บทที่ 100 ไม่ได้รออยู่ (1)
หร่วนหลิวเจิงหยุดเดิน เธอเองก็อยากจะรู้มากว่าเมื่อคืนนี้เป็นอย่างไร... ได้ยินเพียงความเงียบจากด้านใน หนิงจื้อเชียนนิ่งสงบ เซียวอีถิงแต่ไหนมาก็เป็นคนที่ไม่จริงจัง พอเห็นเขาเงียบก็ยิ่งล้อ "อายที่จะพูดเหรอ? งั้นก็ชอบคุณพี่ชายเสียสิ! พี่เป็นคนสร้างโอกาสครั้งนี้ให้นายนะ! ชิ" "นายยุ่งให้มันน้อยๆ หน่อย!" เ...
