บทที่ 5: การต่อรองราคาและการเผชิญหน้ากับภัยคุกคาม
หลังจากสำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัย ด้วยความคาดหวังของพ่อแม่และญาติๆ ตลอดจนแรงกดดันทางสังคมหลายๆ คนไม่ได้ใช้ชีวิตเพียงเพื่อตนเองอีกต่อไป
สังคมสมัยใหม่เป็นเหมือนแม่พิมพ์ หล่อหลอมบุคคลที่มีบุคลิกที่แตกต่างกันทีละคนให้กลายเป็นบุคคลที่คล้ายคลึงกัน เปลี่ยนทุกคนให้กลายเป็นเกียร์ในโครงสร้างที่ใหญ่ขึ้นของสังคมวันแล้ววันเล่า
บางครั้ง ซูโม่ยืนอยู่หน้าหน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดานในขณะที่เทคโนโลยีพัฒนาอย่างรวดเร็วและมองออกไปที่ "ความเจริญรุ่งเรือง" นอกหน้าต่าง รู้สึกไม่คุ้นเคยแม้แต่ในโลกแห่งความเป็นจริง
หลังจากการอพยพครั้งล่าสุดของเขา แม้จะมีภาระหนักหนาในการต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอด ซูโม่ก็ประสบความสุขในการตื่นขึ้นมาอย่างเป็นธรรมชาติเป็นครั้งแรกในเวลาอันยาวนาน
เขาตื่นขึ้นมาในความมืดและได้รับข่าวดีจากระบบ
[ปฏิทินวันสิ้นโลก 2 มกราคม]
[แม้จะรู้สึกเสียสูญอย่างสิ้นเชิงเมื่อคุณมาถึงโลกที่แปลกประหลาดแห่งนี้ แต่คุณก็สามารถที่จะสร้างที่พักพิงของคุณได้ในที่สุด มันน่าตื่นเต้นขนาดไหนกันนะ (คะแนนการอยู่รอด +5)]
[คุณได้อัปเกรดอุปกรณ์สกัดน้ำเพื่อให้แน่ใจว่าคุณจะมีน้ำเพียงพอทุกวัน (คะแนนการอยู่รอด +5)]
[คุณสร้างเตียงที่แทบจะไม่มีคุณสมบัติช้วยให้หลับสบายเลย แต่คุณ็รู้สึกว่ามันทำให้คุณมีความสุขมากขึ้นในโลกหลังหายนะ (คะแนนการอยู่รอด +5)]
[คุณสร้างชุดเฟอร์นิเจอร์ที่เรียบง่าย (คะแนนการอยู่รอด +1)]
[มื้ออาหารของคุณ… เพียงพอแล้ว (คะแนนการรอดชีวิต +1)]
[กำลังสแกนสภาพแวดล้อมการเอาชีวิตรอดของโฮสต์ อยู่ระหว่างการประเมินคะแนนผู้รอดชีวิต วันนี้ได้รับคะแนนการเอาชีวิตรอด 11 แต้ม]
…
[การคำนวณทั้งหมด วันนี้คุณได้รับคะแนนการเอาตัวรอดทั้งหมด 73 คะแนน!]
[คะแนนการอยู่รอดที่เหลืออยู่: 103 คะแนน!]
"103 แต้ม!"
ดวงตาของซูโม่เป็นประกาย หลังจากใช้คะแนนการเอาชีวิตรอด 75 แต้มเพื่อขยายเครื่องสกัดน้ำจากบ่อเมื่อวานนี้ คะแนนการเอาชีวิตรอดของเขากลับมาที่ 103 แต้มอีกครั้งในวันนี้
“ดูเหมือนว่าการทำสิ่งต่าง ๆ ให้สำเร็จมากขึ้นทุกวันจะทำให้ฉันได้คะแนนการเอาชีวิตรอดมากขึ้น แม้ว่าฉันจะมีชีวิตอยู่ต่อไปโดยไม่ทำอะไรเลย ฉันก็ยังได้รับคะแนนนับสิบอย่างต่อเนื่อง”
ซูโม่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เขากลัวว่าระบบการเอาชีวิตรอดวันสิ้นโลกจะบังคับให้เขาปฏิบัติภารกิจและถ้าเขาไม่สามารถทำภารกิจได้สำเร็จก็จะกำจัดเขาเช่นเดียวกับนวนิยายที่เขาเคยอ่าน
หรือแย่กว่านั้นคือมันอาจบังคับให้เขาทำบางอย่างที่ขัดต่อความตั้งใจของเขา บางอย่างที่ต้องมีการหักหลัง หรือสิ่งที่ซ้ำซากจำเจซ้ำๆ
“วันนี้ฉันต้องหาวิธีอัพเกรดแสงสว่างและการระบายอากาศในฐานของฉัน ไม่เช่นนั้นฉันอาจจะล้มหัวฟาดตายภายในฐานก่อนที่ฉันจะอดตายได้ก็เป็นได้”
เมื่อปิดประตูไม้ ฐานก็เกือบจะมืดสนิท มีเพียงแสงลอดเข้ามาจากรอยแยกที่ประตูเท่านั้น
ซูโม่ใช้หอกแทนไม้เท้าขณะเดินคลำทางเพื่อขึ้นบันได เขาเดินขึ้นบันไดแล้วเปิดประตูไม้ของที่พักพิงออกไป
แสงแดดยามเช้าส่องเข้ามาทางช่องเปิดพร้อมกับความหนาวเย็น
หลังจากปรับตัวเข้ากับแสงแดดจ้าแล้ว ซูโม่ก็โน้มตัวไปทางช่องว่างของทางเข้าประตูอย่างระมัดระวังเพื่อมองออกไปข้างนอก และหลังจากแน่ใจแล้วว่าไม่มีอันตรายใด ๆ เขาก็เปิดประตูไม้ออกจนสุด
เมื่อประตูไม้เปิดออก อากาศเหม็นอับในที่พักใต้ดินก็เริ่มไหลเวียนในที่สุด
แผ่นไม้ที่เขาวางไว้หน้าประตูที่พักพิงยังคงไม่บุบสลาย ดูเหมือนว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์เข้ามาโจมตีมัน
หลังจากสูดอากาศบริสุทธิ์แล้ว ซูโม่ก็กลับเข้าไปในที่พักพิงอีกครั้ง
เขาไปที่บ่อน้ำก่อน หลังจากยกถังขึ้น ซูโมก็เก็บน้ำที่เขาสะสมมาทั้งคืน
[บันทึก: คุณได้รับน้ำ 920 มล.]
[บันทึก: ปริมาณน้ำทั้งหมดของคุณคือ 970 มล.]
ส่วนเกินที่เขาได้รับจากของวันนี้และเมื่อคืนค่อนข้างสูง แต่เขาก็ยังต้องการอีกเล็กน้อยเพื่อแลกกับคู่มือภาพประกอบสัตว์ประหลาด
ภายใต้สถานการณ์ปกติ คนเราจะดื่มน้ำประมาณ 20 มล.-30 มล. ในหนึ่งอึก
ซูโม่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ เขาดื่มน้ำไปประมาณสามอึก รู้สึกได้ถึงความหวานสดชื่นในปาก ซูโม่จึงดึงแผงการซื้อขายขึ้นมา
ปัจจุบันเขาเพียงแต่ต้องแน่ใจว่าเขามีปริมาณน้ำขั้นต่ำเพื่อความอยู่รอดทุกวัน เขาวางแผนที่จะแลกเปลี่ยนส่วนที่เหลือ
วิธีเดียวสำหรับเขาที่จะนำหน้าคนอื่นๆ ในระยะแรกคือการใช้น้ำเพื่อแลกเปลี่ยนกับสินค้าให้เพียงพ
วันนี้มีรายการซื้อขายมากขึ้นเมื่อเทียบกับเมื่อวาน หลังจากคลิกเข้าไปในแผงการขาย ซูโม่ก็ดีใจมาก
ด้วยเหตุผลบางประการ หนังสือคู่มือภาพประกอบสัตว์ประหลาดของผู้ขายที่ต้องใช้น้ำ 1 ลิตรเมื่อวานนี้ ตอนนี้ต้องใช้น้ำเพียง 700 มล. ในการซื้อเท่านั้น
ในทำนองเดียวกัน ลูกแพร์ที่อยู่ในรายการก็ลดลงจากน้ำ 100 มล. เหลือ 50 มล. เช่นกัน
"ราคาช่างถูกจริง!"
ซูโม่รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง และหลังจากใส่น้ำ 800 มล. ลงในช่องเก็บของ เขาก็ซื้อหนังสือคู่มือภาพประกอบสัตว์ประหลาดและลูกแพร์ 2 ลูกโดยไม่รอช้า
ไฟแสดงการทำธุรกรรมสว่างวาบ และน้ำในกระเป๋าสัมภาระของเขาก็หายไป—คู่มือภาพประกอบสัตว์ประหลาดและลูกแพร์สองตัวเข้ามาแทนที่
ซูโม่หยิบหนังสือคู่มือภาพประกอบและลูกแพร์ออกมาแล้ววางลงบนโต๊ะ ขั้นแรกเขาหยิบลูกแพร์ขนาดเท่ากำปั้นขึ้นมาแล้วกัด และสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมที่ฟุ้งอยู่ในปากของเขาทันที
แม้ว่าปริมาณน้ำในลูกแพร์จะไม่ถึง 50 มล. แต่ก็สามารถเติมเต็มท้องของเขาและมีวิตามินอยู่ การได้ทานอาหารในโลกหลังหายนะนั้นไม่น้อยไปกว่าความฝันที่เป็นจริง
ขณะที่ซูโม่กำลังกินลูกแพร์ เขาก็ไม่รู้เลยว่ามีการถกเถียงกันอย่างดุเดือดในช่องโลกเนื่องจากการใช้จ่ายที่ฟุ่มเฟือยของเขา
“คู่มือภาพประกอบของหมาแก่ตัวนั้นถูกประมูลออกไปแล้ว นั่นคือน้ำ 700 มล. นั่นมันเจ้าพ่อมหาเศรษฐีชัดๆ”
“ดูเหมือนว่าซูโม่จะเป็นผู้ซื้อเหรอ? ผู้ชายคนนั้นขายน้ำไป 200 มล. เมื่อวานนี้ และวันนี้อีก 700 มล. เขามีน้ำสำรองมากเกินไปหรือเปล่า?”
“เฮ้ ซูโม่ คุณช่วยพูดอะไรสักคำสองคำได้ไหม? คุณสกัดน้ำได้อย่างไร? พวกเรามารวบรวมคำร้องนับหมื่นเพื่อขอกลยุทธ์ของเขากันเถอะ (1/10,000)”
“คำร้อง (2/10,000)”
“ฉันยังมีอาหารอยู่ที่นี่ คุณต้องการมันไหม ซูโม่? ฉันกระหายน้ำจะตาย!”
“ถ้าฉันจำไม่ผิด เขาคงเจอแหล่งกักเก็บน้ำแล้ว เฮ้อ โชคดีจริงๆ”
…
คนกลุ่มหนึ่งกำลังคุยกันเรื่องนี้
ในเวลาเพียงวันเดียว ชื่อของซูโม่ก็ตราตรึงอยู่ในใจของผู้คนมากมาย
คนอื่นๆ หมดหวังที่จะเติมน้ำ 1 มิลลิลิตรเป็นสองเท่า ในขณะที่ผู้ชายคนนั้นมีน้ำเหลือเฟือที่จะใช้จ่าย 700 มล. เพื่อซื้อหนังสือคู่มือภาพประกอบขยะซึ่งไม่ค่อยได้ใช้ในช่วงแรกๆ
ในขณะเดียวกัน ซูโม่ก็หยิบหนังสือคู่มือขึ้นมาหลังจากกินลูกแพร์และแซนด์วิชเนื้อชิ้นสุดท้ายจากเมื่อคืนเสร็จ
[คำแนะนำ: คุณต้องการใช้คู่มือภาพประกอบสัตว์ประหลาดหรือไม่? เมื่อใช้แล้วคุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้แลกเปลี่ยน]
"ใช่."
ทันทีที่ซูโม่พูดออกไป เมื่อสิ้นสุดฟังก์ชั่นทั้งสี่บนแผงเกม ฟังก์ชั่นใหม่ที่เรียกว่า “ภาพประกอบ” ก็ปรากฏขึ้น
ซูโม่คลิกที่มัน
มีรายชื่อสัตว์กลายพันธ์โผล่ขึ้นมามากมาย
…
[งูใบไม้แห้ง]
[เต่าหัวเขียว]
[เหยี่ยวกลายพันธุ์]
…
เลือก งูใบไม้แห้ง
ดูรายละเอียด.
[งูใบไม้แห้ง: งูมีหลังสีน้ำตาลเข้มและมีจุดสีแดงชาดตามแนวนอน ส่วนท้องเป็นสีเทามะกอกและมีจุดสีขาวกระจายไปทั่ว หัวและคอมีสีขาวอมเหลืองอ่อนมีจุดสีน้ำตาลเข้ม ความก้าวร้าวต่ำ]
[จุดอ่อน: กลัวไฟและการถูกตีด้วยของแข็งมาก]
[ปัจจัยอันตราย: 80]
นอกเหนือจากคําอธิบายแล้วยังมีภาพ3มิติของงูใบที่แห้ง ซึ่งสามารถเปลี่ยนมุมมองด้านอื่นไ้ด้อีกด้วย
หลังจากซูโม่ได้ดูภาพประกอบของสิ่งมีชีวิตไม่กี่ภาพ เขาก็อดประหลาดใจไม่ได้ว่ามันมหัศจรรย์มาก
แม้ว่าตอนนี้คู่มือภาพประกอบดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์มากนัก แต่ข้อสังเกตเกี่ยวกับจุดอ่อนของสิ่งมีชีวิตก็มีประโยชน์อย่างยิ่ง นี่คือรายการของสิ่งมีชีวิตหลายร้อยชนิดทุกขนาดซึ่งสามารถช่วยประหยัดเวลาของเขาได้มากทีเดียว
นอกจากนี้ หนังสือภาพประกอบเล่มนี้ยังมีฟังก์ชัน "บั๊ก" อีกด้วย
“สแกน!”
ทันทีที่เสียงของซูโม่ดังขึ้น กราฟิกที่เหมือนเรดาร์ก็ปรากฏขึ้นบนแผงเกม ตามด้วยเครื่องหมายอัศเจรีย์สีแดงข้างใต้
[ตรวจพบกิ้งก่าลายพรางกลายพันธุ์ที่อยู่ห่างจากผู้เล่น 265 เมตร ปัจจัยอันตราย 65 โปรดปฏิบัติตัวด้วยความระมัดระวัง]
[สแกน: 2/3]
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีอยู่จริง”
ซูโม่ปีนออกจากประตูที่พักพิงและตามเครื่องสแกนเรดาร์ไปตรวจดู เขาเหงื่อออกตัวเย็นทันทีเมื่อพบว่ากิ้งก่าลายพรางกลายพันธุ์ตัวนี้นอนอยู่ที่จุดเดียวกับที่เขาตัดต้นไม้เมื่อวานนี้ แม้ว่าตอนนี้เขาจะมองหามัน แต่ก็ยังยากที่จะระบุตำแหน่งที่แน่นอนที่กิ้งก่านอนอยู่
เขาจับหอกไม้ในมือแน่น
“รีบไปฆ่ามันตอนนี้เลยเหรอ?”
“ไม่แน่นอน”
“นี่มันอันตรายเกินไป นอกจากความคมของหอกไม้แล้ว ระดับครึ่งตูดของฉันในปัจจุบันก็เพียงพอแล้วที่จะรับประกันว่าฉันจะกลายเป็นอาหารเย็นง่ายๆ ถ้าฉันเร่งรีบ”
เขาดึงหนังสือคู่มือภาพประกอบขึ้นมา และหลังจากพบรายการสำหรับกิ้งก่าลายพรางกลายพันธุ์แล้ว ซูโม่ก็เริ่มอ่านอย่างอดทน
[กิ้งก่าลายพรางกลายพันธุ์: การกลายพันธุ์ของผิวหนังของกิ้งก่าได้เพิ่มความสามารถในการพรางตัวของมันอย่างมาก ลิ้นที่มีพิษของมันช่วยให้สามารถแอบเข้าไปหาเหยื่อและมีเวลาพอที่จะฆ่าเหยื่อได้ ความก้าวร้าวระดับทั่วไป]
[จุดอ่อน: การกลายพันธุ์ช่วยเพิ่มความสามารถในการพรางตัว แต่ทำให้เกิดปฏิกิริยาล่าช้าและทำให้ร่างกายเปราะบาง]
[ปัจจัยอันตราย: 65]
มันไม่ใช่สถานการณ์ที่สิ้นหวังอย่างสิ้นเชิง ซูโม่คิด
[หอกไม้: หอกไม้อัพเกรดใหม่ พลังทำลายล้างของหัวหอกไม่ได้แข็งแกร่ง ไม่ควรใช้ใช้เป็นอาวุธหลักในการเอาชีวิตรอด]
[ตัวเลือกการอัพเกรดแรก: อัพเกรดวัสดุโดยรวมและปรับปรุงความคมของหัวหอก คะแนนการอยู่รอดที่ต้องการ (5)]
[ตัวเลือกการอัพเกรดที่สอง: อัพเกรดวัสดุโดยรวม การเพิ่มบูสเตอร์ไฟฟ้าสามารถปรับปรุงความเร็วในการโจมตีได้อย่างมาก คะแนนการอยู่รอดที่ต้องการ (40)]
