บทที่ 398 นาคาแปดกรก็ไม่เท่าไหร่นิ
บทที่ 398 นาคาแปดกรก็ไม่เท่าไหร่นิ
“ท่านมามู ได้โปรดช่วยด้วย”
ในขณะนี้ ที่ด้านหลังของสนามรบ มามู่ไม่เคยรู้สึกทรมานและลำบากใจขนาดนี้มาก่อน!
เขายืนอยู่นอกเต็นท์หลังสนามรบ และกำลังจ้องมองฉากอันโหดร้ายบนท้องฟ้าอย่างว่างเปล่า!
มีเพียงความคิดเดียวในใจของเขา เขาทำสิ่งนี้ได้ไหม?
เขารู้สึกว่าตัวเองทำไม่ได้!
“นี่มันไร้สาระเกินไปแล้ว!” มามูสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วฟังเสียงที่ดังข้างหู เขารู้สึกลำบากใจอย่างมาก!
หลังจากผ่านไปกว่าสิบวินาที เขาก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะบินไปยังสนามรบ
เขาเป็นพ่อมดระดับสุริยาโชติช่วงแล้ว เอไลจะสามารถฆ่าเขาในไม่กี่วินาทีได้อย่างไร?
บนสนามรบนั้น!
พ่อมดนับไม่ถ้วนเงยหน้าขึ้นมองที่ด้านหลังของสนามรบ และมีเสียงร้องอันน่าสังเวชของสวรรค์บนท้องฟ้าก้องอยู่ในหูของพวกเขาเป็นครั้งคราว ในช่วงเวลาสั้นๆ นี้ ระดับสวรรค์อีกคนหนึ่งก็ได้ตายไป
“เอไล ข้าเริ่มสงสัยว่าเจ้าเป็นพ่อมดจากสาขาของหอคอยสายเลือดจริงๆ หรือไม่!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นบนท้องฟ้า ทุกคนเงยหน้าขึ้นมอง
บนท้องฟ้า ร่างของมามู่ปรากฏขึ้นอย่างช้าๆ ดวงตาของเขาจมอยู่ในความคิดขณะที่เขาจ้องมองไปที่เอไล เขาสวมชุดเกราะสีขาวเงินที่เรืองแสงเป็นเกล็ดราวกับดวงอาทิตย์สีเงินบนท้องฟ้า ข้างหลังเขามีออร่าสีม่วงดำขนาดใหญ่ ราวกับว่ามีความมืดอันไม่มีที่สิ้นสุดกำลังก่อตัวขึ้น
ออร่าของพ่อมดระดับสุริยาโชติช่วงก็ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มที่เช่นกัน พลังออร่าของเขาทำให้พ่อมดที่อยู่บนพื้นดินรู้สึกกดดันจนยากจะรับได้!
“นี่คือพ่อมดระดับสุริยาโชติช่วง เขาเป็นพ่อมดจากตระกูลนาคาแปดกรที่มาช่วยพวกเรา”
“มันเป็นความรู้สึกที่แตกต่างจากหัวหน้าตระกูลอย่างสิ้นเชิง เขาสามารถเอาชนะปีศาจเอไลได้อย่างแน่นอน!”
“นี่คือพ่อมดระดับสุริยาโชติช่วง!”
พ่อมดทุกคนในตระกูลอากาชาเต็มไปด้วยความหวัง และดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยแสงที่เรียกว่าความหวัง
พ่อมดของหอคอยสายเลือดมองไปที่บุคคลนี้และรู้สึกกดดันมาก อย่างไรก็ตามทุกคนยังคงรู้สึกว่าไม่มีอะไรผิดปกติกับนายท่านเอไล ท้ายที่สุดการแสดงของเขาในตอนนี้ก็ยังนิ่งสงบอย่างมาก
“ไม่ ข้ามาจากชายฝั่งตะวันตก” เอไลเลิกไล่ตามระดับสวรรค์อีกหนึ่งแล้ว เขาแปลงร่างเป็นมนุษย์และมองดูมามูจากในระยะไกล
“ฮึ่ม ข้าไม่เชื่อหรอก” มามูพูดอย่างเยาะเย้ย แต่น้ำเสียงของเขาค่อยๆแข็งกร้าวขึ้น “เอไลเจ้าแข็งแกร่งมากแข็งแกร่งอย่างคาดไม่ถึงจริงๆ แต่ตระกูลนาคาแปดกรก็แข็งแกร่งกว่าที่เจ้าคิดไว้มาก หากวันนี้เจ้ายอมแพ้ ข้าสัญญาในนามของหัวหน้าตระกูลได้ว่าจะไม่โจมตีเจ้าอีก!”
“ฮ่าฮ่า!” เอไลหัวเราะเยาะ “พื้นที่บ่มเพาะสายเลือดของตระกูลนาคาแปดกรของพวกเจ้ากำลังประสบปัญหา พวกเจ้าต้องมีสถานที่ที่มีพลังชีวิตมากมายเพื่อสร้างพื้นที่บ่มเพาะสายเลือดใหม่และฝั่งทางตอนเหนือของพวกเจ้าได้รับความสูญเสียทั้งหมด ข้าเกรงว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าสามารถตัดสินใจได้หรอก!
“จริงๆ แล้ว ข้าแค่อยากจะแข็งแกร่งขึ้นอย่างเงียบๆ แต่ก็มีคนเห็นแก่ตัวบางคนที่ต้องการขัดขวางข้าอยู่เสมอ ดังนั้นข้าจะทำให้พวกเราได้รู้ว่าการมายุ่งกับข้าต้องมีชะตากรรมอย่างไร!”
นี่คือสิ่งที่เอไลคิดเช่นกัน เขาแค่อยากจะพัฒนาอย่างสันติจริงๆ สำหรับตระกูลนาคาแปดกร ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้ยั่วยุเอไล เอไลก็ไม่อยากต่อสู้โดยไม่มีเหตุผลจริงๆ!
“เอาล่ะ!” ใบหน้าของมามูค่อยๆมืดลง มันก็เหมือนกับที่เอไลพูด
พวกเขามีความขัดแย้งที่ไม่สามารถลงรอยกันได้จริงๆ
“ถ้าอย่างนั้นขอข้าดูหน่อยว่าปรมาจารย์หอคอยเอไลนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน!”มามูไม่เสียเวลาพูดอีกต่อไป
เขาก็ปลดปล่อยออร่าสายเลือดสีม่วงเข้มจำนวนนับไม่ถ้วนที่ปล่อยออกมาจากทุกรูขุมขนของร่างกาย และออร่าสีม่วงไม่มีที่สิ้นสุดนี้ก็พันรอบหลังของเขาราวกับพายุทอร์นาโด ชุดเกราะสีเงินบนร่างกายของเขาก็ปล่อยคลื่นแสงที่สุกใสราวกับดวงอาทิตย์ออกมาเช่นกัน!
เขาหยิบดาบยาวออกมาด้วยมืออีกข้างแล้วบินไปหาเอไล
ในอีกด้านหนึ่ง เอไลเอาไม้เท้าเกลียวออกมาถือไว้ในมือขณะที่เขาต่อสู้กับมามู!
ทันใดนั้น สายเลือดจำนวนนับไม่ถ้วนก็กลายเป็นคมดาบที่ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้นพ่อมดทั้งสองถูกล้อมรอบด้วยออร่าการต่อสู้ มามูก็เปิดใช้งานดาบของเขา พลังสายเลือดจำนวนนับไม่ถ้วนถูกผสมเข้าไปในพลังดาบ และรัศมีของดาบก็พุ่งทะลุท้องฟ้า เมฆบนท้องฟ้าถูกตัดออกเป็นส่วนๆ นับไม่ถ้วน ตรงข้ามกับเขา เอไลถือไม้เท้าเกลียวและสกัดกั้นทุกการโจมตีของมามู เขาไม่สามารถสร้างความเสียหายอะไรให้กับเอไลเลย!
“นี่เป็นไปได้อย่างไร?!”
มามูตกใจอย่างมาก
นาคาแปดกรเป็นสายเลือดที่มีความสามารถในการต่อสู้ระยะประชิดได้ดีที่สุด พวกเขาสามารถใช้งานอาวุธได้เกือบทุกประเภทแค่สิ่งของใดๆ ที่อยู่ในมือพวกเขาก็สามารถเปลี่ยนของทุกอย่างให้กลายเป็นอาวุธที่สามารถฆ่าคนได้
แม้แต่ระดับสวรรค์ในระดับเดียวกันก็ยังพบว่ามันยากที่จะหายใจภายใต้การโจมตีที่เหมือนพายุนั้น แต่เอไลกลับผ่อนคลายอย่างมาก
ในทางกลับกัน เอไลรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติมาก แม้ว่าเขาจะอาศัยเวทมนตร์อันทรงพลังเพื่อเอาชนะผู้อื่น แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าทักษะการต่อสู้ระยะประชิดของเขาจะไม่ดี
เพราะท้ายที่สุดแล้วเขาใช้เวลาฝึกฝนมามากกว่า 2,000 ปี!
“นายท่านมามูกำลังถูกปราบปราม!”
“นายท่านมามูไม่ใช่พ่อมดระดับสุริยาโชติช่วงเหรอ? มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง?”
บนพื้นดินนั้น ตระกูลอากาชามองไปที่มามูซึ่งค่อยๆ ตกอยู่ในความเสียเปรียบอย่างเงียบงัน
ความหวังที่พวกเขาเคยมีดูเหมือนจะถูกทำลายไปทีละน้อย!
หลังจากการโจมตีอีกครั้ง เอไลก็พบโอกาสที่จะหลบคมดาบเช่นกัน และเขาก็ใช้ไม้เท้าของเขาเหวี่ยงโจมตีไปที่มามูโดยตรง มามูไม่สามารถหลบได้ทันเวลาและถูกโจมตีอย่างรุนแรง และเขากระอักเลือดออกมาพร้อมกับถูกกระแทกลงไปที่พื้น!
ตูม
หลุมขนาดใหญ่ที่มีออร่าหลายสิบเมตรปรากฏขึ้นบนพื้น และพ่อมดจำนวนมากถึงกับเสียชีวิตจากอุบัติเหตุครั้งนี้!
ในขณะนี้เหล่าพ่อมดจากตระกูลอากาชาต่างเงียบงัน พวกเขาราวกับหลงทางและไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไป!
ควันเต็มหลุมขนาดใหญ่นั้น
สิบวินาทีต่อมา เมื่อควันหายไปก็เผยให้เห็นร่างตรงกลางหลุม ในเวลานี้มามูใช้ดาบของเขาพยุงตัวเองขึ้น เกราะเงินบนร่างกายของเขาแตกสลายไปแล้ว เผยให้เห็นกล้ามเนื้อข้างใน!
ในขณะนี้เขาเงยหน้าขึ้นมองเอไลบนท้องฟ้า และเอไลก็กำลังจ้องมองเขาเช่นกัน!
“นาคาแปดกรที่เชี่ยวชาญในการต่อสู้ระยะประชิดก็ไม่เท่าไหร่นิ!” เอไลยิ้มออกมา
