@Restaurant 6
หนุ่มหน้าละอ่อนอายุยังน้อยวางแผนการมาอย่างดี เขาใช้วิธีบุ๊คกิ้งล่วงหน้าสองวันและเลือกชำระแบบตัดบัตรเครดิตอัตโนมัติ แต่ทว่าวงเงินกลับถูก Hold ไว้
ทั้งการจองห้องและการตัดเงินจะยังไม่สำเร็จสมบูรณ์ทั้งสองฝ่าย แต่ถามว่ามีเลขการจองหรือไม่ คำตอบก็คือมีนั่นแหละ เพียงแต่ยังอยู่ในสถานะ Pending เท่านั้น
หากภายในสี่สิบแปดชั่วโมงระบบยังไม่สามารถตัดเงินจากบัตรลูกค้าได้ Booking numbers นั้นก็จะถูกยกเลิก
สองวันก่อนโกศลไล่ดูการจองล่วงหน้าของลูกค้าและเขามั่นใจว่าเคลียร์วันได้ลงตัวทั้งหมด แต่ที่วันหลุดรอดสายตามาได้ก็เพราะเป็นบุ๊คกิ้งที่ยังรอชำระเงิน ซึ่งมันก็ไม่ผิดที่ลูกค้ามาถึงสถานที่แล้วค่อยจ่าย และมันก็ไม่ผิดเช่นกันที่เจ้าของโฮลเทลจะปฏิเสธการผิดชอบข้อนี้
“คุณเอาอะไรให้ผมกิน”
“ก็แค่น้ำสมุนไพรทั่วไป”
“เหรอ!?” ลูกค้าหนุ่มผิวขาวจั๊วะร้อนวูบวาบ เขารับรู้ได้ว่าเลือดในกายนั้นร้อนฉ่าและเดือดพล่านวิ่งรวนสูบฉีดกว่าปกติ ในน้ำนั่นต้องมีสิ่งอื่นปนเปื้อนมาแน่ๆ ลมหายใจที่พ่นออกจากจมูกนั้นร้อนจนเหมือนรถไฟที่ปล่อยไอควันออกมาจากปล่อง มันคล้ายกับกำลังพยายามทุเลาไฟในทรวง เม็ดน้ำเหงื่อซึมออกจากทุกรูขุมขน ยามที่ผิวกายปะทะกับไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศมันทั้งร้อนทั้งหนาว
“ถ้าผมแพ้ไอ้อะไรที่คุณผสมมาในน้ำนั้นขึ้นมาคุณจะรับผิดชอบยังไง”
“ไม่มีใครแพ้น้ำสมุนไพรหรอกน่ะ” โกศลเองก็รู้สึกกระหายคล้ายในลำคอแห้งจนกลายเป็นทะเลทราย
เป็นธรรมดาที่โฮลเทลของเขาจะมีเครื่องดื่มกระตุ้นเลือดลมใช้เสิร์ฟต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการเป็น Welcome drink แต่ก็ไม่นึกว่าตัวเองจะดื่มมันเข้าไปด้วย
ขณะที่ชงเครื่องดื่มให้ลูกค้าเขาก็ชิมไปเล็กน้อย แต่ยิ่งดื่มก็ยิ่งกระหายยิ่งนัก
“อ๊า...ร้อนจัง!”
“เฮ้ย! ไอ้น้อง!”
“ร้อน! ร้อนไปหมดทั้งตัว” ว่าแล้วร่างขาวผ่องก็ปลดเสื้อผ้าสบายๆ ของตัวเองออก เขาเข้าไปยืนโป๊ใต้ฝักบัวแล้วเปิดน้ำปล่อยให้มันรินไหล
ดวงตากลมโตปรือปรอยหวานเชื่อมอย่างน่าประหลาดใจ แก่นกายเขาเองก็แข็งปั๋ง ยอดหัวมนไวต่อสัมผัสออกสีแดงก่ำ มือบางกำรอบแล้วค่อยๆ ชักขึ้นลงปรนเปรอความเสียดเสียว
อึก!
โกศลยืนขนลุกซู่มองดูภาพนั้นนิ่งๆ
ก้อนซาลาเปาคู่นุ่มฟูและขาวจั๊วะจนน่าฟาดแรงๆ ให้ขึ้นรอยนิ้วมือยิ่งนัก แก่นกายเขาเริ่มดันกางเกงลำลองสบายๆ ของตัวเองบ้าง และเพื่อบรรเทาอาการปวดหนับเขาจึงล้วงมือเขาไปกำรอบแก่นน้องชายแล้วออกแรงชักรูด
“อ๊า...” คนในห้องน้ำเร่งแรงขยับมือตัวเองไม่แผ่ว
ในกายร้อนระอุจนต้องระบายออก แต่ยิ่งชักเร็วเท่าไรมันก็ไม่ถึงฝั่งฝันสักที มันมีบางอย่างที่ยังไม่ถึงใจถึงความต้องการ
ปล่อยไว้แบบนี้เห็นทีจะไม่ได้แล้ว
“ให้ผมช่วยนะ” ลูกค้าหนุ่มเห็นโกศลยืนทำแบบเดียวกันกับเขาผ่านกระจกเงา
สีหน้าคนแก่กว่าดูทรมานไม่ต่างกัน และคงเป็นการดีที่ได้ช่วยเพื่อนมนุษย์ให้พ้นทุกข์
ชายหนุ่มตรงปรี่เข้าหาโกศลและคุกเข่าลงอย่างรู้งาน ไม่รอช้า
“มาเลยไอ้น้อง” โกศลเลิกกางเกงบอลลงอย่างหน้าไม่อาย กดหัวลูกค้าจอมเจ้าเล่ห์ร้ายกาจลงระหว่างขาของตน คิดจะเหลี่ยมกับคนอย่างเขานักเหรอ พ่อจะจัดให้ขาสั่นเลย คอยดู!
อ๊อก!
เอ็นแกร่งแทงลึกถึงลำคอแต่ก็สู้ตาย
ไม่ระคายหนุ่มน้อยผู้ผ่านผู้ชายมามากเช่นกัน
ใหญ่ ยาว ผ่าเบนหรือฝั่งมุกก็อมมิดด้ามมาหมดแล้วทั้งนั้น บ่มีย่าน!
อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก!
โกศลล็อกบ่าล็อกท้ายทอยหนุ่มน้อยหน้าหวานจอมเจ้าเล่ห์ไว้ด้วยสองมือหนาๆ เอวสอบขยับเข้าหาอัดลำเอ็นรัวๆ เขาก้มมองดวงตากลมโตรื้อน้ำใสด้วยความสาแก่ใจตน
“คิดว่าเก่งนักเหรอวะ...ฮะ?”
อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก!
คนถูกถามไม่อาจละปากตอบได้
เขากำลังต่อสู้กับความยาวใหญ่ที่กำลังทะลุทะลวงเข้ามาในลำคอ พยายามกำหนดลมหายใจเข้าออกให้สัมพันธ์กับท่อนเนื้อที่กำลังแทงคอหอยเพื่อโชว์ความสามารถว่าตนนั้นก็ไม่ได้เด็กด้อยประสบการณ์เหมือนหน้าตา
“เชี่ย! ยั่วกู” โกศลสบถอย่างหงุดหงิดใจ
เขาดันร่างเล็กหงายหลังลงที่นอนแล้วรีบคว้าเครื่องป้องกันที่จัดไว้บริการลูกในเก๊ะข้างเตียง
มือหนาแหวกหาขนาดของตัวเองอย่างสั่นเทาด้วยฤทธิ์ยากระตุ้น จากนั้นก็สวมใส่เสร็จสรรพพร้อมใช้งานแล้ว
ถุย!
ไม่มันหล่อลื่นไม่สามารถสนองสันดานดิบถ่อยได้เท่าฟองฟอดถูกถ่มออกมาจากปากคนมากประสบการณ์ไม่ต่างกัน แล้วดูท่าว่าคนถูกกระทำหาได้รังเกียจน้ำลายนั้น หนำซ้ำยังช้อนสองแขนใต้หัวเข่าตัวเองออก
แหกขากางแข้งโชว์รอยแยกให้โกศลดูเต็มสองตา
“อ๊าส์...เร็วๆ หน่อยพี่”
“รีบเหรอ”
“มันไม่พอแค่นี้ ผมอยากได้มากกว่านั้น”
“ใจเย็นไอ้น้อง...” โกศลควานนิ้วเข้าไปในรอยหยักเด็กหนุ่มอ่อนวัยกว่ามันตอดรับรัดรึงไม่อยู่
เขาเองก็ไม่ใช้คนใจเย็นพิถีพิถันมากความแต่ต้องการยั่วให้เด็กมันคลั่งตาย
อาการแบบนี้มันชัดเลยว่าทั้งเขาและไอ้หน้าหวานโดนยากระตุ้น
เด็กหนุ่มอายุน้อยไวต่อสารปนเปื้อนเหลือเกิน ส่วนตัวเขาเองแค่พอสนุกๆ เท่านั้น
“อย่าแกล้งดิวะ”
“เฮ้ย!” คนแก่ถูกผลักหงายหลังกระเด็น
สุดท้ายก็โดนเด็กมันขึ้นคร่อมเข้าให้
“ลีลาท่ามากอยู่ได้ ลีลาของจริงมันต้องแบบนี้ต่างหากล่ะพี่”
อ๊าห์...
