ตอนที่ 10 ผู้หญิงคือหายนะ
ตอนที่ 10 ผู้หญิงคือหายนะ
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ถูกใส่ร้ายลับหลังเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 300 แต้ม เมื่อพิจารณา...”
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ถูกสงสารเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 200 แต้ม เมื่อพิจารณา...”
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ถูกคาดหวังเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 500 แต้ม เมื่อพิจารณา...”
……
หลังจากที่ดูดซับคลื่นพลังประหลาดและรวบรวมความแข็งแกร่ง เสียงของระบบก็ดังขึ้นในหูของ จู หวู่หยาง
เมื่อฟังเสียงแจ้งเตือนของระบบ ใบหน้าของ จู หวู่หยางก็เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน เป็นเพียงว่าเขาจะได้รับแต้มทะลุทะลวงด้วยการทำสิ่งที่พิเศษด้วยตัวเขาเอง ทำไมเขาถึงได้แต้มด้วยการมีใครทำสิ่งพิเศษให้กับเขา
การตัดสินของระบบเกี่ยวกับเหตุการณ์พิเศษนั้นไร้เหตุผลเกินไป เรื่องเล็กๆ น้อยๆ บางอย่างก็ไม่จำเป็นต้องจัดเป็นเหตุการณ์พิเศษ
“เวรระยำอะไรอย่างนี้ ทำไมพวกเขาถึงพูดจาไม่ดีใส่เขา โดยไม่มีเหตุผล สงสารเขา คาดหวังในตัวเขา... บ้าไปแล้ว!”
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่บ่นเป็นครั้งที่สองในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 200 แต้ม เมื่อพิจารณา...”
"ระบบ ฉัน***บรรพบุรุษของคุณ!"
จู หวู่หยางโกรธมากจนอยากอาเจียนเป็นเลือด
เขาถูกล้อมรอบด้วยพลังประหลาด เริ่มต้นการดูดซับรอบใหม่
โชคดีที่หลังจากดูดซับคลื่นพลังประหลาดรอบนี้ ความแข็งแกร่งของ จู หวู่หยาง ไม่ได้ก้าวข้ามไปขอบเขตถัดไป ไม่เช่นนั้นจะยิ่งยากที่จะซ่อน
เพียงแต่ว่าในขั้นตอนการเผาเตียงไม้หอมมีควันพวยพุ่งในห้องนอนแต่ไม่มีสาวใช้ในวังหรือองค์รักษ์มาตรวจสอบดู จากนี้ จะเห็นได้ว่าความใส่ใจที่มีต่อเขาน้อยนิดเพียงใด
แต่ก็เป็นเรื่องปกติ ในสายตาของทุกคนในวัง เองค์รัชทายาทจู หวู่หยาง จะตายไม่ช้าก็เร็วและบางทีเขาอาจจะไม่เห็นดวงอาทิตย์ในวันพรุ่งนี้ด้วยซ้ำ
สำหรับองค์ชายที่กำลังจะสิ้นพระชนม์ ผู้ใดที่จะสนใจเขา
อันที่จริงนี่เป็นสิ่งที่ดีสำหรับ จู หวู่หยาง ยิ่งมีคนไม่สนใจเขามากเท่าไหร่ก็ยิ่งเอื้อต่อการปกปิดของจู หวู่หยาง
เพื่อให้จู หวู่หยาง มีเวลามากขึ้นในการสร้างความหวังและพัฒนาอย่างเงียบๆ
เมื่อมองไปที่เตียงไม้หอมที่ถูกเผาจนหมด จูหวู่หยางพยักหน้าอย่างพึงพอใจและได้ยินเสียงฝีเท้ามาจากข้างนอก
ใครมา?
สีหน้าของจู หวู่หยางเปลี่ยนไปและแอบอธิษฐานว่าจะไม่เป็นองค์รักษ์หรือขันทีเหล่านั้นในอาณาจักรหล่อหลอมโลหิต
ไม่เช่นนั้นจะเป็นอันตราย
“องค์รัชทายาท อาหารกลางพร้อมแล้วเจ้าคะ เรานำมาให้องค์รัชทายาท”
เสียงที่คมชัดและไพเราะมาจากภายนอก ตามความทรงจำของเจ้าของร่างเดิม
จู หวู่หยาง รู้ได้ทันทีว่าใครเป็นเจ้าของเสียงนี้
มันคือ ไลซุน หนึ่งในสองสาวใช้ที่เข้ามาแทนที่จือเอ๋อ คนสนิทของเจ้าของร่างเดิม
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้ยินเสียงผู้หญิงครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 500 แต้ม เมื่อพิจารณา...”
นี้……
หลังจากดูดซับคลื่นพลังประหลาดรอบนี้ จู หวู่หยางก็พูดเบา ๆ
"เข้ามา!"
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่พูดคุยกับผู้หญิงเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 500 แต้ม เมื่อพิจารณา...”
"ฉัน……"
โดยไม่ต้องคิดจู หวู่หยางใช้เทคนิคปกปิดมังกรเร้นกาย ด้วยพละกำลังทั้งหมด
พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อซ่อนความแข็งแกร่งที่พัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ ของเขา
โชคดีที่หลังจากผ่านการพัฒนาและเลื่อนระดับมากกว่า 10 ครั้ง จู หวู่หยาง ได้ควบคุมร่างกายของเจ้าของร่างเดิมสมบูรณ์แล้ว
นอกจากนี้ถ้าเขาไม่มีพรสวรรค์อย่างมากหรือมีความเข้าใจที่น่าอัศจรรย์ เขาแทบจะไม่สามารถทำทั้งสองอย่างได้
"พะยะค่ะฝ่าบาท!"
ประตูห้องถูกเปิดออกและสาวใช้สองคนก็เดินเข้ามาอย่างสง่างาม
ไลซุน ที่ยกสำหรับอาหารเข้ามา มีใบหน้ารูปไข่ ละเอียดอ่อนและสง่างาม มีดวงตาที่สดใส แม้ว่าเธอจะอายุเพียงสิบเก้าปี แต่เธอก็เต็มไปด้วยเสน่ห์
ชู เซีย ที่เดินตามมาข้างหลังนั้นดูเหมือนรักแรกพบ บริสุทธิ์และทำให้หวั่นไหว
ความงดงามของสาวใช้ทั้งสองนี้ช่างสูงส่งเสียจนสามารถทำแต้มได้มากกว่า 98 แต้มเต็ม 100 โดยเฉพาะผิวของพวกเธอ หลังจากถูกหล่อเลี้ยงด้วยพลังวิญญาณของโลกนี้ ก็เหมือนหยกที่สวยงาม
คนรับใช้สองคนนี้งดงามเหลือเกิน จู หวู่หยาง ไม่เคยหลับนอนกับผู้หญิงที่สวยเช่นนี้มาก่อนเมื่อเขาอยู่บนโลก
ถ้าให้เทียบกันว่านางสนมและสาวใช้ในละครในวังของโลกนั้นเปรียบเสมือนมูลหมูเมื่อเทียบกับสาวใช้ในวังแห่งอาณาจักรจิ่วจ้าว
เมื่อเขาดูละครที่มีเรื่องราวในวังบนโลก เขามองดูสาวๆในฮาเร็มที่น่าเกลียดและจู หวู่หยางรู้สึกประหลาดใจเสมอกับรสนิยมของจักรพรรดิ
พอมาคิดดูแล้ว ก็เห็นได้ชัดว่ายากจนเกินกว่าจะจ้างสาวใช้และนางสนมในวังที่สวยงามมากมายได้
ที่จริงแล้ว ถ้าคุณลองคิดดูด้วยนิ้วเท้า จะรู้ได้ว่าพระราชวังโบราณมีสาวงามจากทั้งประเทศที่คัดเลือกมา พวกเขาจะจนได้อย่างไร โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาคือความงามระดับแนวหน้าของประเทศ
เช่นเดียวกับพระราชวังของอาณาจักรจิ่วจ้าว ไม่มีบ่าวและนางสนมที่น่าเกลียดที่จะได้รับเลือกเข้าสู่พระราชวัง
สิ่งที่เลวร้ายที่สุดในโลกก็คือความงามอันดับต้น ๆ และความงามอันดับต้น ๆ ก็ทำลายความงามใด ๆ บนโลก เพราะโลกนี้มีพลังพิเศษซึ่งสามารถปกป้องผิวและให้ความชุ่มชื้นแก่ร่างกายได้อย่างมีประสิทธิภาพ
"ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ได้พบกับผู้หญิงเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 500 แต้ม เมื่อพิจารณา.."
ใบหน้าของ จู หวู่หยาง เปลี่ยนเป็นสีแดงและแม้แต่ลมหายใจที่เขาพยายามซ่อนไว้ก็เริ่มผันผวน เกือบจะเผยให้เห็นถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของจู หวู่หยาง
โชคดีที่ในเวลานี้ ความสนใจของคนรับใช้ทั้งสองถูกดึงดูดโดยเตียงไม้หอมที่กลายเป็นเถ้าถ่านและพวกเขาไม่ได้สังเกตมาที่ จู หวู่หยาง
“ฝ่าบาท นี่มัน... เกิดอะไรขึ้นพะยะค่ะ?
“ขันทีหรือสาวใช้คนไหนกล้าที่จะเผาเตียงของฝ่าบาท มันผู้นั้นจะมีความผิดฐานก่อกบฎ!”
……
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ถูกดุต่อหน้าเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 300 แต้ม เมื่อพิจารณา...”
เส้นสีดำปรากฏขึ้นบนหน้าผากของจู หวู่หยาง และเขาพูดด้วยเสียงอันดัง:
"องค์ชายคนนี้นี้ตั้งใจเผามัน มีอะไรหรือไม่ ไปจัดการซะ!"
“ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่โกหกเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 600 แต้ม เมื่อพิจารณา...”
"ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ตำหนิผู้ใต้บังคับบัญชาเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 300 แต้ม เมื่อพิจารณา..."
"ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ออกคำสั่งเป็นครั้งแรกในชีวิต ได้รับแต้มทะลุทะลวง 300 แต้ม เมื่อพิจารณา..."
……
จู่ หวู่หยางรู้สึกว่าถ้าเขาทำอย่างนี้ต่อไป ในไม่ช้าเขาก็จะตายจริงๆ
เขาหายใจไม่ออก!
รู้สึกอึดอัดมากที่จะซ่อนความแข็งแกร่งของเขาในขณะที่ความแข็งแกร่งยังคงเพิ่มขึ้นตลอดเวลา!
