ตอนที่ 488 ความเสียใจ และความเศร้าโศก
ถังลี่เสวี่ยวิ่งไม่หยุดจนกระทั่งเธอออกจากป่าอันกว้างใหญ่ และผ่านหมู่บ้านเล็กๆ หลายแห่ง เมื่อถังลี่เสวี่ยหันหลังไป เธอก็เห็นภูเขาชางหยวนจากระยะไกล จากระยะนี้ ถังลี่เสวี่ยคิดว่าเธอน่าจะอยู่ห่างจากภูเขาชางหยวนสองสามร้อยไมล์แล้ว แม้แต่สำเนาที่สมบูรณ์แบบของเธอก็อยู่นอกจากระยะรัศมีของ [พระจันทร์คู่] แล้ว ...
