บทที่ 70 : ภารกิจปกป้อง (1-1)
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 70 : ภารกิจปกป้อง (1-1)
เย็นวันรุ่งขึ้น ก็มีการชุมนุมกันที่จัตุรัส สมาชิกทุกคนจากทั้งปาร์ตี้ 1 และปาร์ตี้ 2 รวมตัวกัน ได้แก่ ฮาน เจนน่า อารอน ออลก้าและชูรอนที่เพิ่งถูกสุ่มมา ส่วนกลุ่มที่เหลือประกอบด้วยอีดิส โรเดอริก ดีก้า อาเชอร์ และคนที่ไม่ทราบชื่ออีกคนหนึ่ง
“นายที่อยู่ตรงนั้นน่ะ”
"ครับ!"
ชายหนุ่มผมเกรียนตอบกลับมาทันที ดูเหมือนเขาจะอายุยี่สิบต้นๆ ตัวสูงตระหง่าน แต่มีร่างกายที่เพรียวบาง
“เมื่อการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น ให้รีบค้นหาตำแหน่งที่เหมาะสมและตรึงตำแหน่งเอาไว้”
“เข้าใจไหม?”
“แต่ถ้านายอยากแส่หาความตาย อยากตามมาก็เชิญ”
“ต…แต่ว่า…”
ชายหัวเกรียนคนนี้มีระดับ 3 และมีทักษะดาบพื้นฐานเพียงระดับ 1 เห็นได้ชัดว่าตัวเขาเป็นภาระมากกว่าที่จะมาช่วยเหลือได้
“ผมก็สู้ได้เหมือนกันนะ!”
“อย่างงั้นเหรอ?”
“ทำไมคุณถึงผลักไล่ไสส่งผมแบบนี้กัน? เราเป็นเพื่อนร่วมทีมกันไม่ใช่เหรอ?”
“ฉันไม่ได้ผลักไล่นายไปไหนสักหน่อย”
เขาเพิ่งจะได้มาเข้าร่วมปาร์ตี้กับเรา
หากเราได้รับเวลาเพิ่มสักหนึ่งสัปดาห์ เราก็คงสามารถมอบหมายหน้าที่ให้เขาได้ แต่ว่าเวลามันไม่พอ ดังนั้นตอนนี้จึงไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาห่วงว่าเขาทำประโยชน์ได้หรือเปล่า แต่คือเขาจะมาเป็นภาระหรือเปล่าต่างหาก
"แต่เอาจริงๆ นะ เรากำลังมารออะไรอยู่ที่นี่กัน? นางฟ้าตัวน้อยยังไม่เรียกเราไม่ใช่เหรอ?"
"เดี๋ยวเร็วๆ นี้เธอก็เรียกเราแล้ว อย่าสงสัยไปนักเลย"
"ดูท่านายคงจะรู้อะไรบางอย่างสินะ"
ฉันเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
ท้องฟ้าเปล่งแสงประกายเจิดจ้า นายท่านเชื่อมต่อของเข้ามาตั้งแต่เมื่อสามสิบนาทีที่แล้ว เขาเฝ้าดูห้องรออย่างเงียบๆ โดยไม่ได้ออกคำสั่งอะไรเลย
“เขากำลังคิดอยู่”
เราควรท้าทายชั้น 10 หรือเราควรให้เวลาตัวเองมากกว่านี้อีกหน่อยดี?
บางอย่างยังไม่สมบูรณ์ สมาชิกใหม่ของเรายังไม่สามารถปรับตัวเข้ากับปาร์ตี้ได้ ถึงแม้ว่าฉันจะมีเลเวล 10 ที่เป็นจุดสูงสุดของ 1 ดาว แต่ฉันก็ยังไม่ไร้เทียมทานขนาดนั้น
ฉันได้แต่หวังว่าการคาดการณ์ของฉันจะผิดไป
ถ้าเขาเร่งลงหอคอย สถานการณ์จะแย่มาก แต่หากมีเวลาเพิ่มอีกหนึ่งสัปดาห์ ฉันก็จะสามารถอัพเกรดทักษะของฉันเป็นระดับสูงสุดได้ มันอาจจะทำให้เราสามารถเคลียร์ชั้น 10 ได้ง่ายดายกว่าตอนนี้มาก
แต่ด้วยอุปนิสัยของนายท่านไรก็ได้ตามที่สังเกตมาจนถึงตอนนี้ อีกฝ่ายเป็นพวกที่ไม่ค่อยสนใจอะไรนัก
อาจเพราะไม่ว่าเราจะตายหรือถูกสังหารจนหมด มันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรกับเขา เพราะสำหรับนายท่าน มันเป็นเพียงเกมสุ่มกาชาที่สามารถสุ่มหาตัวละครใหม่ได้เสมอ
แต่สำหรับเรา มันเป็นโลกความจริง
หน้าต่างควบคุมของนายท่านพลันกลับมามีชีวิตอีกครั้ง มันเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว
ไอเซลล์ปรากฏตัวขึ้นและหมุนวนรอบๆ อย่างสง่างามในจัตุรัสที่เต็มไปด้วยผู้คน
[โอ้ ทุกคนมาแล้ว! งั้นหมายความฉันไม่ต้องตะโกนเรียกสินะ ปาร์ตี้ 1!]
"อืม"
"อยู่นี้!"
[ปาร์ตี้ 2!]
“เรามาแล้ว”
[จงเปิดออกรอยแยกของมิติและเวลา!]
เสียงเอี๊ยดได้ดังขึ้น ประตูใหญ่ที่อยู่แถวหน้าของจัตุรัสก็เปิดออกกว้าง
ความรู้สึกตึงเครียดเล็ดลอดออกมาจากสายตาของทุกคน เสียงกระซิบมากมายได้ดังขึ้นมา พวกเขาคงกำลังกลัวว่าจะต้องพบเจอกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเหมือนบนชั้น 5
"หายใจลึกๆ ผ่อนคลายเข้าไว้ พวกเราสามารถผ่านมันไปได้ "
เจนน่าวางมือบนหน้าอกของเธอ ควบคุมลมหายใจของเธอ
[คำเตือน!]
[ภารกิจระดับกลางนี้ต้องการสองปาร์ตี้ หากปาร์ตี้ของท่านขาดตัวละคร สามารถใช้การอัญเชิญแบบชำระเงินหรือแบบฟรีเพื่อรับสมัครฮีโร่เพิ่มเติมได้!]
[เคล็ดลับ/โดยการใช้สิ่งอำนวยความสะดวกที่เรียกว่า 'ห้องกลยุทธ์' คุณสามารถออกคำแนะนำทางยุทธวิธีให้แก่ฮีโร่ที่เข้าร่วมในภารกิจได้]
' ห้องกลยุทธ์งั้นเหรอ?'
เขาไม่รู้ว่าจะใช้มันอย่างไรให้เหมาะสม
สำหรับมือใหม่ มันเป็นระบบที่ค่อนข้างซับซ้อน
“ไอเซลล์!”
[ค่ะ!]
“มุ่งหน้าไปที่คลังและนำสิ่งของที่เราเตรียมไว้ออกมาใช้”
เธอพยักหน้าและหายไปในอากาศ
ไม่นานก็มีข้อความปรากฏขึ้น
[นายท่านมีของใช้ที่เหลืออยู่ในโกดัง โปรดจัดเตรียมมันให้แก่ฮีโร่ เหล่าฮีโร่สามารถจะใช้อุปกรณ์เหล่านี้ได้]
[คำแนะนำ/นายท่านสามารถสร้างวัสดุได้ที่ห้องทดลองเล่นแร่แปรธาตุหรือห้องเวทมนตร์ วัตถุดิบส่วนใหญ่สามารถหาได้จากดันเจี้ยนรายวัน นี่คือหนึ่งในทางลัดสู่ชัยชนะ! เป็นหนทางสู่การเป็นยอดนายท่านแห่งเกมพิกมีอัพ!]
“เรียบร้อยค่ะ!”
ไอเซลล์ออกมาจากโกดังและลากรถเข็นมาตามทาง
รถเข็นบรรจุยาและสิ่งของต่างๆ ที่ฉันเพิ่งสร้างขึ้น
['มอบ 'ยารักษาสุขภาพระดับต่ำ' ให้กับ 'ฮาน(★)' เพื่อพกพา!]
ไอเซลล์โยนขวดแก้วที่เต็มไปด้วยของเหลวสีแดงเข้มมาหาฉัน ฉันจับมันและรัดมันไว้กับเข็มขัดอย่างแน่นหนา
['มอบ 'ยารักษาสุขภาพระดับต่ำ' ให้แก่ 'เจนน่า(★)' เพื่อพกพา!]
['มอบ'อารอน(★)'...]
['มอบ'อีดิส(★★★)'...]
มียารักษาสุขภาพทั้งหมดหกขวด
แบ่งเท่าๆ กัน แต่ละกลุ่มจะได้รับสามขวด
ยามานาถูกสงวนไว้สำหรับออลก้าเท่านั้น
ออลก้าเขย่าขวดแก้วที่บรรจุของเหลว ซึ่งมันกำลังส่องแสงสีฟ้าอันเงียบสงบ
“นี่ค่อนข้างแพง คุณได้มันมาจากไหน”
"อย่าถามเลย ไม่พูดจะดีกว่า"
ออลก้าแลบลิ้นและซุกยามานาไว้ในเสื้อผ้าของเธออย่างระมัดระวัง
ดูเหมือนเธอจะมีวิธีการจัดเก็บยาอันแสนชาญฉลาดอยู่สินะ
เมื่อหันไปหาอีดิส ฉันก็ถามว่า “พร้อมกันไหม?”
"ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมแล้วล่ะ"
“คำสั่งเสียล่ะ?”
“พูดเล่นหรือไง ฉันขำไม่ออกหรอกนะ”
อีดิสหัวเราะเบาๆ และก้าวออกไปข้างหน้า
ดีก้าและอาเชอร์พยักหน้าให้ฉันด้วยความเคารพ ก่อนจะเดินตามอีดิสไป ขณะที่โรเดอริกและคนอื่นๆ ก็เดินตามไปสมทบด้วย
รอยแยกยังคงเปิดอยู่
มันกำลังรอพวกเราเข้าไป
