บทที่ 110 การหลอกลวง
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 110 การหลอกลวง
"จิ่วโยว?"
องค์กรชีลด์ ณ สำนักงานผู้อำนวยการ
นิค ฟิวรี่ขมวดคิ้วขณะที่เขาฟังข่าวจากนาตาชา
ในฐานะผู้อำนวยการองค์กรชีลด์ นิคฟิวรี่ยังคงรู้สึกปวดหัวเรื่องเผิงไหลยังไม่หายไป แต่ตอนนี้กลับมีองค์กรลึกลับที่เรียกว่าจิ่วโยวอีก
"มีข้อมูลโดยละเอียดไหม?"
“ไม่มีค่ะ ตอนนี้เรารู้เพียงว่าจิ่วโยวอาจเกี่ยวข้องกับปีศาจที่ถูกผนึกในเผิงไหล ตามที่อาจารย์โรชิกล่าว จิ่วโยวพยายามค้นหาตำแหน่งของเผิงไหลเพื่อพยายามทำลายผนึกและปลดปล่อยปีศาจออกมา…”
“กองกำลังที่ไม่เป็นมิตรสินะ?”
คำตอบของนาตาชาทำให้ฟิวรี่รู้สึกอุ่นใจเล็กน้อย
มีมิตรย่อมมีศัตรู การมีทั้งสองฝ่ายย่อมแสดงถึงความสมดุล
ดวงตาของฟิวรี่เป็นประกายและเขาก็ยังคงถามต่อไปว่า "แล้วข้อมูลอื่นๆ ล่ะ?"
“ถึงแม้ว่าเขาจะดูแพ้ทางผู้หญิง แต่เป้าหมายนั้นยากกว่าที่ฉันคิดไว้ก่อนหน้านี้เล็กน้อย” อีกด้านหนึ่งของหูฟัง นาตาชาตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “นอกจากนั้นยิปมันก็ยังเฝ้าดูเขาอยู่ ฉันไม่สามารถลงมือไปได้มากกว่านี้”
"เราต้องการข้อมูลเพิ่มเติม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของเผิงไหลหรือจิ่วโยว เราต้องใกล้ชิดกับกองกำลังลึกลับพวกนี้ให้ได้"
“เข้าใจแล้วค่ะ” อีกด้านหนึ่ง นาตาชาตอบห้วนๆ แล้วตัดสายกับฟิวรี่ไป
ฟิวรี่ถอดหูฟังออกพร้อมลูบคิ้วของเขาด้วยความรู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย ไม่มีอะไรราบรื่นเลยในเรื่องของเผิงไหลหรือโครงการอเวนเจอร์สของเขา ในฐานะผู้อำนวยการขององค์กรชีลด์ ฟิวรี่ถูกกดดันอย่างมากและเขาก็รู้ดีว่าโลกไม่ปลอดภัยอย่างที่ประชาชนคิดกัน
ไม่เพียงแต่พวกเขาต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา แต่ยังมีผู้ที่อยู่ไกลกว่าดวงดาวกำลังจ้องมองมาที่โลกอีก
ก๊อก ก๊อก ก๊อก--
ในยามนั้นเอง เสียงเคาะประตูทำให้ฟิวรี่ปกปิดความเหนื่อยล้าบนใบหน้าของเขา เขากลับไปเป็นผู้อำนวยการองค์กรชีลด์ที่มีใบหน้าสงบทันทีและพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "เข้ามาสิ"
“นิค คุณดูอาการไม่ดีเลยนะ...”
เมื่อเปิดประตูออก ชายวัยกลางคนในชุดสูทก็เข้ามา เขาเหลือบมองฟิวรี่ที่นั่งอยู่ในห้องทำงานและพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม
"เห็นด้วยเหรอ?" เมื่อเขาเห็นชายวัยกลางคนในห้องทำงานเขา ฟิวรี่ก็ได้แต่ยิ้มออกมา "ใครมาอยู่ตำแหน่งของผมก็คงไม่สามารถทำใจให้สบายได้หรอก"
"นั่นเป็นเพราะทุกคนเชื่อความสามารถของคุณต่างหาก" ชายที่ชื่ออเล็กซานเดอร์ เพียร์ซนั่งลงตรงหน้าฟิวรี่ เขามองไปที่ผู้อำนวยการองค์กรชีลด์ที่อยู่ตรงหน้าเขาพร้อมกับกล่าวว่า "คุณเป็นเจ้าหน้าที่ในตำนาน ผมยังคิดย้อนกลับไปในตอนที่คุณสู้กับเอเลี่ยนบ่อยๆ อยู่เลย"
ขณะที่เขาพูด สายตาของเพียร์ซก็จ้องไปที่ดวงตาซ้ายของฟิวรี่ที่เต็มไปด้วยบาดแผล
“สัตว์ประหลาดชนิดไหนกันที่ทำร้ายดวงตาของคุณได้?”
เมื่อตระหนักถึงสายตาของอเล็กซานเดอร์ ฟิวรี่ก็ตอบว่า "คุณควรรู้ว่านั่นเป็นความลับ ผมตอบไม่ได้"
“เข้าใจแล้ว” เขาได้แต่ยักไหล่ตอบไป เห็นได้ชัดว่าอเล็กซานเดอร์คุ้นเคยกับคำตอบของฟิวรี่เป็นอย่างดี
จากนั้นการสนทนาก็เปลี่ยนไป เขาถามออกมาว่า "เป็นเรื่องของเผิงไหลใช่ไหม?"
เขามองขึ้นไปที่เพียร์ซอย่างเงียบๆ ฟิวรี่ไม่ได้ซ่อนมันไว้เลย อีกฝ่ายเป็นเลขาธิการคณะมนตรีความมั่นคงโลก ดังนั้นพวกเขาจึงมีหน่วยข่าวกรองในระดับเดียวกัน ซึ่งอีกฝ่ายก็เป็นคนที่เชื่อถือได้อยู่พอสมควร ดังนั้นเขาจึงลังเลเล็กน้อย ก่อนที่จะเปิดเผยข่าวที่ได้รับมา "มันไม่ใช่แค่เผิงไหล อีกฝ่ายมีส่วนเกี่ยวข้องกับองค์กรลึกลับที่เราไม่ทราบที่มีชื่อเรียกว่า จิ่วโยว"
"จิ่วโยว?"
...
[คะแนนชื่อเสียงจากนิค ฟิวรี่ +245]
[คะแนนชื่อเสียงจากอเล็กซานเดอร์ เพียร์ซ +300]
บนถนนในนิวยอร์ก เมื่อสังเกตเห็นตัวเลขปรากฏขึ้นในหน้าจอระบบ ดวงตาของไรอันก็เบิกกว้างขึ้นภายใต้แว่นกันแดดของเขาโดยไม่รู้ตัว
เขาไม่แปลกใจกับคะแนนจากนิค ฟิวรี่ เพราะเขารู้ดีว่านาตาชาติดต่อกับอีกฝ่ายมาตั้งแต่ต้น ทว่าจากชื่อของอเล็กซานเดอร์ เพียร์ซ ถ้าเขาจำไม่ผิด คนนี้น่าจะเป็นสมาชิกไฮดร้าระดับสูงที่แทรกซึมเข้าไปในองค์กรชีลด์
ถ้าชื่อนี้ปรากฏในหน้าจอระบบเขา ก็หมายความว่าไฮดร้าได้สังเกตเห็นการปรากฏตัวของเขาแล้ว 'ไม่สิ พวกเขาน่าจะรู้แค่เรื่องของเผิงไหลกับจิ่วโยวเท่านั้น'
ดูเหมือนว่าเขาจะต้องระมัดระวังมากขึ้นกว่านี้อีกเล็กน้อยในอนาคต เพราะพวกไฮดร้าอาจจะจับตัวเขาได้
แม้ว่าจะเป็นเรื่องน่ายินดีที่ได้รับคะแนนใหม่เพิ่มเข้ามา แต่ไรอันก็รู้สึกกังวลมากขึ้นเพราะเขารู้ดีว่าไฮดร้าอันตรายมากเพียงใด พวกเขาน่ากลัวกว่าองค์กรชีลด์อย่างไม่ต้องสงสัย เพราะพวกเขาเป็นองค์กรวายร้ายที่ไม่มีหลักศีลธรรมหรือความรู้สึกผิด พวกเขาไม่มีเส้นแบ่งมาตรฐาน ขอแค่ภารกิจเสร็จสมบูรณ์ก็พร้อมยอมแลกทุกอย่าง
“ท่านโรชิอยากไปที่ไหนต่อเหรอคะ?”
ในยามนั้นเอง เสียงอันน่ารักของนาตาชาก็ดังขึ้น ซึ่งดึงความคิดของไรอันกลับมาจากปัญหาที่เกิดจากไฮดร้า
เขาหันหัวของเขาและมองไปที่นาตาชาที่ยืนอยู่ด้านข้างเขา
ถ้าเขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายคือแบล็ควิโดว์ เขาอาจจะตกหลุมรักเธอไปแล้ว
แน่นอนว่าไรอันที่รู้เรื่องนี้ แต่เขาก็ต้องการใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้เช่นกัน เขายิ้มกว้างและพูดว่า "เราจะไปทุกที่ที่เธอต้องการไปเลย เอาตามใจอยากได้เลย"
“จริงเหรอคะ? งั้นก็เยี่ยมเลย!” เมื่อได้ยินคำตอบของไรอัน นาตาชาก็แสร้งแสดงสีหน้าร่าเริง เธอเอื้อมมือไปจับแขนของเขา ร่างกายของเธอดูเหมือนจะขยับเข้ามาใกล้เล็กน้อย จากนั้นเธอก็พูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ
เมื่อรู้สึกถึงความนุ่มนวลที่อยู่ใกล้มือ หัวใจของไรอันก็แทบเด้งออกมาข้างนอก ใบหน้าของเขาดูตื่นเต้นยิ่ง "ใช่ มันเยี่ยมมากเลย"
ขณะที่เขาพูดเช่นนั้น เขาก็จงใจโน้มตัวไปทางนาตาช าเผยให้เห็นแววตาซุกซนของเขา
'อนิจจา เฮ้อ ฉันต้องทรมานมากขนาดนี้เพื่อแสดงเป็นอาจารย์โรชิเลยเหรอเนี่ย แต่ทั้งหมดก็เพื่อคะแนน!'
"อาจารย์โรชิ!"
พอสังเกตเห็นภาพเช่นนี้ ยิปมันที่ยืนอยู่ด้านข้างก็อดไม่ได้ที่จะร้องเตือนออกมา
“ยิปมัน อย่าทำเสียสถานการณ์สิ เธอก็รู้ว่ามันไม่ง่ายสำหรับฉันที่จะออกมาจากเกาะ ให้ฉันสนุกกับมันสักหน่อยเถอะ ไรอันหันศีรษะกลับไปตอบยิปมันด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“ถูกต้องเลย” นาตาชายังพูดอีกว่า "ท่านโรชิ เราไปดื่มกาแฟกันเถอะค่ะ"
“ได้เลย เธอว่าไงก็ว่างั้น”
เฮ้อออ...
เมื่อมองไปที่ 'โรชิ' ที่ถูกนาตาชาดึงดูดไปอย่างสมบูรณ์ ยิปมันก็ส่ายหัวทันทีด้วยใบหน้าอันไร้ทางเลือก
ซึ่งในสถานการณ์ที่แท้จริงนั้น...
นาตาชาที่เป็นสายลับขององค์กรชีลด์ทำทุกอย่างเพื่อรวบรวมข้อมูล โรชิคือไรอันที่แสร้งปลอมเป็นตัวละครเพื่อหวังเอาคะแนน ยิปมันที่ตามมาด้านหลังแท้จริงแล้วก็เป็นร่างแยกของไรอัน
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือทั้งสามต่างมีหน้าที่อันจำเป็นต้องแสดงบทบาทของตน
