ตอนที่ 177 พลเรือเอกทั้งสองรีบไปที่อิมเพลดาวน์
ภายในโรงฝึกของหลี่ฟาน ที่ตั้งอยู่ในอิมเพลดาวน์
หลังจากดูการต่อสู้ระหว่างโดมิโน่และบุลเล็ตมาระยะหนึ่ง หลี่ฟานก็รู้ว่าโดมิโน่มีช่วงเวลาที่ยากลำบากกว่าบุลเล็ต
เว้นแต่ว่า บุลเล็ตจะทำผิดพลาดร้ายแรง เหมือนกับที่ได้เผชิญหน้ากับลูฟี่ในอนาคต
แต่ถึงอย่างนั้น โดมิโนก็ไม่ใช่ลูฟี่ ความเป็นจริงมันก็ไม่ใช่เวอร์ชั่นของโรงละคร และมันก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่บุลเล็ตจะทำผิดพลาดแบบนั้น
และเมื่อเขาคิดว่าภายในอิมเพลดาวน์ มันยังมีผู้คุมหลายคนที่ยังล้มลงอยู่ หลี่ฟานก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่โอลีฟ ที่กำลังสลบอยู่ในโรงฝึกของเขา
หลี่ฟานจึงลุกขึ้นจากที่นั่ง และเดินไปที่โอลีฟ ก่อนจะวางมือที่มีจักระรักษาลงไปบนท้องของเธอ และทำการรักษาอาการบาดเจ็บให้กับเธอ
ผ่านไปไม่นาน อาการบาดเจ็บของโอลีฟก็ถูกรักษาอย่างรวดเร็ว และความรู้สึกที่อบอุ่นทั่วทั้งร่างกาย ก็ได้ทำให้โอลีฟฟื้นขึ้นจากอาการสลบ
“คุณหลี่ฟาน?!” เมื่อเห็นหลี่ฟานอยู่ตรงหน้า ดวงตาของโอลีฟก็สว่างขึ้นและทำให้เธอฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว
จากนั้นเธอก็เหลือบมองไปที่รายการทองคำเหนือเพดานโดยไม่รู้ตัว
ภาพการต่อสู้ของโดมิโน่และบุลเล็ต กำลังปรากฎอยู่ในสายตาของเธอ ณ ตอนนี้
“ได้โปรด คุณหลี่ฟาน ได้โปรดให้ฉันได้เป็นลูกศิษย์ของคุณ และติดตามคุณตลอดไปด้วย!”
หลังจากที่โอลีฟได้เห็นการต่อสู้ของโดมิโน่และบุลเล็ต เธอก็รีบก้มตัวลงกับพื้นและทำการขอร้องหลี่ฟานทันที
แม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจว่าทำไมโดมิโน่ถึงมีพลังที่แข็งแกร่งถึงขนาดนี้ได้ แต่สิ่งนั้นมันก็ไม่ได้ขัดขวางโอลีฟ ในการทำให้หลี่ฟานพอใจในตัวเธอ
“แม้ว่าเธอจะถูกขังอยู่ในอิมเพลดาวน์ แต่เธอก็ควรจะได้ดูรายการทองคำ และรู้เงื่อนไขในการเป็นลูกศิษย์ของฉันนะ”
“โรงฝึกแห่งนี้รับลูกศิษย์ไปแล้ว และฉันก็ไม่มีแผนที่จะรับเธอเป็นลูกศิษย์ของฉัน” หลี่ฟานยิ้ม
“คุณหลี่ฟาน ได้โปรด ยอมรับฉันเป็นลูกศิษย์ของคุณเถอะ ฉันเต็มใจทำทุกอย่างให้กับคุณจริงๆ”
“เรื่องนี้ มันเป็นไปไม่ได้จริงๆ” หลี่ฟานส่ายหัว
“แต่ถ้าเธอทำอะไรบางอย่างเพื่อฉัน ฉันก็จะทำให้อนาคตของเธอสบายขึ้นได้นิดหน่อย”
“พูดมาได้เลย คุณหลี่ฟาน ฉันจะทำ!” แม้ว่าหลี่ฟาน จะไม่ได้กล่าวอย่างชัดเจนว่าเขาจะยอมรับเธอ แต่ในความเห็นของโอลีฟ อย่างน้อยเธอก็ยังสามารถช่วยหลี่ฟานในการทำเรื่องต่างๆ ได้
เพื่อที่เธอจะสามารถเข้าใกล้หลี่ฟานได้มากขึ้นอีกก้าวหนึ่ง และกลายเป็นลูกศิษย์ของเขาในอนาคต!
“ก็อย่างที่เธอเห็น ฉันสร้างโรงฝึกในอิมเพลดาวน์”
“แต่ตอนนี้ อิมเพลดาวน์กำลังอยู่ในความสับสนวุ่นวาย และลูกศิษย์ของฉันโดมิโน่ ก็พยายามจับตัวนักโทษกลับมาให้ได้มากที่สุด”
“และหลังจากนี้ ฉันก็วางแผนที่จะทำให้อิมเพลดาวน์กลายเป็นอาณาเขตของฉัน และจัดการคุมขังนักโทษแทนกองทัพเรือ”
“ดังนั้น ฉันจึงไม้ต้องการผู้คุมคุกเดิมอีกต่อไป”
“เธอช่วยไปนำผู้คุมคุก ที่ยังมีชีวิตในอิมเพลดาวน์ออกไปจากที่นี่ให้ฉันหน่อยได้ไหม?”
“หลังจากการต่อสู้ของโดมิโน่จบลง ฉันจะได้บอกให้เธอโยนคนเหล่านี้ออกไป”
หลังจากได้ยินคำพูดของหลี่ฟาน โอลีฟก็พยักหน้าซ้ำๆ
“ฉันเข้าใจ ฉันจะทำให้คุณตอนนี้เลย!”
พูดจบ โอลีฟก็ลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว และรีบวิ่งไปที่ด้านนอกของโรงฝึก
‘ปรากฏว่าคุณหลี่ฟานรับรู้ถึงความไร้ความสามารถของกองทัพเรือ และมาที่อิมเพลดาวน์เพื่อทำการคุมขังเหล่านักโทษด้วยตัวเขาเอง’
‘แต่ทำไมเขาไม่เริ่มจากการปราบปรามเหล่านักโทษที่กำลังหลบหนีด้วยตัวเอง แต่เลือกที่จะปล่อยให้ผู้คุมคุกหญิงคนนั้นเป็นคนทำกัน?’
‘เป็นไปได้ไหมว่า คุณหลี่ฟานรู้สึกว่านักโทษเหล่านี้ มันไม่คุ้มกับการเคลื่อนไหวของเขา!’
‘บ้าเอ้ย มันคงจะดีกว่านี้ถ้าฉันสามารถมาถึงที่นี่ได้ก่อนเธอ!’
ในขณะนี้ โอลีฟได้เข้าใจเหตุผลในการมาที่อิมเพลดาวน์ของหลี่ฟานผิดไปแล้ว
…
'มันยังไม่ถูกทำลาย?'
หลังจากที่โดมิโน่ได้ใช้การหยุดเวลาอีกครั้ง และได้ฝากฝังร่องรอยไว้บนหมวกเกราะของบุลเล็ตนับไม่ถ้วน โดมิโน่ก็ขมวดคิ้วแน่น
ในเวลานี้เธออดไม่ได้ที่จะนึกเสียใจขึ้นมา
ก่อนที่จะล้มซาน จวน วูฟ เธอควรเลือกที่จะโจมตีไปที่บุลเล็ตก่อน มิฉะนั้น เธอก็คงไม่ต้องต่อสู้กับบุลเล็ต ที่อยู่ในสภาพเตรียมพร้อมเต็มที่แบบนี้
'ถ้ามันยังเป็นแบบนี้ต่อไป ฉันจะเป็นฝ่ายที่พ่ายแพ้เอง'
เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ จิตใจของโดมิโน่ก็นึกถึงคำพูดของหลี่ฟานขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว คำพูดที่ว่าเธอห้ามตายเด็ดขาด!
หลังจากที่โจมตีบุลเล็ตขึ้นไปในอากาศด้วยหมัดสุดท้าย โดมิโน่ก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ และนำสตาร์ แพลตตินั่มกลับเข้าไปในร่างกายของเธอ
เมื่อเวลาเริ่มเดินอีกครั้ง บุลเล็ตก็ทำการรักษาร่างกายและชุดเกราะของเขาให้มั่นคง และวางแผนที่จะทำการโต้กลับ
แต่ทันใดนั้น บุลเล็ตก็รู้สึกว่าฮาคิสังเกตของเขา ไม่สามารถจับร่างของสตาร์ แพลตตินั่มที่อยู่ข้างๆ โดมิโน่ได้
[ผมแดง แชงค์: บุลเล็ตถูกโจมตีแบบนี้อีกแล้ว แต่ทำไม? [ สตาร์ แพลตตินั่ม ] ที่อยู่กับผู้คุมคุกหญิงถึงได้หายไปกันล่ะ? ]
[ราชานรก เรย์ลี่: หรือว่า มันใช้พลังงานมากเกินไปในการควบคุม? ]
[ราชสีห์ทองคำ ชิกิ: เรื่องนี้เป็นไปได้มากจริงๆ เพราะหากพลังยิ่งแข็งแกร่งก็ยิ่งใช้ความแข็งแกร่งที่มากขึ้นในการใช้งาน การโจมตีที่แม้แต่พวกเราก็ไม่สามารถมองเห็นได้ คงจะต้องใช้พลังงานที่มากอย่างแน่นอน และตอนนี้ผู้คุมคุกหญิงคนนี้ก็คงจะใช้งานมันไม่ได้้แล้ว ]
[ซันจิ ขาดำ: ไม่! สู้เขา! คุณผู้คุมคุกหญิงคนสวย! ทุบไอ้หมอนี่ให้เละไปเลย! ]
[หมัดเหล็ก การ์ป: ฉันเข้าใจแล้ว เฮ้! คุซัน คิซารุ ทำไมพวกนายยังไปไม่ถึงอิมเพลดาวน์อีกฮ้ะ!! ]
[คิซารุ โบซาริโน่: พวกเรากำลังรีบเดินทางไปเต็มที่แล้ว พลเรือโทการ์ป ]
คิซารุถอนหายใจและกลายเป็นลำแสงอีกครั้ง เพื่อทำการเคลื่อนที่ไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว
ด้านล่างเขา ทะเลได้ถูกแช่แข็งด้วยความสามารถของอาโอคิ และอาโอคิยิเองก็ได้ใช้น้ำแข็งในการเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วด้วยเช่นกัน
จนถึงตอนนี้ ทั้งสองคนไม่มีอารมณ์ที่จะนำเรือรบไปยังอิมเพลดาวน์แล้ว!
เนื่องจากผู้หลบหนีที่แข็งแกร่งหลงเหลืออยู่เพียงคนเดียว นั่นก็คือบุลเล็ต! และตอนนี้เขาก็ยังไม่ล้มลง ทั้งสองคนจึงไม่ต้องการประหยัดพลังงานใดๆ ทั้งสิ้น
พลเรือเอกทั้งสองคนรู้ว่า ตราบใดที่พวกเขาไปถึงอิมเพลดาวน์ พวกเขาก็จะสามารถร่วมมือกันจัดการบุลเล็ตร่วมกับโดมิโน่ได้!
…
