ตอนที่ 8 - หาข้อมูล!
ตอนที่ 8 - หาข้อมูล!
เบนสรุปได้ว่าตัวเองต้องการมีเซ็กส์เยอะๆ สำหรับรายละเอียดสเปคผู้หญิง เขาค่อนข้างเปิดกว้างบางทีนี่อาจเป็นเพราะอารมณ์ทางเพศที่มากเกินไปก็ได้หรือไม่มันก็เป็นนิสัยของเขานี่แหละ ยกตัวอย่างเวลาเปิดหาหนังโป๊ดูส่วนใหญ่แล้วมันสามารถทำให้เขาแข็งได้หมด ยกเว้นก็แต่บางประเภทที่มันเกินไปจริงๆ
คำถามต่อไปที่เขาควรถามตัวเองคือ 'ใคร' และ 'อย่างไร' มัดรวมกันคือ 'เขาควรจะมีเซ็กส์กับใคร' และ 'ด้วยวิธีไหน' ความคิดมากมายแล่นผ่านเข้ามา จนกระทั่งเขานึกถึงประเด็นสำคัญสุดๆได้ ที่โลกนี้มีโรคที่ติดผ่านการมีเพศสัมพันธ์ไหม? ถ้ามีแล้วผู้คนโลกนี้เขาใช้อะไรเป็นเครื่องป้องกัน? แล้วความเสี่ยงในการตั้งครรภ์ล่ะ?
คำถามนับสิบเข้ามาหาเบนอย่างรวดเร็ว และนั่นไม่ใช่สิ่งเดียวที่เบนต้องกังวล แล้วชื่อเสียงของเขาล่ะ? ทุกคนรอบตัวจะมีปฏิกิริยาอย่างไรหากพวกเขารู้ว่าตัวเองไปมีเซ็กส์กับผู้หญิงมากมาย?
ถ้ายึดตามแนวคิดโลกเดิม เขาจะกลายเป็นเหมือนกับผู้หญิงราคาถูกที่อ้าขานอนกับผู้ชายไปทั่ว ผู้หญิงประเภทนี้ไม่ได้รับการยอมรับในแง่บวกจากสังคมมากนัก จริงอยู่ที่เขาอยากสนุก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาต้องการทำลายความสัมพันธ์ของเขากับทุกคนรอบตัว
แม้จะช้าไปสักหน่อย แต่ในที่สุดเบนก็ตระหนักได้ว่า "การทดลอง" ที่ห้องพยาบาลเมื่อกี้ เขาหุนหันพลันแล่นเกินไป ลองใจเย็นคิดดูแล้วมันมีความเสี่ยงอย่างยิ่ง หากซาช่ามีนิสัยไม่ดี เขาอาจจะโดนแบล็คเมล์หรือข่มขู่ให้ทำตามก็ได้
แค่จินตนาการเบนก็ตัวสั่น เขาตัดสินใจว่าจะระมัดระวังให้มากขึ้นในอนาคต
เขาไม่คิดว่าซาช่าจะเผยแพร่ข่าวลือเกี่ยวกับเขาหรือสร้างปัญหาให้ ตัดสินจากนิสัยของเธอที่เขาเห็นเมื่อกี้ กับอีกเรื่องที่ว่าเธอลวนลามก่อน ส่วนเขาก็เล่นบทนักเรียนที่ "บริสุทธิ์" ซึ่งเป็นผู้เยาว์ที่มีอายุน้อยกว่าซาช่าถึงครึ่งหนึ่ง!
เอาเป็นว่า ตอนนี้เขาจำเป็นต้องรีบทำความเข้าใจกับโลกที่เปลี่ยนไปนี้ให้ได้โดยเร็ว จะให้ถามคนอื่นอีกมันก็เสี่ยงโดนมองแปลกๆ ดังนั้นเบนเลยไม่มีทางอื่นนอกจากรอคอยให้โรงเรียนเลิกก่อนแล้วค่อยกลับไปหาคำตอบเองจากอินเตอร์เน็ต
น่าเสียดายที่ยังมีเวลาเหลืออีกมากกว่าจะถึงเวลาเลิกเรียน เบนจึงหันความสนใจกลับมาที่ห้องเรียนเผื่อว่าเขาจะได้ข้อมูลอะไรจากมันบ้าง
เวลาที่เหลือของวันผ่านไปแบบนี้ ความคิดฟุ้งซ่านผุดขึ้นในหัวเบนอยู่แทบตลอดเวลา
ในที่สุดวิชาสุดท้ายก็จบลง เบนถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขารีบบอกลาเพื่อน ๆ และตรงดิ่งกลับบ้าน
༛༛ ༛ ༛༺༻༛ ༛ ༛༛
ระหว่างทางกลับบ้าน ขณะเดินไปบนทางเท้าริมถนน เขาเห็นรถคันหนึ่งเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ และหยุดอยู่ข้างๆ ที่ที่เขาอยู่ ด้วยความประหลาดใจเขาก้าวถอยหลังเว้นระยะห่างออกมา จากนั้นหน้าต่างด้านหน้าก็ลดระดับลงและมีหญิงวัยกลางคนส่งรอยยิ้มมั่นใจมาที่เขา
“เฮ้ หนุ่มน้อยน่ารัก อยากนั่งรถรับลมหน่อยไหม?”
เบนมองดูเธออย่างพูดไม่ออก เขาสับสนอยู่ครู่หนึ่งพยายามเข้าใจสถานการณ์ นึกภาพชายวัยกลางคนขับรถมาจอดข้างสาวน่ารักแล้วเชิญให้ไปด้วยกัน
นี่เขากำลังโดนขายขนมจีบอยู่! แต่เขายังเด็กอยู่นะหรือว่าผู้หญิงในโลกนี้โจมตีผู้เยาว์ด้วย?
ความคิดเหล่านี้ทำให้ควยเขากระตุกเล็กน้อยในกางเกง เบนถูกล่อลวงอยากจะตอบรับคำเชิญแต่เดินไปได้ก้าวเดียวเขาก็ชะงัก จำได้ว่าตัวเองเพิ่งตัดสินใจว่าจะระมัดระวังตัวให้มากขึ้นเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่แล้วอยู่เลย เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง โดยเลือกระหว่างการมีเซ็กส์กับคนแปลกหน้ากับปณิธานเดิมของตัวเอง ในที่สุด เขาก็จำบทเรียนที่ครูพยาบาลสัญญาไว้กับเขาในเช้าวันรุ่งขึ้นได้
เขาก้าวถอยหลังอีกครั้งแล้วตอบเธอ
“ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณที่ชวน ตอนนี้ผมใกล้ถึงบ้านแล้ว”
ดูเหมือนผู้หญิงคนนั้นจะไม่แปลกใจที่เขาปฏิเสธเลย ราวกับว่าเธอไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะตอบตกลงดวยซ้ำ เธอแค่หัวเราะแล้วพูดว่า
"แย่จัง! งั้นแล้วเจอกันนะคนสวย"
เธอม้วนหน้าต่างขึ้นแล้วขับรถออกไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เบนจามินมองดูรถหายไปบนถนนด้วยรู้สึกเสียใจเล็กน้อย ก่อนจะออกเดินกลับบ้านต่แ
บ้านของเขาค่อนข้างใหญ่ มีทั้งหมด 3 ชั้น มีห้องและพื้นที่ใช้สอยมากมาย ครอบครัวของเขาสามารถจ่ายได้เพราะแม่ของพวกเขามีงานเป็นที่ปรึกษาทางการเงินที่ได้ค่าตอบแทนดีมาก นั่นทำให้คนทั้งเจ็ดที่อาศัยอยู่ที่นี่ได้มีห้องของตัวเอง และแม่ของเขาใช้อีกห้องหนึ่งเป็นที่ทำงานเนื่องจากปกติแม่จะทำงานที่บ้านเป็นส่วนใหญ่
ห้องของเบนจามินอยู่บนชั้นสองสุดทางเดิน เขาเข้าไปในบ้านก่อนที่จะขึ้นบันไดและเข้าไปในห้องของเขา ระหว่างทางเบนไม่พบสมาชิกครอบครัวคนใดเลย เขาอาจจะเป็นคนแรกที่กลับจากโรงเรียน ส่วนแม่ของเขาที่อยู่บ้านก็คงกำลังยุ่งกับงานของเธอตามปกติ
เขาผ่อนคลายเล็กน้อยหลังจากได้กลับมาถึงสถานที่ที่คุ้นเคยเพียงหนึ่งเดียวนั่นก็คือห้องของตัวเอง อย่างไรก็ตาม เขามีสิ่งที่ต้องทำ
เบนเดินไปเปิดคอมพิวเตอร์ นั่งลงและเริ่มค้นหาคำตอบสำหรับคำถามทั้งหมดที่กองสุมหัวเขาทั้งวัน
