ตอนที่ 38

ตอนที่ 38

 

“ใช้เวลาตั้งนานกว่าจะผลักคนโง่อย่างจู หวู่หยางขึ้นเป็นองค์รัชทายาท ข้าคิดว่าข้าจะอยู่อย่างสงบสุขได้สักพัก แต่ข้าไม่ได้คาดหวังจะมีใครมาสร้างปัญหา ไอ้ **** *** * คิดจริงๆ หรือว่าเราไม่สามารถผลักพวกเขาไปตำแหน่งองค์ชายได้”

 

“มันก็แค่คำพูดไม่กี่คำที่จักรพรรดิผู้บ้าคลั่งส่งมา แต่กลับเป็นการเริ่มต้นความเกลียดชัง องค์ชายและองค์หญิงบางคนใจแคบจริงๆ เราสอนบทเรียนให้พวกเขา อย่าปล่อยให้พวกเขาทำลายแผนของเรา”

 

“ไปหาพ่อครัวหลวงในวังเพื่อดูว่าองค์ชายและองค์หญิงคนไหนกำลังทำลายแผนของเรา หากพบก็ฆ่าซะ จะได้เป็นการเชือดได่ให้ลิงดู”

 

“ถ้าจู หวู่หยางตาย หญิงชราผู้จะไม่ถูกผลักไปยังตำแหน่งองค์รัชทายาทในเร็ว ๆ นี้หรือ? เรื่องแบบนี้จะต้องไม่เกิดขึ้นอีก ส่งองค์รักษ์อาณาจักรก่อกำเนิดสองคนไปที่ตำหนักขององค์รัชทายาททันทีเพื่อปกป้องความปลอดภัยของจู หวู่หยาง”

 

…

 

องค์ชายและองค์หญิงที่มีโอกาสได้เป็นองค์รัชทายาทนั้นต้องดีที่สุดในบรรดาองค์ชายและองค์หญิงมากมาย เช่นเดียวกับองค์รัชทายาททั้งสิบเจ็ดคนก่อนหน้า ทั้งหมดเป็นองค์ชายและองค์หญิงที่โดดเด่น

 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งองค์รัชทายาทสิบคนแรก ซึ่งไม่มีใครถูกฆ่าตายจากบรรดาองค์ชายและองค์หญิงและในที่สุดก็ได้ขึ้นเป็นองค์รัชทายาท ไม่ใช่เรื่องเกินจริงเลยที่จะบอกว่าพวกเขาดีที่สุดในบรรดาองค์ชายและองค์หญิงทั้งหมด

 

หลังจากองค์รัชทายาทสิบคนแรกได้ตายลง แม้แต่คนโง่ก็ยังเห็นว่าการเป็นองค์รัชทายาทหมายถึงจุดสิ้นสุดของชีวิต

 

และจักรพรรดิผู้บ้าคลั่งจู เจิ้นหวู่ ก็จงใจใช้ตำแหน่งขององค์รัชทายาทเพื่อสังหารองค์ชายและองค์หญิงที่เขาเกลียด

 

องค์รัชทายาทก่อนที่เจ้าของเดิมจะเรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะอย่างน้อยที่สุด มีภูมิหลัง ความสามารถและทักษะ น่าเสียดายที่พวกเขาทั้งหมดเสียชีวิต

 

เมื่อจู เจิ้นหวู่กำลังจะเลือกเป้าหมายต่อไปและหาโอกาสที่จะสังหารอีกครั้ง องค์ชายและองค์หญิงหลายสิบคนที่จะได้เป็นองค์รัชทายาทก็ร่วมมือกัน

 

นอกจากนี้จู เจิ้นหวู่ยังตระหนักว่าการทำเช่นนี้ได้นำไปสู่ความวุ่นวายและอาณาจักรจิ่วจ้าวจะกลายเป็นตัวตลกของคนรอบข้าง และยังสร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่อชื่อเสียงของจู เจิ้นหวู่

 

จู เจิ้นหวู่ จึงผลักและเลือกเจ้าของเดิมเป็นองค์รัชทายาทองค์คนที่สิบแปด

 

เจ้าของเดิมที่ไม่มีภูมิหลัง ไม่มีพรสวรรค์ ไม่มีความสามารถ... เป็นอันดับสุดท้ายในบรรดาองค์ชายและองค์หญิงมากมาย

 

เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ของเจ้าของเดิมในเวลานั้น แม้แต่ลูกๆ ของครอบครัวที่มีอำนาจและร่ำรวยก็ยังด้อยกว่ามาก นับประสาอะไรกับการเปรียบเทียบกับลูกชายที่มีความสามารถและภาคภูมิใจเหล่านั้น

 

ข้ายังดีกว่าองค์รัชทายาท!

 

นี่เป็นคำที่ปรากฏขึ้นอย่างเงียบๆ ในอาณาจักรจิ่วจ้าว หลังจากที่จู หวู่หยางขึ้นเป็นองค์รัชทายาทแห่งอาณาจักรจิ่วจ้าว ซึ่งเป็นแรงบันดาลใจให้คนธรรมดาที่โง่เขลาและไร้ความสามารถนับไม่ถ้วน

 

แน่นอนว่าจู หวู่หยางที่ข้ามมิติมานั้นไม่ได้ไร้ความสามารถ แม้ว่าเขาจะไม่มีระบบอยู่ในมือ แต่เขาเชื่อว่าเขาสามารถติดอันดับหนึ่งในองค์ชายและองค์หญิงมากมาย... ใน 30 อันดับแรก

 

คนธรรมดาในสังคมยุคใหม่ ผู้เชียวชาญด้านฟิตเนสที่เป็นเลิศ ในบรรดาองค์ชายและองค์หญิงในสมัยโบราณ ควรจะเรียกได้ว่า...ดีเลิศ

 

องค์ชายและองค์หญิงเหล่านี้ซึ่งสามารถมีอิทธิพลต่อจักรพรรดิผู้บ้าคลั่งจู เจิ้นหวู่และผลักดันจู หวู่หยาง ย่อมมีอำนาจและตระกูลเบื้องหลัง

 

เมื่อพวกเขาโกรธและรวมตัวกันเพื่อตามหาคนลงมือ ทั้งวังก็สั่นสะเทือน

 

องค์ชายที่ซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังก็ตกใจกลัวและตัวสั่น เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อกำจัดร่องรอยและหลีกเลี่ยงการถูกพบเจอ

 

องค์ชายและองค์หญิงคนอื่นๆ ที่มีเจตนาไม่ดีก็ผงะเมื่อเห็นสถานการณ์เช่นนี้ ความตั้งใจเดิมของพวกเขาที่จะสอนบทเรียนให้กับจู หวู่หยางก็จางหายไป

 

ซึ่งทำให้สถานการณ์ของจู หวู่หยางดีขึ้นมากและหลีกเลี่ยงการกำหนดเป้ามาที่เขาและวิธีการลับมากมาย

 

ตอนนี้จู หวู่หยางกลายเป็นศูนย์กลางของพายุและหากเขาประมาทเล็กน้อย ความตายย่อมมาเคาะประตูแน่นอน

 

โชคดีที่ด้วยความช่วยเหลือจากเหตุการณ์การใช้ยา ความปลอดภัยของจู หวู่หยางจึงได้รับการรับรองอย่างมาก 

 

องค์ชายและองค์หญิงจำนวนมากรู้เกี่ยวกับจู หวู่หยางที่ถูกวางยา ไม่ต้องพูดถึงจักรพรรดิจู เจิ้นหวู่

 

เมื่อเทียบกับองค์ชายและองค์หญิงเหล่านั้น จู เจิ้นหวู่มีความกังวลมากกว่าใครๆ และจู เจิ้นหวู่ก็ได้รับข่าวทันทีที่จู หวู่หยางถูกวางยา

 

ในพระราชวังอันงดงามจู เจิ้นหวู่ดูสงบและมองไปที่จู จินจง: "ข่าวได้รับการยืนยันแล้วหรือไม่"

 

"พะยะค่ะฝ่าบาท!" จู จินจง ตอบยืนยัน: "องค์รัชทายาทถูกวางยาจริงๆ เป็นยาเพิ่มเลือดที่สามารถเพิ่มความแข็งแกร่งได้อย่างมาก มีการเติมสาหร่ายทะเลลงไปซึ่งสามารถชะลอฤทธิ์ของยา หากไม่สังเกตสักพักก็ไม่อาจตรวจเจอ”

 

สีหน้าของจู เจิ้นหวู่ เย็นชาลง "ข้าจำได้ว่าเพื่อป้องกันสิ่งนี้ สิ่งของทุกชิ้นที่ส่งไปยังตำหนักขององค์รัชทายาทจะต้องได้รับการตรวจสอบ เหตุใดสาวใช้ในครัวจึงไม่สังเกตเห็น"

 

“พวกนางไม่ได้ลองกินก่อน” จูจินซงกล่าว

 

จู เจิ้นหวู่: "ฆ่าพวกมันทั้งหมดเพื่อเป็นตัวอย่าง"

 

“พะยะค่ะฝ่าบาท” จู จินจง กล่าวด้วยความเคารพ

 

จู เจิ้นหวู่ มองไปที่จู จินจง: "เจ้าแน่ใจแล้วหรือว่าไม่ใช่องค์รัชทายาทที่ทำเอง"

 

“องค์รัชทายาทไม่มีแม้แต่คนที่ไว้ใจได้อยู่ข้างๆ จึงไม่อาจทำสิ่งนี้ได้อย่างแน่นอน” จู จินจง พูดอย่างรวดเร็ว: "และบ่าวก็ได้รู้เบาะแสแล้ว หากไม่มีอะไรผิดพลาดจะตัวผู้บงการในไม่ช้า"

 

"องค์ชายกับองค์หญิงพวกนั้นอีกแล้วรึ?" จูเจินหวู่ถาม

 

"อ่ออ..."จู จินจง ลังเลอยู่พักหนึ่ง แต่ก็ยังพูดอย่างตรงไปตรงมา "พะยะค่ะฝ่าบาท"

 

จู เจิ้นหวู่ยิ้มเยาะและมองเข้าไปในระยะไกล: "คงเกลียดที่หวู่หยางได้เข้ารับตำแหน่งองค์รัชทายาท พวกเขาเริ่มทำสิ่งต่าง ๆ เพียงไม่กี่วันหลังจากที่เขาขึ้นครองบัลลังก์"

 

“แต่คนงี่เง่าแบบนี้คือสิ่งที่ข้าต้องการ หลังจากเจอแล้วก็ไม่ต้องไปสนใจพวกมัน เก็บไว้ก่อน อย่างไรก็ตามข้าจะสนับสนุนคนงี่เง่าเหล่านั้น ให้หัวหน้าองค์รักษ์ควรตรวจดูองค์รัชทายาทให้ดีเพื่อดูว่ามีอะไรผิดปกติหรือไม่ เพื่อที่คนโง่เหล่านั้นจะรู้สึกว่าข้าสงสัยจริงๆ และทำให้พวกเขาลงมือมากขึ้น”

 

“ยังไงก็ตาม ส่งใครสักคนไปที่สถานที่ของจู เหวินซี เพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดเพื่อยืนยันอีกครั้งว่าจู เหวินซีนั้นเป็นตัวปลอมหรือไม่”