บทที่ 82 การเชื่อมต่อเส้นเรื่อง
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 82 การเชื่อมต่อเส้นเรื่อง
“ปรมาจารย์ยิป มีคนอยากพบคุณค่ะ!”
ที่ไชน่าทาวน์ ห่างจากย่านเฮลคิทเช่นของนิวยอร์กไม่กี่ไมล์
เด็กหญิงตัวผอมที่มีผมเปียสองเส้นที่กำลังถือตุ๊กตาเก่า แต่ดูสะอาดสะอ้านก็ร้องเรียกชายคนหนึ่งที่สวมชุดลำลองอยู่ภายในร้านขายยาจีน
ยิปมันหันศีรษะและเหลือบมองเด็กสาวตัวเล็กๆ ที่ยืนอยู่ที่ประตูพร้อมด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ
เขาพยักหน้าและกำลังจะตอบกลับไป ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงตะโกนดังก้องขึ้นไปทั่วถนน
"ระวัง ระวัง! ฉันเบรคไม่ได้แล้ว!"
เสียงตะโกนหนึ่งดังขึ้น เขาเห็นวัยรุ่นที่กำลังขี่จักรยานกำลังพุ่งตรงใส่ร่างของหญิงสาวตัวน้อย
"ยัยหนู รีบหลบไปซะ!"
"เลี้ยวสิโว้ย เลี้ยว!"
“โอ้ ไม่นะ...”
"พระเจ้า!"
เมื่อเห็นว่าโศกนาฏกรรมกำลังจะเกิดขึ้น ผู้คนจำนวนมากในชุมชนเอเชียแห่งนี้ก็ปิดปากของพวกเขาด้วยความตกใจ
เด็กหญิงตัวน้อยตัวแข็งทื่อ ราวกับกวางที่กำลังถูกสิงโตขย้ำ เธอได้แต่มองดูจักรยานที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเธอ
ในวินาทีต่อมา ร่างหนึ่งก็เข้ามาขัดขวางมันเอาไว้ เขาคว้าตัวเด็กสาวขึ้นมาด้วยมือทั้งสองข้างและเตะล้อหน้าของจักรยานที่ไม่สามารถควบคุมได้ มือข้างหนึ่งคว้าเด็กสาว อีกข้างดึงคนที่กำลังขี่จักรยานออกมา
ตู้ม--
“ทำไมถึงประมาทแบบนี้?” ยิปมันช่วยวัยรุ่นด้วยมือข้างหนึ่ง มองไปที่จักรยานที่ล้มลงไปด้านข้างและตำหนิอีกฝ่าย "เธอเกือบจะทำให้เกิดอุบัติเหตุครั้งใหญ่แล้วนะ"
"ผมขอโทษครับ... ผมไม่เคยคิดเลยว่า...โซ่จักรยานจะหลุดออกมาแบบนี้"
เห็นได้ชัดว่าเด็กวัยรุ่นคนนี้ยังไม่หายจากอาการช็อกก่อนหน้านี้ หลังจากที่เขายืนอยู่ตรงนั้นไม่กี่วินาที ทันใดนั้นเขาก็ตบหน้าอกของเขา เขาคงกลัวเกือบตายเลย
"ในอนาคตก็ระวังตัวให้มากกว่านี้"
พอพูดกับเด็กวัยรุ่นจบ ยิปมันก็หันไปมองเด็กสาวตัวเล็กๆ ในอ้อมแขนของเขา
เด็กสาวตัวน้อยคงสติไว้ดีมาก เธอไม่ร้องไห้ออกมาเลยแม้ว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น
ยิปมัน "เป็นยังไงบ้างหนูน้อย? กลัวหรือเปล่า?"
สาวน้อย “อือ”
ยิปมัน “แล้วทำไมเธอไม่ร้องไห้ออกมาล่ะ”
สาวน้อย “เพราะหนูรู้ว่าปรมาจารย์ยิปอยู่ที่นี่ พ่อหนูบอกว่าศิลปะการต่อสู้ของปรมาจารย์ยิปสุดยอดจริงๆ คุณสามารถต่อสู้กับพวกคนเลวที่สร้างปัญหาในไชน่าทาวน์ได้ หนูรู้อยู่แล้วว่าคุณจะไม่ปล่อยให้หนูได้รับบาดเจ็บแน่”
ยิปมันเพิ่งอยู่ในไชน่าทาวน์ได้ไม่กี่วัน เมื่อเขามาถึง เขาก็ต่อสู้กับกลุ่มอันธพาลที่กำลังเก็บเงินคุ้มครองจากธุรกิจในไชน่าทาวน์ ทุกคนในไชน่าทาวน์ต่างชื่นชมเขาอย่างมาก
เมื่อยิปมันได้ยินเช่นนั้น เขาก็จิ้มจมูกของเด็กสาวตัวน้อยเบาๆ และอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ยัยหนูแสนฉลาด แต่จำไว้ว่าในอนาคตเธอต้องระวังเสมอ ปรมาจารย์ยิปใช่ว่าจะอยู่กับเธอได้ตลอดเวลา”
หลังจากกระซิบพูดกับเด็กสาวตัวน้อย เขาก็ถามว่า "ว่าแต่แม่ของเธอเป็นยังไงบ้างแล้ว?"
"แม่ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ทุกวันนี้แม่ลุกจากเตียงไปทำอาหารได้แล้วด้วย”
เมื่อพูดถึงแม่ของเธอ เด็กสาวตัวน้อยก็ยิ้มหวานออกมา
ยิปมันหยิบลูกกวาดที่เขาเตรียมไว้ออกมาจากกระเป๋าและวางไว้ในมือของเด็กสาวตัวน้อย "อืม เธอควรกลับไปหาแม่ของเธอเถอะ"
“ขอบคุณค่ะปรมาจารย์ยิป!”
เด็กสาวตัวน้อยหยิบลูกกวาดอย่างร่าเริง ขอบคุณเขาอย่างสุภาพและหยิบมันเข้าปากเธออย่างรวดเร็ว เมื่อเธอได้ลิ้มรสขนมหวานหวานในปากของเธอ เธอก็แทบจะลืมเรื่องที่เธอมาหาเขาไปเสียสนิท
“คือว่าปรมาจารย์ยิป มีชายผมหยิกคนหนึ่งกับชายแว่นดำคนหนึ่งบอกว่าพวกเขาอยากพบกับคุณ พวกเขาบอกว่ารู้จักคุณด้วย”
...
ณ ไชน่าทาวน์ บนชั้นสองของร้านอาหารจีน
เจสซิก้ามองไปที่คนเดินเท้าที่เดินผ่านไปมาบนถนน แต่ก็ไม่เห็นผู้ที่สวมชุดลำลองสีแดงตามที่แดนนี่กล่าวเลย เธอขมวดคิ้วและถามออกมาว่า "ฉันว่าเรื่องนี้มันแปลกๆ นะ ทำไมเราไม่ไปหายิปมันอะไรนั่นตรงๆ และบอกเรื่องนี้ไปเลยล่ะ?"
แดนนี่ละสายตากลับมา เมื่อได้ยินเสียงบ่นของเจสซิก้า เขาก็หันไปมองพื้นที่โดยรอบของชั้นหนึ่งที่ไม่มีคน ก่อนจะอธิบายไปว่า "เราต้องระวังตัว ฉันได้ยินมาว่าพวกเดอะแฮนกำลังดำเนินแผนการครั้งใหญ่ในย่านเฮลคิทเช่นเพื่อหาข้อมูลของทุกคน รวมถึงตัวฉันด้วย"
"แดนนี่พูดถูกแล้ว" แมตต์กล่าวต่ออีกว่า "ตอนนี้การต่อสู้กับเดอะแฮนคือทางตัน เราต้องคอยระวังตัวไว้ก่อน"
“เข้าใจแล้ว”
แม้ว่าการซ่อนตัวแบบนี้จะไม่ใช่วิธีของเจสซิก้า แต่เมื่อพิจารณาถึงความพ่ายแพ้อันราบคาบที่กลุ่มของพวกเขาต้องเผชิญกับเทพเมฆาอัคคี เธอก็ได้แต่ต้องจำใจยอมไปก่อน
ในยามนั้นเอง ประสาทสัมผัสอันสุดยอดของแมตต์ก็สังเกตเห็นเสียงเท้าที่แตกต่างออกไปเล็กน้อย "มีคนกำลังมา อาจเป็นปรมาจารย์ยิปที่แดนนี่เล่าให้เราฟัง"
"นายสามารถแยกคนออกจากกันด้วยเสียงฝีเท้าได้ด้วยเหรอเนี่ย?!"
เมื่อได้ยินคำพูดของแมตต์ แดนนี่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
"ไม่ใช่แค่เสียงฝีเท้าเท่านั้น เขายังได้ยินเสียงแมลงที่บินตามเสียงปีกของมันอีกด้วย" ลุคกล่าวเสริม
ทันใดนั้น แดนนี่ก็ถึงกับตกตะลึง
แม้ว่าแมตต์จะมองไม่เห็น แต่เขาก็ยังจินตนาการถึงใบหน้าของแดนนี่ได้เลย จากนั้นเขาก็กล่าวเสริมไปอีกว่า "เสียงเท้าของคนนี้นั้นแตกต่างจากคนทั่วไปมาก นุ่มนวล แต่ไม่ช้า ราวกับว่า... ทนายความผู้นี้พยายามอธิบาย แต่ก็ไม่สามารถหาคำที่เหมาะสมมาอธิบายได้
"เหมือนไหลเวียนด้วยพลังลมปราณสินะ" แดนนี่กล่าวขึ้นมา
"นายพูดภาษาจีนได้เหรอ?"
เจสซิก้าเลิกคิ้วแล้วมองเขาด้วยความประหลาดใจ
ทว่าก่อนที่เธอจะถามต่อ ชายในชุดลำลองจีนก็มาถึงชั้นสองของร้านอาหารจีน
“ปรมาจารย์ยิป”
เมื่อเห็นยิปมัน ซึ่งปรากฏตัวบนชั้นหนึ่ง แดนนี่ก็ลุกขึ้นและกำหมัดของเขาเพื่อทำความเคารพ
อีกฝ่ายก็ประสานมัดและเคารพกลับมา
ยิปมันมองไปที่แดนนี่และพยักหน้าให้
จากนั้นสายตาของยิปมันจึงกวาดมองไปยังดีเฟนเดอร์สที่อยู่ตรงหน้าเขาแล้วถามว่า "พวกเขาคือ?"
"นี่คือสหายที่ผมพบระหว่างการค้นหาพวกเดอะแฮน" เมื่อได้ยินคำถาม แดนนี่ก็รีบแนะนำพวกเขาและอธิบายสั้นๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น
"ปรมาจารย์ยิป ผมได้ยินชื่อคุณมาจากอาซิง" ในตอนนั้นเอง แมตต์ก็ได้พูดขึ้นมาทันที
เมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย ใบหน้าของยิปมันก็กลับกลายเป็นเคร่งขรึมขึ้นมา เขามองไปทางแมตต์ "เธอคงได้พบกับอาซิงแล้วสินะ"
"อาซิงเป็นเพื่อนของเราที่เคยต่อสู้กับเดอะแฮนร่วมกับเรา เขาตกเป็นเหยื่อของการโจมตีจากพวกเดอะแฮนเพราะฉัน
ไม่สิ ทุกอย่างความผิดของฉันเอง" เจสซิก้าพูดออกมาด้วยสีหน้าหดหู่
เมื่อกล่าวถึงอาซิง แมตต์และกลุ่มของเขานึกถึงฉากการต่อสู้ที่เกิดขึ้นที่ท่าเรือ บรรยากาศโดยรอบเงียบไปชั่วขณะหนึ่ง จากนั้นแมตต์จึงเป็นคนกล่าวขึ้นมา "ปรมาจารย์ยิป พวกเรามาที่นี่เพื่อตามหาคุณ นอกจากเรื่องของอาซิงแล้ว ยังมีเรื่องที่สำคัญกว่านั้นอีกที่เราต้องการความช่วยเหลือจากคุณ"
"มีเรื่องที่สำคัญกว่านั้นอีกเหรอ?" ยิปมันนขมวดคิ้วกับคำพูดของอีกฝ่าย
"ใช่ เทพเมฆาอัคคีได้ปรากฏตัวขึ้นมาแล้ว"
