บทที่ 65 ออกเดินทาง! (1)
คล้ายกับเมื่อครู่ในตอนที่นางมองมาที่เขา เขาก็รับรู้ได้ ดังนั้นจึงไม่ได้รู้สึกประหลาดใจแล้วเอ่ยปากรับอย่างมั่นใจ กลับเป็นเด็กๆ ที่ประหลาดใจ "ท่านอาหก?" "ท่านน้า?" คงเพราะคิดไม่ถึง คิดไม่ถึงว่าอาเยว่จะมอบหมายหน้าที่ให้ท่านอาหก/ท่านน้าหก...อีกทั้งท่านอาหก/ท่านน้าหกยังยอมทำตามที่อาเยว่บอก จัวเย่อดยิ้มที...
