ตอนที่ 23 โคลนสีเหลืองตกใส่เป้า

ตอนที่ 23 โคลนสีเหลืองตกใส่เป้า

 

(โคลนสีเหลืองตกใส่เป้าหรือชื่ออะไรก็แล้วแต่ มันเป็นสำนวนจีน)

 

"ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ถูกจู เจิ้นหวู่จักรพรรดิแห่งอาณาจักรจิ่วจ้าว เยาะเย้ยเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 8,000 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง..."

 

"ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้รับการดูแลโดย จู เจิ้นหวู่ จักรพรรดิแห่งอาณาจักรจิ่วจ้าว เป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 3,000 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง..."

 

……

 

จู หวู่หยาง ที่เพิ่งผล็อยหลับไป ถูกฝันร้ายปลุกให้ตื่นอีกครั้ง แต่คราวนี้ ไม่ใช่จู เจิ้นหวู่ในฝันร้ายที่ปลุกเขา แต่เป็นจู เจิ้นหวู่ตัวจริง(555)

 

ชายบ้าคนนั้น ทำไมเขาถึงเยาะเย้ยแถมยังห่วงใยข้า สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาได้แต้มทะลุทะลวงมามากมาย เห็นได้ชัดว่าเขาถูกกระตุ้นให้ตายก่อนกำหนด

 

จู หวู่หยางลุกขึ้นนั่งด้วยใบหน้าที่น่าเกลียดและดูดซับพลังประหลาดอีกครั้ง

 

ข่าว "การเผาตัวเอง" ของเขาน่าจะถึงหูของ จู เจิ้นหวู่ ไม่งั้น จู เจิ้นหวู่ คงไม่ออกมาในเวลานี้ เขาได้คาดเดาในใจ

 

ถ้าเขารู้ว่าการเผาเตียงจะทำให้เกิดความสนใจและความปั่นป่วนอย่างมาก จู หวู่หยางจะไม่ทำเช่นนั้น มันเป็นแค่จินตนาการของสาวใช้กับองค์รักษ์

 

เห็นได้ชัดว่าจู หวู่หยางเผาแค่เตียง แล้วทำไมมันถึงพัฒนาไปเป็นจุดไฟเผาตัวเอง?

 

แต่คึดถึงบุคลิกของเจ้าของร่างเดิม จู หวู่หยางอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ เขาก็เริ่มจดจ่อดูดซับแต้มทะลุทะลวงรอบนี้

 

แค่การที่จักรพรรดิ เยาะเย้ยและห่วงใยเขาจากระยะไกล สามารถนำมาซึ่งแต้มทะลุทะลวงมากมาย มันเป็นบาปของเขา

 

คืนนี้จู หวู่หยางนอนหลับอย่างกระสับกระส่าย

 

.....

 

ตอนเช้าหลังจากกินข้าวเช้ากับได้แต้มมาหลายสิบ เขาว่าจะไปนอนต่อให้สบายใจ

 

หลังจากทำงานหนักมาทั้งคืน ประกอบกับความจริงที่ว่าจู หวู่หยาง นั้นมีพรสวรรค์ เทคนิคปกปิดมังกรเร้นกายได้ก้าวหน้าขึ้น

 

เมื่อวานที่เขาหลับ เขาสามารถใช้ให้มันเป็นสัญชาตญาณและความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาจะไม่ถูกตรวจจับได้ง่าย

 

"หึหึ..." จู หวู่หยาง ตกอยู่ในดินแดนแห่งความฝัน ในขณะเดียวกันจู จินจง เดินเข้าไปในตำหนักพร้อมกับกลุ่มขันที

 

“คำนับท่านขันที จู!”

 

“ทาสตัวน้อยขอแสดงความเคารพต่อขันที จู!”

 

"คำนับท่านขันที จู!"

 

……

 

เมื่อเห็นการมาถึงของ จู จินจง องค์รักษ์ สาวใช้และขันทีต่างก็ทักทายและหลายคนก็คุกเข่าลงทันที

 

แม้แต่เว่ย อันไค่ ก็รีบเข้ามาทักทายและเดินตามเขาไปด้วยความเคารพ

 

“องค์รัชทายาทกำลังทำอะไร?” จู จินจงมองเว่ย อันไค่แล้วถาม

 

“อ่อ…” เว่ย อันไค่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วตอบอย่างตรงไปตรงมา “หลังอาหารเช้า ฝ่าบาททรงพักผ่อนอีกครั้ง”

 

“ตอนนี้ฝ่าบาท ยังคงพักผ่อนอยู่อีกหรือ” จู จินจง ขมวดคิ้ว

 

เว่ย อันไค่รีบกล่าว “ตั้งแต่เสด็จขึ้นรับตำแหน่งองค์รัชทายาท พระองค์ก็ได้ทรงพักผ่อนอยู่แต่ในห้องนอน เมื่อวานมีเหตุเพลิงไหม้ แต่พระองค์ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร เราเลยปล่อยให้พระองค์พักผ่อน”

 

“เจ้าไม่มีความรับผิดชอบเพียงพอและนั่นเป็นสาเหตุที่พระองค์เกือบมีปัญหา” จู จินจง กร่นด่าอย่างเย็นชา ทำให้กลุ่มขันที องค์รักษ์ และสาวใช้ในตำหนักคุกเข่าลง

 

จู จินจง โบกมือ “ข้าจะไปดูฝ่าบาท พวกเจ้าทุกคนรออยู่นอก”

 

ขณะที่เขาพูดโดยไม่รอให้ เว่ย อันไค่ และคนอื่น ๆ ตอบ จู จินจง ก็ตรงไปที่ตำหนักขององค์รัชทายาท: "ฝ่าบาท กระหม่อมจู จินจง ขันทีผู้แลพระราชวังจักรพรรดิ บ่าวขอเข้าเฝ้าฝ่าบาท"

 

บนเตียงในห้องนอน เมื่อได้ยินเสียงที่ดังมาจากข้างนอก สีหน้าของจู หวู่หยางก็เปลี่ยนไป

 

แม้ว่าเมื่อคืนนี้เขาจะรู้เรื่องว่า "การเผาตัวเอง" จู เจิ้นหวู่ได้รู้เรื่องแล้ว

 

แต่จู หวู่หยางก็ไม่คิดว่า จู เจิ้นหวู่จะส่งขันทีคนสนิทของเขามาที่นี่เช้านี้

 

ตามความทรงจำของเจ้าของร่างเดิม จู จินจง เป็นหนึ่งในขันทีที่น่าเชื่อถือที่สุดรอบๆตัว จู เจิ้นหวู่และเขาก็เป็นเจ้าหน้าที่ที่มีอำนาจมหาศาล

 

ด้วยความแข็งแกร่งของจู จินจง เป็นไปได้มากที่จะค้นพบความแข็งแกร่งที่แท้จริงขอ จู หวู่หยาง

 

เข้าได้รับความช่วยเหลือจากแต้มทะลุทะลวงสองรอบเมื่อคืนนี้ เขายังใช้แต้มที่เหลือยกระดับเทคนิคปกปิดมังกรเร้นกายไปขั้นสูงได้สำเร็จ ไม่งั้นจู จินจงจะค้นพบความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาอย่างแน่นอน

 

เทคนิคปกปิดมังกรเร้นกาย ซึ่งอยู่ในขั้นกลาง ไม่สามารถซ่อนจากจู จินจง ที่อยู่ในอาณาจักรก่อกำเนิดได้

 

แม้ว่าเทคนิคปกปิดมังกรเร้นกายจะก้าวไปขั้นสูง แต่ จู หวู่หยาง ก็ยังไม่รู้ว่าเขาจะซ่อนตัวจากเทคนิคการตรวจจับของ จู จินจงได้หรือเปล่า

 

แต่ตอนนี้ในสถานการณ์เช่นนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับจู จินจง ซึ่งเป็นตัวแทนของจู เจิ้นหวู่ เพื่อมาพบเขา เขาคงไม่กล้าขับไล่

 

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจู หวู่หยางก็กัดฟัน เรื่องนี้มาถึงจุดนี้แล้ว เขาไม่สามารถซ่อนตัวไปได้ตลอด เขาจึงต้องเผชิญหน้า วัดกันไปเลยจะอยู่หรือตาย

 

“เข้ามา!”

 

เมื่อได้ยินเสียงของ จู หวู่หยาง จู จินจง ก็ผลักประตูให้เปิดและเข้ามา เมื่อเห็น จู หวู่หยาง กำลังลุกขั้นจากเตียง เขาก็รีบเข้าไปหาและกล่าว “พระองค์ทรงป่วย พระองค์ควรนอนพัก ไม่จำเป็นต้องลุกขึ้นมาเพื่อต้อนรับกระหม่อม”

 

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าจู หวู่หยางเป็นเพียง "องค์รัชทายาทที่กำลังจะตาย" ทุกย่างก้าวของจู จินจง ยังคงสอดคล้องกับมารยาทและความเคารพ

 

จู หวู่หยาง ก็ไม่สุภาพเช่นกัน เขานอนลงและคลุมผ้าห่มเพื่อที่เขาจะได้ซ่อนลมหายใจได้ดียิ่งขึ้น(เชี่ย ผ้าห่มวิเศษอีกแล้ว555)

 

"ขอบคุณสำหรับความห่วงใย องค์ชายคนนี้ยินดีต้อนรับ"

 

โชคดีที่เนื่องจากเมื่อคืนเขานอนหลับไม่ค่อยสนิทและค่อนข้างเหนื่อย ตอนนี้ใบหน้าของเขาราวกับว่าเขาป่วยหนัก

 

นอกเหนือจากเหตุการณ์ "การเผาตัวเอง" เมื่อวานนี้ จู จินจง ยังระบุด้วยว่า จู หวู่หยาง มีสุขภาพไม่ดีและไม่สงสัยในเรื่องนี้มากและไม่ได้สำรวจความแข็งแกร่งที่แท้จริงของ จู หวู่หยาง อย่างรอบคอบ

 

เมื่อเห็นว่าจู หวู่หยางนอนลง จู จินจง ก็ถอนหายใจ: "ฝ่าบาท ทรงทำเช่นนี้ไปเพื่ออะไร ทำไมท่านไม่คึดให้ดีๆ โชคดีที่ คนดีย่อมได้รับพรจากสวรรค์ องค์จักรพรรดิทรงเป็นห่วงเลยขอให้บ่าวมาเข้าเฝ้าพระองค์แต่เช้าเช่นนี้"

 

“เมื่อวาน ข้ารู้สึกสับสนอยู่พักหนึ่ง ตอนนี้ข้าคิดได้แล้ว ข้าเสียใจที่ทำให้ท่านพ่อเป็นห่วง” จู หวู่หยาง แสดงความเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นให้จู จินจงได้เห็น

 

ตอนนี้แม้แต่ จู เจิ้นหวู่ ก็ยังเข้าใจผิดว่าเขา "เผาตัวเอง" เมื่อวานนี้ นี่คือโคลนสีเหลืองจริงๆ ที่ตกลงไปที่เป้าของเขา ไม่ใช่เยี่ยว แต่เป็นขี้

 

เพื่อความปลอดภัย ทำได้เพียงกัดฟันและยอมรับมัน

 

โชคดีที่การทำเช่นนี้มีประโยชน์มากกว่า

 

ฝากติดตามเพจ นักแปลลูกอ่อน ด้วยนะครับ