บทที่ 24: การวางรากฐานให้มั่นคง (1-1)
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 24: การวางรากฐานให้มั่นคง (1-1)
วันถัดไป
เหมือนเช่นเคย ฉันกินราเมงก่อนจะไปที่สนามฝึกซ้อม
เจนน่ากำลังรอฉันอยู่ เราวอร์มร่างกายด้วยการวิ่งก่อนเริ่มฝึก เจนน่าวิ่งไปบนสนามตามปกติ
หลังจากเรียกเหงื่อจากการวิ่ง เรากำลังจะเริ่มการฝึกความแข็งแกร่งแบบจริงจัง แต่เจนน่าก็พูดขึ้นด้วยสีหน้ามุ่งมั่น
“ฝากเนื้อฝากตัวนะ!”
"เป็นอะไรไป?"
“ชีวิตฉันอยู่ในมือของนายแล้ว!”
“กินอะไรผิดสำแดงมาอีกแล้วเหรอ?”
“นายบอกว่าฉันจะรอดถ้าฉันเริ่มฝึกกับนาย ฉันเลยมาฝากตัวเป็นลูกศิษย์แบบเป็นทางการ! จากนี้ไปฉันจะเชื่อฟังนาย!”
เจนน่าก้มศีรษะของเธอ
เธอค่อนข้างมุ่งมั่นเลยทีเดียว
“เธอบอกว่าเธออยู่คนเดียวมาตลอดจนถึงตอนนี้ใช่ไหม”
"ใช่ ทำไมเหรอ?"
“เธอกำลังโกหกหรือเปล่า?”
"ไม่! ฉัน เจนน่า คิไร สาบานว่าฉันอยู่คนเดียวมาตลอด! ฉันยังไม่เคยจับมือกับผู้ชายเลยสักครั้งนะ!”
ฉันหัวเราะและพูดว่า “ฉันล้อเล่น อย่าเกร็งไปสิ”
"อืม!"
“ตราบใดที่เธอทำตามคำสั่งฉัน เธอไม่ตายหรอก”
"ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ!"
“ฉันบอกว่าอย่าทำแบบนี้ มันน่าอึดอัด ฉันไม่ใช่อาจารย์ ถ้าเรามั่วแต่มานั่งสร้างลำดับชั้น มันก็จะลำบากใจทั้งสองฝ่ายนะ”
“ไม่ลำบากใจค่ะ ฉันก็โอเคดีถ้ามีมันลำดับชั้น! โปรดรับฉันเป็นสมุนหมายเลข 1 ด้วยนะ!”
[ใครบอกว่าเธอเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาหมายเลข 1 ของท่านโลกิกัน!]
มาแล้ว
ไอเซลล์แย้งขึ้นมา
[ฉันต่างหากที่เป็นสมุนหมายเลข 1! แกออกไปได้แล้ว!]
"ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ?!"
[ทำไมแกถึงมาอยู่ข้างท่านโลกิ? ยัยสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ แกรู้ไหมว่าคนนี้คือใคร? เขาแตกต่างจากคนต่ำต้อยแบบเธอ คนผู้นี้คือเทพเจ้าแห่งพิกมีอัพ นายท่านแห่ง... ฮึ! ฮึ!]
ฉันรีบปิดปากไอเซลล์แล้วลากเธอออกไปนอกสนามฝึกซ้อม
ฉันปล่อยมือและเธอก็เหวี่ยงทันที
“ทำไมท่านถึงเป็นแบบนี้คะ? ทำไมถึงเข้าข้างผู้หญิงแบบนั้นกัน?!”
“เธออย่าเข้าใจผิด ฉันไม่ใช่นายท่านที่นี่ อย่าพูดว่าฉันมาจากโลกหรือฉันชื่อโลกิ เข้าใจไหม? ถ้าเธอไม่ฟังฉัน ฉันจะไม่คุยกับเธอแล้ว”
"แต่…"
“เข้าใจหรือเปล่า? หรือมีอะไรจะแย้งอีก?”
"ค่ะ"
เมื่อเรากลับมาที่ค่ายฝึก เจนน่าก็มองดูไอเซลล์ด้วยสายตาสงสัย
“แต่ถึงยังไงนายท่านโลกิ…ฉันหมายถึงฮาน ฉันเป็นสมุนหมายเลข 1 ของเขา จงจำเอาไว้ให้ดี!”
หลังจากตำหนิเจนน่า ไอเซลล์ก็หายตัวไป
“ฉันไม่น่าพูดอะไรกับเธอเลยแฮะ”
หัวของฉันเริ่มรู้สึกปวด
“มีอะไรผิดปกติกับเธอเหรอ?”
“อย่าไปสนใจเธอเลย เธอเป็นแค่ยัยบ๊องน่ะ”
สมุนหมายเลข 1 ของฉันคือเซรีสต่างหาก
ในนิฟล์เฮมร์ ฉันมีฮีโร่คู่ใจที่เริ่มมาระดับ 5 จนตอนนี้อยู่ในระดับ 99 พร้อมทักษะขั้นสูงสุดที่หลากหลาย และมีสิ่งประดิษฐ์ล้ำค่า 5 ชิ้นที่ฉันสร้างขึ้นมาด้วยความยากลำบาก
ฉันอาจจะพบพวกเขาได้เมื่อฉันปีนขึ้นไปบนหอคอย
กิจวัตรการฝึกซ้อมของเราก็ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ
ในขณะที่วิดพื้น ฉันตรวจสอบสถานะของฉันที่ได้รับการปรับปรุงผ่านหลังจากผ่านการหลอมรวมมา
[ ฮาน อิสลัต (★) Lv. 7 (ค่าประสบการณ์ 13/50)]
[อาชีพ: ผู้เริ่มต้น]
[ความแข็งแกร่ง: 19/19]
[สติปัญญา: 13/13]
[แรงกาย: 18/18]
[ความว่องไว: 18/18]
[ทักษะ: ทักษะการใช้ดาบและโล่ (Lv.3), ความต้านทานต่อความเจ็บปวด (Lv.1), ความสงบ (Lv.1)]
ความแข็งแกร่งของฉันเพิ่มขึ้น 2 จุด แรงกาย 2 จุด และความว่องไวอีก 2 จุด ส่งผลให้สถานะรวมเพิ่มขึ้น 6 ทว่าความฉลาดของฉันลดลง 1 ดังนั้นค่าการเติบโตโดยรวมคือ 5 จุด เมื่อพิจารณาว่ามันเป็นค่าการเติบโตพื้นฐานจาก 1 ดาว นี้ก็ถือเป็นการเปลี่ยนแปลงที่น่าทึ่งเลยทีเดียว ประสิทธิภาพในการพัฒนาของฉันเพิ่มขึ้นถึง 20%
นอกจากนี้ ฉันได้รับทักษะการสงบจิตใจตามที่ฉันต้องการด้วย
เป็นการพิสูจน์เลยว่าการหลอมรวมเป็นวิธีพัฒนาการเติบโตของฮีโร่ที่มีประสิทธิภาพดีที่สุด
ตอนนี้คงถึงเวลาตรวจสอบสถานะเจนน่าแล้ว
[ เจนน่า คิไร (★) Lv. 5 (ค่าประสบการณ์ 22/40)]
[อาชีพ: ผู้เริ่มต้น]
[ความแข็งแกร่ง: 16/16]
[สติปัญญา: 13/13]
[แรงกาย: 15/15]
[ความว่องไว: 19/19]
[ทักษะ: การยิงธนูระดับต่ำ (Lv.4), ตาเหยี่ยว (Lv.1)]
ในการหลอมรวมครั้งก่อน เธอได้รับทักษะตาเหยี่ยวที่ช่วยเพิ่มการมองเห็น
เมื่อระดับและอันดับของเธอเพิ่มขึ้น เธอสามารถเปลี่ยนจากอาชีพพื้นฐานกลายเป็นนักธนูได้
การฝึกความแข็งแกร่งเสร็จสิ้นแล้ว
เมื่อระดับของฉันเพิ่มขึ้น การฝึกฝนก็ค่อยๆ ง่ายขึ้น ฉันคุยกับเจนน่าว่าเราจะเพิ่มความเข้มข้นของการฝึกตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป เราจะสวมกระสอบทรายและวิ่ง เมื่อระดับของค่ายฝึกเพิ่มขึ้นก็จะมีวิธีการที่หลากหลายมากขึ้น
หลังจากกินอาหารกลางวันเสร็จ เราก็มารวมตัวกันที่สนามฝึกซ้อม
นั่นคือตอนที่มีสิ่งไม่คาดคิดเกิดขึ้น
ในมุมหนึ่งของค่ายฝึก ชายหนุ่มผมสั้นได้ยืนด้วยสีหน้ามุ่งมั่น
คนผู้นี้คืออารอน เขาแทบไม่ออกมาที่จัตุรัสและสนามฝึกซ้อมเลย อารอนเดินเข้ามาหาฉันด้วยความกระตือรือร้น
"ขออนุญาตครับ!"
"อะไร? ฉันยุ่งอยู่นะ"
“ให้ผมเข้าร่วมด้วยสิครับ!”
"เข้าร่วมกับพวกเราเหรอ?"
“ผมเเองก็อยากจะร่วมต่อสู้ด้วยเหมือนกัน ผมต้องการที่จะช่วย ดังนั้นโปรดสอนวิธีต่อสู้ให้ผมด้วยนะครับ!”
อารอนโค้งคำนับลง
"ผมเสียใจ ผ…ผมเคยเป็นคนโง่มาก่อน ผมเคยก่อปัญหาให้พวกคุณ แต่ตอนนี้ผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง โปรดเชื่อผมสักครั้งนะครับ!”
“เราจะเชื่อใจนายได้ยังไงล่ะ?”
“ให้ผมคุกเข่าอ้อนวอนก็จะทำครับ ได้โปรด…”
“ดูเหมือนว่าเขาจะพูดจริงนะ”
เจนน่าสะกิดฉันด้วยข้อศอกของเธอ
ฉันยิ้ม
"เฮ้"
“คะ ครับ?”
“นายเคยต่อสู้กับตัวประหลาดมาก่อนไหม?”
อารอนส่ายหัวศีรษะอย่างไม่ลังเล
“ก่อนที่จะมาที่นี่ ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีอะไรแบบนี้อยู่ด้วยซ้ำครับ”
“เราต้องมีความความมุ่งมั่นก่อนที่จะต่อสู้และเอาชีวิตรอด”
ฉันรีบโยนหอกออกจากคลังอาวุธ
“นี่มันอะไรกันครับ…?!”
“หอก”
“หอก…?”
“ฉันก็ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ แต่ฉันได้ยินมาว่ามันเป็นอาวุธที่ใช้ง่ายและสามารถฝึกใช้ได้อย่างรวดเร็ว ลองดูสิ รู้จักประเภทของอาวุธนี้ไหม?”
“มันยังไงเหรอครับ?”
“ระยะใกล้ ระยะกลาง ระยะไกล”
เจนน่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วปรบมือพร้อมกับรีบตอบ
"อ๋อ! ระยะใกล้คือดาบ! ระยะกลางคือหอก! ระยะไกลคือธนู! ใช่ไหม?”
"ถูก สำหรับเราสามคนที่ไม่มีประสบการณ์อะไรเลย วิธีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการวางรากฐานการต่อสู้ก็คือแบบนี้แหละ”
