บทที่72
หวังอวี๋และคนอื่นกำลังตรวจสอบพิพิธภัณฑ์แห่งนี้อยู่อย่างขะมักเขม้น “ผีตัวนี้ซ่อนตัวได้เก่งมากเลย ครั้งก่อนที่หวังอวี๋มาตรวจสอบ เราก็หามันไม่เจอ ไม่เจอแม้แต่เงาเลยด้วย” หวังอวี๋ถอนหายใจพลางใช้นิ้วถูจมูก “วันนี้เราต้องจับผีตนนั้นให้ได้ แล้วก็ปล่อยให้ไอ้คนหลอกลวงนั่นคุกเข่าเรียกฉันว่าพ่อให้ได้เลย” เหลิ...
