บทที่ 90: แบ่งออกเป็นครึ่ง เคียวผีผู้ยิ่งใหญ่(ฟรี)
บทที่ 90: แบ่งออกเป็นครึ่ง เคียวผีผู้ยิ่งใหญ่(ฟรี)
การปราบปราม!
โดยไม่เสียคำพูดใดๆ ฉินเฟิงเลือกที่จะปราบปรามผีที่ซื้อชีวิตทันทีหลังจากที่เขาใช้ดวงตาผีของเขาเพื่อมองผ่านธรรมชาติที่แท้จริงของมัน สิ่งนี้ช่วยให้เขาประหยัดค่ากักขังได้ 1,800 คะแนน
ต่อไป ดวงตาของ ฉินเฟิง จ้องมอง และผีที่ซื้อชีวิตก็กลายเป็นพลังสเปกตรัมและสลายไปในทันที ผีสุขที่ฟื้นคืนชีพก็ถูกมู่จุนและคนอื่นๆ ปราบปรามและถูกกักขังเช่นกัน
“ฉินเฟิง เราควรทำอย่างไรกับผีสุข?” น้ำเสียงของมู่จุนเต็มไปด้วยความเสียใจ การสูญเสียสมาชิกคนหนึ่งทำให้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเขาหนักมาก ท้ายที่สุดแล้ว เขาเป็นผู้รับผิดชอบต่อเหตุการณ์อาถรรพณ์ระดับ A ในครั้งนี้ และการเสียชีวิตของหวังเฟยหงส่วนหนึ่งก็เนื่องมาจากเขา
“เก็บไว้ก่อน” ฉินเฟิงตอบ
มู่จุนพยักหน้าเห็นด้วย
ขั้นตอนต่อไปคือค้นหา เย่ป๋อเว่ย ทุกคนไม่มีทางเลือกนอกจากติดตาม ฉินเฟิง ขณะที่พวกเขาค้นหาทั่วทั้งหมู่บ้าน ห้าชั่วโมงผ่านไปแล้ว และพวกเขายังคงไม่พบเย่ป๋อเว่ย
“เย่ป๋อเว่ยซ่อนตัวดีขนาดนั้นเลยเหรอ? เราค้นหามานานมากแล้ว และครอบคลุมเกือบครึ่งหนึ่งของหมู่บ้านแล้ว เขาจะถูกพาตัวออกไปได้ไหม?” หวงไค เช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากของเขาและดื่มน้ำลงไป
“มันเป็นไปได้ทั้งหมด ฉินเฟิง ทำไมเราไม่จัดการกับผีต้นทางก่อนล่ะ เราจะตามหาผู้ชายคนนั้นทีหลัง” เหอเจียเชาแนะนำด้วยสีหน้าเขินอาย
ในช่วงห้าชั่วโมงนี้ พวกเขาเผชิญกับการโจมตีมากกว่าสิบครั้งจากผี แม้ว่า ฉินเฟิง จะแก้ไขปัญหาได้อย่างรวดเร็ว แต่คนอื่นๆ ยังคงใช้เงินผีจำนวนมาก แต่ละคนมีเงินผีเหลืออยู่ประมาณ 11 หรือ 12 ใบเท่านั้น และบางคนก็มีเพียง 6 หรือ 7 ใบเท่านั้น พวกเขารู้สึกเจ็บปวด
“ผู้ชายคนนั้นไม่ฆ่าง่ายขนาดนั้น ถ้าเราจัดการกับผีต้นทางก่อนแล้วเขาหนีไปโดยไม่ยุบเขตแดนผีเราจะทำยังไง?” เหอเจียเชาดูเสียใจ
ฉินเฟิงจ้องมองเขาและดุว่า "กลัวเหรอ!"
เหอเจียเชาถอยกลับทันทีด้วยสีหน้าถ่อมตัว ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถ่อมตัวในสถานการณ์นี้ การโจมตีจากผีในระหว่างการเผชิญหน้าทั้งสิบครั้งนั้นเพียงพอที่จะสังหารสมาชิกสมาคมเหนือธรรมชาติได้หลายคน แต่ฉินเฟิงล่ะ? ทุกครั้งเขาจะแก้ไขสถานการณ์ได้อย่างง่ายดาย พวกเขาหวาดกลัวอย่างยิ่งและค่อนข้างกลัวเขา
ในความคิดของพวกเขา ฉินเฟิง เป็นมือปราบผีที่สมบูรณ์แบบ
พวกเขาค้นหาต่อไป เมื่อมี ฉินเฟิง อยู่รอบๆ พวกเขาไม่ต้องเผชิญกับอันตรายใดๆ
ในระหว่างการค้นหา จู่ๆ ทั้งกลุ่มก็ได้ยินเสียงดังก้องมาจากทุ่งใกล้เคียง และเห็นน้ำขุ่นในบ่อปั่นป่วนอย่างรุนแรง ดูเหมือนมีบางอย่างกำลังจะเกิดขึ้น
ระลอกน้ำขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่ามีบางอย่างกำลังจะระเบิดออกมา ครู่ต่อมา ผิวน้ำก็แตกร้าว เผยให้เห็นโลงศพอย่างเป็นทางการที่เป็นสีแดงแต่สีของมันซีดจนแทบหายไป
โลงศพลอยไปที่ขอบสระน้ำ และฝาของมันถูกดันเปิดออกอย่างช้าๆ มืองามคู่หนึ่งยื่นออกมาจับด้านข้างของโลงศพไว้ ชายคนหนึ่งสวมรอยยิ้มอันน่ากลัวปีนออกมาจากที่นั่น
ชายคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก เย่ป๋อเว่ย บุคคลที่พวกเขาค้นหามานานหลายชั่วโมง
ขณะที่ เย่ป๋อเว่ย ก้าวออกจากโลงศพและเดินไปตามถนนในหมู่บ้าน โลงศพในสระน้ำก็หายไปทันที
นี่เป็นผีตัวที่สองที่เย่ป๋อเว่ยควบคุม: โลงศพผี
โลงศพวิญญาณไม่เพียงแต่ระงับวิญญาณที่กระสับกระส่ายเท่านั้น แต่ยังช่วยให้บุคคลที่นอนหลับอยู่ข้างในนั้นแยกตัวออกจากการรับรู้ของโลกภายนอกอีกด้วย นอกจากนี้ยังสามารถระงับผีภายในร่างกายของบุคคลนั้นได้ ทำให้ความสามารถของมันมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากกว่าผีซื้อชีวิต
“ถึงเวลาที่จะทำให้นายกลายเป็นผีอย่างแท้จริง” เย่ป๋อเว่ย พูดด้วยรอยยิ้มอันเย็นชา น้ำเสียงของเขาทำให้ผู้ที่ได้ยินมันสั่นสะท้านไปทั้งสันหลัง
จากนั้นเขาก็เดินไปที่ทางเข้าหมู่บ้าน ถือเคียวที่เป็นสนิมและน่าขนลุกซึ่งเปล่งรัศมีอันเยือกเย็น บ่อน้ำอยู่ห่างจากทางเข้าหมู่บ้านเพียงไม่กี่ร้อยเมตร ดังนั้นในเวลาเพียงหนึ่งนาที เขาก็จะมาถึงที่นั่น
เขามาถึงทางเข้าหมู่บ้าน และจ้องมองไปที่พื้น แม่นยำยิ่งขึ้น เขากำลังดูรอยเท้าที่แทบมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า เพื่อเข้าไปในหมู่บ้าน เราต้องผ่านจุดนี้ ดังนั้นมันจึงถูกปกคลุมไปด้วยรอยเท้านับไม่ถ้วน เป้าหมายของเขาคือรอยเท้าของ ฉินเฟิง
เคียวผีไม่จำเป็นต้องตัดเป็นบุคคลโดยตรง มันสามารถบรรลุผลเช่นเดียวกันผ่านสื่อ ในกรณีนี้ สื่อคือรอยเท้า
“ฉันได้ยินจากลุงว่าตราบใดที่ผู้ใช้เหยียบรอยเท้าของคู่ต่อสู้หรือสัมผัสรอยมือของพวกเขา มันก็สามารถกระตุ้นกฎแห่งความตายของ เคียวผีได้” เขาพึมพำ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาใช้ เคียวผี
“อย่างไรก็ตาม การปกปิดรอยเท้าไม่จำเป็นต้องใช้เท้าของตัวเองจริงๆ แค่สัมผัสตัวกลางก็เพียงพอแล้ว” เมื่อคำนึงถึงสิ่งนี้ เงาสีดำจึงค่อย ๆ ปรากฏขึ้นใต้ฝ่าเท้าของเขา เขาตั้งใจจะใช้ เงาผี เพื่อปกปิดพื้นและสัมผัสกับรอยเท้า ไม่เช่นนั้นเขาจะพบรอยเท้าที่มองไม่เห็นเหล่านั้นได้อย่างไร?
ต่อไป เงาผีที่อยู่ใต้เท้าของเย่ป๋อเว่ยค่อยๆ กระจายออกไปราวกับหมึกหนา เริ่มปกคลุมบริเวณนั้น ใครก็ตามที่ผ่านทางเข้าหมู่บ้านจะไม่รอดพ้นจากการถูกตรวจพบ
ขณะที่เงาผีปกคลุมพื้น สภาพแวดล้อมของเย่ป๋อเว่ยก็เต็มไปด้วยเงาของมนุษย์ รวมถึงชาวบ้าน สมาชิกของสมาคมเหนือธรรมชาติ ฉินเฟิง และแม้แต่อดีตหัวหน้าแผนกเมืองเจียง คนเหล่านี้ทิ้งรอยเท้าไว้ที่นี่ และตอนนี้ เนื่องจากสื่อ พวกเขาจึงปรากฏตัวต่อหน้าเย่ป๋อเว่ยราวกับเงาที่ไม่เคลื่อนไหว
“ฮิฮิ พยายามจะท้าทายฉันเหรอ? นั่นมันโง่จริงๆ” เขาพูดพร้อมจ้องมองเงาของฉินเฟิงด้วยความดูถูก เคียวผีมีพลังในการแยกชิ้นส่วนผีที่สมบูรณ์ออกเป็นชิ้นๆ ไม่ต้องพูดถึงมนุษย์เลย
อย่างไรก็ตาม การใช้ เคียวผีมีค่าใช้จ่าย การบาดเจ็บที่เกิดกับคู่ต่อสู้จะสะท้อนกลับไปยังผู้ใช้ด้วย โชคดีที่ผู้ใช้สามารถปล่อยให้ผีในตัวพวกเขารับความเสียหายได้ คล้ายกับตะเกียงคืนชีพ แต่มีข้อเสียคือ ผีในตัวผู้ใช้จะฟื้นคืนชีพทันที
อย่างไรก็ตาม เย่ป๋อเว่ย เป็นข้อยกเว้นเนื่องจากเงาผีของเขาอยู่ในสภาพสงบเงียบและไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้ นี่เป็นข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ของตระกูล มือปราบผี
แน่นอนว่า ฉินเฟิง น่าประทับใจมากยิ่งขึ้นเพราะเขามีระบบ
จากนั้น เย่ป๋อเว่ย ก็ยก เคียวผีขึ้นสนิมในมือของเขาขึ้นมาแล้วเหวี่ยงมันลง เคียวอันน่าขนลุกผ่าเงาของ ฉินเฟิง ได้โดยตรง โดยแบ่งร่างกายของเขาออกเป็นสองส่วน หลังจากการโจมตีครั้งนี้ คำสาปของ เคียวผีก็ถูกเปิดใช้งาน
ในขณะเดียวกัน เงาผีที่อยู่ใต้เท้าของเย่ป๋อเว่ยก็ถูกแยกออกเป็นสองส่วนเช่นกัน และเงาทั้งหมดก็หายไปทันที
ในเวลาเดียวกัน ฉินเฟิง ซึ่งเป็นผู้นำทางผ่านตรอก จู่ๆ ก็รู้สึกไม่สบายใจ ราวกับว่ามีสิ่งเลวร้ายกำลังจะเกิดขึ้น เป็นลางสังหรณ์ที่เป็นลางร้าย เขาหยุดเดินทันที
ฮะ? เป็นไปได้ไหมที่ เย่ป๋อเว่ย กำลังจะโจมตีฉัน? คนอื่นๆ ที่อยู่ข้างหลังเขา รวมถึงมู่จุนและหนิงเฉียง ก็หยุดเช่นกัน โดยไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาต่อมา ดวงตาของพวกเขาก็เบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว
พวกเขาเห็นการเคลื่อนไหวของ ฉินเฟิง หยุดนิ่ง จากนั้นรอยแตกที่แปลกประหลาดก็ปรากฏขึ้นบนร่างกายของเขา ทันใดนั้น เลือดก็กระเซ็น และบางสิ่งก็ถูกสับเป็นสองซีก
“ตุ๊บ!” ร่างที่ไร้ชีวิตของ ฉินเฟิง ล้มลงอย่างหนักกับพื้น ดวงตาของเขาเบิกกว้าง แสดงความตกใจ
ในโรงแรมห่างไกลแห่งหนึ่งในเมืองเจียง มีห้องพักแขกที่ไม่เด่นสะดุดตา ภายในตู้ที่ถูกล็อค มีโคมไฟอยู่ เปลวไฟบนตะเกียงซึ่งแต่เดิมมีขนาดค่อนข้างใหญ่ จู่ๆ ก็หดตัวลงหนึ่งในสาม
