบหน้าที่ละเอียดอ่อนและมีผิวพรรณที่เปล่งประกาย เธอมีรูปหน้าเหมือนเมล็ดแตงโม ตาโต ริมฝีปากบาง และสีอ่อน ดูเหมือนออกจะซีดหน่อย โดยรวมแล้ว เธอดูเหมือนเด็กสาวเงียบๆ ที่มีใบหน้าเล็กกระทัดรัด นิสัยเรียบง่าย และมีรูปร่างที่ค่อนข้างร้อนแรง
เด็กผู้หญิงประเภทนี้ถูกรังแกได้ง่ายในสังคมของผู้หญิง และถูกหลอกได้ง่ายในสังคมผู้ชาย
สิ่งที่เรียกว่าความปรารถนาที่จะหลอกลวงหมายความว่าผู้คนรู้สึกว่าเธอถูกหลอกได้ง่าย และคนแบบนี้จะไม่กล้าพูดออกมาหากพวกเขาถูกรังแก
หลี่เฉิงอี้ถอนหายใจ หากไม่มีมุมอับอยู่ในโลก เขาอาจจะยังอยู่ในอารมณ์ที่จะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้หญิงคนนี้ แต่น่าเสียดายที่ภัยคุกคามจากมุมอับไม่สามารถสลัดทิ้งได้ และดอกไม้ของเขาเอง ความชั่วได้กำหนดให้พระองค์ต้องจัดการกับความชั่วตลอดทั้งปี
ชีวิตเช่นนี้เป็นอันตรายและน่าตื่นเต้นอย่างยิ่งอย่างไม่ต้องสงสัย เป็นไปไม่ได้ที่จะให้พื้นที่เขาทำอย่างอื่นอย่างเงียบๆ ใช่มั้ย? ในเวลานี้ เขาได้พูดคุยกันเพียงลำพัง โดยถามคำถามสองสามข้อเกี่ยวกับสถานการณ์ของโจวซิงถง และบอกทุกอย่างด้วยความจริงใจและสะดวกสบาย
ทั้งสองแลกเปลี่ยนข้อมูลการติดต่อกัน ซึ่งเพียงพอจะสามารถรับมือกับความกระตือรือร้นของเฉินยี่จุนได้
หลังจากจ่ายบิลแล้ว ทั้งสี่คนก็ออกไปด้วยกันและเดินไปช้าๆ ไปตามถนนเพื่อทานอาหาร
เฉินยี่จุนกำลังคุยกันระหว่างทาง และทั้งสามคนก็ฟังและตอบเป็นครั้งคราว
"ยี่จุน?" หลังจากเดินไปไม่กี่ก้าว ชายสองคนที่วิ่งตอนกลางคืนเดินผ่านคนสองสามคนและทักทายเฉินยี่จุน
"ผู้จัดการติง คุณกำลังวิ่งอยู่เหรอ?" เฉินยี่จุนทักทายด้วยรอยยิ้ม
"ก็ฉันวิ่งตอนกลางคืนทุกวันเลยไม่เห็นเธอมาที่นี่เลยใช่ไหม" ชายที่เป็นผู้นำในการพูดมีร่างกายแข็งแรง ผิวสีดอกกุหลาบ แก้มทั้งสองข้างบุ๋มเล็กน้อย, ดูไม่แยแสเล็กน้อย
แต่ตอนที่คุยกับเฉินยี่จุนเห็นได้ชัดว่าเขากระตือรือร้นมาก ทั้งสองพูดคุยกันแบบสบายๆ สักสองสามคำ และชายที่ชื่อผู้จัดการติงก็เหลือบมองหลี่เฉิงอี้อย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ทักทายเฉินยี่จุนแล้ววิ่งหนีไป
แต่มันเป็นเพียงการชำเลืองมองเท่านั้น
หลี่เฉิงอี้ดูตะลึง
ทำไมน่ะเหรอ ก็เพราะเขาได้รับคำเตือนจาก Flower of Evil อยู่ในใจ
'หากคุณรู้สึกถึงความอิจฉาและความคิดชั่วร้าย โปรดเลือกเสื้อผ้าเกล็ดดอกไม้ที่กำหนดเพื่อดูดซับและบรรจุไว้'
มีการแบ่งแยกความคิดชั่วร้ายเหรอ? เพราะหลี่เฉิงอี้กำลังคิดว่าเขาไม่เคยพบกับสถานการณ์เช่นนี้มาก่อนเมื่อเขาสวมดอกไม้และเกล็ดวิสทีเรีย แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะแตกต่างออกไป มันเป็นวิวัฒนาการครั้งที่สองของวิสทีเรียหรือไม่? หรือจะเป็นการเปลี่ยนแปลงใหม่หลังจากการเปิดตำแหน่งเทพดอกไม้ที่สองของกลาดิโอลัส? เขาไม่มีทางรู้ได้เลย
ในเวลานี้ ขณะที่เดิน ความสนใจของเขามุ่งเน้นไปที่ดอกไม้แห่งความชั่วร้าย หลังจากที่เขามุ่งความสนใจไปที่ดอกไม้แห่งความชั่วร้ายมากขึ้น ข้อมูลก็ปรากฏขึ้นทันที
สำหรับวิวัฒนาการของชั้นเคลือบเกล็ดดอกไม้นั้น จำเป็นต้องมีสารอาหารที่แตกต่างกันในแต่ละระยะ และความสามารถในการเปลี่ยนแปลงก็แตกต่างกันเช่นกัน
วิวัฒนาการสามารถเสริมความแข็งแกร่งให้กับวัสดุและภาษาดอกไม้ได้
วิวัฒนาการครั้งที่สองทำให้เสื้อผ้าเกล็ดดอกไม้สามารถรวมเข้ากับเกราะภายนอกได้ และสามารถเลือกได้ระหว่างสถานะที่มองเห็นและมองไม่เห็น
วิวัฒนาการสามประการสามารถเสริมความแข็งแกร่งให้กับเสื้อเกราะดอกไม้และพัฒนาความสามารถด้านภาษาของดอกไม้ ทำให้ได้รับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
ดอกไม้ที่แตกต่างกันมีขีดจำกัดบนที่แตกต่างกันสำหรับจำนวนวิวัฒนาการ เมื่อถึงระดับสูงสุดของเกล็ดดอกไม้ ภาษาดอกไม้ขั้นสุดท้ายใหม่จะปรากฏขึ้น จึงทำให้ดอกไม้มีความสามารถในการมีภาษาดอกไม้สองชั้นได้
หลี่เฉิงอี้ตกใจและอ่านต่อไปอย่างระมัดระวัง
ข้อมูลที่ป้อนกลับโดยดอกไม้แห่งความชั่วร้าย [Flower of Evil] ไม่เพียงแต่ข้างต้นเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับความคิดชั่วร้ายด้วย
ทุกครั้งที่คุณพัฒนา คุณจะต้องดูดซับพลังงานดอกไม้ที่แตกต่างกันก่อน จากนั้นจึงดูดซับความคิดชั่วร้ายต่างๆ
สำหรับวิวัฒนาการครั้งหนึ่ง คุณเพียงแค่ต้องซึมซับความคิดชั่วร้ายที่วุ่นวาย ซึ่งก็คือ ความคิดชั่วร้ายทุกประเภทก็สามารถทำได้
ในการวิวัฒนาการที่ตามมา ความคิดชั่วร้ายประเภทต่างๆ จะถูกดูดซับ และการเปลี่ยนแปลงที่ตามมาจะแตกต่างออกไป
'ด้วยเกล็ดดอกไม้ที่แตกต่างกันซึ่งจะนำไปสู่การวิวัฒนาการในที่สุด และบางทีอาจเป็นภาษาดอกไม้รูปแบบใหม่ด้วยซ้ำ'
ความคิดชั่วร้ายที่มีอยู่: เจตนาฆ่า ความโกรธ ความอิจฉาริษยา ตัณหา ความเย่อหยิ่ง ความขุ่นเคือง ความโลภ
"นี่น่าสนใจจริงๆ" หลังจากที่หลี่เฉิงอี้เข้าใจระบบวิวัฒนาการทั้งหมดของดอกไม้แห่งความชั่วร้าย เขาก็เริ่มสนใจทันที
'ความคิดชั่วร้ายที่แตกต่างกันจะส่งผลให้มีเสื้อผ้าขนาดดอกไม้ที่แตกต่างกัน ไม่ใช่เพียงเพราะสารอาหารในการรดน้ำต่างกันและดอกไม้ที่ปลูกก็ต่างกันไม่ใช่หรือ? การใช้ความคิดชั่วร้ายเป็นอาหารนั้นยอดเยี่ยมจริงๆ'
'นอกจากนี้ ด้วยความคิดชั่วร้ายที่ซับซ้อนมากมาย ฉันจะหามันทั้งหมดได้ที่ไหน?'
การฆ่าคนลามกเป็นสิ่งที่ง่ายที่สุดเมื่อมองด้วยวิธีนี้ และความโกรธก็ไม่ใช่เรื่องยาก แต่ความอิจฉาริษยา ตัณหา ความเย่อหยิ่ง ความขุ่นเคือง และความโลภ ล้วนต้องใช้ความพยายามมากขึ้นในการหาคนที่เหมาะสมมาสร้าง เป็นเรื่องยากมากสำหรับคนธรรมดาที่จะมีความคิดชั่วร้ายเช่นนี้อย่างอธิบายไม่ได้
หลี่เฉิงอี้พิจารณาสถานการณ์ปัจจุบันของเขา
วิวัฒนาการแรกของวิสทีเรียเสร็จสมบูรณ์แล้ว และตอนนี้สิ่งที่ต้องการคือวิวัฒนาการครั้งที่สอง
วิวัฒนาการต้องใช้สองเงื่อนไข พลังงานดอกไม้ที่แตกต่าง และความคิดชั่วร้ายก็ด้วย
เขายังไม่ได้ดูดซับพลังงานดอกไม้วิวัฒนาการที่สองของดอกวิสทีเรีย ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถดูดซับความคิดชั่วร้ายได้ในขณะนี้
สำหรับกลาดิโอลัสนั้นมีเพียงไม่ถึงครึ่งหนึ่งของระดับหนึ่งวิวัฒนาการเท่านั้น มันจำเป็นต้องเพิ่มพลังงานดอกไม้กลายพันธุ์ให้มากขึ้นก่อนจึงจะสามารถดูดซับความคิดชั่วร้ายได้
ไม่ตรงตามเงื่อนไขทั้งสองด้าน
สำหรับเป้าหมายนี้ เขาใช้ค่าตอบแทนที่ซินดรามอบให้เพื่อตรวจสอบและพยายามซื้อสวนพฤกษศาสตร์เล็กๆ ในบริเวณใกล้เคียง สวนพฤกษศาสตร์สนับสนุนมีสิ่งอำนวยความสะดวกสำเร็จรูปซึ่งสะดวกมากไม่ว่าจะเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายจัดการหรือระบบรดน้ำอัตโนมัติก็ไม่ต้องกังวลเขาต้องซื้อเฉพาะพันธุ์ดอกไม้ที่ต้องการและย้ายปลูกเท่านั้น พวกเขากลายเป็นดอกไม้
พิจารณาภาพรวมให้ดี
ทันใดนั้นหลี่เฉิงอี้ก็ค้นพบว่าระบบของ Flower of Evil นั้นเรียบง่ายมาก
มันคือการใช้สิ่งต่าง ๆ ในการรดน้ำดอกไม้ เพื่อขยายเกล็ดดอกไม้ที่แตกต่างกัน
พลังงานดอกไม้ต่างๆ ความคิดชั่วร้ายที่วุ่นวาย และความคิดชั่วร้ายที่ถูกแบ่งย่อยล้วนเป็นสารอาหารและเป็นสารอาหารสำหรับการรดน้ำดอกไม้
ด้วยการผสมผสานทางโภชนาการที่แตกต่างกัน สิ่งที่ปลูกก็จะแตกต่างออกไปด้วย
หลี่เฉิงอี้ยังสงสัยว่าการดูดซับพลังงานดอกไม้นานาพันธุ์อาจส่งผลต่อเส้นทางวิวัฒนาการของเสื้อเกราะเกล็ดดอกไม้ด้วย
