ตอนที่ 67 ฉันจะไม่รอเธอเป็นพิเศษ

เมื่อได้ยินสิ่งที่กิออนพูดออกมา หลี่ฟานก็เลิกคิ้วขึ้นมาทันที

“เธออยากจะถามว่าทำไมฉันถึงยอมรับพวกเธอสองคนเป็นลูกศิษย์สินะ?” หลี่ฟานกางมือออก และพูดขึ้นอย่างเฉยเมยว่า

“มันก็ไม่เป็นไรที่ฉันจะบอกเธอ เป็นเพราะว่าพวกเธอได้มาถึงโรงฝึกของฉัน และฉันก็ประทับใจในพวกเธอ ดังนั้นฉันจึงยอมรับพวกเธอให้เป็นลูกศิษย์ของฉัน”

“สำหรับพรสวรรค์ พูดตามตรง พรสวรรค์ของเธอดีกว่าสองคนนั้นมาก”

“แต่พรสวรรค์ มันก็ไม่สำคัญสำหรับลูกศิษย์ของฉัน”

เมื่อเห็นว่าหลี่ฟานสนใจที่จะพูดคุยและเปิดเผยข้อมูลบางอย่างให้กับเธอ กิออนก็รู้สึกโล่งใจ และรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็ยิ่งสดใสขึ้น

“เป็นเกียรติของฉันที่ได้รับคำชมจากคุณหลี่ฟาน”

“ฟังจากที่คุณหลี่ฟานบอกมา ดูเหมือนว่าหากลูกศิษ์คนนั้นไม่มีพรสวรรค์ที่ดี คุณหลี่ฟานก็มีความมั่นใจที่จะฝึกสอนพวกเธอให้แข็งแกร่งขึ้นได้”

นามิ นักดาบที่ไม่เป็นที่รู้จักเมื่อสิบวันก่อน สามารถอยู่เหนือมิฮอว์คใน [ อันดับวิชาดาบ ] ได้

วีวี่ เจ้าหญิงแห่งอาณาจักรอาลาบาสต้า สามารถเอาชนะคร็อกโคไดล์ได้ โดยใช้วิชานินจาน้ำที่ลึกลับ

สำหรับความแข็งแกร่งของหญิงสาวสองคนนี้ นามิและวีวี่ กิออนรู้ดีเป็นอย่างมาก

เมื่อคิดว่าพวกเธอต่างก็ได้รับการสอนโดยตรงจากหลี่ฟาน กิออนก็ต้องชื่นชมความสามารถในการเป็นครู ของหลี่ฟานเอามากๆ

“ยังไงก็ตาม เนื่องจากคุณนามิและเจ้าหญิงวีวี่ได้รับการยอมรับให้เป็นลูกศิษย์ของคุณ เพียงเพราะว่าพวกเธอได้มาถึงที่โรงฝึก”

“แล้วคุณหลี่ฟาน คุณคิดยังไงกับฉัน? ฉันไม่รู้ว่าฉันมีความสามารถที่มากพอ ที่จะเป็นลูกศิษย์ของคุณได้รึเปล่า”

กิออนพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

[หนวดขาว นิวเกต: ทหารเรือหญิงคนนี้ ช่างกล้าคิดจริงๆ เธอต้องการที่จะเป็นลูกศิษย์ของหลี่ฟาน ]

[ราชานรก เรย์ลี่: ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันเข้าใจได้ ด้วยฝีมือดาบของหลี่ฟาน แม้แต่ฉันเองก็ยังต้องการเรียนรู้ ]

[ราชสีห์ทองคำ ชิกิ: ฮึ่ม ฉันพนันได้เลยว่า หลี่ฟานจะไม่รับกิออนเป็นลูกศิษย์ ]

[คิซารุ โบซาริโน่: อย่าพูดเร็วนักสิราชสีห์ทองคำ นายก็ได้ยินสิ่งที่หลี่ฟานพูดออกมานี่น่า ทั้งนามิและวีวี่ต่างก็ได้รับการยอมรับให้เป็นลูกศิษย์ของเขา

เพียงเพราะว่าพวกเธอบังเอิญไปเจอโรงฝึกของหลี่ฟานเข้า นอกจากนี้พรสวรรค์ของกิออนก็ยังดีกว่าเด็กสาวสองคนนี้มาก บางทีหลี่ฟานอาจจะยอมรับกิออนให้สืบทอดวิชาดาบของเขาก็ได้ ]

[บิ๊กมัม ชาร์ล็อตต์ หลินหลิน: กองทัพเรือเจ้าเล่ห์ ฉันมีลูกสาวหลายคนที่มีพรสวรรค์ด้านวิชาดาบที่ดีกว่ากิออน ดังนั้นหลี่ฟานจะไปเลือกกิออนได้ยังไง! ]

[คิซารุ โบซาริโน่: แต่เธอก็ไม่รู้ที่ตำแหน่งที่ตั้งโรงฝึกของหลี่ฟานนี่น่า ]

เพราะคำพูดที่กะทันหันของกิออน แชงค์และโจรสลัดรายใหญ่คนอื่นๆ ก็อดไม่ได้ที่จะให้ความสนใจกับมัน

ตอนแรกพวกเขาคิดว่า หลี่ฟานจะเอาชนะกิออนได้อย่างง่ายๆ และส่งเธอกลับไปที่กองทัพเรือ

แต่โดยไม่คาดคิด กิออนคนนี้รู้ดีว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลี่ฟาน ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะพูดคุยกับเขา และตอนนี้เธอก็วางแผนที่จะเป็นลูกศิษย์ของหลี่ฟานอีกด้วย

เมื่อคิดว่ากิออนมีโอกาสที่จะได้เป็นลูกศิษย์ของหลี่ฟานขึ้นมา แชงค์และคนอื่นๆ ก็อดที่จะปวดหัวขึ้นมาไม่ได้

โดยเฉพาะไคโด เขากำลังคิดว่าถ้ากิออนได้เรียนรู้วิชา ‘หมื่นดาบหวนกลับสู่นิกาย’ จากหลี่ฟานขึ้นมา

ไคโดะก็รู้สึกว่า เขาอาจจะไม่กล้าไปที่กองบัญชาการทหารเรือเพียงลำพัง และเลือกที่จะไม่ "ฆ่าตัวตาย" อีกต่อไป

“คุณทหารเรือหญิง เธอเป็นคนที่น่าสนใจจริงๆ” หลี่ฟานมองไปที่กิออนอย่างไม่คาดคิด

“ใช่แล้ว เธอมีความสามารถที่ดีและสุภาพมาก”

“ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นทหารเรือ แต่ถ้าเธอสามารถเคารพอาจารย์ได้อย่างใจจริง มันก็เป็นไปได้ที่จะยอมรับเธอเป็นลูกศิษย์”

“คุณหลี่ฟาน ฉัน…” กิออนเดินไปหาหลี่ฟานอย่างตื่นเต้น และกำลังจะโค้งคำนับ

"เพียงแต่…" หลี่ฟานเอื้อมมือออกไปและชี้ไปที่กิออน เพื่อป้องกันไม่ให้เธอโค้งคำนับเขา

“ฉันยังพูดไม่จบ” หลี่ฟานยิ้ม และเดินไปที่ป้ายชื่อของลูกศิษย์ที่ติดอยู่บนกำแพง

“เธอได้เห็นคำว่า”สาม" ที่เขียนอยู่ในโรงฝึกแห่งนี้ไปแล้ว"

“โรงฝึกที่นามิเข้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจ มันคือโรงฝึกที่มีคำว่า”หนึ่ง" และโรงฝึกที่วีวี่เข้าไปก็มีคำว่า "สอง"”

“ฉัน หลี่ฟาน จะรับลูกศิษย์เพียงคนเดียวเท่านั้น สำหรับโรงฝึกแต่ล่ะแห่ง”

“และเธอก็เป็นคนแรก ที่ได้มาถึงโรงฝึกที่มีคำว่า”สาม“แห่งนี้ และความประทับใจของฉันเกี่ยวกับเธอ ก็ค่อนข้างจะผ่านไปได้ด้วยดี”

“แต่น่าเสียดาย ที่เธอมาที่นี่ผ่านรายการทองคำ”

“ถ้าเธอค้นพบมันและมาที่นี่ด้วยตัวเอง ฉันก็คงจะยอมรับเธอเป็นลูกศิษย์อย่างแน่นอน”

“แต่ด้วยการมาถึงที่นี้ผ่านรายการทองคำ ก็ขอให้ลืมมันไปเถอะ”

“ถ้าอยากให้ฉันยอมรับเธอจริงๆ ก็จงเลือกที่จะค้นหามันให้เจอด้วยตัวเองซะ”

หลังจากที่เธอได้ยินคำพูดของหลี่ฟาน ดวงตาของกิออนก็สว่างขึ้นทันที

เดิมทีเธอแค่ถามออกมาเล่นๆ และวางแผนที่จะใช้เรื่องนี้เป็นหัวข้อเพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับหลี่ฟาน

โดยไม่คาดคิด หลี่ฟานมีความคิดที่จะยอมรับเธอเป็นลูกศิษย์จริงๆ

แม้ว่าเขาจะยังไม่ยอมรับเธอในตอนนี้ แต่เนื่องจากเธอรู้ว่านี่คืออาณาจักรดรัม มันก็พอแล้ว ที่เธอจะหาทางมาที่นี่ได้อย่างรวดเร็ว

กิออนพยักหน้า และเมื่อเธอต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง จู่ๆหลี่ฟานก็เหวี่ยงดาบไม้ในมือขวาของเขาไปที่เธอ

และดาบไม้ก็อยู่ห่างจากคิ้วของกิออน ไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

"พอแค่นั้นแหละ ถ้าเธอไม่อยากสู้กับฉัน ก็ยอมแพ้ซะ”

“พวกเราพูดคุยกันถึงตรงนี้ก็พอ” หลี่ฟานยิ้มบาง

"ฉัน… เข้าใจแล้ว" หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น กิออนก็ยกมือขึ้นทันที

“ฉันยอมรับความพ่ายแพ้”

— การท้าทายล้มเหลว หลังจากนี้ 10 วินาที คุณจะถูกส่งกลับไปยังที่เดิม 10,9,8…… —

“คุณหลี่ฟาน ได้โปรดรอฉันด้วย ฉันจะรีบมาถึงที่นี่ให้เร็วที่สุด” กิออนพูดด้วยรอยยิ้ม

“งั้นก็รีบมาเร็วๆเข้าล่ะ” หลี่ฟานวางดาบไม้ไว้บนไหล่ของเขา

“เพราะท้ายที่สุด ฉันก็ไม่ได้รอเธอเป็นพิเศษ”

"เอ๊ะ?! คุณหลี่ฟาน คุณหมายความว่า…” ในขณะที่กิออนกำลังพูดออกมา ร่างของเธอก็ได้กลายเป็นแสงสีทอง และหายตัวไปจากโรงฝึกแห่งนี้ทันที

…