ตอนที่ 202 เพ้อเจ้อ แกคิดว่าตัวเอง...(อ่านฟรี)

ตอนที่ 202 เพ้อเจ้อ แกคิดว่าตัวเอง...

“เราจะฆ่าพวกมัน”

“ยึดครองแผ่นดินนี้ให้ได้ เก็บเกี่ยวทุกอย่างกลับไป”

“ริมแม่น้ำแห่งนี้มีพืชหายากอยู่ ถ้าพวกเราทำลายและยึดพื้นที่นี้ได้จะได้แต้มสะสมจำนวนมาก”

เหล่าฮันเตอร์ต่างก็ฮึกเหิมกันเป็นอย่างมาก พวกเขาเข้าไปและต่อสู้กับมนุษย์วานรเผ่าน้ำไหลกันอย่างดุดัน ส่วนเผ่าน้ำไหลก็สู้ตายด้วยใบหน้าดุร้าย

ที่นี่คือเผ่าของพวกเขา ถ้าไม่สู้เพื่อมันแล้วจะมีชีวิตไปเพื่ออะไร แถมด้านหลังของนักรบมนุษย์วานรเหล่านี้ก็ยังคนในครอบครัวพวกเขาที่ต่างก็หลบด้วยความหวาดกลัว

ถ้าพวกเขาพ่ายแพ้ทุกคนในเผ่าจะต้องตาย

แม้ว่านักรบเผ่ามนุษย์วานรจะมีน้อยกว่า แต่ว่าร่างกายของมนุษย์วานรทรงพลังกว่ามนุษย์มากหลายเท่าตัว ทำให้นักรบมนุษย์วานรสามารถต้านการโจมตีจากฮันเตอร์ได้

ขณะที่ทั้งสองฝ่ายกำลังเผชิญหน้ากับศึกที่ยากจะตัดสิน ในตอนนั้นเองก็มีรูปสลักไททันลอยมาจากด้านบน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นไททันมนุษย์ 2 ตน

ไททันมนุษย์ทั้งสองตนขยายร่างใหญ่ยักษ์กว่า 50 เมตรเป็นอย่างน้อยหล่นลงมาเท้าเหยียบกระแทกไปที่พื้นดินด้านล่างจนพื้นดินยุบตัวลงคล้ายเป็นแรงสั่นสะเทือนเหมือนแผ่นดินไหวขนาดเล็ก

ส่งให้ทุกคนที่อยู่ใกล้ ๆ ไม่ว่าจะทั้งมนุษย์โลกและมนุษย์วานรต่างก็ถอยหลังเดินเซจนล้มลง ก่อนจะคลานหนีด้วยความหวาดกลัว

ทั้งสองฝ่ายแยกออกจากกันและมองดูไททันมนุษย์ด้วยความหวาดกลัว

ฝ่ายมนุษย์วานรก็คิดว่าเป็นสิ่งของจากฝ่ายมนุษย์ ส่วนฝ่ายมนุษย์ก็คิดว่าเป็นกำลังสนับสนุนจากฝ่ายมนุษย์วานร พวกเขาจึงเล็งทุกอาวุธที่มีในมือโจมตีเข้าใส่ไททันมนุษย์

“หยุด...” ไททันมนุษย์ทั้งสองพยายามกล่าวคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกับก้อนหินขูดกัน โดยแต่ละตัวก็กล่าวคนละภาษา

เสียงนั้นรุนแรงมากไม่ต่างจากเสียงคำรามของซอมบี้ไททันระดับ B

การโจมตีทางเสียงที่แม้แต่ระดับ B ยังต้องขมวดคิ้วก็มากเกินพอที่จะทำให้ทุกคนที่ต่ำลงมาพากันบาดเจ็บจากการโจมตีของคลื่นเสียง

อาวุธที่พากันยกขึ้นมาและโจมตีไททันมนุษย์ก็หลุดร่วงจากมือจนหมด สองมือเปลี่ยนไปกุมหูเอาไว้และลงไปดิ้นด้วยความทุกข์ทรมาน พวกที่อ่อนแอในระดับ E ถึงกับน้ำลายฟูปากสลบกันจนหมดสิ้น

พวกระดับ D เลือดออกตามหูสติเลื่อนลอยแทบจะสลบตามไปอีก

ในส่วนระดับ C ยังครองสติได้ แต่ก็หมดสิ้นสภาพที่จะต่อสู้อย่างสมบูรณ์

จะเหลือก็เพียงแต่ชายที่ชื่อว่า บร็อค ชายหน้านิ่งไม่สนใจชีวิตและความตายที่เป็นเหนือมนุษย์ระดับ B เพียงคนเดียวที่เป็นผู้นำการโจมตีในครั้งนี้ ซึ่งไม่ได้รับผลกระทบอะไร

และเมื่อเห็นว่าเจ้ายักษ์หินประหลาดพวกนี้ลงมือโจมตีไม่เลือกฝ่ายบร็อคลงมือโจมตีใส่ไททันมนุษย์ในทันที

หมัดอัดอากาศ!

บร็อคยืนอยู่บนเนินดินด้วยท่าทางมั่นคง ก่อนจะทำท่าทางออกหมัดต่อยหมัดเข้าใส่ไททันมนุษย์ระดับ B แต่หมัดที่ต่อยออกไปนั้นกลับต่อยไปกลางอากาศเท่านั้น

ถึงอย่างนั้นอากาศที่อยู่ด้านหน้าหมัดก็รวมตัวกันเป็นหมัดที่ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ต่อยเข้าใส่ไททันมนุษย์

บร็อคคิดว่ามันจะสามารถฆ่ายักษ์หินนั้นได้ แต่แล้วยักษ์หินก็เคลื่อนไหวด้วยการยกสองแขนขึ้นมาต้านทานการโจมตีของหมัดอากาศที่ต่อยเข้ามาได้อย่างง่ายดาย

การกระทำนี้ทำให้บร็อคจ้องด้วยใบหน้านิ่ง แต่หางตากระตุกเบา ๆ ยังไม่ทันที่จะได้ลงมือต่อ ตอนนั้นเองไททันมนุษย์อีกตัวก็ต่อยด้วยกำปั้นหินเข้าใส่บร็อคที่ยืนอยู่บนพื้นดิน

ตูม!

หมัดของไททันมนุษย์ทำลายพื้นในจุดที่ยืนอยู่จนแตกกระจาย เหล่าฮันเตอร์ที่อยู่ใกล้ ๆ รีบพาตัวเองหนีออกมาจากระยะการต่อสู้ของทั้งสาม

บร็อคที่หลบมาได้อย่างเฉียดฉิวพยายามหนีหมัดที่พุ่งลงมาอย่างต่อเนื่อง อีกทั้งยังโจมตีสวนกลับไปด้วยหมัดปืนกลอากาศ จนเห็นได้ชัดเจนว่าตัวของไททันมนุษย์มีหมัดที่ก่อตัวจากอากาศอยากที่จะมองได้ทันอัดเข้าใส่ไม่หยุด

แต่ตัวของไททันมนุษย์เป็นหินมันไม่เกรงกลัวอยู่แล้ว

ในตอนนั้นไททันมนุษย์อีกตัวก็ย่อตัวลงและกระโดดขึ้นไปขวางเส้นทางถอยหลบทางด้านหลังของบร็อคเอาไว้ ไททันมนุษย์ทั้งสองต่อยหมัดออกมาพร้อมกันใส่เข้าตัวบร็อค

หมัดอากาศแปดทิศ!

บร็อคถูกต้อนจนกระทั่งจนมุมจนต้องระเบิดพลังออกมาทั้งหมด เพื่อหยุดกำปั้นที่โจมตีเข้ามาของสองไททันมนุษย์ การใช้พลังในท่านี้ทำให้มีหมดอากาศปลดปล่อยจากตัวของบร็อค โดยไม่สนใจว่าจะปล่อยหมัดหรือเปล่าออกมารอบ ๆ ตัวสร้างเป็นทั้งการโจมตีและการป้องกันรอบทิศทาง

ไททันมนุษย์ทุบเข้าใส่อย่างต่อเนื่องราวกับมันไม่เหนื่อยล้า ส่วนบร็อคก็ปลดปล่อยออกมาอย่างต่อเนื่อง ใบหน้าของเขาไม่ได้นิ่งเหมือนเดิมแล้วและในใจก็คิดจะมองหาทางหนี

ตั้งแต่การปรากฏตัวของไททันมนุษย์จนถึงการโจมตีตอนนี้ยังไม่ถึง 2 นาทีด้วยซ้ำ แต่แล้วอยู่ ๆ ไททันมนุษย์ทั้งสองก็หยุดการโจมตี ก่อนจะถอยกลับไปยืนจ้องไปที่บร็อค

บร็อคคิดว่านี่เป็นโอกาสกำลังโจมตี ตอนนั้นเองเขาก็สัมผัสได้ถึงการมาการมาของใครบางคน

ลุคมาที่นี่โดยไม่ปิดซ่อน เพียงแต่เขามาเพียงตัวคนเดียวเท่านั้น เพราะไม่อยากจะเปิดเผยเรื่องกองทัพเทพวานรในตอนนี้

ปีกปีศาจทั้งสองของลุคกระพือด้วยท่าทางดุร้ายลงมาที่ศีรษะของไททันมนุษย์ที่ยืนตัวตรง

บร็อคหรี่ตาเงยหน้ามองลุคจากด้านล่างขึ้นไปด้านบน ทำให้จุดที่บร็อคยืนอยู่เหมือนกับผู้อ่อนแอมองดูผู้แข็งแกร่ง ซึ่งมันทำให้บร็อครู้สึกไม่พอใจ

แต่ขณะที่คิดจะขยับตัวไททันทั้งสองก็เหลือบสายตามองด้วยท่าทางดุร้าย ถ้าคิดจะขยับตัวพวกมันทั้งสองก็จะลงมือโจมตีแน่นอน

ในเสี้ยววินาทีนั้นบร็อคเหมือนจะรู้สึกถึงความตายขึ้นมา ซึ่งเขาก็ไม่แน่ใจว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง แต่เป็นความรู้สึกที่ไม่ผิดแน่นอน ลางสังหรณ์ของตัวตนระดับสูงไม่ใช่สิ่งที่จะล้อเล่นได้

ที่จริงแล้วบร็อคเข้าใจถูกแล้ว ถ้าเมื่อครู่เขาคิดขยับตัวจริง ๆ ไททันมนุษย์ทั้งสองก็พร้อมจะยิงลำแสงพิฆาตใส่ทันทีการยิงถึงสองครั้งพร้อมกันมากเกินพอที่จะส่งระดับ B ช่วงกลางอย่างบร็อคลงนรกได้เลย

“สั่งให้ทุกคนถอยกลับไปให้หมด” ลุคกล่าวและสั่งด้วยน้ำเสียงจริง

“แกเป็นมนุษย์สินะ คิดจะทำอะไรกันแน่ ฉันคือบร็อค ผู้นำหน่วยทหารรับจ้างที่ได้รับภารกิจให้มากวาดล้างเผ่าน้ำไหล บอกตัวตนของแกมา” บร็อคพยายามถามและทำความเข้าใจ เพราะอยู่ ๆ ชายตรงหน้าก็ปรากฏตัวมาพร้อมกับยักษ์ทั้งสองและโจมตีใส่ฝ่ายมนุษย์ด้วยกันเอง

“ฉันลุค ซันเดอร์ หัวหน้ากิลด์เทพศาสตราวุธ” ลุคแนะนำตัวเองไป อย่างไรถ้าจะคุยกันก็ควรจะบอกชื่อกันอยู่แล้ว

แต่พออีกฝ่ายได้ยินชื่อของลุคก็เผยสีหน้าประหลาดใจ เพราะไม่คิดว่าจะเจอกับบุคคลมีชื่อเสียงที่นี่ แต่สีหน้าที่แสดงนั้นมันก็ยิ่งกว่านั้น เพราะว่าชื่อของลุคนี้คือหนึ่งในคนที่ถูกระบุว่าหายสาบสูญไปแล้วและยังลือกันว่าตายไปแล้วด้วย

“แกโกหกหรือยังไง ลุค ซันเดอร์ หัวหน้ากิลด์เทพศาสตราวุธ เจ้าของที่ดินนอกประตูมิติโลกสมบูรณ์บานที่ 3 ซึ่งเข้ามาสำรวจกับทีมสำรวจที่ 1 และโดนเผ่ามนุษย์วานรฆ่าตายไปแล้วด้วยซ้ำ แม้ว่าจะระบุว่าสาบสูญก็เถอะ แถมมันจะเป็นแกได้ยังไง เพราะ ลุค ซันเดอร์ มีพลังแค่ระดับ D เท่านั้น”

บร็อคไม่เชื่อเด็ดขาด เพราะชายตรงหน้าอ้างตัวเป็นลุค ซันเดอร์ที่มีพลังแค่ระดับ D แต่ชายตรงหน้ามีพลังถึงระดับ B แค่ 3 เดือนถ้าบอกว่าชายหนุ่มทะลวงสองระดับในเวลาแค่นี้มันคงเป็นเรื่องตลกในสายตาของทุกคน เพราะเหนือมนุษย์บางคนยังใช้เวลามากกว่า 10 ปีในการทะลวงมาถึงระดับนี้

ต่อให้เป็นอัจฉริยะก็ยังใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 5 ปี มันเป็นไปไม่ได้

บร็อคปฏิเสธเต็มที่

“ฉันตายและถูกว่าสูญหาย...” ลุคพึมพำเบา ๆ และคิดว่าก็ไม่แปลก จากที่เขาหายไปแล้วก็คงต้องถูกระบุแบบนั้น ไม่ใช่แค่เขาที่จริงมีอีกมากไม่ว่าจะเป็นครูสและคนจากกิลด์ดาบกางเขน แจสเปอร์และพรรคพวกสมาชิกกิลด์จากกิลด์เจ็ดอัศวิน

กับคนอื่น ๆ อีกมาก ในผืนป่าที่กว้างใหญ่นี้ ถ้าตายคงเป็นเรื่องง่ายและเรื่องยากที่จะหาศพเจอเพราะที่นี่มีมอนสเตอร์หนาแน่นมาก ศพจะโดนกินจนไม่เหลือในเวลาไม่นาน

“นั้นไม่สำคัญ ทำตามที่ฉันสั่งก็พอ สงครามครั้งนี้จะหยุดแค่นี้” ลุคกล่าวอย่างไม่สนใจบร็อค

“เพ้อเจ้อ แกคิดว่าตัวเอง...”

ตูม!!!

ก่อนที่บร็อคจะกล่าวจบ ตอนนั้นเองไททันมนุษย์ด้านหน้าของลุคก็ยิงลำแสงจากกลางหน้าอกเข้าใส่จุดที่บร็อคยืนอยู่ จนเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่เกือบ 100 เมตร

ทุกคนต่างพากันก้มหมอบด้วยความหวาดกลัว พอฝุ่นและควันหายไปก็พบร่างของบร็อคที่นอนอาการสาหัสอยู่ที่พื้น แต่ก็ยังไม่ตาย

แววตาของเขามองมาที่ลุคด้วยความหวาดกลัว เพราะเมื่อครู่ลำแสงนั้นตั้งใจไม่ยิงเขาตรง ๆ แต่ก็ทำได้แค่มองและพูดคำเดียวก็กระอักเลือดสลบไป

“แก...อัก!”

“หึ! พาเขาออกไป เก็บของและเตรียมถอนตัว” ลุคเข้ามาสั่งการโดยไม่สนใจว่าใครจะคิดยังไง

และแม้ลุคจะไม่ใช่ผู้นำของพวกเขาจริง ๆ แต่ว่าทุกคนกลับทำตามคำสั่งแต่โดยดี ก่อนจะพากันถอนตัวออกจากเผ่าน้ำไหลไปแบบงง

บร็อคถูกคนของตัวเองพาออกจากหลุมและรีบออกไปจากที่นี่ มีหลายคนที่แม้จะถอยออกไปแล้ว แต่ก็ยังเลือกจะรอฟังว่าลุคจะให้พวกเขาทำอะไรต่อ

“แถวนี้มีฐานที่ใกล้ที่สุดอยู่ที่ไหน” ลุคถามหนึ่งในพวกเขา

“มีห่างออกไปทางเหนือห่างไป 5,000 กิโลเมตรเป็นฐานแนวหน้าที่ใหญ่ที่สุด”

“นำทางไป เดี๋ยวก่อนแบกมันไปด้วย” ลุคชี้ไปที่ไข่จระเข้ดึกดำบรรพ์

คราวนี้เขาจะเดินทางไปคนเดียว โดยทิ้งให้ไอรินและกองทัพเทพวานรอยู่ที่นี่เพื่อรอการติดต่อกลับมา อย่างแรกลุคต้องกลับไปจัดการปัญหาที่กิลด์และสถานะของเขาก่อน เพราะว่าเขาหายตัวไปนาน ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรที่นั่นบ้าง

อย่างที่สองคือการให้ไอรินอยู่ที่นี่เพื่อรวบรวมเผ่ามนุษย์วานรต่าง ๆ ที่อยู่รอบ ๆ นี้ไม่ใช่เพื่อทำสงครามกับมนุษย์ แต่เพื่อทำสงครามกับโลกล่มสลายที่สักวันจะต้องเกิดขึ้นแน่นอน

…

w.wit : ครบ 200+ ตอนแล้ว ไรเตอร์เลยเปิดอ่านฟรียาว ๆ 100 ตอนแล้วนะ ใครที่ยังไม่อ่านตอนติดเหรียญใน 100 ตอนแรก สามารถไปตามอ่อนย้อนหลังกันได้เลยนะครับเปิดให้อ่านฟรีแล้ว!!!