บทที่ 225 ทั้งหมดเป็นเพราะยา
เฟิงหวู่ยี่พูดไม่ออกกับคำพูดของซู่ว่านว่าน ในที่สุดเขาก็ยืนเงียบ ๆ ข้าง ๆ โดยไม่พูดอะไร เมื่อเห็นว่าเฟิงหวู่ยี่ไม่พูดอะไรอีก ซู่ว่านว่านก็มองไปที่เสี่ยวถิงและพูดซ้ำในสิ่งที่นางเพิ่งพูดไป "คุณหนูเสี่ยวถิงท่านช่วยตอบข้าหน่อยได้ไหม" "มันผ่านมาหนึ่งปีแล้ว" เสี่ยวถิงหลุบตาลง ขนตายาวปกปิดความโศกเศร้าในดวง...
