ตอนที่ 13 การดูแลและปกป้อง
ตอนที่ 13 การดูแลและปกป้อง
“ฝ่าบาท ท่านอยู่ข้างในหรือไม่”
“เราได้ยินมาว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับฝ่าบาท เราจึงต้องการเข้ามาดู”
……
แม้ว่าพวกเขาจะได้ยินคำอธิบายของไลซุนกับชูเซีย แต่เจิ้นเล่อกับเฟิงหยวนยังคงกังวลอย่างเห็นได้ชัดและรีบมาที่ห้องนอนของจู หวู่หยางแล้วเคาะประตู
ก่อนที่จู หวู่หยางจะได้ตอบทั้งสองคนก็ผลักประตูและเดินเข้ามาหลังจากพบว่าไม่มีใครอยู่ในห้องโถง พวกเขาจึงตรงไปที่ห้องหนังสือข้างห้องนอน
ตามสัมผัสของทั้งสอง จู หวู่หยางควรอยู่ในห้องหนังสือ
ในห้องหนังสือจู หวู่หยางได้ยินเสียงเคาะประตูจากข้างนอก เขาเพิ่งดูดซับแต้มทะลุทะลวงจนหมดและกำลังพิจารณาว่าจะปล่อยให้ทั้งสองเข้ามาหรือไม่ แต่เขากลับต้องตะลึงเมื่อพบว่าองค์รักษ์ทั้งสองบุกเข้ามาโดยไม่รอคำสั่งของเขา
ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไป เขาเสียใจมากที่ได้เป็นองค์รัชทายาท เขารีบใช้เทคนิคปกปิดมังกรเร้นกายจนถึงขีดสุด
พยายามอย่างเต็มที่เพื่อซ่อนความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาและรอการมาถึงของเจิ้นเล่อกับเฟิงหยวน
เมื่อเดินไปที่ประตูห้องหนังสือเจิ้นเล่อกับเฟิงหยวน ไม่ได้พูดอะไร พวกเขาผลักประตูออกและมองไปที่ จู หวู่หยาง ด้วยกันและใช้เทคนิคตรวจสอบพร้อมกัน
“ปรากฎว่าองค์รัชทายาทกำลังรับประทานอาหารอยู่ เรามารบกวนฝ่าบาท”
“โชคดีที่ฝ่าบาททรงสบายดี แต่เตียงพังแล้ว”
……
ดูเหมือนว่าเขาจะกังวลเกี่ยวกับจู หวู่หยาง แต่ไม่มีความเคารพในน้ำเสียง ราวกับว่าจู หวู่หยางไม่ใช่องค์รัชทายาทแห่งอาณาจักรจิ่วจ้าว
ในเวลาเดียวกันจู หวู่หยางได้ยินเสียงแจ้งเตือนของระบบ
"ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ช่วยเหลือตัวเองเป็นครั้งที่สองในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 1600 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง..."
"ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่พบกับผู้ชายเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 200 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง..."
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่พูดคุยกับผู้ชายเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 200 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...”
……
มีการแจ้งเตือนอยู่สองสามครั้งและแต้มทะลุทะลวงก็ถูก จู หวู่หยางดูดซับ
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ถูกใส่ร้ายลับหลังเป็นครั้งที่สามในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 100 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...”
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่เทคนิคปกปิดมังกรเร้นกายมาถึงขั้นกลาง ได้รับแต้มทะลุทะลวง 400 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...”
……
ด้วยความช่วยเหลือของเทคนิคปกปิดมังกรเร้นกายขั้นกลาง จู หวู่หยางประสบความสำเร็จในการปกปิดความแข็งแกร่งที่แท้จริงจากการสืบสวนของเจิ้นเล่อกับเฟิงหยวน
สามารถหลบหนี้หายนะครั้งนี้ได้สำเร็จ
ถ้าไม่ใช่เพราะจู หวู่หยางยกระดับเทคนิคปกปิดมังกรเร้นกายได้ทันเวลา ด้วยความแข็งแกร่งของเจิ้นเล่อกับเฟิงหยวนควบคู่ไปกับทักษะการตรวจสอบของทั้งสอง เขากลัวว่าความแข็งแกร่งของเขาจะถูกเปิดเผยและสิ่งที่รอเขาอยู่ในเวลานั้นคือความตาย
องค์ชายสี่สิบเจ็ด จู หยานโตวผู้อยู่เบื้องหลังเจิ้นเล่อกับเฟิงหยวน ต้องการใช้จู หวู่หยางเป็นโล่และทำให้ตำแหน่งองค์รัชทายาทของเขามั่นคงชั่วคราว
แต่ถ้าจู หวู่หยางทำได้ดีเกินไปจะทำให้มันอิจฉาและจะทำให้จู หวู่หยางไม่มีโอกาสเติบโตและพัฒนา ท้ายที่สุดมีบัลลังก์เดียวเท่านั้น!
จนกระทั่งเจิ้นเล่อกับเฟิงหยวนมองขึ้นและลงเพื่อให้แน่ใจว่า จู หวู่หยางปกติแล้วพวกเขาก็กลับออกไป
"เฮ้อ..."
เมื่อเห็นพวกเขาทั้งสองจากไป จู หวู่หยาง ก็ถอนหายใจยาว ๆ อย่างโล่งอก พลังประหลาดที่หลั่งไหลเข้ามาไม่สามารถระงับได้อีกต่อไปและแผ่กระจายไปทั่วทุกส่วนของร่างกายทำให้พลังงานของจู หวู่หยางเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วอย่างน่าอัศจรรย์
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ ผ่านวิกฤตชีวิตและความตายได้สำเร็จเป็นครั้งที่สอง ได้รับแต้มทะลุทะลวง 3000 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...”
แต้มทะลุทะลวงกลายเป็นพลังประหลาดที่ปั่นป่วนมากขึ้น วิ่งเข้าไปในร่างกายของจู หวู่หยาง
โชคดีที่จู หวู่หยางมีเส้นลมปราณวิญญาณสามารถย่อยพลังประหลาดเหล่านี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพและเปลี่ยนให้เป็นปราณและโลหิตแห่งโลกที่แข็งแกร่ง
จู หวู่หยางควบคุมปราณและโลหิตแห่งโลกอย่างเป็นระบบ ทุบและขัดกระดูกทุกส่วนในร่างกายของเขาเพื่อให้แข็งแกร่งและยืดหยุ่นมากขึ้น
ด้วยการพัฒนาของกระดูกแต่ละชิ้นที่เพิ่มขึ้นทุกการเคลื่อนไหว และพลังที่มีนั้นก็น่ากลัว
แม้ว่าจะให้เขาทุบก้อนหินขนาด 1,000 จิน เขาก็สามารถทุบให้เป็นชิ้น ๆ ด้วยหมัดของเขา
หมอกที่เปลี่ยนจากปราณและโลหิตแห่งโลกได้ขยายตัวเป็นรัศมีหลายเมตร เสมือนระหว่างของจริงกับภาพลวงตา วนเวียนอยู่รอบๆ ร่างกายของจู หวู่หยาง ทำให้ทุกกระดูกแข็งแรงขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพ
เมื่อแต้มทะลุทะลวงของรอบนี้ถูกดูดซับจนหมด แม้ว่า จู หวู่หยางจะไม่ก้าวเข้าสู่ขอบเขตขอบเขตขัดเกลากระดูกทองคำขั้นสูง แต่คงอีกไม่ไกล
"ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้รับการเอาใจใส่เป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 400 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง..."
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้รับการปกป้องเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 500 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...”
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ถูกทรยศโดยผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นครั้งที่สองในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 300 แต้ม เมื่อพิจารณาถึง...”
……
คราวนี้ก็มีเสียงเตือนมาจากระบบอีกครั้ง คราวนี้ใครคิดถึงเขา?
หลังจากออกจากวังขององค์รัชทายาท เฟิง หยวนก็ขมวดคิ้ว
“แม้แต่เตียงไม้หอมอายุพันปีอันล้ำค่าก็ยังถูกจู หวู่หยาง เผา นี่เป็นครั้งแรกที่จู หวู่หยางได้ทำสิ่งชั่วร้ายเช่นนี้ เจ้าคิดว่ามีความเป็นไปได้ไหมว่าเขาฆ่าตัวตายบนเตียงไม้หอมพันปีแต่เขาไม่ตายเพราะขี้ขลาด จึงมีแต่เตียงไม้หอมพันปีที่ถูกเผา?”
“ข้าคิดว่าความเป็นไปได้นี้สูงและมันเข้ากับนิสัยของเขา แต่สถานการณ์นี้ไม่ใช่สิ่งที่องค์ชายสี่สิบเจ็ดต้องการเห็น พระองค์ได้ผลักเขาให้ขึ้นเป็นองค์รัชทายาท เขาจะช่วยหยุดภัยพิบัติสำหรับทุกคน เราไม่สามารถปล่อยให้เขาตายได้ง่ายๆ” เจิ้นเล่อกล่าวด้วยความกังวล
เฟิง หยวนพยักหน้า: “ใช่แล้ว ต่อไปให้ความสนใจให้มากขึ้น อย่าปล่อยให้เขาตายง่ายๆ แม้ว่าเขาอยากจะตาย เขาก็ต้องรอจนกว่าจักรพรรดิผู้บ้าคลั่งจะตาย ข้าจะบอกเรื่องนี้กับองครักษ์คนอื่นๆ และคนรับใช้ในวัง ขันทีที่ข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้... ให้พวกเขาทั้งหมดให้ความสนใจ ถ้าเขาตายทุกคนจะมีช่วงเวลาที่ยากลำบาก”
“ได้ เข้าใจแล้ว” เจิ้นเล่อตอบ
นี่คือความจริงที่ จู หวู่หยาง ได้รับการดูแลและปกป้องจากผู้อื่น ทำให้เขาได้รับแต้มทะลุทะลวงอย่างไม่เต็มใจ
