บทที่ 307 ป่าเขียวขจีและโลกยุทธภพ (2)

บทที่ 307 ป่าเขียวขจีและโลกยุทธภพ (2)

บทที่ 307 ป่าเขียวขจีและโลกยุทธภพ (2) ลู่หยุนจ้าวไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้และเดาะลิ้นด้วยความประหลาดใจ “พี่เฉิน พลังศักดิ์สิทธิ์ของเจ้าทำให้ข้าตกใจจริงๆ ข้ามักจะภูมิใจในความแข็งแกร่งของข้าและไม่ค่อยแพ้ใคร แต่เมื่อเทียบกับเจ้า ข้าด้อยกว่าเสียอีก” “เจ้าก็ไม่ได้อ่อนแอเช่นกัน เพื่อให้สามารถยกหินก้อ...