บทที่ 593 594
9/16 บทที่ 593 “ข้าไม่รู้ว่าศิษย์ข้าหายไปไหนเหมือนกัน หรือว่าหลงทางอีกแล้ว?” เทียนหยุนมองสถานการณ์นอกประตูภูเขานิกายเซียวเหยา พึมพำในใจ หนึ่งเดือนที่ผ่านมา ภูมิประเทศของแดนบรรพชนเกิดการเปลี่ยนแปลงหลายครั้ง อันที่จริงตามหลักเหตุผลแล้ว ศิษย์ข้าที่เดินทางไปยังทวีปแห่งการบำเพ็ญเพียร เวลานี้ควรกลับมาตั้ง...
