289-290(ฟรี)

บทที่ 289: การยกระดับความสามารถ การเปลี่ยนแปลง!

ปัง

จากภายในห้องตีเหล็ก มีเสียงดังกึกก้องของเหล็ก เหอชวนเป็นผู้เริ่มต้นกระบวนการตอกวัสดุ ซึ่งเป็นวิธีปฏิบัติทั่วไปในหมู่ช่างฝีมืออาวุธ ช่วยให้วัสดุหยาบแต่เดิมมีขนาดกะทัดรัดและยึดติดแน่นยิ่งขึ้น

สิ่งที่ควรเป็นเสียงที่เรียบง่ายและธรรมดาทำให้การแสดงออกของ หนิงเจี่ยซิ่ว หยุดชะงักลง

【ฟังคนตีเหล็ก ความเข้าใจลึกซึ้งยิ่งขึ้น และพรสวรรค์ในการตีขึ้นรูปของเจ้า +1~】

เมื่อได้ยินการแจ้งเตือนนี้จากระบบ หนิงเจี่ยซิ่ว ก็รีบเปิดแผงระบบขึ้นมา ตามที่คาดไว้ มีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจนในบรรทัดข้อมูลหนึ่งบรรทัด

【พรสวรรค์ในการตีขึ้นรูป: ธรรมดา (1/10)】

ความสามารถ: 10,968

หนิงเจี่ยซิ่ว รู้สึกสับสนเกี่ยวกับวิธีการปรับปรุงความสามารถในการตีเหล็กของเขา แต่ตอนนี้เขาได้รับคะแนนพิเศษอย่างง่ายดาย

เมื่อสะดุดกับวิธีนี้ หนิงเจี่ยซิ่ว จึงรีบกลับไปที่ห้องตีเหล็ก โดยตั้งใจที่จะสังเกตกระบวนการตีอาวุธของปรมาจารย์ เหอชวนอย่างใกล้ชิด และพยายามได้รับคะแนนมากขึ้นในการตีขึ้นรูป

ต้องบอกว่าเหอชวนเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านงานฝีมืออย่างแท้จริง ทุกการเคลื่อนไหวและการกระทำที่เขาทำในระหว่างกระบวนการหลอมอาวุธนั้นให้ความรู้สึกถึงความงามที่ไม่อาจอธิบายได้ การกระแทกแต่ละครั้งเป็นไปตามธรรมชาติ วางตำแหน่งได้อย่างสมบูรณ์แบบ และแม้กระทั่งทำให้เกิดประกายไฟเมื่อกระทบกับวัสดุ

【ทักษะการตีขึ้นรูป +1 】

【ทักษะการตีขึ้นรูป +1 】

ภายในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง หนิงเจี่ยซิ่ว ได้รับคะแนนความสามารถเพิ่มขึ้นอีกสองคะแนน ทำให้เขาดูตั้งใจมากขึ้น หากมีใครไม่รู้ พวกเขาคงคิดว่าเขาเป็นเด็กฝึกงานของ เหอชวนกำลังศึกษาเทคนิคของเขาอย่างใกล้ชิด

ไฟของชีพจรใต้ดิน พุ่งสูงขึ้น และหอกยาวที่เรืองแสงสีแดงร้อน ค่อย ๆ เป็นรูปเป็นร่างในเตาเผา ภายใต้การควบคุมของเหอชวน มันหมุนไปรอบ ๆ และทันทีที่เขาดึงหอกออกจากเตาหลอม หอกทั้งหมดก็ปล่อยแสงสีม่วงเจิดจ้าที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า เพียงไม่กี่ลมหายใจ มันก็ก่อตัวเป็นเสาแห่งแสง ส่องสว่างท้องฟ้ายามค่ำคืนเหนือเมืองหลวง

ปรากฏการณ์นี้ทำให้ทุกคนในบริเวณใกล้เคียงตกใจ และดวงตาจำนวนนับไม่ถ้วนก็หันไปทางเสาแสงขนาดใหญ่

“พลังปราณสีม่วง สมบัติล้ำค่าถือกำเนิดขึ้น!”

“ทิศทางนั้นดูเหมือนจะเป็นที่ที่อาจารย์เหอชวนอาศัยอยู่ เกิดอะไรขึ้น? เขากำลังหลอมอาวุธอยู่หรือเปล่า?”

“หากเราเพิ่มสมบัติล้ำค่าอีกชิ้นหนึ่งให้กับดินแดนของเรา โชคลาภของเราจะยิ่งเพิ่มมากขึ้นไปอีก!”

อาวุธสามารถแบ่งออกเป็นอาวุธธรรมดาและอาวุธศักดิ์สิทธิ์ ไม่ว่าอาวุธธรรมดาๆ จะถูกหลอมได้ดีเพียงใด ศักยภาพของพวกมันก็มีขีดจำกัด แต่เมื่อเป็นเรื่องของอาวุธศักดิ์สิทธิ์ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป สมบัติวิญญาณและสมบัติล้ำค่าทั้งสองตกอยู่ในประเภทของอาวุธศักดิ์สิทธิ์ เมื่อถูกหลอมแล้ว พวกมันก็มีพลังพิเศษ

เหนือสมบัติสูงสุด มีสมบัติอมตะที่หายากมาก ซึ่งถูกกำหนดให้เป็น "สมบัติประจำอาณาจักร" ทันทีเมื่อปรากฏ ในประวัติศาสตร์ทั้งหมดของ ต้าชาง มีสมบัติประจำชาติเพียงสามชิ้นเท่านั้น

เมื่อเสาแห่งแสงกระจายไป ก็เห็นหอกยาวหกฟุตหกนิ้วอยู่บนแท่นหลอม หัวหอกของมันดูเหมือนไม้แต่ไม่ได้หมุนวนเหมือนเถาวัลย์ ต่างจากหอกยาวอื่นๆ ตรงที่มีกิ่งเล็กๆ คล้ายเถาองุ่นตรงตำแหน่งของพู่หอก ทำให้มันดูค่อนข้างลึกลับ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่าที่สุด

【เป็นสักขีพยานในการสร้างสมบัติล้ำค่าถึงแม้ว่ามันจะไม่เกี่ยวข้องโดยตรง แต่ดูเหมือนว่าจะได้รับความเข้าใจอย่างลึกซึ้ง พรสวรรค์ในการตีขึ้นรูป +5 】

【ความสามารถพิเศษในการตีขึ้นรูป: ธรรมดา (10/10)】 เลื่อนขั้นเป็น

【ยอดเยี่ยม (0/50)】

ความสามารถพิเศษมักมีความสำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใดในหลาย ๆ สถานการณ์ หากบุคคลขาดพรสวรรค์ ก็เป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาที่จะประสบความสำเร็จอย่างมากในเส้นทางของตน เมื่อเปรียบเทียบกับศิลปะการต่อสู้แล้ว เส้นทางแห่งงานฝีมือเฉพาะกลุ่มนี้ต้องใช้พรสวรรค์มากกว่านั้นอีก

เจ้ามีความสามารถ และแรงบันดาลใจและการควบคุมที่เจ้ามีเกี่ยวกับการตีขึ้นรูปจะเหนือกว่าผู้ที่มีพรสวรรค์ระดับปานกลางมาก ความน่าจะเป็นในการสร้างสมบัติล้ำค่าก็จะสูงขึ้นมากเช่นกัน

“นี่ ลองดูตัวเจ้าเองสิ” เหอชวนกล่าวในขณะที่เขาตบแท่นหลอม ทำให้หอกไม้กระโจนขึ้นไปในอากาศและตกลงไปในมือของหนิงเจี๋ยซิ่วโดยตรง

อาวุธที่สร้างขึ้นใหม่โดยไม่คำนึงถึงวัสดุ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าอาวุธจะร้อนจัด หากเนื้อและเลือดของบุคคลสัมผัสกับพวกมัน ผิวหนังและเนื้อของพวกเขาจะหลอมรวมกันทันที อย่างไรก็ตาม หนิงเจี่ยซิ่ว เอื้อมมือออกไปและจับหอกยาวอย่างง่ายดายโดยไม่แสดงอาการไม่สบายใดๆ

สำหรับคนที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้จนถึงระดับ หนิงเจี่ยซิ่ว พลังงานภายในของพวกเขาจะแผ่กระจายออกไปด้านนอกตามธรรมชาติ แยกและปิดกั้นอันตรายมากที่สุด แม้ว่าดูเหมือนว่าเขากำลังถือด้ามหอก แต่ก็มีพลังงานภายในปกป้องเขา

หอกยาวทั้งหมดประกอบด้วยกิ่งไม้สองประเภท และหัวหอกประกอบด้วยแร่ธาตุสามชนิดที่พันกันเป็นลวดลายหมุน ความสามารถในการเจาะและทำลายล้างของหัวหอกนี้ไม่มีใครเทียบได้ และเมื่อมันโจมตี มันจะฆ่าหรือทำให้เป้าหมายบาดเจ็บสาหัสได้ นอกจากนี้ เหอชวนยังได้ออกแบบหนามบนหัวหอก ทำให้ยากต่อการเอาออกจากศัตรูเมื่อถูกแทงเข้าไป

“จะตั้งชื่อให้มันเหรอ?” เหอชวนยิ้ม พอใจกับผลงานของเขาอย่างชัดเจน

สำหรับช่างฝีมือระดับปรมาจารย์ส่วนใหญ่ การหลอมสมบัติล้ำค่าถือเป็นความสำเร็จที่ควรค่าแก่การอวดอ้างในชีวิตของพวกเขา ท้ายที่สุดแล้ว การมีอยู่ของ "สมบัติประจำอาณาจักร" เช่น "สิ่งประดิษฐ์ที่คู่เมือง" ถือเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครั้งหนึ่งในรอบศตวรรษ

หนิงเจี่ยซิ่ว ลูบไล้หอกยาว และความสุขของเขาก็ปรากฏชัดในดวงตาของเขา เมื่อเปรียบเทียบกับสมบัติล้ำค่าทั้งสองอย่าง ค้อนสายฟ้าและค้อนสายฟ้าสีม่วง หอกยาวนี้ให้ความรู้สึกส่วนตัวกับเขามากกว่า เจ้าของคนแรกคือ หนิงเจี่ยซิ่ว เอง

“งั้นเรียกเจ้าว่า 'หยินหลิว' ดีกว่า” หนิงเจี่ยซิวตัดสินใจหลังจากคิดอยู่พักหนึ่ง

“เป็นชื่อที่ดี ส่วนวัสดุที่เหลือข้าได้ตรวจสอบแล้ว เราสามารถสร้างอาวุธได้ประมาณสองครึ่งเท่านั้น ถ้าเราแยกออกเป็นสองส่วน คุณภาพจะลดลง และโอกาสในการสร้างสมบัติสูงสุด จะลดลงไปด้วย แต่คุณภาพโดยรวมก็จะไม่แตกต่างกันมากนัก อีกทางเลือกหนึ่งคืออัดอาวุธ 2 ท่อนครึ่งให้เป็นอันเดียว ซึ่งจะเพิ่มโอกาสในการสร้างสมบัติล้ำค่าชิ้นใหม่ เจ้าคิดว่าไง?” เหอชวนถามหนิงเจี๋ยซิ่ว

บทที่ 290: ปรากฏการณ์สวรรค์ สิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์คู่เมือง!

สำหรับ หนิงเจี่ยซิ่ว คำถามง่ายๆ เช่นนี้ไม่มีที่ว่างให้ลังเล

“คุณภาพมีความสำคัญมากกว่าปริมาณ ข้าจะรบกวนอาจารย์เหอชวนให้ประดิษฐ์เพียงอันเดียว” หนิงเจี่ยซิวตอบ

"ตกลง."

ด้วยการยืนยันของ หนิงเจี่ยซิ่ว เหอชวน ก็เริ่มการหลอมโลหะรอบที่สองทันที ครั้งนี้ เขาใช้วัสดุที่ หนิงเจี่ยซิ่ว รวบรวมมามากขึ้น เทลงในเตาเหมือนน้ำไหล ภายใต้การควบคุมของ เหอชวนพวกมันเริ่มรวมตัวกัน

หนิงเจี๋ยซิ่วยืนอยู่ใกล้ ๆ เฝ้าดูอย่างเงียบ ๆ และเริ่มคาดหวังว่าเขาจะได้แต้มความสามารถเพิ่มขึ้นกี่แต้มจากรอบนี้ แม้แต่ช่างฝีมือระดับเทพ ชีวิตหนึ่งก็อาจไม่ได้ให้โอกาสมากมายเช่นนี้ วัสดุที่ หนิงเจี่ยซิ่ว นำมานั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นสมบัติล้ำค่าจากสุสานของขันทีหยิน ซึ่งมีคุณภาพสูงอย่างไม่น่าเชื่อ

ดังนั้นความสนใจในการตีเหล็กของเหอชวน จึงถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่เพิ่งอุ่นเครื่องด้วยการสร้างหอกหยินหลิว คราวนี้เขาก็เตรียมพร้อมเต็มที่

“ผลงานชิ้นเอก! หนิงเจี่ยซิ่ว ค่อนข้างโชคดีเหอชวน ประสบความสำเร็จอย่างง่ายดายตั้งแต่เริ่มต้น เราไม่ได้มาที่นี่คืนนี้โดยเปล่าประโยชน์” ฉินเต้าหรงกล่าวขณะจิบชาข้างนอก

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เหอซานเซียนกง น้องชายของเหอชวน จึงลูบมือเข้าหากัน “ข้าสงสัยว่าสมบัติล้ำค่านี้หน้าตาเป็นอย่างไร ข้าจะต้องไปยืมมันทีหลังแล้วลองดู”

ไม่เพียงแต่สองคนนี้อยากรู้อยากเห็นเท่านั้น แต่ทั้งเมืองหลวง ก็รู้สึกทึ่งเช่นกัน บรรดาผู้ที่ได้เห็นเสาแห่งแสงจากสมบัติสูงสุดก่อนหน้านี้ต่างเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น บุคคลที่มีอิทธิพลมากกว่าบางคนถึงกับไปมาเยี่ยมเหอชวนโดยหวังว่าจะได้เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของสมบัติสูงสุด

ภายในโรงหลอมโลหะ มีฉากที่แตกต่างเกิดขึ้น

[ความสามารถในการตีขึ้นรูป +2]

[ความสามารถในการตีขึ้นรูป +2]

เหอชวนใช้ค้อนของเขา โจมตีบล็อกโลหะผสมอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดประกายไฟปลิวว่อนและเติมความร้อนในอากาศ ในที่สุดเหอชวนก็ถอดเสื้อคลุมออกและทำงานต่อโดยสวมเพียงเสื้อกล้ามตัวเดียว

ในขณะนี้เองที่ หนิงเจี่ยซิ่ว สังเกตเห็นว่าแม้เขาจะอายุมาก เหอชวนก็มีร่างกายที่แข็งแรง ไม่น่าแปลกใจที่มีข่าวลือว่าแม้จะอายุมากแล้ว แต่เขายังคงมีนางสนมเจ็ดคน เหอชวนทำงานกับโลหะมาตั้งแต่เด็ก และความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขาเกินกว่าคนทั่วไปมาก

ปัง

แร่สีแดงกลมๆ ผสานเข้ากับแกนกลาง

คริสตัลเหล็กสี่เหลี่ยมสีม่วงที่รวมเข้าด้วยกันทั้งหมด

เมื่อมีวัสดุหลอมรวมเข้ากับแกนกลางมากขึ้น รูปร่างของหอกยาวก็ชัดเจนมากขึ้น และ หนิงเจี่ยซิ่ว ก็เบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ บนพื้นผิวที่ว่างเปล่าของอาวุธ มีแสงสีทองแวววาวที่ไม่เด่นสะดุดตา

อย่างไรก็ตาม เหอชวนไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งนี้ เขาหมกมุ่นอยู่กับกระบวนการหลอมอย่างสมบูรณ์ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเร่าร้อน ชีวิตทั้งหมดของเขาทุ่มเทให้กับการสร้างหอกยาว

ในอาณาจักรแห่งเต๋าผู้ยิ่งใหญ่สามพันวิถี มีคำพูดที่ว่า—'ความสามัคคีของหัวใจและจิตใจ' ในเมืองนี้ ศักยภาพของบุคคลสามารถทวีคูณได้ โดยปลดล็อกความสามารถที่ปกติแล้วอยู่นอกเหนือการเข้าถึง ภายใต้อิทธิพลของพลังนี้ อะไรก็เกิดขึ้นได้

เหอชวนเกษียณอายุราชการมาหลายปีแล้ว และวันนี้ เขาโชคดีอย่างไม่น่าเชื่อ ความพยายามครั้งแรกของเขาส่งผลให้เกิดสมบัติล้ำค่า ซึ่งช่วยเพิ่มสัมผัสและฝีมือของเขาอย่างมาก สิ่งนี้ทำให้เขาสามารถเข้าสู่สภาวะที่หลายคนเรียกว่า 'ความสามัคคีของหัวใจและจิตใจ' เมื่อสร้างผลงานชิ้นที่สอง

บูม! ทันใดนั้น ร่างกายของ เหอชวนก็ปล่อยออร่าสีทองที่เปล่งประกายออกมา ความสว่างของมันเทียบได้กับความชัดเจนของลาวาหลอมเหลว

【ได้รับสิทธิพิเศษในการเป็นพยานถึงความสามัคคีของหัวใจและจิตใจ ความเข้าใจลึกซึ้งยิ่งขึ้น และความสามารถในการหลอม +10 】

【ความสามารถพิเศษ +10】

【ทักษะการตีขึ้นรูป +10】

ในสภาวะแห่งความสามัคคีของหัวใจและจิตใจ ผลที่ตามมาจะเกิดขึ้นจากการหลอมของ เหอชวนในครั้งนี้นั้นอยู่นอกเหนือจินตนาการของใครๆ

ในท้องฟ้ายามค่ำคืนของเมืองหลวง ทันใดนั้นเมฆดำก็รวมตัวกันและรวมตัวกันเป็นกระแสน้ำวนในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ศูนย์กลางของกระแสน้ำวนนี้อยู่เหนือที่อยู่อาศัยของเหอชวนโดยตรง

เหตุการณ์แปลกประหลาดเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่เพียงแต่พลเมืองและเจ้าหน้าที่ของเมืองหลวงที่ไม่ได้หลับไหล แต่แม้แต่คนที่อยู่ลึกเข้าไปในราชสำนักของจักรพรรดิก็ประหลาดใจ

จักรพรรดิหวู่เฉิงยืนอยู่ที่ประตูพระราชวัง จ้องมองเมฆที่หมุนวนบนท้องฟ้าและเผยรอยยิ้มจางๆ “เหอชวน หลังจากอยู่อย่างสันโดษมานานหลายปี ในที่สุดความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของเจ้าก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้ว”

ทันทีที่เขาพูดจบ เสาแสงสีทองก็พุ่งขึ้นมาจากลานบ้านของ เหอชวนซึ่งงดงามยิ่งกว่าครั้งก่อนมาก

เสาทองคำนี้ครอบคลุมพื้นที่สิบตารางไมล์และทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า

มันทำให้เมฆแตกสลาย เทียบได้กับความสว่างของดวงจันทร์ในท้องฟ้ายามค่ำคืน

แม้ว่าจะมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า แต่แสงสีทองก็ลัดเลาะไปทุกทิศทาง ห่างออกไปหลายร้อยไมล์ มันออกจากเมืองหลวง ข้ามพรมแดน และเดินทางลึกเข้าไปในดินแดนต่างเผ่า

ในขณะนี้ โลกกำลังตกอยู่ในความสับสนอลหม่าน และสายลมแห่งการเปลี่ยนแปลงก็พัดไปทั่วดินแดนศักดิ์สิทธิ์

กองกำลังที่ซ่อนอยู่จำนวนนับไม่ถ้วนที่ซุ่มซ่อนอยู่ในเงามืดเริ่มปั่นป่วน

ในพื้นที่ทางตอนเหนือที่เต็มไปด้วยหิมะ มีร่างหนึ่งที่มีหัวเสือและตัวสีขาวฉีกหัวของหมียักษ์ที่เพิ่งตายไป จากภายในศพของหมี ร่างนั้นดึงแกนปีศาจสีเขียวเข้มออกมา

หมียักษ์ตัวนี้กลายเป็นสัตว์ปีศาจระดับ 1 แต่มันก็ตายอย่างง่ายดายและไม่มีการต่อต้าน

ก่อนที่ร่างนั้นจะกลืนกินแกนปีศาจ ร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านทันที เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าและเห็นแสงสีทองแวบวับพาดผ่านเมฆที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ

“สิ่งประดิษฐ์ศักดิ์สิทธิ์คู่เมือง ช่างเป็นสมบัติจริงๆ” ร่างที่มีหัวเสือพึมพำอย่างตะกละตะกลาม

ในเหวพิษทางตะวันตก ที่ด้านล่างของเหว มีหนองน้ำโคลนสีม่วงมีกลิ่นเหม็น

งูพิษ แมลง และสัตว์ร้ายมากมายต่อสู้กันอย่างต่อเนื่องที่นี่ ทิ้งกองศพไว้ อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนจำนวนของพวกมันไม่เคยลดลงเลย เนื่องจากสัตว์มีพิษชนิดใหม่เกิดขึ้นจากศพของคนตาย

ลึกเข้าไปในหนองน้ำโคลน มีรอยแตกที่ซ่อนอยู่ภายในภูเขา ซึ่งนำไปสู่โลกที่ซ่อนอยู่