บทที่ 237: น้ำท่วมมายันหน้าประตูบ้าน มอนสเตอร์สัตว์ทะเลมังกรแมงมุม!
ในห้องทดลองของโนมลูด้า ถังเจิ้นได้คุยกับเจ้าตัวเรื่องการสกัดและแปรรูปพลังงานจากลูกปัดสมอง
บนโต๊ะทำงานตรงหน้าทั้งคู่มีหุ่นสีทองสองตัวที่ถูกรื้อออกเป็นชิ้น ๆ วางกระจัดกระจายอยู่ทั่วโต๊ะ
ลูด้าถือแผ่นโลหะที่มีเส้นสายสีทองเข้มประดับอยู่โดยบอกเล่าถึงการค้นพบของตนให้ถังเจิ้นฟังอย่างมีความสุข
ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดจังหวะการสนทนาที่กำลังร้อนระอุ ทหารเชิ่งหลงนายหนึ่งได้เดินเข้ามารายงาน
“เรียนท่านเจ้าเมือง จู่ ๆ ก็มีแม่น้ำใหญ่สายหนึ่งโผล่มาบนที่ราบลูกรังเมื่อคืนนี้ หัวหน้าไทสันเลยให้มาเชิ่งท่านไปดูครับ!”
เป็นข้อมูลที่ทำเอาถังเจิ้นถึงกับผงะ ที่ราบลูกรังหน้าเมืองเชิ่งหลงมันรกร้างว่างเปล่าแห้งแล้งขนาดไม่มีน้ำซักหยด แล้วจู่ ๆ มันจะมีแม่น้ำมาจากไหนได้วะ
เขารีบเปลี่ยนไปใช้มุมมองแผนที่และเห็นว่ามีจริง ๆ ด้วย แม่น้ำอยู่ห่างจากกำแพงเมืองเชิ่งหลงไปประมาณ 1 กิโลเมตร!!!
ถังเจิ้นลุกพรวดออกจากห้องแล็บของลูด้าทันทีและขึ้นรถจี๊ปบึ่งตรงไปยังประตูเมือง
หลังจากที่พบว่าจู่ ๆ ก็มีแม่น้ำโผล่มาไทสันก็รีบไปตรวจสอบก่อนเป็นคนแรกและตอนนี้เขาได้ไปถึงแม่น้ำแล้ว
รถจี๊ปเร่งความเร็วจนสุดไม่นานก็ไปถึงริมแม่น้ำใหญ่ ถังเจิ้นกระโดดลงจากรถและรีบวิ่งไปหาไทสันที่อยู่ไม่ไกล
“เกิดไรขึ้น ทำไมจู่ ๆ มีแม้น้ำใหญ่ขนาดนี้โผล่มาได้เนี่ย!”
ถังเจิ้นถามไทสันพร้อมมองดูแม่น้ำที่กว้างประมาณ 100 เมตรตรงหน้า
ไทสันชี้แม่น้ำที่ไหลอยู่พร้อมกับตอบด้วยใบหน้าที่สงสัยไม่แพ้กัน “เมื่อคืนผมก็ตะงิด ๆ อยู่ เพราะว่าทหารยามได้ยินเสียงน้ำไหล แต่พอไปเช็กดูรอบ ๆ ก็ไม่เห็นว่ามีอะไรผมเลยปล่อยไปไม่ได้อะไรมาก
แต่ใครมันจะไปนึกล่ะว่าตื่นเช้าขึ้นมาจะเจอแม่น้ำใหญ่ขนาดนี้โผล่ออกมาเฉยนเลย แม่น้ำนี่ไม่ใช่แค่ไหลเร็วเท่านั้นนะครับ ระดับน้ำยังสูงขึ้นเรื่อย ๆ ด้วย”
พูดจบไทสันก็ชี้ไปที่ต้นกระบองเพชรขนาดใหญ่ที่อยู่ไกล ๆ แล้วเสริมว่า “ตอนแรกแม่น้ำนี่ท่วมแค่รากมันเท่านั้น แต่ตอนนี้ต้นมันจมไปฟุตนึงแล้ว ผมว่าอีกไม่นานระดับน้ำน่าจะสูงขึ้นอีกเป็นสองเท่าแน่ ๆ!”
เป็นข้อมูลที่เล่นเอาหายใจไม่ทั่วท้องกันเลยทีเดียว หากที่ไทสันพูดมาเป็นความจริงล่ะก็เมืองเชิ่งหลงอาจต้องเจอปัญหาใหญ่!
แม้ว่าหุบเขาเชิ่งหลงซึ่งเป็นที่ตั้งของเมืองเชิ่งหลงนั้นจะอยู่สูงมากจนน้ำท่วมฉับพลันนี่ท่วมไม่ถึงก็ตาม แต่ถ้าน้ำมันมาเยอะกว่านี้ก็ทำให้หลีกเลี่ยงการกลายสภาพเป็นเกาะโดดเดี่ยวเดียวดายกลางสายน้ำไม่ได้
ที่ถังเจิ้นเป็นกังวลมากที่สุดคือแหล่งที่มาของน้ำท่วมครั้งนี้และมีมอนสเตอร์อยู่ในน้ำหรือไม่ สองประเด็นสำคัญนี่ต้องได้คำตอบที่แน่ชัดโดยเร็วที่สุด
คิดได้แล้วถังเจิ้นก็ไม่ลังเลรีบกลับเมืองเชิ่งหลงทันที
ถังเจิ้นสตาร์ทเครื่องเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธที่จอดไว้บนกำแพงเมืองเชิ่งหลงและพาไทสันกับอีกหลาย ๆ คนบินขึ้นสู่ท้องฟ้ามุ่งตรงไปยังทิศทางของต้นน้ำ
เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธส่งเสียงคำรามค่อย ๆ บินเหนือแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวไปช้า ๆ พวกไทสันก็คอยสอดส่องแม่น้ำอย่างวะแวดระวังเพื่อหาดูว่าในน้ำจะมีมอนสเตอร์หรือไม่
“ตรงนั้น ตะกี๊เห็นเงาดำตัวบักเอ้กแว้บ ๆ!”
จู่ ๆ ทหารเชิ่งหลงนายหนึ่งก็ชี้ไปยังจุดหนึ่งของแม่น้ำซึ่งอยู่ไม่ไกลพร้อมตะโกนบอก จากนั้นก็เล็งปืนไปยังจุดดังกล่าว
ถังเจิ้นได้ยินก็บังคับฮ.บินวกกลับไปดูตรงจุดนั้น
ด้านล่างของเครื่องเป็นพื้นน้ำอันกว้างใหญ่ บางทีอาจเพราะบริเวณนี้เดิมเป็นพื้นที่ต่ำอยู่แล้วทำให้เมื่อน้ำไหลมาถึงก็ได้รวมตัวกันเป็นทะเลสาบขนาดใหญ่ก่อนที่จะไหลต่อไปตามทาง
ทุกคนรวมถึงถังเจิ้นสังเกตพื้นผิวของทะเลสาบอย่างระมัดระวังค้นหาเงาดำที่ว่า
เนื่องถังเจิ้นมีมุมมองแผนที่จึงทำให้สังเกตการณ์ได้ง่ายกว่าคนอื่น ดังนั้นไม่นานเขาก็ได้เจอกับเงาร่างดำ ๆ ที่ว่ายช้า ๆ อยู่ใต้ผิวน้ำ
ปืนใหญ่ได้ล็อกเป้ามันทันที ลูกปืนใหญ่ยิงใส่เงาดำนั้นลงไปในน้ำทีละนัด ๆ
โอ๊กกกกกกกกกกกกกก!
เสียงคำรามโหยหวนดังขึ้นพร้อมกับคลื่นลูกใหญ่ที่กระเซ็นขึ้นมา ถังเจิ้นได้เห็นมอนสเตอร์หน้าตาน่าเกลียดความยาวประมาณ 15 เมตรเผยตัวออกมาให้เห็น
ร่างของมันมีเกล็ดสีดำเมี่ยมปกคลุม หางเรียวยาวเหมือนหางมังกร ลำตัวเหมือนแมงมุมตัวเขื่อง หัวเหมือนงูมีเดือยกระดูกหลากสีงอกปกคลุมอยู่ มันคำรามใส่เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธอย่างโกรธเคือง
ถังเจิ้นเปิดแอป [เครื่องตรวจจับมอนสเตอร์] แล้วใช้สายตาจับจ้องไปที่มอนสเตอร์สัตว์น้ำ และในไม่ช้าคำบรรยายชุดหนึ่งก็ปรากฏขึ้น
[ทะเลดาวตก มอนสเตอร์มังกรแมงมุม (เลเวล 5) มีความเร็วในการเคลื่อนที่ในน้ำอยู่ในระดับปานกลาง เขี้ยวมีพิษรุนแรงสามารถพ่นเดือยกระดูกได้ จุดอ่อน ข้อต่อระหว่างตัวแมงมุมกับหางมังกร]
ทะเลดาวตกเอ่อ?
แล้วทะเลมันมาไหลขึ้นบกได้ไงวะ มันต้องแม่น้ำบนบกไหลลงทะเลป่าวปกติอะ?
จังหวะที่ถังเจิ้นกำลังตั้งคำถามไอ้มังกรแมงมุมมันก็ปิดปากแน่น แก้มของมันป่องเป็นลูกโป่ง
‘ชิบหาย มันกะลังจะยิงเดือยกระดูก!’
ถังเจิ้นจำคำอธิบายได้เลยควบคุมฮ.บินหลบอย่างด่วน
ซุ่มมมมมมมม
มันยังไม่พ้นแต่หัวขนาดใหญ่ของมันได้เลื้อยตามเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธบนท้องฟ้าจนน้ำกระจาย แววตาดุร้ายดวงตาแดงก่ำ เมื่อมันเห็นว่าเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธมีชะงักนิดหน่อยมันก็ฉวยโอกาสยิงเดือยกระดูกใส่ทันที เดือยกระดูกที่ว่าเป็นกระดูกสีดำเมี่ยมที่เรียวยาวเหมือนกับหอกซึ่งมีความยาวประมาณครึ่งเมตร!
เดือยกระดูกนั้นเร็วมากราวกับสายฟ้าเส้นสีดำพุ่งเข้าหาเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธ
ใจของถังเจิ้นกระตุกวูบ เพราะถ้ามันยิงโดนล่ะก็เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธของเขาจะถูกสอยตกทันที!
ถังเจิ้นดึงคันบังคับอย่างแรงทำให้เครื่องพลิกตลบอย่างรวกเร็วควงสว่านหลบเดือบกระดูกที่ทะลวงผ่านอากาศไปได้อย่างหวุดหวิด
“เป็นแค่มอนเวลห้าแต่ทำเป็นเก่งนักนะมืงงงงงงงงงงงงง!”
ถังเจิ้นไม่สนใจพวกไทสันที่ตาลาย เขาใช้ปืนใหญ่ยิงถล่มใส่ไอ้มังกรแมงมุมทันที รูเลือดมากมายเกิดขึ้นบนร่างกายมัน เศษเลือดเศษเนื้อแตกกระจายเปรอะเปื้อนผิวน้ำ
ไอ้เจ้ามังกรแมงมุมมันก็แหกปากโหยหวนน่าสมเพชออกมาและรีบดำลงน้ำลึกเพื่อหลบกระสุน ทว่าถังเจิ้นไม่คิดจะปล่อยให้มันรอดไปได้
มันไม่ใช่แค่เรื่องลูกปัดสมองเลเวล 5 เท่านั้น แต่ยังมีเรื่องการสังหารมอนสเตอร์เลเวล 5 ขึ้นไปเท่านั้นเขาจึงจะได้ EXP เพิ่มขึ้นและเลื่อนเป็นเลเวล 6 ได้
ดังนั้นไม่ว่ายังไงวันนี้ไอ้มังกรแมงมุมมันต้องตาย!
กระนั้นก็ยังมีปัญหา นั่นก็คือแอปที่เขามีอยู่ตอนนี้ไม่มีแอปไหนเลยที่สามารถใช้ตรวจจับใต้น้ำโดยเฉพาะ และ [อินเทอร์เฟซรายละเอียดการต่อสู้] เองก็ต้องลงน้ำไปก่อนจึงจะสามารถใช้ตรวจจับใต้น้ำได้ ไม่สามารถใช้วิธีแสกนจากบนท้องฟ้าลงไปยังใต้น้ำลึก
ถังเจิ้นจะไม่เต็มใจที่จะปล่อยมังกรแมงมุมไปทั้ง ๆ แบบนี้
เขาได้ใช้วิธีแก้ปัญหาแบบเดิมตามความเคยชินนั่นคือเปิดหาเอาในแอปสโตร์
ไม่นานก็ได้แอปพลิเคชันที่เหมาะสม
[กล้องกรองแสงโพลาไรซ์ สามารถมองเห็นทิวทัศน์ในน้ำได้อย่างชัดเจน ความคมชัดยอดเยี่ยม ระยะมองเห็นจากผิวน้ำลงไป 1 กิโลเมตร มาพร้อมกับฟังก์ชันล็อกเป้า ค่าดาวน์โหลด 20,000 เหรียญทอง]
อ่านดูก็รู้ว่าแอปเทพอีกแล้ว ถังเจิ้นมีความสุขมาก ๆ เพราะเมื่อเทียบกับกำไรที่จะได้จากการใช้แอปนี้แล้ว 20,000 เหรียญทองคือจิ๊บ ๆ
ดาวน์โหลด ติดตั้ง และเปิดแอป
เมื่อแอปเริ่มทำงานก็เกิดความมหัศจรรย์ขึ้น เนื่องจากในสายตาของถังเจิ้น แม้น้ำกว้าง ๆ ทะเลสาบใหญ่ ๆ ที่มีแต่น้ำล้วน ๆ กลับไม่มีน้ำอีกต่อไป
ภาพที่ปรากฏก็คือมีสัตว์น้ำเป็นจำนวนมากมายนับไม่ถ้วนดูเหมือนกำลังแหวกว่ายลอยตัวอยู่กลางอากาศว่างเปล่าโดยไหลไปตามทิศทางเดียวกัน
มอนสเตอร์สัตว์น้ำทั้งน้องใหญ่มากมายนับสิบ ๆ ได้แฝงตัวอยู่ที่ส่วนก้นแม่น้ำ ดวงตาที่ดุร้ายของพวกมันกระพริบแสงอยู่ตลอดเวลา และในตอนนี้พวกมันส่วนใหญ่ได้เงยหน้าขึ้นมองมายังเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธที่บินอยู่เหนือน้ำ
ราวกับว่าถ้าเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธบินลงมาใกล้ผิวน้ำเมื่อไหร่พวกมันจะเข้ามารุมถล่มพวกเขาในทันที
ส่วนไอ้มังกรแมงมุมที่โดนถังเจิ้นทุบตีด้วยกระสุนปืนใหญ่ตอนนี้ซุ่มเงียบอยู่ในส่วนลึกสุดของก้นแม่น้ำซึ่งลึกจากผิวน้ำลงไปถึง 50 เมตร มันดิ้นกระตุกอย่างต่อเนื่องจากความเจ็บปวด
แม้มุมมองนี้จะไม่เห็นน้ำคอยบดบังสายตา แต่ก็ไม่ได้แปลว่าแม่น้ำมันหายไปจริง ๆ การใช้ปืนใหญ่ยิงจากอากาศลงไปยังน้ำลึกอาจไม่ได้ผลลัพธ์ที่ดีใด ๆ เลย หากอยากฆ่ามันให้ได้ถังเจิ้นต้องหาวิธีอื่น!
คิดไปคิดมาเขาก็รู้สึกไม่เต็มใจ แต่ก็ได้แค่ปล่อยไอ้มังกรแมงมุมตัวนั้นไปก่อนเท่านั้น
“รอดไปนะมึง เด๋วรอกูหาวิธีได้ก่อนเหอะ!”
แล้วเขาก็ตัดสินใจหันหมุนเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธมุ่งตรงไปยังต้นน้ำตามที่ตั้งใจไว้แต่เดิม
ยิ่งการได้เห็นพวกสัตว์น้ำและมอนสเตอร์ที่ติดมากับแม่น้ำด้วยแล้วถังเจิ้นก็ยิ่งคิดสงสัยในที่มาของแม่น้ำสายนี้ที่จู่ ๆ ก็โผล่มาอย่างกะทันหันในชั่วข้ามคืน
