ตอนที่ 245 เซนต์

หลังจากเดินมาหยุดอยู่ต่อหน้าโรงฝึก ที่ตั้งอยู่ติดกับริมทะเลสาบแล้ว ฮิโยริก็ได้สำรวจมองดูโรงฝึกตรงหน้าเธออย่างใกล้ชิด

และพบว่าโรงฝึกที่ตั้งอยู่ตรงหน้าเธอนั้น มันเหมือนกับโรงฝึกของหลี่ฟานในความทรงจำของเธอไม่มีผิด

ยกเว้นคำว่า "แปด" ที่อยู่มุมด้านบนของโรงฝึกเท่านั้น ที่แตกต่างไปจากโรงฝึกที่เธอเคยเห็นในรายการทองคำ

“หลี่ฟาน เขาสร้างฝึกของเขาขึ้นที่นี่จริงๆ หรอ?” ฮิโยริกระซิบกับตัวเอง

แต่ในไม่ช้า ฮิโยริก็นึกไปถึงความสามารถอันลึกลับของหลี่ฟานขึ้นมาได้

“ถ้าเป็นหลี่ฟานจริงๆ ล่ะก็ ด้วยความสามารถของเขา เขาก็คงสามารถสร้างโรงฝึกได้ทุกที่ในโลก”

หลังจากที่คิดถึงเรื่องนี้ได้ ฮิโยริก็ปรับชุดกิโมโนและเครื่องประดับของเธอให้เข้าที่ ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเคาะไปที่ประตูของโรงฝึก

“ขอโทษนะคะ ที่นี่คือโรงฝึกของคุณหลี่ฟานใช่หรือเปล่า?”

หลังจากนั้น ความเงียบก็เกิดขึ้น และไม่มีเสียงใดๆ ตอบกลับออกมาจากโรงฝึก

มือของฮิโยริแข็งค้างอยู่ในอากาศ และสีหน้าของเธอก็เริ่มประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย

“เป็นไปได้ไหมว่า… คุณหลี่ฟานไม่ได้ตั้งใจที่จะออกมาพบฉัน?”

จากนั้นฮิโยริจึงรวบรวมความกล้าของเธอ และกำลังจะพูดขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

แต่ในขณะนั้นเอง ประตูโรงฝึกก็ได้ถูกเปิดออกโดยอัตโนมัติ เผยให้เห็นถึงสไตล์การตกแต่งที่เรียบง่าย และเงียบสงบอยู่ด้านใน

“นี่… คุณหลี่ฟานให้ฉันเข้าไปได้ใช่หรือเปล่า?” ดวงตาของฮิโยริเป็นประกาย พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอพบเจอเซอร์ไพรส์แบบนี้ ฮิโยริก็พบว่ามันไม่มีร่องรอยของลูกศิษย์หลี่ฟาน หรือตัวของหลี่ฟาน อยู่ภายในโรงฝึกเลยสักนิด

จากจุดที่เธอยืนอยู่ เมื่อมองผ่านประตูเข้าไป เธอก็ไม่พบเจอใครสักคนอยู่ภายในโรงฝึกแห่งนี้เลยสักคน

หลังจากลังเลเล็กน้อย ฮิโยริก็ตัดสินใจเดินเข้าไปด้านในโรงฝึก

“ถ้าฉันสามารถขอความช่วยเหลือจากคุณหลี่ฟานได้ วาโนะคุนิก็จะได้รับการปลดปล่อยจากคุโรซึมิ โอโรจิ!”

“ตอนนี้ฉันลังเลไม่ได้แล้ว!”

นึกไปถึงตอนที่กิออนเคยพลาด โอกาสที่จะได้เป็นลูกศิษย์ของลี่ฟาน ฮิโยริก็กัดฟันของเธอขณะก้าวเข้าไปด้านในโรงฝึก

“ขอรบกวนด้วยนะคะ คุณหลี่ฟาน!”

หลังจากเดินเข้ามาด้านโรงฝึกแล้ว ฮิโยริก็โค้งคำนับไปด้านหน้าอย่างสุดซึ้ง

แม้ว่าตอนนี้เธอจะยังไม่ได้เจอหลี่ฟาน แต่ฮิโยริก็คิดว่าเธอควรจะแสดงความนอบน้อมออกมาให้ได้มากที่สุด

ไม่กี่วินาทีต่อมา ฮิโยริก็เงยหน้าขึ้น ก่อนจะมองไปรอบๆ ด้วยความสงสัย และในที่สุดเธอก็เหลือบไปเห็นแผ่นป้ายชื่อของลูกศิษย์ที่ติดอยู่บนผนัง

“ป้ายชื่อของลูกศิษย์ทั้งเจ็ด? เดี๋ยวก่อน มันไม่ได้มีชื่อลูกศิษย์อยู่ที่หมายเลข ‘8’ เลยนี่น่า?

ดวงตาของฮิโยริเป็นประกาย และความคาดหวังของเธอที่จะเป็นลูกศิษย์ของหลี่ฟาน ก็ยิ่งลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น!

“ใช่แล้ว ที่นี่ยังไม่มีลูกศิษย์!”

ทันใดนั้น เสียงของหลี่ฟานก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของฮิโยริ

“!!!”

ฮิโยริจึงรีบหันหน้ากลับไปมองด้านหลังของเธอด้วยความตกใจ

ตรงนั้น หลี่ฟานที่พึ่งวาปมาจากโรงฝึกที่เดรสโรซ่า กำลังมองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา

"คุณ… คุณหลี่ฟาน! เป็นเกียรติจริงๆ ที่ฉันได้พบกับคุณ!” ฮิโยริสงบลงอย่างรวดเร็ว เนื่องจากอาชีพในโลกภายนอกของเธอ

จากนั้นเธอก็คุกเข่าลงกับพื้น และคำนับด้วยท่ามาตรฐานให้กับหลี่ฟาน

“คุณหลี่ฟาน ฉัน โคซึิกิ ฮิโยริ ได้โปรดยอมรับฉัน และขอให้ฉันได้เป็นลูกศิษย์ของคุณด้วย!”

“หลังจากที่ฉันได้เป็นลูกศิษย์ของคุณ ฉันจะจารึกคำว่า”เคารพอาจารย์“ไว้ในจิตใจของฉันอย่างแน่นอน!”

“และเมื่อฉันได้ทำตามความปรารถนาของฉันได้สำเร็จช ฉันก็ยินดีที่จะติดตามรับใช้คุณไปตลอดชีวิต!”

เมื่อได้เห็นหลี่ฟานอยู่ตรงหน้า ฮิโยริก็ไม่ได้ปฏิบัติตนด้วยตัวตน “โคมุราซากิ” ของเธอ แต่เธอปฏิบัติต่อหลี่ฟานด้วยตัวตนจริงๆ ของเธอแทน

ฮิโยริเชื่อว่า มีแต่การที่ต้องใช้ตัวตนจริงๆ ของเธอเท่านั้น ถึงจะแสดงความเคารพต่อหลี่ฟานได้

“ในเมื่อเธอได้คุกเข่าคำนับให้กับฉันแบบนี้แล้ว หากฉันไม่ยอมรับเธอเป็นลูกศิษย์ มันก็คงจะไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่นักหรอกนะ” หลี่ฟานยิ้ม

“คุณยินดีที่จะรับฉัน... เป็นลูกศิษย์ของคุณใช่ไหม!” ฮิโยริเงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจ ขณะมองไปที่หลี่ฟาน

“เธอพึ่งจะพูดถึงความปรารถนาของเธอออกมาไม่ใช่หรอ ก่อนที่ฉันจะรับเธอเป็นลูกศิษย์ เธอช่วยบอกความปรารถนาของเธอให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม?” หลี่ฟานถาม

"แน่นอน ฉันทำได้!" ฮิโยริพยักหน้าอย่างหนักแน่น

“จริงๆ แล้ว ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้ เป็นลูกสาวของอดีตผู้นำประเทศนี้ ลูกสาวของ ‘โคซึกิ โอเด้ง’!”

“และผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนี้ ก็หวังว่าจะสามารถปลดปล่อยอำนาจที่ครอบงำประเทศแห่งนี้ ด้วยพลังที่ได้รับมาจากคุณหลี่ฟาน!”

ในขณะที่ฮิโยริกำลังวางแผน ที่จะอธิบายสถานการณ์ของประเทศวาโนะคุนิแห่งนี้ ให้หลี่ฟานทราบโดยละเอียด

หลี่ฟานก็ได้โบกมือของเขา เพื่อหยุดการกระทำของเธอ

“ฉันรู้สถานการณ์ของวาโนะคุนิคร่าวๆ แล้ว ไม่ต้องบอกมันกับฉันหรอก”

“ตอนนี้ ฉันเข้าใจความปรารถนาของเธอแล้ว เพียงแค่เธอยอมรับสิ่งนี้ และหยดเลือดของเธอลงไปบนมัน”

“เธอก็จะได้กลายเป็นลูกศิษย์อย่างเป็นทางการของฉัน หลี่ฟาน!”

หลี่ฟานเอื้อมมือออกไป เพื่อประคองให้ฮิโยริลุกขึ้นขึ้น ก่อนจะส่งตราป้ายชื่อลูกศิษย์ลงไปในมือของเธอ

การที่ฮิโยริตั้งใจจะปลดปล่อยวาโนะคุนิ มันก็เป็นไปตามความปรารถนาของหลี่ฟานด้วยเหมือนกัน

เพราะหลังจากยามาโตะทำภารกิจของโรงฝึกเสร็จ หลี่ฟานก็สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระบนเกาะโอนิงาชิมะ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น เกาะโอนิงาชิมะก็ไม่มีสภาพแวดล้อมที่เจริญรุ่งเรือง

ในทางตรงกันข้าม วาโนะคุนิไม่เพียงแต่มีกิจการที่หลากหลาย แต่ยังได้รับความนิยมมากกว่าเกาะโอนิงาชิมะอีกด้วย

หลี่ฟานหวังเป็นอย่างยิ่งว่า เขาจะสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระภายในวาโนะคุนิ เหมือนกันกับเดรสโรซ่าและอลาบาสต้า

และการรับโคซึกิ ฮิโยริเป็นลูกศิษย์ มันก็ถือว่าสอดคล้องกับความตั้งใจของเขาด้วยเช่นกัน ดังนั้นหลี่ฟานจึงรู้สึกว่า เขาไม่มีเหตุผลที่ต้องปฏิเสธเธอ!

หลังจากที่ฮิโยริ ได้รับตราป้ายชื่อลูกศิษย์มาจากหลี่ฟาน เธอก็รู้สึกตื่นเต้นมากๆ

ก่อนที่เธอจะกัดลงไปบนนิ้ว และหยดเลือดของเธอลงไปบนตราป้ายชื่อลูกศิษย์ทันที

ในไม่ช้า ข้อมูลของ ‘โคซึกิ ฮิโยริ’ ก็ปรากฎขึ้นที่ด้านหลังของตราป้ายชื่อลูกศิษย์

ฮิโยริเหลือบมองไปที่ตราด้วยความสงสัย จากนั้นเธอจึงส่งมันกลับไปให้หลี่ฟานด้วยความเคารพ

หลี่ฟานรับตรามาจากเธอ และพลิกดูที่ด้านหลังของตรา เพื่อดูแนวทางการฝึกฝนของฮิโยริ

[ ชื่อของลูกศิษย์ : โคซึกิ ฮิโยริ ]

[ อายุ : 24 ปี ]

[ สถานที่เกิด : เรือโมบี้ ดิ๊ก ]

[ แนวทางการฝึก : เซนต์ ]

…