บทที่ 24 : หลานสาวของปรมาจารย์
บทที่ 24 : หลานสาวของปรมาจารย์
เมื่อทั้งสองออกมาจากร้านยา
ลู่ซวนก็เปิดปากเพื่อถามความสงสัยในใจทันที
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น….เเล้วหญิงสาวคนเมื่อกี้เป็นใคร?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้, ชายชราร่างผอมก็ดึงลู่ซวนไปที่มุมห้อง
"เจ้ารู้จักเจ้าของที่อยู่เบื้องหลังร้านยาไป่โคถังใช่ใหม"
"เขาคือหนึ่งในปรมาจารย์ด้านการเล่นแร่แปรธาตุที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในเมืองหลินหยางฟาง"
“หญิงสาวที่เจ้าพึ่งพบคือหสวนสาวของเขา”
"เธอมีพรสวรรค์มาก…เธออายุใกล้เคียงกับเจ้าเเต่ตอนนี้เป็นผู้ฝึกปราณขั้นกลางแล้ว"
"ดังนั้น, เธอจึงได้รับความไว้วางใจอย่างมากและมีสิทธิ์ในการจัดการเรื่องราวส่วนใหญ่ในไป่โคถัง”
"เเบบนี้นี่เอง" เมื่อได้ยินคำอธิบาถของกวนเหอ, ลู่ซวนก็พยักหน้าเข้าใจทันที
“ส่วนเรื่องโสมหยกเลือด”
“ท้ายที่สุดแล้ว, เจ้าเป็นเพียงชาวสวนจิตวิญญาณระดับต่ำ…มันจึงไม่เเปลกที่เธอจะไม่ไว้วางใจเจ้ามากนัก”
"ดังนั้นข้าจึงสามารถขอเมล็ดพันธุ์วิญญาณที่มีคุณภาพปานกลางให้แก่เจ้าได้เท่านั้น”
“อย่างไรก็ตาม, ข้ายังเชื่อว่าพรสวรรค์ในการปลูกสมุนไพรวิญญาณของเจ้าจะไม่ได้อ่อนแอไปกว่าผู้ปลูกสมุนไพรวิญญาณที่ทรงพลังของร้านยาไป่โคถัง”
“สำหรับโสมหยกเลือดที่ข้าเพิ่งพูดถึงไป….ข้าเกรงว่าเจ้าอาจจะไม่ทราบประเภทของสมุนไพรวิญญาณในร้านยาไป่โคถังมากนักและอาจจะตัดสินใจเลือกผิด”
"ดังนั้นข้าจึงช่วยเจ้าตัดสินใจ…เรื่องนี้ข้าต้องขอโทษด้วย”
เมื่อได้ยินคำขอโทษนี้, ลู่ซวนก็ส่ายหัวอย่างรวดเร็ว
“ข้ารู้ว่าท่านหวังดีกับข้าเสมอ…ไม่จำเป็นต้องขอโทษข้าเลย”
ลู่ซวนนั้นติดต่อกับกวนเหอมานานมาก…และสัมผัสได้ถึงความมีน้ำใจจากเขาได้อย่างชัดเจน
……
“ในบรรดาสมุนไพรวิญญาณขั้นหนึ่ง…โสมหยกเลือดมีความต้องการพลังวิญญาณต่ำที่สุด, และเงื่อนไขในการเพาะปลูกนั้นก็เรียบง่ายมาก”
"เเถมในตอนที่ร้านยาไป่โคถังขอซื้อ…ราคาของมันยังถือว่าคุ้มค่ามากที่สุดในบรรดาสมุนไพรวิญญาณหลายประเภท"
“มันมีข้อบกพร่องเพียงข้อเดียวเท่านั้น…นั่นคือมันให้พลังวิญญาณสำหรับเพาะปลูกเเค่เล็กน้อย”
"แต่ข้าเห็นว่าเจ้ามุ่งเน้นไปที่การปลูกสมุนไพรวิญญาณและไม่ได้ใส่ใจกับการเพาะปลูกของตนเองมากนัก, ดังนั้นมันน่าจะเหมาะสมที่สุดสำหรับเจ้า”
ลู่ซวนนั้นมีความก้าวหน้าอย่างรวดเร็วในการปลูกสมุนไพรวิญญาณ, และเขายังเปิดเผยต่อชายชราว่าเขามุ่งเน้นไปที่การปลูกสมุนไพรวิญญาณมากกว่าการบ่มเพาะของตนเอง
ดังนั้นผู้จัดการเหอจึงเลือกโสมหยกเลือดขั้นหนึ่งภายใต้ความสมดุลนี้
"ขอบคุณมากผู้จัดการเหอ…ข้าไม่รู้ว่าจะตอบแทนความเมตตานี้อย่างไรเลย" ลู่ซวนยิ้มและโชว์ฟันขาวซี่ใหญ่ของเขา
“ถ้าอยากจะตอบเเทนข้า, งั้นสมุนไพรวิญญาณเหล่านี้ก็ลดราคาได้ไม่ใช่หรือ?”
ผู้จัดการเหอเหล่ตามองสมุนไพรวิญญาณในมือของลู่ซวนและรอยยิ้มแคบๆก็ปรากฏบนใบหน้าที่มีรอยย่นของเขา
“นั่นไม่ได้ซิ…ความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนจะถูกวัดด้วยหินวิญญาณได้อย่างไร?” ลู่ซวนกล่าวปฏิเสธด้วยรอยยิ้ม
“หึๆ…เจ้าเด็กน้อย, เจ้ายังคงให้ความสำคัญกับหินวิญญาณมากกว่าชีวิตเหมือนเดิม”
"เอาล่ะ, เอามันออกมาดูหน่อยสิ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้, ลู่ซวนก็หยิบผลจันทรคราสและหญ้าหิ่งห้อยวิญญาณออกมาจากถุงเก็บของ
“ผลจันทรคราสมีทั้งหมดสิบสี่ผล….โดยมีคุณภาพดีสิบสองผลและคุณภาพสูงสองผล”
"ส่วนหญ้าหิ่งห้อยวิญญาณนั้นมีเพียงสิบต้นเท่านั้น, สามในสิบต้นมีคุณภาพสูงและที่เหลือมีคุณภาพดี"
“แน่นอนว่าข้าไม่ได้เข้าใจผิด….เจ้ามีพรสวรรค์ในการปลูกสมุนไพรวิญญาณมาก”
ชายชราร่างผอมไม่แปลกใจอีกต่อไปกับสมุนไพรวิญญาณที่ลู่ซวนหยิบออกมา…ซึ่งอย่างน้อยก็มีคุณภาพดีเป็นอย่างต่ำ
เขาถอนหายใจและพึมพำขณะตรวจสอบคุณภาพของสมุนไพรวิญญาณ
“สำหรับผลจันทรคราสคุณภาพดี….ราคาคือหินวิญญาณระดับต่ำหนึ่งก้อนและเศษหินวิญญานสิบชิ้น
"สำหรับผลจันทรคราสคุณภาพสูง…ข้าจะเพิ่มเศษหินวิญญาณให้อีกยี่สิบชิ้น"
"รวมทั้งหมดสิบสี่ผลก็เป็นหินวิญญาณระดับต่ำสิบห้าก้อนและเศษหินวิญญาณแปดสิบชิ้น”
“หญ้าหิ่งห้อยวิญญาณคุณภาพดี…ราคาคือหินวิญญาณระดับต่ำสามก้อนและเศษหินวิญญาณห้าสิบชิ้นต่อต้น”
"ส่วนคุณภาพสูงจะเพิ่มเศษหินวิญญาณให้อีกยี่สิบชิ้น….รวมทั้งหมดเป็นหินวิญญาณระดับต่ำสามสิบห้าก้อนและเศษหินวิญญาณหกสิบชิ้น”
“รวมเเล้วสมุนไพรวิญญาณทั้งสองชนิด….เจ้าจะได้รับหินวิญญาณระดับต่ำห้าสิบเอ็ดก้อนและเศษหินวิญญาณสี่สิบก้อน”
หลังจากพูดจบ, ผู้จัดการเหอก็หยิบหินวิญญาณกองเล็กๆออกมาจากถุงเก็บของแล้วมอบให้ลู่ซวน…..และลู่ซวนก็รับมันมาด้วยความพึงพอใจ
แม้ว่าหินวิญญาณที่เขาได้รับจากการปลูกสมุนไพรวิญญาณจะน้อยกว่าที่เขาได้รับจากการกำจัดเเมลงศัตรูพืชมาก….แต่เขาก็อยากจะเลือกการขายสมุนไพรวิญญาณมากกว่า
มันไม่ใช่เพื่อสิ่งอื่นใดเลย…แต่เพื่อความปลอดภัยเป็นหลักเท่านั้น
“ผู้จัดการเหอ, ท่านไม่ได้บอกไว้หรือว่าหลังจากบรรลุความร่วมมือกันแล้ว….ท่านจะขายเมล็ดพันธุ์วิญญาณให้ข้าในราคาต่ำ?”
ลู่ซวนอดไม่ได้ที่จะปรารถนาถึงเมล็ดพันธุ์วิญญาณใหม่ๆและถามชายชราร่างผอมบาง
“เจ้าปลูกหญ้าหิ่งห้อยและต้นจันทรคราสในสวนอยู่…..เเล้วเเบบนี้เจ้าจะมีพื้นที่เหลือซักเท่าไรเชียว?” ผู้จัดการเหอถามด้วยความสงสัย
"ข้าได้เช่าสวนใหม่เมื่อไม่นานมานี้ และพื้นที่ในนั้นที่ใหญ่กว่าของที่เก่ากมาก…..ดังนั้นข้าจึงสามารถปลูกสมุนไพรวิญญาณได้อีกมากมาย" ลู่ซวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ไม่น่าแปลกใจเลยที่เจ้าจะได้สวนเเห่งใหม่….เพราะเจ้าต่อสู้อย่างเต็มที่เพื่อหินวิญญานทุกครั้งที่มาที่ร้านยาไป่โคถัง”
ผู้จัดการเหอพูดติดตลกและพาลู่ซวนเข้าไปในห้องเมล็ดพันธ์ด้านข้าง
"เมล็ดพันธุ์วิญญาณในร้านยาไป่โคถังมีช่องทางผลิตเป็นของตัวเอง…ดังนั้นมันจึงถูกกว่าการซื้อข้างนอกถึง ถึงยี่สิบเปอร์เซ็น"
“เมล็ดพันธุ์หญ้าหิ่งห้อยวิญญาณมีราคาสามสิบเศษหินวิญญาน, และโสมหยกเลือดที่เป็นสมุนไพรวิญญาณขั้นหนึ่งจึงมีราคาสูงถึงหินวิญญาณระดับต่ำสี่ก้อน”
เมื่อได้ยินเช่นนี้, ลู่ซวนก็เปรียบเทียบกับราคาที่เขาซื้อเมล็ดพันธุ์วิญญาณในช่วงก่อนหน้านี้
เมล็ดพันธุ์หญ้าหิ่งห้อยวิญญาณที่เขาซื้อเมื่อไม่กี่เดือนก่อนมีราคาสี่สิบเศษหินวิญญาณต่อเมล็ด
ในขณะที่เมล็ดพันธุ์ในร้านยาไป่โคถังมีราคาเเค่สามสิบเศษหินวิญญานซึ่งถูกกว่ากว่าถึงยี่สิบเปอร์เซ็น
สำหรับเมล็ดพันธุ์โสมหยกเลือดนั้นเขาไม่เคยซื้อมันมาก่อน…ดังนั้นเขาจึงต้องเปรียบเทียบราคากับเมล็ดพันธุ์ต้นสนเมฆแดงเท่านั้น
เมล็ดพันธ์ต้นสนเมฆเเดงนั้นมีราคาหินวิญญาณระดับต่ำห้าก้อน, ในขณะที่เมล็ดพันธุ์โสมหยกเลือดมีราคาเเค่หินวิญญาณระดับต่ำสี่ก้อนซึ่งถูกกว่าพอสมควร
ณ ขณะนี้ลู่ซวนรู้สึกได้ทันทีว่าเขาทำเงินได้มากมาย!
“ถ้าอย่างนั้น, ข้าก็ต้องการเมล็ดพันธุ์วิญญาณหญ้าหิ่งห้อยวิญญาณหนึ่งร้อยเมล็ด….และเมล็ดพันธุ์โสมหยกเลือดยี่สิบเมล็ด”
ในบรรดาสมุนไพรวิญญาณที่โตเต็มที่แล้ว
มีเพียงหญ้าหิ่งห้อยเท่านั้นที่สามารถนำรางวัล[ฐานการเพาะปลูก]มาให้เขาได้….ดังนั้นเขาจึงวางแผนที่จะปลูกมันเพิ่มเติม
เเม้ว่าภายนอก, เขาจะสร้างภาพว่าเขาได้ละทิ้งการเพาะปลูกของตนเองและอุทิศชีวิตให้กับการทำฟาร์ม
แต่จริงๆแล้ว….เขายังคงมีความปรารถนาอันแรงกล้าในพลังอำนาจ
ท้ายที่สุดแล้ว, ในโลกของการฝึกตน….ความแข็งแกร่งนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
เฉพาะความแข็งแกร่งที่มากพอเท่านั้นที่จะรับประกันความปลอดภัยและอิสระภาพ
หินวิญญาณที่พึ่งได้รับมาก็ได้ถูกใช้ไปจนหมดในทันที
จากนั้นลู่ซวนก็ถอนหายเเละถือเมล็ดพันธุ์วิญญาณกลับไป
……
เมื่อกลับไปถึงสวนแห่งใหม่
ลู่ซวนก็หยิบจานควบคุมค่ายกลออกมาเพื่อเปิดค่ายกล
และเดินมาที่สวนจิตวิญญาณบริเวณสวนหลังบ้าน
จากคำอธิบายของผู้จัดการเหอ, เขาได้เรียนรู้เเล้วว่าเมล็ดพันธุ์วิญญาณโสมหยกเลือดนั้นมักจะถูกเก็บรักษาไว้ด้วยวิธีพิเศษ
และจะต้องปลูกโดยเร็วที่สุดหลังจากที่นำออกมา….มิฉะนั้นพลังชีวิตของมันจะหายไปอย่างรวดเร็ว
ลู่ซวนหยิบกล่องหยกแบนยาวออกมา และถอดยันต์เล็กๆที่ติดอยู่ออก
เมื่อเปิดกล่องหยก, เมล็ดพันธุ์สีแดงสดเหมือนหยกจำนวนยี่สิบเมล็ดก็ปรากฏขึ้นและมีหมอกสีแดงอ่อนลอยขึ้นมาจากพื้นผิวของเมล็ดพันธุ์พร้อมให้ความรู้สึกเย็นสบายเล็กน้อย
ลู่ซวนรีบนำเมล็ดพันธุ์ออกจากกล่องหยกอย่างระมัดระวัง….และภายใต้วิชาหัวใจปฐพี, รอยแตกเล็กๆก็ปรากฏขึ้นในสวนจิตวิญญาณตรงหน้าเขาทันที
โสมหยกเลือดเป็นสมุนไพรขั้นหนึ่งซึ่งสามารถใช้เป็นวัสดุหลักของยาเลือดขั้นต่ำส่วนใหญ่ได้”
ลู่ซวนรวบรวมสมาธิของเขาเพื่อทราบสถานะเรียลไทม์ของโสมหยกเลือด
[หลังจากปลูกแล้ว, โสมหยกเลือดจะกระสับกระส่ายพร้อมเคลื่อนไหวอย่างอิสระอย่างช้าๆ….หากรากของพวกมันสัมผัสกับรากแบบเดียวกัน, พวกมันก็จะดึงดูดกันพร้อมปล้นพลังชีวิตกันจนกว่าอีกต้นจะเหี่ยวเฉาไป]
“โสมหยกเลือดนี้…..ค่อนข้างจะเกเรนิดหน่อยนะ”
……………………