บทที่ 50 ชู่จวีของสองเรา (1)
เมื่อโคมไฟสว่างขึ้นมาจึงสะดวกต่อการเตะขึ้นมาก จัวหย่วนยิ้มให้นาง ไม่ได้พูดสิ่งอื่นใด เพียงเตะลูกหนังขึ้นฟ้าด้วยท่าทีสบาย ใช้หัวเข่าเดาะลูกหนังแล้วเตะเข้าประตูภายในชั่วพริบตาเดียว! น่าจะนานแล้วที่จัวหย่วนไม่ได้สบายใจขนาดนี้ ทั้งยังเป็นเรื่องที่ตนเองชื่นชอบ...ในดวงตาจัวหย่วนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม หลังจากเต...
