บทที่ 84 บักกี้ผงาด
หลังจากวางสายแล้ว ซืออวี๋ก็นอนหลับจนถึงบ่ายสี่โมงครึ่ง เขาตระหนักว่ากิจวัตรประจำวันของเขาก็ยุ่งเหยิงเล็กน้อย โครกคราก ซืออวี๋จับท้องของเขาด้วยสายตาที่ว่างเปล่า “หิวมาก…” เขากินข้าวเย็นของเมื่อวานนี้ ทว่าเขายังไม่ได้กินข้าวเที่ยงหรือข้าวเช้าของวันนี้เลย บูม! บูม! บูม! ซืออวี๋ผู้ที่หิวโหยได้เคาะหน้าต่...
