ตอนที่ 1045 การเปลื่ยนแปลงในสมรภูมิหมื่นเผ่า (ฟรี)

ตอนที่ 1045 การเปลื่ยนแปลงในสมรภูมิหมื่นเผ่า

ณ ตอนนี้ ในสมรภูมิหมื่นเผ่า

สงครามยังคงปะทุขึ้น

หลังจากได้รับคำสั่งจากจักรพรรดิอสูร เผ่าอสูรได้ระดมกำลังรบส่วนใหญ่เพื่อโจมตีดินแดนของเผ่ามนุษย์

เพียงเซียนที่มาด้วยกัน มีไม่ต่ำกว่า 20 คนแล้ว

กำลังรบดังกล่าวถือว่าทรงพลังอย่างยิ่งในสมรภูมิเผ่าหมื่นในเวลานี้

เมื่อเผชิญกับการโจมตีเช่นนี้

เผ่ามนุษย์ไม่กล้าที่จะลดความระมัดระวังลง

ดินแดนศักดิ์สิทธิ์เฉียนหยวน และอาณาจักรต้าจ้าวร่วมมือกันอย่างเป็นทางการเพื่อต่อสู้กับกองทัพเผ่าอสูร

"ฆ่า!"

“อย่าขโมยเหยื่อของข้า นั่นคือแต้มบุญของข้า!”

"..."

ที่แนวหน้าดินแดนของเผ่ามนุษย์ กองทัพทั้งสองอยู่ในการต่อสู้ที่วุ่นวาย

ไอสังหารปะทุขึ้น ทำให้ท้องฟ้ากลายเป็นสีแดงจาง ๆ

สนามรบในเวลานี้ มันถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน

หนึ่งคือสำหรับผู้ที่อยู่ในขอบเขตสวรรค์ และอีกหนึ่งสำหรับผู้ที่อยู่ต่ำกว่าขอบเขตสวรรค์

ด้วยการเพิ่มขึ้นของพลังชี่จิตวิญญาณในทวีปตะวันออก และการเพิ่มขึ้นของชะตาฟ้า จำนวนผู้ฝึกฝนเผ่ามนุษย์ที่มีการบ่มเพาะต่ำกว่าขอบเขตสวรรค์ก็เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ

ก็อาจกล่าวได้ว่า ความแข็งแกร่งระดับกลางในเวลานี้ของเผ่ามนุษย์ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าเผ่าอสูรมากนัก

ดังนั้นเมื่อสงครามได้ปะทุขึ้น เผ่ามนุษย์ก็ไม่เสียเปรียบ

ในทางตรงกันข้าม.

มีผู้ฝึกฝนขอบเขตสวรรค์ไม่มากนักในเผ่ามนุษย์ มีช่องว่างบางอย่างระหว่างพวกเขากับเผ่าอสูร

แต่ช่องว่างดังกล่าว

มันเป็นไปได้เลยที่จะชดเชย

เมื่อมีการวางค่ายกลห้าธาตุ

โลกอันกว้างใหญ่เปิดออก ห่อหุ้มเซียนทั้งเจ็ดไว้

“ตอนนี้ข้าทำได้เพียงหยุดเซียนจำนวนมากเท่านั้น พวกเจ้าต้องยุติเรื่องนี้โดยเร็ว ไม่เช่นนั้น หากสิ่งนี้ยืดเยื้อมากไป ข้าจะทนไม่ไหว!”

หลังจากที่พูดอย่างนั้น

ฟางซิงหลัน ก้าวเข้าไปข้างใน และควบคุมค่ายกลเป็นการส่วนตัว โดยต่อสู้กับเซียนเผ่าอสูร

ในแง่ของฐานการบ่มเพาะ

เขาเป็นตัดนภาขั้นสองเท่านั้น

แต่ด้วยพลังของยอดปรมาจารย์ค่ายกลขั้นสอง เขาสามารถบังคับหยุดเซียนเจ็ดคนได้

นี่คือพลังที่ครอบงำของยอดปรมาจารย์ค่ายกล

เซียนยี่สิบคนของเผ่าอสูร เจ็ดคนถูกหยุดโดยฟางซิงหลัน

แรงกดดันต่อเผ่ามนุษย์ลดลงอย่างมาก

ต้วนซุนถือหอกยาวอยู่ในมือ และกำลังต่อสู้กับเทียนเยว่

ในบรรดาเซียนของเผ่ามนุษย์ เขาเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด

แม้แต่ลอร์ดหยุนหยาง

เขาต้องก้าวถอยหลัง

ท้ายที่สุดแล้ว ตำแหน่งของห้าแม่ทัพใหญ่ก็ไม่ใช่ได้มาง่ายๆ

ต้วนซุนมีความสามารถในการสั่งการกองทัพ และต่อสู้เพื่ออาณาจักรต้าจ้าว ความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่ธรรมดาโดยธรรมชาติ

ส่วนเทียนเยว่นั้น

เขายังเป็นผู้บัญชาการของเผ่าอสูรด้วย และความแข็งแกร่งของเขาก็ไปเซียนขั้นสูงสุดแล้ว

ทั้งสองคนต่อสู้กัน

มันเหมือนกับเสือสองตัวต่อสู้กัน และึลื่นพลังก็น่ากลัว

เทียนเยว่เปิดเผยร่างที่แท้จริงของเขาในฐานะวานรสวรรค์ เขาคว้าภูเขาอย่างตั้งใจ แล้วกดไปทางต้วนซุน

ภูเขากดลง

พลังของมันทำให้โลกสะเทือน

แต่การแสดงออกของต้วนซุนไม่เปลี่ยนแปลง หอกยาวกวาดออกไป และพลังที่น่าสะพรึงกลัวทิ้งส่วนโค้งไว้ในความว่างเปล่า จากนั้นจึงปะทะกับภูเขาที่ตกลงมา

บูม!!

ภูเขาระเบิด และก้อนหินนับไม่ถ้วนกระจัดกระจาย

ต้วนซุนก้าวไปข้างหน้า หอกยาวนั้นเหมือนกับมังกรเงินที่ออกมาจากถ้ำของมัน และมันพุ่งไปที่เทียนเยว่

เทียนเยว่ต่อย หมัดของเขาปะทะเข้ากับหอกยาว

ร่างกายของพวกเขาสั่นเล็กน้อย จากนั้นพวกเขาก็ก้าวถอยหลังไปพร้อมๆ กัน จากนั้นพวกเขาก็ต่อสู้กันอีกครั้ง

บูม!

บูม! บูม!

การต่อสู้ดำเนินต่อไป

การแสดงออกของต้วนซุนสงบ และเขาก็รับมือกับการโจมตีของเทียนเยว่อย่างใจเย็น

เมื่อพิจารณาจากการโจมตีของเผ่าอสูรในครั้งนี้ พวกเขามุ่งมั่นที่จะต่อสู้จนตายกับเผ่ามนุษย์

หากเป็นเช่นนั้น

เผ่าอสูรจะไม่ถอยหนีง่ายๆ เพียงเพราะมีผู้เสียชีวิตเพียงไม่กี่คน

ดังนั้น ต้วนซุนจึงเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้กับการต่อสู้ที่ยืดเยื้อ

“วู้…”

เสียงดังมาจากที่ไหนสักแห่ง และมันทะลุผ่านค่ายกลที่ปกคลุมสมรภูมิโดยตรง

บูม!!

เทียนเยว่ บังคับต้วนซุนให้ล่าถอยด้วยหมัด และใบหน้าของเขาก็ซีดเซียว

แตรอสูร!

การสั่นไหวที่มาจากสายเลือดของเขาทำให้เขาเข้าใจว่าเสียงนี้คือแตรอสูร

ทันทีที่เขาได้ยินเสียงแตรอสูร

ไม่เพียงแต่เทียนเยว่จะตกใจเท่านั้น แต่ผู้ฝึกฝนเผ่าอสูรคนอื่นๆ ก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้

“แตรอสูร ทำไมแตรอสูรถึงส่งเสียงกระทันหันล่ะ!”

“ตามบันทึก ถ้าแตรอสูรถูกเป่า เผ่าอสูรจะต้องตกอยู่ในอันตรายที่จะถูกทำลายล้าง!”

“มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นแล้ว!”

ผู้ฝึกฝนเผ่าอสูรไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป

แตรอสูรไม่ได้ถูกเป่ามาเป็นเวลาหลายล้านปีแล้ว

อย่างไรก็ตาม มรดกที่มาจากสายเลือดของพวกเขาทำให้รู้อย่างชัดเจนว่านี่คือแตรอสูร

ทันใดนั้น เทียนเยว่ไม่ต้องการต่อสู้กับต้วนซุนอีก

แตรอสูรดังขึ้น และเผ่าอสูรต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงที่น่าตกใจ

ในฐานะสมาชิกเผ่าอสูร

ในเวลานี้ พวกเขาต้องกลับไปยังดินแดนของเผ่าอสูร และต่อต้านศัตรูที่แข็งแกร่ง

นี่คือภารกิจของสมาชิกเผ่าอสูรทั้งหมด

นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งที่ถูกจารึกไว้ในสายเลือด

คงจะไม่เป็นไรถ้าแตรอสูรไม่ดัง

แต่เมื่อแตรอสูรถูกเป่าขึ้น สมาชิกเผ่าอสูรทั้งหมดจะต้องกลับไปยังดินแดนของเผ่าอสูร

“เผ่าอสูรทั้งหมด ถอยทัพ!”

เทียนเยว่ตะโกนเสียงดัง

แม้ว่าการที่พวกเขาล่าถอยไปในตอนนี้ มันอาจทำให้เผ่าอสูรต้องประสบกับความสูญเสียมากมาย แต่เขาก็ไม่ใส่ใจ

ในทันที กองทัพเผ่าอสูรถอยทัพอย่างช้าๆ

ต้วนซุนโบกหอกยาวของเขา และตะโกนอย่างเย็นชา "ทุกคน ตามข้ามาเพื่อฆ่าศัตรู!"

ทันทีที่เขาพูดจบ

เขาได้พุ่งเข้าหาเทียนเยว่แล้ว

ส่วนแตรอสูรนั้น

ต้วนซุนไม่รู้อะไรมากนัก

อย่างไรก็ตาม เขาเข้าใจได้ว่าต้องมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นกับเผ่าอสูร ซึ่งบังคับให้เทียนเยว่ และผู้เชี่ยวชาญเผ่าอสูรคนอื่นๆ ต้องล่าถอย

ณ ตอนนี้

มันเป็นโอกาสของเผ่ามนุษย์

สงครามไม่ใช่สิ่งที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งสามารถต่อสู้หรือล่าถอยได้ตามต้องการ

เนื่องจากเผ่าอสูรได้ตัดสินใจโจมตีเผ่ามนุษย์แล้ว เผ่าอสูรจึงไม่สามารถล่าถอยได้อย่างปลอดภัยในขณะนี้

ทวีปตะวันออก อาณาจักรเฉียนหยวน

กระทิงเขียวซึ่งแต่เดิมนอนหลับสนิท ตื่นขึ้นจากการหลับลึกเมื่อมีเสียงแตรอสูรดังขึ้น

“แตรอสูร?”

“อะไรวะเนี่ย เสียงดังจัง!”

หนิวต้าหลี่ บดขยี้การสั่นไหวที่อ่อนแอในร่างกายของเขาได้อย่างง่ายดาย จากนั้นเขาก็พลิกตัว และนอนหลับต่อไป

ตั้งแต่ต้นจนจบ

เขาไม่มีความตั้งใจที่จะไปที่เผ่าอสูร

ณ ตอนนี้

แตรอสูรถูกเป่าขึ้น และเสียงนั่นก็ครอบคลุมทั่วทั้งสี่ทวีป เผ่าอสูรที่กระจัดกระจายทั้งหมดกลับมาเพื่อช่วย

นอกเหนือจากนั้น

เผ่าต่างๆ ก็ตกตะลึงเช่นกัน

ไม่ใช่ทุกเผ่าจะตระหนักถึงการมีอยู่ของแตรอสูร

อย่างไรก็ตาม บางเผ่าที่มีมรดกครบถ้วนรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี

แตรอสูรถูกเป่าขึ้น

เผ่าอสูรจวนจะถูกทำลายล้าง

ภาพที่เหล่าจักรพรรดิปิดล้อมจักรพรรดิอสูรนั้นเป็นสัญญาณของบางสิ่งบางอย่างอยู่แล้ว

อีกด้านหนึ่ง บาฮั่วหนีไปในความว่างเปล่า

ในเวลานี้ เขาได้สูญเสียความเย่อหยิ่งดั้งเดิมของจอมจักรพรรดิปีศาจไปโดยสิ้นเชิง

ความแข็งแกร่งของจักรพรรดิแห่งสี่ทวีปนั้นเกินความคาดหมายของเขาอย่างสิ้นเชิง

หลังจากการต่อสู้ครั้งใหญ่

อาวุธบรรพบุรุษถูกทำลาย และกฎก็ถูกทำลาย

ความแข็งแกร่งของบาฮั่วลดลงโดยตรงจากจุดสูงสุดของอมตะสามระดับล่างไปสู่กึ่งอมตะ

นอกจากนี้ เขายังเป็นกึ่งอมตะที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส

สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ทำให้บาฮั่วนึกถึงการต่อสู้เมื่อกว่าล้านปีก่อนโดยไม่สมัครใจ

ในขณะนั้น

เขาตกไปอยู่ในเงื้อมมือของจักรพรรดิสวรรค์ ผู้เชี่ยวชาญอันดับหนึ่งที่น่าสะพรึงกลัวของโลกไร้ขอบเขต

แต่ตอนนี้. เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากกลุ่มอมตะสามระดับล่าง

เมื่อเปรียบเทียบทั้งสอง บาฮั่วก็รู้สึกละอายใจเช่นกัน

“เมื่อข้าหายดี พวกเจ้าทุกคนจะต้องตาย!”

เขาสาบานอย่างหนักแน่นในใจ

ร่างที่หลบหนีของบาฮั่วไม่กล้าหยุดแม้แต่นาทีเดียว

เขาจะคิดถึงการแก้แค้นในภายหลัง สิ่งที่เขาต้องทำตอนนี้คือการหลบหนีไปยังสถานที่ๆ ปลอดภัย และฟื้นฟูอาการบาดเจ็บของเขาอย่างช้าๆ

ในส่วนของการเปิดกำแพงกั้นสวรรค์

แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้วก็ตาม

แต่เขายังคงมั่นใจว่าหลังจากที่เขาฟื้นตัวแล้ว เขาจะยังหาทางได้รับต้นกำเนิดโลกได้

ถ้ากำแพงกั้นสวรรค์ถูกเปิดออก

ต้นกำเนิดโลกจะไม่ใช่ของเขาเพียงคนเดียวอีกต่อไป

นอกจาก

ครั้งสุดท้ายที่บาฮันติดต่อเขา เขาปฏิเสธ

เขายังได้สร้างความขุ่นเคืองให้กับจอมจักรพรรดิปีศาจคนนี้แล้ว

หากเขาอยู่ในจุดสูงสุด บาฮั่วก็จะไม่กลัวที่จะทำให้บาฮันขุ่นเคืองโดยธรรมชาติ แต่ในเวลานี้ เขาอดไม่ได้ที่จะกลัว

มังกรดำที่ร่างกายแตกหักหนีไปในความว่างเปล่า

สถานที่ที่บาฮั่วอยากไปคือ เหวสวรรค์

ในสี่ทวีป

มีสถานที่ไม่กี่แห่งที่สามารถรองรับเขาได้จริงๆ

แห่งหนึ่งคือ ทะเลไร้สิ้นสุด

อีกแห่งคือ เหวสวรรค์

ไม่ต้องพูดถึงว่าทะเลไร้สิ้นสุดนั้นอยู่ห่างไกลออกไปในทวีปตะวันออก มันยังเป็นรากฐานที่เผ่ามนุษย์ยึดครองอีกด้วย หากเขาไปที่นั่นเขาอาจตกหลุมพราง

ในการเปรียบเทียบ

บาฮั่วคิดว่า เหวสวรรค์เหมาะสมกว่า

สำหรับอันตรายที่อาจเกิดขึ้นในเหวสวรรค์ แม้ว่าเขาจะกลัว แต่เขาก็ไม่กลัวจนเกินไป

จักรพรรดิแห่งเผ่าต่างๆ จะไม่ปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน

ถ้าเขาไม่ได้ไปที่เหวสวรรค์ ก็ไม่มีสถานที่อื่นที่จะหลบหนีการไล่ล่าได้

ส่วนอันตรายในเหวสวรรค์

บาฮั่วมั่นใจว่าด้วยรากฐานของชาติก่อน ตราบใดที่เขาไม่ได้เข้าสู่ส่วนที่ลึกที่สุดของเหวสวรรค์ เขาจะสามารถปกป้องตัวเองได้

จากดินแดนของเผ่าอสูรไปจนถึงเหวสวรรค์

ระยะทางไม่สั้น

แต่ด้วยความเร็วของบาฮั่ว มันใช้เวลาไม่นานในการข้ามระยะทางนี้

ในดินแดนของเผ่ามาร

ซือฮั่นไห่นั่งตัวตรงบนบัลลังก์กระดูก ดูดซับไอสังหารอย่างเงียบๆ เพื่อฝึกฝน

นับตั้งแต่ที่เขาส่งผู้เชี่ยวชาญเผ่ามารออกไปค้นหาต้นตอของออร่านั้น เขาก็ไม่สนใจเรื่องนี้อีกต่อไป

ไอสังหารควบแน่นและกระจายไป

ซือฮั่นไห่ค่อยๆ ลืมตาที่ปิดสนิท “เมื่อไม่กี่วันก่อน ไอสังหารได้อ่อนลง ข้าสัมผัสได้ว่ามีคนอื่นที่กำลังปล้นชิงพลังนี้อยู่ ถ้าข้าจำไม่ผิด นั่นควรเป็นต้นตอของออร่าที่ข้ากำลังค้นหา ปีศาจมิติ จอมจักรพรรดิปีศาจบาฮั่ว?”

การแสดงออกของซือฮั่นไห่ไม่เปลี่ยนแปลง

เมื่อมีการประชุมหมื่นเผ่า ข่าวเกี่ยวกับปีศาจมิติ และจอมจักรพรรดิปีศาจบาฮั่วได้แพร่กระจายไปแล้ว

ในฐานะจักรพรรดิแห่งเผ่ามาร

โดยธรรมชาติแล้วเขาจะย่อมได้รับข่าว

ท้ายที่สุดแล้วมีผู้ฝึกฝนเผ่ามารบางคนซ่อนตัวอยู่ในสี่ทวีปด้วย

ถ้าเขาต้องการหาข้อมูลบางอย่าง มันไม่ใช่เรื่องยาก

ในทันที

ซือฮั่นไห่เงยหน้าขึ้น และการแสดงออกที่สงบของเขาก็เปลี่ยนไปในที่สุด

ในการรับรู้ของเขา

ออร่าที่ทั้งคุ้นเคย และไม่คุ้นเคยกำลังใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว

“จอมจักรพรรดิปีศาจบาฮั่ว!”

ในเวลาเพียงชั่วพริบตา ซือฮั่นไห่ก็รู้ได้ในทันทีว่าอีกฝ่ายคือใคร

เขาลุกขึ้นจากบัลลังก์กระดูกแล้วก้าวไปข้างหน้าและหายตัวไปในจุดนั้น