ตอนที่แล้วตอนที่ 12 เครื่องหมายอัศเจรีย์สีเหลือง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 14 รวดเร็วและสั้น

ตอนที่ 13 กางเกงโยคะ


[ดาวินชีรู้สึกว่าแสงสีเหลืองที่ส่องผ่านมาจะหายไป มันเริ่มรู้สึกสนุก  และสงสัยว่าจะมีสัญลักษณ์ไฟคล้ายกันมีอีกหรือไม่]

[ดาวินชีกระตุ้นให้หัวใจรู้สึกสนุกสนาน การค้นหาสัญลักษณ์สีเหลืองนี้ต่อไป การลงไปชั้นล่างเพื่อค้นหา และวิ่งต่อไปอย่างมีความสุข]

จู่ๆ หมิงก็คิดถึงดาวินชีขึ้นมา โดยคิดว่าจะปล่อยให้มันรีบกลับบ้าน ไม่ใช่ออกไปเที่ยวข้างนอก

[ดาวินชีมาที่บันไดหนีไฟชั้น 18 โดยไม่เห็นสัญลักษณ์แบบเดิมที่นี่ จากนั้นก็มาที่ลิฟต์ชั้น 18 โดยไม่เห็นมัน ไม่มีอะไรอยู่ที่นี่ แม้แต่เงาของซอมบี้ แต่ประตูทุกบานเปิดอยู่ มันตัดสินใจไปเยี่ยมแต่ละบ้าน]

หลังจากผ่านไปสิบนาที

[ดาวินชีผิดหวังเล็กน้อยเมื่อกลับลงบันไดหนีไฟ แม้ว่าเขาจะค้นหามันและไม่เห็นเครื่องหมายอัศเจรีย์สีเหลืองก็ตาม อย่างไรก็ตาม เขาพร้อมที่จะขึ้นไปดูที่ชั้น 17 แล้ว เพราะความสนุกสามารถอยู่ได้ทุกที่]

[ดาวินชีกระโดดไปชั้น 17 หลังจากที่เขาตัดสินใจได้ ไม่มีอะไรอยู่ที่ปล่องบันได เขาจึงเริ่มเดินไปตามประตู]

[ไปที่ห้องแรก มีเลือดอยู่บนพื้น แต่ดาวินชีเลือกที่จะเพิกเฉย ไปที่ห้องนอนใหญ่และพบซอมบี้นอนอยู่บนพื้นโดยมีรูโหว่ขนาดใหญ่อยู่ในหัว มันจากไปอย่างสงบ]

[หลังจากที่ดาวินชีออกจากบ้านหลังนี้ มันก็ไปที่บ้านหลังที่สองและเห็นศพของสองคนเดินอยู่ในห้องนั่งเล่น เลือดแข็งตัวแล้ว แต่ยังหาสัญลักษณ์สีเหลืองไม่เจอ]

[10 นาทีต่อมา]

[เป็นอีกครั้งที่กบกระโดดออกจากบันไดหนีไฟด้วยความรู้สึกผิดหวัง แต่ก็ไม่อยากกลับบ้าน]

"โอ้พระเจ้าได้โปรด!"

เห็นได้ชัดว่ามันกำลังหาเรื่องให้เจ้านายของมันต่อไป

[ดาวินชีได้ยินเสียงฝีเท้ายุ่งๆ ที่ทางเข้าบันไดหนีไฟบนชั้น 16 ซึ่งดึงดูดความสนใจ อาจเป็นพวกมันเดินโง่ๆ บ้าง ดังนั้นมันจึงเคลื่อนตัวไปที่ขอบบันไดและเหยียดหัวลงมองดู]

[ในแสงสลัว เห็นคนสองคนสวมหน้ากากและหมวก คนหนึ่งถือขวานในมือทั้งสองข้าง อีกคนถือมีดยาว ทั้งคู่วิ่งไปที่ชั้น 16 ด้วยความตื่นตระหนก ตามมาด้วยร่างสีเทาหางยาว]

[ดาวินชีได้ยินเสียงคำรามและเสียงหอนจากชั้นอื่นนอกเหนือจากชั้น 16 รวมถึงเสียงแปลกๆ]

“ผู้รอดชีวิต?”

หมิงลุกขึ้นจากโซฟาและมุ่งความสนใจไปที่ข้อความของดาวินชี

จากคำอธิบายที่เพิ่งส่งกลับไป สองคนนี้ยังคงมีดวงตาดำขนาดใหญ่ ตามมาด้วยร่างสีเทา

นั่นอะไร?

ทันใดนั้นทั้งอาคารก็เดือดพล่านเหมือนกระทะ

เสียงคำราม เสียงโหยหวน เสียงของความโกรธ เสียงตะโกนและสียงคร่ำครวญทีละครั้ง

มีคนตะโกนขอความช่วยเหลือแล้วมันก็หยุดกะทันหัน

มีคนกระโดดลงจากอาคารไปจุดถังแก๊ส

ซอมบี้กลับมาบ้าคลั่งอีกครั้ง แต่หมิงก็โอเค เขาฆ่าพวกมันทั้งชั้นบนและชั้นล่างก่อนค่ำ ทำให้สถานที่เงียบสงบ

อย่างไรก็ตาม ยังมีซอมบี้ชั้นสูงอยู่บนนั้น

[ดาวินชีเอียงศีรษะ เหมือนกำลังคิดว่าหางยาวนั้นคืออะไร และกำลังคิดที่ว่าจะลงไปชั้นล่างไหม]

[ดาวินชีพร้อมที่จะลงบันไดต่อ แต่จู่ๆ ก็รู้สึกเหนื่อยและอยากกลับบ้าน บางทีมันจะกลับมาครั้งหน้าและอาจยังพบอะไรสนุก ๆ อยู่]

(เดินทางเกินขอบเขตจึงเหนื่อยมาก)

[ดาวินชีหันศีรษะและกระโดดกลับบ้าน]

[...]

[ดาวินชีข้ามบันไดหนีไฟไปบนชั้น 20 ลากร่างที่เหนื่อยล้าแล้วกระโดดไปรอบๆ รู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย]

[ดาวินชีเบียดตัวเข้าประตูไปอย่างหมดแรง]

[ดาวินชีรู้สึกอ่อนแอ ติดอยู่ในทางเข้าประตู และไม่สามารถขยับได้]

[ดาวินชีติดอยู่ที่ทางเข้าประตู ดวงตาของมันเบิกกว้าง และมันกำลังมองคุณบนโซฟา]

[ดาวินชีมองมาที่คุณที่กำลังเข้ามาจับหัวแล้วดึงมันออกมา และมันคิดว่าคุณไม่อ่อนโยนเลย อ่อนโยนกว่านี้หน่อยไม่ได้เหรอ?]

[ไม่มีความเกลียดชังอะไรกันระหว่างเราใช่ไหม?]

[ดาวินชีของคุณรู้สึกว่าคุณสัมผัสหัวของมัน ตัวสั่น รู้สึกสบาย หิว และอยากนอน]

[กบนักเดินทางกลับมาจากการเดินทางแล้ว สิ่งของในกระเป๋าเป้ของมันจะถูกย้ายไปยังที่เก็บของคุณโดยอัตโนมัติ]

[ดาวินชีได้รับคะแนนประสบการณ์การเดินทาง 321 คะแนนในวันนี้]

[ภารกิจที่ซ่อนอยู่ที่กบของคุณหยิบขึ้นมาจะถูกโอนไปยังบัญชีของคุณโดยอัตโนมัติ]

หมิงคว้าดาวินชีมาวางไว้ที่มือซ้าย ส่วนมือขวาจับแมลงป้อนอาหาร

“ครั้งหน้าแกหุนหันพลันแล่นน้อยลงได้ไหม? แล้วถ้าซอมบี้พวกนั้นกินสมองแกล่ะ? แม้ว่าไม่ แต่ถ้าแกทำให้พวกมันโกรธก็ไม่แน่?”

"แกเป็นกบที่โชคดี แต่แกก็ยังต้องระวัง"

ระหว่างให้อาหาร หมิงก็ลูบหัวเล็กๆ ของมันและตักเตือนด้วยความห่วงใย

[ดาวินชีเอียงศีรษะแล้วมองดูคุณ มันคิดว่ามันเป็นเพียงกบตัวเล็ก ๆ ที่มีแต่เสียงบ่น~]

"... "

หมิงยังคงป้อนอาหารต่อไป และหลังจากให้อาหารดาวินชีแล้ว เขาก็วางมันไว้บนโซฟาเพื่อให้มันพักผ่อนให้แข็งแรงขึ้น

จากการเดินทางในปัจจุบัน คุณจะเห็นว่าระยะการเดินทางไม่ได้ขึ้นอยู่กับระยะทางเป็นเส้นตรง 175 เมตร แต่ขึ้นอยู่กับระยะทางที่มันเคลื่อนที่แทน

เขาตรวจสอบเป้พบสี่สิ่งคือ  โต๊ะข้างเตียง กางเกงโยคะ เสื้อและไม้พายของซอมบี้สาว

โกรธก็ไม่อาจพูด

มาดูกันว่ามีอะไรอยู่บนโต๊ะข้างเตียงบ้าง.....

หมิงดึงโต๊ะข้างเตียงสีขาวออกมาด้วยลิ้นชักสามลิ้นชัก  ชั้นแรกเป็นหน้ากากอนามัยแบบต่างๆ ชั้นสองผ้าเช็ดตัวผ้าฝ้ายนุ่มและถุงยางอนามัย ชั้นสามซึ่งเต็มไปด้วยเครื่องประดับ ต่างหู สร้อยคอ กำไล และอื่นๆ เขาแยกไม่ออกว่าเป็นทองหรือเปล่าเพราะมันมืดเกินไป

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าจะเป็นทอง แต่ก็รู้สึกว่าไม่มีประโยชน์มากนักใช่ไหม?

เพราะเหรียญทองวันสิ้นโลกเป็นรหัสทั้งหมด ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ต้องมีทอง

เขาเก็บของที่มีประโยชน์ออกไป และที่เหลือไว้บนโต๊ะข้างเตียง

เขามองไปที่พื้นที่เก็บของอีกครั้ง กางเกงโยคะ เสื้อ และไม้พาย ยังมีเหลืออีกสามช่อง ซึ่งเขาตั้งใจจะทิ้งเพราะไม่มีประโยชน์

แล้วเขาก็หยิบกางเกงโยคะออกมา เขารู้สึกว่ามันเย็นและลื่น...

[กางเกงโยคะย้อมด้วยกลิ่น มีกลิ่นนิดหน่อย ไม่ได้พิเศษอะไรมาก]

"....."

ใช่ มันเป็นแค่กางเกงโยคะธรรมดา

หมิงโยนสิ่งของทั้งสามชิ้นทิ้งไปเพราะมันใช้งานไม่ได้

ตอนนี้เขากังวลมากขึ้นเกี่ยวกับภารกิจที่ซ่อนอยู่

อย่าลำบากเกินไปละกัน

ทันใดนั้นเขาจึงเริ่มตรวจสอบภารกิจที่ซ่อนอยู่ทันที

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด