ตอนที่ 48 การพบกันครั้งแรกของลูกศิษย์ทั้งสอง

“เจ้าหญิงวิวี่ ที่นี่คือโรงฝึกของคุณหลี่ฟานจริงๆงั้นหรอ?”

“ดูเหมือนว่า… มันจะไม่มีใครอยู่ที่นี่นะ”

‘อิการัม’ กัปตันหน่วยพิทักษ์แห่งอาณาจักรอลาบาสต้า ที่แอบเข้าไปในองกรณ์บาร็อคเวิร์คกับวีวี่ กำลังมองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่าหลี่ฟานจะปรากฏตัวขึ้นข้างๆเขา

“แปลก… ฉันกับอาจารย์พึ่งจะอยู่ด้วยกันเมื่อไม่นานนี้เอง”

วีวี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เธอกำลังมองหาฉันอยู่งั้นหรอ” ทันใดนั้น เสียงของหลี่ฟานก็ดังขึ้นที่ด้านหลังของวีวี่

“เป็นคุณจริงๆ คุณหลี่ฟาน” เมื่อหันหน้าไปทางเสียง อิการัมก็เปิดปากกว้างในขณะที่เขามองไปที่หลี่ฟาน ที่พึ่งปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขา

“ดีจัง คุณยังอยู่ที่นี่อาจารย์!” วีวี่ถอนหายใจ และมองไปที่หลี่ฟานอย่างมีความสุข

“อิการัม นายควรเชื่อฉันได้แล้ว!”

"อาจารย์หลี่ฟานยอมรับฉันเป็นลูกศิษย์จริงๆ”

อิการัมพยักหน้าด้วยความงุนงง จากนั้นเขาก็ตบเข้าไปที่ใบหน้าของตัวเองดังๆ

“โอเค… มันเจ็บ มันเป็นเรื่องจริงใช่มั้ย!”

“ฮิฮิ อิการัม นายทำตัวเหมือนฉันเมื่อก่อนเลย” วีวี่หัวเราะออกมาเบาๆ

“อิการัม นายรอฉันอยู่ตรงนี้สักพักนะ”

“อีกไม่นานนายจะได้เห็นตัวฉัน ที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง!”

“ใช่ไหมคะ อาจารย์หลี่ฟาน”

วีวี่ยังคงจำเรื่องของห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลา ที่หลี่ฟานพูดให้เธอฟังก่อนหน้านี้ได้อย่างมหัศจรรย์

หลี่ฟานพยักหน้า และหันหลังเดินไปที่ประตูห้องฝึกฝนแห่งกาลเวลาทันที

“ไปกันเถอะวีวี่ พวกเราควรเริ่มการฝึกให้เร็วที่สุด”

“เข้าใจแล้วค่ะ อาจารย์หลี่ฟาน” วีวี่รีบเดินไปอยู่ที่ด้านข้างของหลี่ฟาน อย่างรวดเร็ว

“งั้นอิการัม ไว้เจอกันนะ”

หลังจากที่พูดจบ วีวี่ก็เดินตามหลี่ฟานเข้าไป ในห้องฝึกฝนแห่งการเวลาทันที

และเมื่อมองเห็นฉากนี้ อิการัมก็รีบเดินตามไปที่ประตูด้วย

แต่ในชั่วพริบตาต่อมา หลี่ฟานและวีวี่ก็เดินออกมาจากประตูห้องพร้อมกัน

“นี่… คุณคือเจ้าหญิงวีวี่งั้นหรอ?” อิการัมรู้สึกประหลาดใจ เมื่อเขามองเห็นวีวี่ที่สวมชุดนินจารัดรูป และมีผ้าพันแผลที่พันรอบหลังคอของเธอ

“อิการัม ฉันไม่ได้เจอคุณมาตั้งสองปีแล้วสินะ ไม่สิ สำหรับคุณ มันคงเป็นเพียงแค่สองวินาที” วีวี่ยิ้ม

“นี่มัน เป็นเรื่องจริงงั้นหรอเหรอ… สองปีผ่านไปแล้ว! และใบหน้าของเจ้าหญิงก็ดูโตขึ้นมาก” อิการัมตกใจ

“หลังจากการฝึกฝนสองปี ฉันก็คงจะเปลี่ยนไปไม่มากก็น้อย” วีวี่ชกกำปั้นของเธอ

“ตอนนี้ ฉันควรมีพลัง ที่จะสามารถเอาชนะคร็อกโคไดล์ได้แล้ว!”

“อย่าประมาทดีกว่าวีวี่” หลี่ฟานหันไปพูดกับเธอ

“แม้ว่าในช่วงสองปีที่ผ่านมา เธอจะฝึกฝนจักระมาถึงระดับที่น่าพอใจแล้ว”

“รวมถึงวิชานินจาคาถาน้ำทุกชนิด จะอยู่ในระดับที่เชี่ยวชาญแล้วก็ตาม”

“แต่ประสบการณ์การต่อสู้จริงของเธอยังน้อยเกินไป ฉันแนะนำให้เธอฝึกฝนในดินแดนลึกลับของฉันก่อน แล้วค่อยเดินทางกลับไปที่อลาบัสต้า”

หลังจากที่ได้ยินคำพูดของหลี่ฟาน วีวี่ก็พยักหน้าทันที

“ฉันจะเชื่อฟังคำพูดของอาจารย์หลี่ฟาน”

เป็นเวลาสองปีที่ วีวี่ไว้วางใจหลี่ฟานเป็นอย่างมาก ดังนั้นเธอจึงยอมรับข้อเสนอของหลี่ฟานอย่างไม่ลังเล

“อิการัม ฉันวางแผนที่จะฝึกฝนกับอาจารย์หลี่ฟานให้ดีที่สุดในเร็วๆนี้”

“ในช่วงเวลานี้ นายช่วยปกปิดที่อยู่ของฉัน จากหน่วยงานขององกรณ์บาร็อคเวิร์คให้ทีนะ”

“หลังจากที่ฉันมีพลังที่มากเพียงพอแล้ว ฉันจะรีบกลับไปที่อลาบาสต้า เพื่อแก้ไปปัญหาการคุกคามของคร็อกโคไดล์ทันที!”

ในขณะที่กำลังพูด ออร่าที่แข็งแกร่งก็ไหลออกมาจากร่างวีวี่

และเมื่อรู้สึกถึงออร่านี้ อิการัมก็พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

“เข้าใจแล้วครับ เจ้าหญิงวีวี่”

“อย่ากังวลกับการฝึกฝนที่นี่กับคุณหลี่ฟาน ในช่วงเวลานี้ ผมจะพยายามปกปิดที่อยู่ของเจ้าหญิงให้ดีที่สุดครับ”

“คุณหลี่ฟาน ได้โปรดฝากเจ้าหญิงวีวี่ด้วยนะครับ”

หลังจากพูดจบ อิการัมก็รีบออกจากโรงฝึกไปทันทีด้วยความตื่นเต้น เพื่อไปเตรียมการตามแผนของเขา

หลังจากที่ได้รู้ว่าคร็อกโคไดล์ ผู้ที่เป็น 1 ใน 7 เทพโจรสลัด เป็นต้นเหตุที่ก่อให้เกิดความขัดแย้งในอลาบาสต้า

อิการัมและวีวี่ต่างก็สิ้นหวังเหมือนกัน

แต่ในตอนนี้ วีวี่ได้กลายเป็นลูกศิษย์ของหลี่ฟาน และอาจจะมีพลังที่มากพอ ในการจัดการกับคร็อกโคไดล์แล้วแบบนี้

มันจะไม่ทำให้อิการัมตื่นเต้นได้อย่างไร!

"อาจารย์ฟลี่ฟาน มาเริ่มการฝึกกันเถอะค่ะ!”

หลังจากที่อิการัมจากไป วีวี่ก็หันไปพูดกับหลี่ฟานทันที

หลี่ฟานพยักหน้า “ก่อนหน้านั้น ฉันจะพาเธอไปพบกับนามิก่อน”

“นามิ ศิษย์คนแรกของอาจารย์หลี่ฟานงั้นหรอ!” วีวี่ก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาเล็กน้อย ด้วยเหตุผลบางอย่าง

“อย่ากังวลไปเลย โดยทั่วไปแล้วนามิก็ยังเป็นคนดีอยู่” หลี่ฟานตบไหล่วีวี่

“ในฐานะศิษย์พี่ เธอสามารถให้คำแนะนำบางอย่างกับเธอได้”

หลังจากพูดจบ หลี่ฟานก็เปิดใช้งานอำนาจของระบบโดยตรง และพาวีวี่กลับไปยังโรงฝึกในหมู่บ้านโคโคยาชิทันที

“โอเค ถึงแล้ว”

"มาถึงแล้ว?" วีวี่หันมองไปรอบๆ ด้วยความสงสัย

“ดูเหมือนว่า… มันจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง?”

ทันทีที่เสียงของเธอหายไป ประตูที่ตรงมุมของโรงฝึกก็ถูกเปิดออก และร่างของนามิก็เดินเข้ามา

“เธอ… วีวี่?” ดวงตาของนามิเป็นประกาย เธอมองไปที่วีวี่ซึ่งยืนอยู่ข้างๆหลี่ฟานด้วยความสงสัย

“เอ่อ… คุณคือศิษย์พี่นามิ สวัสดีค่ะ ฉันวีวี่”

ด้วยเหตุผลบางอย่าง หลังจากที่ได้พบนามิ วีวี่ก็รู้สึกตื่นตัวเล็กน้อย

…