บทที่ 29: นักศิลปะการต่อสู้ระดับ 1 หนางกงยี่
บทที่ 29: นักศิลปะการต่อสู้ระดับ 1 หนางกงยี่
เย่ฮั่นเทียน จักรพรรดิแห่งอาณาจักรหนานหลิน ไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของ เย่เฟิง ความสนใจของเขาถูกดึงดูดโดยคำพูดของ เย่เฟิง โดยไม่สนใจสิ่งอื่นใดอีก
“เฟิงเอ๋อ เจ้าได้ข้อมูลอะไรมา บอกข้าเร็ว!” เย่ฮั่นเทียนถามอย่างมีความหวัง
เย่เฟิงตอบออกมา: "เสด็จพ่อ ลูกของท่านได้แผนที่ชายแดนใต้ของอาณาจักรเทพยุทธ์รวมถึงเวลาเปลี่ยนกะการป้องกันของกองทัพชายแดนใต้!"
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่ฮั่นเทียนรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง และเขาพูดซ้ำๆ ว่า "ดีมาก ดีจริงๆ!"
"ด้วยแผนที่วางกำลังทหารชายแดนใต้และเวลาเปลี่ยนการป้องกัน อาณาจักรหนานหลินของเราสามารถบุกอาณาจักรเทพยุทธ์ได้ทุกเมื่อ!"
"หากเราสามารถชนะสองหรือสามเมืองจากอาณาจักรเทพแห่งการต่อสู้ได้ ความแข็งแกร่งของชนชาติของอาณาจักรหนานหลินของเราก็จะสามารถเอาชนะอาณาจักรเทพเจ้าแห่งการต่อสู้ได้ในทันที!"
“ลูกเอ๋ย เจ้าทำได้ดีมาก ที่เหลือ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเสด็จพ่อผู้้นี้เอง!”
เมื่อพูดเช่นนั้น เย่ฮั่นเทียนก็ก้าวลงจากบัลลังก์ มาที่ด้านข้างของเย่เฟิง และตบไหล่เขา
เย่ฮั่นเทียน รับแผนที่วางกำลังทหารชายแดนใต้ปลอมจาก เย่เฟิง กับมือ จากนั้นจึงขอให้ เย่เฟิง กลับไปพักผ่อนก่อนเพราะเขาเหนื่อยกับการเดินทาง
หลังจากที่เย่เฟิงจากไป เย่ฮั่นเทียนมองไปที่เสนาบดีของอาณาจักรหนานหลินด้านล่างและถามเสียงดังว่า "ทุกคน พวกเจ้าคิดว่าเราควรส่งใครไปโจมตีอาณาจักรเทพยุทธ์?"
“ฝ่าบาท ข้าคิดว่านายพลตั๋วป๋าคุนมีความสามารถ!” เสนาบดีคนหนึ่งได้พูดออกมา
แต่ในไม่ช้า เสนาบดีอีกคนหนึ่งก็สวนกลับว่า: "แม้ว่านายพล ตั๋วป๋าคุน จะแข็งแกร่ง แต่เขารู้จักตัวเองและศัตรูของเขาดีผ่านการรบตั้งร้อยครั้ง เสนาบดีคนนี้คิดว่านายพล ม่าหยิน แห่งกองทัพชายแดนทางเหนือของอาณาจักรหนานหลิน ของข้าควรจะเป็นผู้ลงมือ"
“ท้ายที่สุดแล้ว กองกำลังชายแดนทางเหนือของอาณาจักรหนานหลินของเรานั้นคุ้นเคยกับกองกำลังชายแดนทางใต้ของอาณาจักรเทพยุทธ์มากที่สุด!”
เสนาบดีส่วนใหญ่ของจักรพรรดิหนานหลินแนะนำอย่างยิ่งยวดที่จะให้ตั๋วป๋าคุน และหม่าหยิน แม่ทัพชายแดนทางเหนือของจักรพรรดิหนานหลิน
ในเวลาเดียวกัน เสนาบดีบางคนเสนอว่าให้ส่งองค์ชายองค์ที่สองของอาณาจักรหนานหลินไปร่วมรบ
เย่ฮั่นเทียน ฟังการอภิปรายของเสนาบดีด้านล่าง เขาไม่ได้ตัดสินใจทันที แต่มองไปที่ผู้คนอย่างเงียบ ๆ พร้อมกระบี่ของจักรพรรดิในมือของเขา
สี่ชั่วโมงผ่านไป
เสียงของเสนาบดีที่โต้เถียงกันค่อยๆเบาลง
ความคิดเห็นของเสนาบดียังคงเป็นเอกฉันท์ นั่นคือนายพล ตั๋วป๋าคุน นำกองทัพหลวงของจักรพรรดิหนานหลิน บุกจักรพรรดิหวู่เซิน และให้นายพล ม่าหยิน นำกองทัพชายแดนทางเหนือของอาณาจักรหนานหลิน เป็นกองทัพร่วม เพียงแต่มีความแตกต่างกันในรายละเอียด
"สรุปแล้ว พวกเจ้าเสนอให้นายพล ตั๋วป๋าคุน นำกองทหารหลวง 200,000 นายของจักรพรรดิหนานหลิน ไปที่ชายแดนของอาณาจักรเทพยุทธ์เพื่อเอาชนะกองทัพชายแดนภาคใต้ของจักรพรรดิหวู่เซิน ในเวลาเดียวกัน สั่งให้นายพล ม่าหยิน นำทหาร 200,000 นาย กองกำลังชายแดนทางเหนือ ร่วมมือกับนายพลตั๋วป๋าคุนสินะ!" เย่ฮั่นเทียนพูดเบาๆ
เนื่องจากอาณาจักรหนานหลินเชื่อมต่อกับภูเขาเทียนซานทางตะวันตกและชายฝั่งของแผ่นดินใหญ่ทางตอนใต้ จึงไม่มีภัยคุกคามจากการรุกรานของศัตรู ดังนั้นจักรพรรดิหนานหลินจึงไม่จำเป็นต้องจัดตั้งกองทัพชายแดนใต้และกองทัพชายแดนตะวันตก .
จักรพรรดิหนานหลินมีกำลังพลทั้งหมด 750,000 นาย โดยกองทัพชายแดนทางเหนือของจักรพรรดิหนานหลินและชายแดนตะวันออกของจักรพรรดิหนานหลินมีอย่างละ 200,000 นาย ในขณะที่กองทัพหลวงของจักรพรรดิหนานหลินประจำอยู่ที่เมืองหลวงมี 350,000 นาย
เย่ฮั่นเทียน ใช้กองกำลังมากกว่าครึ่งหนึ่งของอาณาจักรหนานหลิน ในปฏิบัติการนี้!
ด้วยวิธีนี้ภายในของอาณาจักรหนานหลิน จะต้องว่างเปล่า หากมีศัตรูต่างชาติโจมตี อาณาจักรหนานหลินจะป้องกันได้ยากมาก!
จะเห็นได้ว่า เย่ฮั่นเทียน มุ่งมั่นที่จะพิชิตพรมแดนของอาณาจักรเทพยุทธ์เพียงใด
ข้าราชบริพารในวังสองคนที่อยู่เบื้องหลัง เย่ฮั่นเทียน รีบเขียนโองการของ เย่ฮั่นเทียน ลงบนผ้าไหมสีเหลือง แล้วเดินออกจากวัง
หนึ่งในนั้นตรงไปยังคฤหาสน์ของนายพลผู้ยิ่งใหญ่ ในขณะที่อีกคนหนึ่งขี่ม้าเป็นระยะทางหลายพันลี้และรีบตรงไปยังชายแดนทางเหนือของอาณาจักรหนานหลิน
วันรุ่งขึ้นหลังจากออกคำสั่งของ เย่ฮั่นเทียน นายพล ตั๋วป๋าคุน ไปที่ค่ายทหารของอาณาจักรหนานหลิน สั่งทหารและม้า 200,000 นาย และมุ่งหน้าไปยังชายแดนทางเหนือ
สามวันต่อมา กองทัพหลวงของจักรพรรดิหนานหลิน 200,000 นายซึ่งนำโดยตั๋วป๋าคุนได้เข้าร่วมกองกำลังที่ชายแดนทางเหนือของจักรพรรดิหนานหลินและกองทัพชายแดนทางเหนือของหม่าหยิน
กองทัพทั้งสองรวมเป็นหนึ่งพร้อมที่จะเข้าใกล้พรมแดนระหว่างจักรพรรดิหวู่เซิน และจักรพรรดิหนานหลิน
“ท่านแม่ทัพ ฝ่าบาทรับสั่งให้ข้าร่วมปฏิบัติการนี้กับท่าน” ม่าหยิน ก้าวไปข้างหน้าและพูดกับ ตั๋วป๋าคุน
ตั๋วป๋าคุน พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม เขามองไปทางชายแดนของอาณาจักรเทพยุทธ์และพูดอย่างเคร่งขรึม: "ครั้งนี้ ฝ่าบาทรับสั่งให้ข้าโจมตีกองทัพชายแดนทางใต้ของอาณาจักรเทพยุทธ์และถ้าสำเร็จ ข้าว่าคงจะได้รับ เมืองเจิ้นหนานและเมืองหลินหวู่มาเป็นอย่างน้อย”
“และเรามีแผนที่การป้องกันของกองทัพชายแดนใต้ ดังนั้น เกือบจะแน่นอนว่าต้องเอาชนะกองทัพชายแดนใต้ของพวกมันได้อย่างแน่นอน”
“อาณาจักรเทพยุทธ์นั้นแข็งแกร่งมาก และข้าก็กังวลมากว่าอาณาจักรหนานหลิน ของเราจะต้านทานการแก้แค้นของอาณาจักรเทพยุทธ์ได้หรือไม่” ตั๋วป๋าคุน ถอดถอนลมหายใจและกล่าว
ในความเป็นจริงเขาไม่เต็มใจที่จะมาโจมตีอาณาจักรเทพยุทธ์
ท้ายที่สุดแล้วการอยู่ในเมืองหลวงและเพลิดเพลินกับความสุขจะไม่ดีหรือ?
ในฐานะนายพลของอาณาจักรหนานหลิน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องมาที่นี่พร้อมกับคำสั่ง
ม่าหยิน ส่ายหน้าก่อนจะพูดออกมาว่า "ความคิดของฝ่าบาทไม่ใช่สิ่งที่ข้าจะทัดทานได้ ท่านนายพล โปรดเตรียมกลยุทธ์เถิด!"
ตั๋วป๋าคุน ใช้มือประคองคางของเขาและพูดอย่างครุ่นคิด "ตามบันทึกในแผนที่ป้องกันของกองทัพชายแดนใต้ ตำแหน่ง 20 ลี้ทางเหนือคือตำแหน่งที่อ่อนแอที่สุดในการป้องกันของกองทัพชายแดนใต้"
“ตามกำหนดการสับเปลี่ยนกำลังป้องกัน สี่โมงเช้าเป็นเวลาที่กองกำลังชายแดนใต้สองชุดผลัดเปลี่ยนการป้องกัน”
“หากเราโจมตีทหารชายแดนใต้โดยไม่ทันตั้งตัวในเวลานี้ เราจะสามารถจับพวกมันได้โดยไม่ทันตั้งตัว หรือแม้แต่กวาดล้างพวกมันในบัดดล”
“ตราบใดที่เราเอาชนะกองทัพชายแดนใต้ได้ กองทัพป้องกันเมืองซึ่งมีทหารเพียงไม่กี่พันคนย่อมไม่สามารถขัดขวางเราจากการยึดเมืองได้” ตั๋วป๋าคุน กล่าวกับ ม่าหยิน
ม่าหยิน พยักหน้าและถามออกมา "แล้วข้าจะร่วมมือกับท่านอย่างไรดี"
ตั๋วป๋าคุน ได้พูดออกมา: "เจ้าสั่งให้ทหาร 100,000 นายจากชายแดนทางเหนือเข้าร่วมกองทัพหลวงของอาณาจักรหนานหลินของข้า ให้พวกเขายอมรับคำสั่งของข้า และต่อสู้ร่วมไปกับข้า และเจ้านำทหาร 100,000 นายจากชายแดนทางเหนือ เตรียมพร้อมเอาไว้!"
นายพลที่ดีจักต้องมีทหารนับแสนนายทันทีที่อ้าปากพูด!
แม้ว่า ม่าหยิน จะรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่เขาก็ยังตกลง: "ขอรับ ท่านนายพล!"
ตั๋วป๋าคุน ได้พูดออกมา: "ให้ทหารเตรียมตัวไว้ พรุ่งนี้เราจะเปิดฉากโจมตีกองทัพชายแดนใต้อย่างฉับพลันตอนตีสี่!"
"ขอรับ!"
…
ในเวลาเดียวกัน กองทัพชายแดนใต้ของอาณาจักรเทพยุทธ์ซึ่งเป็นค่ายหลัก
ครั้งแล้วครั้งเล่า ลมหายใจที่พลุ่งพล่านถูกปล่อยออกมาอย่างต่อเนื่องจากกระโจมขนาดใหญ่ และลมแรงที่พัดมาพร้อมกันก็ฉีกกระโจมออกจากกันอีกครั้ง เผยให้เห็นฉากภายใน
ใกล้ๆ กัน ทหารของกองกำลังชายแดนใต้เห็นชายลักษณะปานเทพเทวานั่งไขว่ห้างอยู่ในกระโจม
ดวงตาของเขาปิดแน่น และลมแรงหมุนรอบตัวเขาอย่างต่อเนื่อง แสดงถึงความรุนแรงของคลื่นพลังที่สั่นสะเทือนไปทั่ว
วินาทีต่อมา ทันใดนั้นชายคนนั้นก็ลืมตาขึ้น
คลื่นพลังที่น่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายออกไปหลายร้อยเมตรในทันที แต่ในลมหายใจเดียว มันถูกยับยั้งโดยชายคนนั้น
หนางกงยี่ ยืนขึ้น มองดูร่างกายของเขาที่ดูเหมือนจะอ่อนกว่าวัยหลายสิบปี เขาอดไม่ได้ที่จะแสดงความปีติยินดี
ก้าวเข้าสู่สถานะ นักสู้อันดับหนึ่ง!
