บทที่ 10: การปรากฏตัว

บทที่ 10: การปรากฏตัว

“มันไม่เหมาะสม ถ้าเราทำเช่นนั้น เราก็จะเข้าสู่เขตแดนของผีอย่างแน่นอน ภายในเขตแดนนั้น ผีที่เราครอบครองอาจถูกระงับและปัญหาที่ไม่คาดคิดก็อาจเกิดขึ้นได้” หลิวหมิงกล่าวพร้อมส่ายหัวด้วยความไม่เห็นด้วย

แน่นอนว่าความกังวลหลักของเขาคือถ้า ฉินเฟิง เสียชีวิตโดยไม่ได้ตั้งใจภายใน เขาจะไม่ติดอยู่ในนั้นเหรอ? ต้องเข้าใจว่าผีตัวนี้ตอบโต้ความสามารถของหลิวหมิง ได้อย่างแม่นยำ

“ในกรณีนี้ เรามายึดแผนเดิมโดยปรับเปลี่ยนเล็กน้อย เมื่อผีโจมตีคุณ ฉันจะฉีกพื้นที่ด้านหลังคุณ เจ้าหน้าที่หลิว ก็สามารถใช้ผมยาวของเธอดึงมันออกมาได้ ถ้าความแข็งแกร่งของเธอไม่สามารถปราบปรามผีได้ เจ้าหน้าที่หลิวหมิง ก็สามารถเข้าไปแทรกแซงได้ จากนั้นผมจะจับมัน” ฉินเฟิง อธิบายขณะที่เขาวางมือผีของเขา

“ฟังดูดี มาดำเนินการตามที่คุณแนะนำกันเถอะ!” หลิวหมิงพยักหน้าเห็นด้วย เขาพบว่าความสามารถในการปรับตัวของ ฉินเฟิง นั้นน่าประทับใจ ราวกับว่าเขาเหมาะสมกับสายงานนี้โดยธรรมชาติ

“ทันทีที่ผีปรากฏตัว ฉันจะลงมือทันที!” หลิวชิงโหรว เมื่อได้ยินข้อตกลงของหลิวหมิง เห็นได้ชัดว่าเห็นด้วย ในฐานะผู้มาใหม่ เธอรู้สึกว่า ฉินเฟิง มีทักษะมากกว่าเธอมาก

สิ่งที่ทั้งสองไม่ได้ตระหนักก็คือฉินเฟิงมีระบบสนับสนุนเขา ทำให้เขากล้าหาญ

“เอาล่ะ ลุยเลย มือผีของฉันฟื้นแล้ว” ฉินเฟิงพูดพร้อมกับเกร็งมือผีของเขา

ทั้งสามคนยังคงเดินผ่านทางเดินระหว่างโต๊ะกับผนังหลิวหมิง และ หลิวชิงโหรว อยู่เคียงข้างกัน ขณะที่ ฉินเฟิง ติดตามอยู่ข้างหลัง

เมื่อพวกเขาเข้าใกล้ห้องทำงานของผู้จัดการ กลิ่นเหม็นเน่าก็อบอวลไปในอากาศ ทั้ง ฉินเฟิง และ หลิวชิงโหรว ย่นจมูกของพวกเขา แม้ว่าพวกเขาจะได้รับการฝึกฝนให้ทนต่อกลิ่นดังกล่าวก็ตาม

“เจ้าหน้าที่หลิว ครั้งสุดท้ายที่พวกคุณมาไม่ได้ทำความสะอาดที่นี่เหรอ?” ฉินเฟิงถาม

“เราทำไปแล้ว คนที่ไม่ระมัดระวังบางคนคงเดินเข้ามาที่นี่เพื่อทดสอบความกล้า” หลิวหมิงตอบอย่างไม่ใส่ใจ แม้ว่าโลกจะรู้เรื่องการมีอยู่ของผี แต่ก็มีผู้แสวงหาความตื่นเต้นและคนบ้าระห่ำอยู่เสมอที่จะเสี่ยงภัยเข้าไปในสถานที่ดังกล่าว

กลุ่มตัดสินใจที่จะเพิกเฉยต่อกลิ่นและมุ่งความสนใจไปที่งานที่ทำอยู่

สามนาทีต่อมา การไหลเข้าของพลังงานเหนือธรรมชาติเริ่มเพิ่มขึ้น ส่งสัญญาณความตั้งใจของผีที่จะโจมตีอีกครั้ง

เมื่อพลังงานถึง 100 หน่วย ฉินเฟิงก็เกร็งขึ้นและพร้อมที่จะลงมือ อย่างไรก็ตาม มันสร้างความหงุดหงิดสำหรับเขา ผีก็มุ่งเป้าไปที่เขาอีกครั้งด้วยการตบไหล่ของเขา

“คุณโดนอีกแล้วเหรอ?” หลิวหมิงถามและหันกลับมาด้วยสีหน้าเป็นกังวล

ฉินเฟิง พยักหน้าด้วยสีหน้ามืดมน ขณะที่ หลิวชิงโหรว รู้สึกโล่งใจอย่างอธิบายไม่ได้ บางทีอาจจะรู้สึกขอบคุณที่เธอไม่ใช่เป้าหมาย

"ลืมมันไปซะ ตอนนี้เราไม่ต้องสนใจคำสาปนี้แล้ว ตราบใดที่เราไม่มองย้อนกลับไป เราก็ไม่เป็นไร เดินหน้าต่อไปเถอะ และฉันปฏิเสธที่จะเชื่อว่ามันจะโจมตีฉันอีกครั้ง!" ฉินเฟิงบ่น

“เพียงจำไว้ว่า อย่าหันหลังกลับหรือมองย้อนกลับไป” หลิวหมิงเตือนก่อนจะเดินหน้าต่อไป

ขณะที่พวกเขาเดินทางต่อ พวกเขาสังเกตเห็นกระเป๋าเป้แบรนด์ต่างประเทศที่ถูกทิ้งซึ่งมีป้ายกำกับว่า "งานพิเศษ" ทั้งสามคนสันนิษฐานว่ามันเป็นของผู้แสวงหาความตื่นเต้นที่ทิ้งมันไว้ขณะหลบหนี

การแจ้งเตือนพลังงานเหนือธรรมชาติยังคงดำเนินต่อไป และอารมณ์ของ ฉินเฟิง ก็ดีขึ้นโดยมีโอกาสที่จะสะสมคะแนนมากขึ้น

ทันใดนั้น…

คะแนนกักขังของเขาเกินสองพันคะแนนแล้ว รวมเป็น 2,330 คะแนน และยังคงเพิ่มขึ้น

ในขณะนั้น พลังเหนือธรรมชาติที่ถูกดูดซับก็เริ่มเพิ่มขึ้นอีกครั้ง

60

65...

70...

75...

80...

85...

90...

95...

ฉินเฟิงเริ่มตื่นตัวอย่างเต็มที่ทันที โดยเหยียดมือผีที่ซีดและเหี่ยวเฉาของเขาออกพร้อมที่จะลงมือ

ทันทีที่เกิดเสียงตบ เขาจะเปิดใช้งานมือผีทันที

ในขณะนี้ ฉินเฟิง อยู่ห่างจากอีกสองคนสองเมตร

ระยะห่างนี้พอดีเลย ตราบใดที่ทั้งสองคนล่อผีที่ตบออกมา ฉินเฟิง ก็สามารถกักขังมันได้ทันที

ช่วงเวลาถัดไป

พลังเหนือธรรมชาติดูดซับถึง 100 คะแนน

ในเวลาเดียวกัน.

เสียงทื่อดังสะท้อนบนไหล่ของ หลิวชิงโหรว

ฟู่!

ผีแตะไหล่ฉันเหรอ?

ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไป และความหนาวเย็นลึกๆ ก็แล่นไปทั่วร่างกายของเธอ

เธอหยุดและต่อต้านแรงกระตุ้นที่จะหันหลังกลับและรอสัญญาณจาก ฉินเฟิง

ข้างๆ เธอ หลิวหมิงได้ถอดเสื้อโค้ทสีดำของเขาออกแล้ว เผยให้เห็นก้อนเนื้อขนาดใหญ่ที่น่าเกลียดบนหลังของเขา

ผิวหนังบนก้อนเนื้อมีเงาเหมือนคน ราวกับว่ามีคนติดอยู่ข้างใน

เห็นได้ชัดว่าผีของเขาถูกซ่อนอยู่ภายในร่างกายของเขา

ทางด้านฉินเฟิง

คำสาปแช่งเขาไม่ได้รับการถอนออก และผีก็เปลี่ยนเป้าหมายแล้ว

ในขณะที่เขากำลังไตร่ตรองเรื่องนี้ เขาก็ยื่นมือผีที่เหี่ยวแห้งไปที่หลังของ หลิวชิงโหรว แล้วกำมันไว้

พื้นที่อันเงียบสงบ เหมือนกับทะเลสาบที่ถูกก้อนหินขนาดใหญ่รบกวน เริ่มกระเพื่อมและบิดเบี้ยว

จากนั้น ฉินเฟิง ก็ฉีกออกอย่างแรง

"แหวก!"

รอยแยกที่เชื่อมต่อกับพื้นที่ที่ผีอาศัยอยู่ปรากฏขึ้น

ภายในรอยแยกนั้นมีศพชายที่เน่าเปื่อยอย่างมากและน่าสะพรึงกลัว

ใบหน้าของศพชายนั้นเน่าเปื่อยจนจำไม่ได้ เหลือเพียงดวงตาที่กลวงเต็มไปด้วยความว่างเปล่าอันเยือกเย็น

รอบตัวเขาเป็นพื้นกระเบื้องสีขาวและผนังทาสีขาวเหมือนหิมะเหมือนกับชั้น 25 ของอาคารการค้าโลก

ทันใดนั้น

ยกเว้น หลิวชิงโหรว ผู้ซึ่งถูกผีแตะไหล่

ทั้ง ฉินเฟิง และหลิวหมิง ตระหนักได้ทันทีว่าผีแตะไหล่นั้นอยู่ในเขตแดนผี

“รีบจัดการซะ ผีอยู่ข้างหลังคุณแล้ว”

ขณะที่ ฉินเฟิง คงสภาพเขตแดนที่ฉีกขาด เขาก็ตะโกน

เพราะหลังจากรอยแยกปรากฏขึ้น พื้นที่สองแห่งที่แตกต่างกันก็เชื่อมต่อกัน และรอยแยกก็กำลังซ่อมแซมตัวเอง

อย่างไรก็ตาม มันถูกระงับด้วยพลังมือผีของเขา

“ติ๊ง! ตรวจพบพื้นที่เหนือธรรมชาติ (ระดับแรก) คุณต้องการใช้จ่าย 100 คะแนนกักขังเพื่อเปิดมันไว้เป็นเวลาห้านาทีหรือไม่?”

ฮะ?

ระบบมีความสามารถขนาดนี้เลยเหรอ?

มันสามารถบังคับรักษาพื้นที่เหนือธรรมชาติได้!

สิ่งนี้สร้างความประหลาดใจอย่างไม่คาดคิดให้กับ ฉินเฟิง

ในอนาคต เขาไม่จำเป็นต้องจัดสรรพลังบางส่วนเพื่อจำกัดพื้นที่เหนือธรรมชาติและเขตแดนผี

เนื่องจากระบบสามารถระงับพื้นที่เหนือธรรมชาติได้ จึงควรสามารถทำเช่นเดียวกันกับเขตแดนผีได้

ฉินเฟิง เพิกเฉยต่อการแจ้งเตือนของระบบ เนื่องจากไม่จำเป็นในขณะนี้

เมื่อ ฉินเฟิง พูด หลิวชิงโหรว ก็เปิดใช้งานผมผีของเธอ

"ครืด!"

ผมดำสนิทหนาทึบเติบโตอย่างรวดเร็วและพันรอบหลังของเธอ

มันทะลุรอยแยกและพันศพชายไว้

จากนั้นเธอก็ดึงผมผีของเธอออกจากพื้นที่

แต่ในขณะที่ผมผีของเธอหดกลับ คนที่ถูกดึงกลับคือเธอ

เธอค่อยๆ ถูกลากเข้าไปในเขตแดนผี

เห็นได้ชัดว่าพลังเหนือธรรมชาติของเธออ่อนแอกว่าผีตัวนี้

“แย่แล้ว ผมผีของฉันถูกจับ!”