บทที่ 92 คุณเป็นหมอกำมะลอ (1)
เขากลืนไม่เข้าคายไม่ออก "ไม่เคยรู้เลยว่าเธอจะดื้อขนาดนี้! เด็กดี รีบกิน" เธอมองเขาด้วยความขุ่นเคือง เรื่องที่เขาไม่รู้ยังมีอีกเยอะ! กลิ่นยาจีนแรงโชยติดจมูกเธอ แม้ในใจจะต่อต้าน แต่มือที่อยู่ที่ท้ายทอยเธอดูเหมือนจะมีแรงที่ไม่อาจต้านทานได้ กดให้เธออ้าปาก เมื่อเห็นยาน้ำสีดำ เธอก็กลั้นใจดื่มไปหนึ่งอึกเบา...
