ตอนที่ 1340 นี่มันบ้าไปแล้ว?

นี่มันใช่หรือ หลินฟาน ต้องการใช้มือเดียวเผชิญหน้ากับ หัวหน้าลูกเรือ ที่มีมีดอยู่ในมือจริงๆ?

ในใจของทุกคนในเวลานี้รู้สึกกังวลเล็กน้อย หลินฟาน ค่อนข้างมั่นใจแล้วใช่ไหม ใช่อยู่ที่ว่า หลินฟาน เก่งมากจริงๆ ก่อนหน้านี้เขาได้ปราบคนร้ายที่เสียชีวิตไปทั้งสองคนนั้น ทั้งทุกคนเองก็ยังจำฉากที่ยอดเยี่ยมนั้นได้อยู่

แต่คนร้ายที่เสียชีวิตไปทั้งสองคนนั้น หัวหน้าลูกเรือ ก็สามารถจัดการได้เช่นกัน กล่าวอีกนัยคือ ความแข็งแกร่งของ หัวหน้าลูกเรือ มีความเป็นไปได้สูงที่จะเทียบเคียงกับ หลินฟาน มาตอนนี้ หลินฟาน ก็ได้ตั้งข้อจํากัดให้กับตัวเอง และนั่นก็เท่ากับเป็นการมัดมือข้างหนึ่งของตัวเอง ซึ่งย่อมทำให้กำลังรบของ หลินฟาน อ่อนแอลง ..อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ถ้าในกรณีที่ หลินฟาน ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ หัวหน้าลูกเรือ ด้วยเพราะเหตุนี้ เขาเอง.. ก็อาจจะถูกอีกฝ่ายฆ่าตาย นี่.. มันจะไม่เท่ากับว่าเป็นการขุดหลุมฝังตัวเอง!

การกระทําของ หลินฟาน มันจะบุ่มบ่ามเกินไปหน่อยหรือเปล่า และดูเหมือนจะไม่จําเป็นต้องทำถึงขนาดนี้ก็ได้ ..ใช่ไหม?

อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครคิดมากเท่ากับ หลินฟาน เพราะหาก หลินฟาน ไม่จงใจทำเช่นนี้ ไม่จงใจทำให้ตัวเองดูอ่อนแอ เพื่อสร้างความหวังให้กับ หัวหน้าลูกเรือ และหากเธอยังตกไปอยู่ในความสิ้นหวัง.. เมื่อนั้น หัวหน้าลูกเรือ ก็จะเริ่มเปิดฉากโจมตีอย่างไม่เลือกหน้า จากนั้นก่อนที่ หลินฟาน จะเข้าหยุดยั้งเธอได้อีกครั้ง อย่างน้อยเธอก็ต้องฆ่าคนไปได้แล้วสองถึงสามคน

ทาง หัวหน้าลูกเรือ เองก็รู้ดีว่า ..เธอ ไม่สามารถฆ่าทุกคนได้ เพราะ หลินฟาน จะเข้ามาหยุดเธอทันทีตั้งแต่ทีแรก และเมื่อ หลินฟาน ที่ไม่มีข้อจํากัด.. เธอเอง อาจจะไม่สามารถหยุดเขาได้เลย และมันก็มีเพียงทางออกเดียวก็คือ ก่อนที่ หลินฟาน จะเข้ามาจัดการกับเธอ เธอจะต้องดึงผู้โดยสารผู้บริสุทธิ์สองสามคนไปกับเธอด้วย!

แต่การกระทําของ หลินฟาน ครั้งนี้ มันกลับทําให้ หัวหน้าลูกเรือ มองเห็นความหวัง โดยเมื่อนั้น หัวหน้าลูกเรือ จึงไม่คิดที่จะลงมือฆ่าผู้บริสุทธิ์ตามอําเภอใจ เพราะเมื่อเธอลงมือฆ่าผู้บริสุทธิ์ตามอําเภอใจแล้ว หลินฟาน จะยกเลิกคําสัญญาที่จะใช้มือเพียงข้างเดียว ..ไปในทันที และเพื่อรักษาโอกาสนี้ไว้ เธอจะไม่ฆ่าคนอื่น แต่จะเลือกมุ่งเป้าไปที่ หลินฟาน เท่านั้น

เป็นตามที่คาดไว้ หัวหน้าลูกเรือ ได้สลัดเด็กซุกซนคนนั้นที่เธอเพิ่งจี้มาออกไป และคว้าถือมีดสั้นเดินตรงเข้าไปหา หลินฟาน

สายลับก็สมกับเป็นสายลับจริงๆ หัวหน้าลูกเรือ เธอเป็นสายลับที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี ไม่ว่าจะดูจากฝีเท้า หรือการลงมือ กล่าวคือ มันเยี่ยมมาก ถ้าเป็นคนปกติธรรมดาทั่วไป เธอจะสามารถจัดการกับพวกเขาได้ ..ในวินาทีเดียว

หากให้กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ คนธรรมดาคนหนึ่ง ถ้าโชคร้ายตกเป็นเป้าหมายของเธอ เธอจะสามารถเอาชีวิตของคนคนนี้ได้ในหนึ่งวินาที และมันไม่ใช่เป็นการลอบโจมตี แต่เป็นการต่อสู้แบบเผชิญหน้ากัน ..ตัวต่อตัว

ไม่ต้องพูดถึงคนธรรมดา ต่อให้เป็นสายลับเหมือนกัน ก็ยากที่จะเอาชีวิตรอดหากเผชิญหน้ากับมีดคมๆ ในมือของ หัวหน้าลูกเรือ เมื่อ หัวหน้าลูกเรือ กำลังปฏิบัติภารกิจ แน่นอนว่าทางสายลับของศัตรูจำนวนมากก็คงจะได้เสียชีวิตลงไปภายใต้เงื้อมมือของเธอ

โดยรวมแล้ว หัวหน้าลูกเรือ เป็นสายลับที่ยอดเยี่ยมจริงๆ

แน่นอน.. สำหรับสายลับที่เก่งกาจคนหนึ่ง มันก็มีน้อยคนนักที่จะทําให้เธอหวาดกลัวได้ และหลินฟาน เขากลับเป็นหนึ่งในนั้น อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ หากไม่รวมว่า หลินฟาน ที่ให้สัญญาว่าจะใช้มือเพียงข้างเดียว อีกทั้ง หลินฟาน ที่มีมือข้างเดียวนั้น เธอเองอาจจะรับมือเขาได้ง่ายกว่าที่คิด

ด้วยความคิดแบบนี้ หัวหน้าลูกเรือ จึงแทงมีดออกไป จากนั้นก็ปาดมีไปในแนวขวาง มีดในมือของเธอเคลื่อนไหวไปมาอย่างรวดเร็ว และเฉียบคมมาก ซึ่งทำให้ผู้คนยากที่จะป้องกันได้ง่ายๆ

อย่างไรก็ตาม...

เมื่อ หัวหน้าลูกเรือ ได้เริ่มลงมือ หลินฟาน ก็ลงมือแล้วเช่นกัน

เป็นไปตามที่สัญญา หลินฟาน ได้เอามือซ้ายไปไว้ข้างหลังจริงๆ โดยเขาเลือกที่จะใช้เพียงมือข้างขวาแค่มือเดียว จากนั้นเขาก็ได้กำหมัดขวาแน่น แล้วต่อยออกไป หมัดนี้ดูเหมือนหมัดธรรมดาๆ เท่านั้น แต่ในแง่ของความแข็งแกร่ง มุม ความเร็ว และอื่นๆ ล้วนแล้วแต่.. ‘สมบูรณ์แบบ’ อย่างมาก

เปรี้ยง!

หมัดของ หลินฟาน ได้เลื้อยหลบมีดในมือของ หัวหน้าลูกเรือ ที่พุ่งเข้ามาหาได้อย่างสมบูรณ์แบบ, และหมัดธรรมดาของเขานี้ ก็ได้พุ่งโจมตีเข้าตรงใส่ หัวหน้าลูกเรือ อย่างจัง

“อ๊าากก!”

หัวหน้าลูกเรือ ทําได้แต่กรีดร้องออกมา แล้วบินลอยถอยหลังกลับหัวพลิกคว้ำลงไป จากนั้นเธอได้พยายามลุกขึ้นนั่งกับพื้น แต่สีหน้านั้นยังแสดงถึงความเจ็บปวด และความตกใจออกมา แต่ในจังหวะนี้เองศีรษะของเธอก็ได้ห้อยลง และทิ้งตัวหมดสติลงไปกับพื้น ..ไปจริงๆ

ไม่จำเป็นต้องมีชื่อเรียกเก๋ๆ ไม่จำเป็นต้องมีกลอุบาย หรือใช้เทคนิคการเคลื่อนไหวพิเศษอะไร เพียงใช้แค่หมัดลุ่นๆ ธรรมดาๆ ที่แข็งแกร่งมาก แต่หมัดธรรมดาๆ ที่ว่านี้ ..มันก็ราวๆ กับว่า สามารถส่งคุณไปเกิดใหม่ได้โดยง่ายๆ แล้ว

ในเวลานี้ ห้องโดยสารทั้งหมด.. ได้เงียบกริบ

ทุกคนต่างตกตะลึง

ถ้าไม่เห็นกับตาพวกเขาก็ไม่มีวันจะเชื่อเลยว่า, หลินฟาน ต่อย หัวหน้าลูกเรือ จนสลบไปได้ ..ในหมัดเดียว จริงๆ?

แต่นี่คือ.. เขาใช้เพียงแค่หมัดเดียวจริงๆ ใช่ไหม?

ทั้งเขา.. ยังใช้เวลาเพียงแค่สามสิบวินาที ในการจัดการกับคู่ต่อสู้ นี่มันบ้าไปแล้ว?

ชายหนุ่มคนนี้.. เขาเป็นใครมาจากไหนกันแน่ คาดไม่ถึงเลยว่าจะแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อได้ขนาดนี้?

ทุกคนต่างรู้สึกประหลาดใจมาก..

บางคนถึงกับคิดว่า หลินฟาน ต้องมีอะไรพิเศษ.. แล้วเป็นไปได้หรือไม่ว่า หลินฟาน ก็คือ ‘บุคคลเป้าหมาย’ คนนั้นจริงๆ และมีคนต้องการที่จะกําจัด หลินฟาน เพื่อป้องกันไม่ให้ หลินฟาน ไปถึงอังกฤษได้อย่างปลอดภัย?

หลินฟาน จัดการล้ม หัวหน้าลูกเรือ จนสลบลงไป นี่เป็นเรื่องที่ หลินฟาน วางแผนเอาไว้ เขาต้องการจับตัว หัวหน้าลูกเรือ คนนี้ และค้นหาบางสิ่งบางอย่างจากปากของเธอ

จนถึงตอนนี้ คนร้ายได้เสียชีวิต และบาดเจ็บ เครื่องบินลํานี้ก็ถือได้ว่าไม่มีอันตรายใดๆ แล้ว ทั้งยังมีความเป็นไปได้สูงที่จะสามารถลงจอดที่ประเทศอังกฤษได้อย่างปลอดภัย ไม่.. มันไม่ถูกต้อง หลินฟาน ที่มีโชคระดับสุดยอด หากอยากจะลงจอดได้อย่างปลอดภัย นั่นมันก็ไม่ใช่เรื่องยาก

แต่.. ก็นอกเหนือจากเครื่องบินลำนี้ ยังจะมีบางสิ่งที่เลวร้ายเกิดขึ้นอีก

ลูกสาวของ เฉินหลง ตอนนี้ก็ยังคงตกอยู่ในมือของกลุ่มคนร้าย, ถ้าอีกฝ่ายรู้ว่า เฉินหลง ยังทำภารกิจไม่สำเร็จ หากมองจากมุมนี้คนร้ายที่ได้คิดวางแผนอำมหิตอย่างการทำให้เครื่องบินลำนี้ตก คงเลือกที่จะฆ่าลูกสาวของ เฉินหลง ไปอย่างไร้ความปรานีอย่างแน่นอน

หาก หลินฟาน ต้องการช่วย เฉินหลง พาลูกสาวกลับมา เขาก็ต้องหาข้อสรุปก่อนว่า มันจะเป็นเช่นใด?

ดังนั้นต่อไป หลินฟาน ก็ยังจำเป็นต้องค้นหาตัว ‘บุคคลเป้าหมาย’ นี้ต่อไป

หลินฟาน ได้เดินตรงไปข้างหน้า และมาถึงด้านข้างของ หัวหน้าลูกเรือ ที่ได้หมดสติเอนตัวล้มลงไปนอนกับพื้น

จากนั้น หลินฟาน ก็ได้คว้าตัว หัวหน้าลูกเรือ ไปเหมือนนกอินทรีที่กำลังยกหิ้วลูกไก่…

“ผมจะขังเธอไว้ในห้องรับรอง หวังว่าจะได้อะไรที่เป็นประโยชน์จากเธอมาได้บ้าง…” หลินฟาน ได้พูดกับทุกคน

ตอนนี้เกือบทุกคนบนเครื่องบิน รู้ถึงการมีอยู่ของ ‘บุคคลเป้าหมาย’ แล้ว และพวกเขาแต่ละคนอาจเป็นบุคคลเป้าหมายนั้นได้.. เช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครริเริ่มที่จะยืนขึ้น และบอกว่าตัวเองเป็น ‘เป้าหมาย’ ในครั้งนี้ ดังที่ เฉินหลง กล่าว บุคคลเป้าหมาย อาจจะไม่รู้แม้แต่ตัวเองด้วยซ้ำ ดังนั้นจึงไม่มีใครออกมาอ้างสิทธิ์ในสิ่งนี้

หลินฟาน ได้พาตัว หัวหน้าลูกเรือ ไปที่ห้องรับรอง และใช้เทคนิคการแพทย์ของจีน เพื่อปิดผนึกการเคลื่อนไหวของ หัวหน้าลูกเรือ ทําให้เธอไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้ ซึ่งมันดูมีประโยชน์มากกว่าการใส่กุญแจมือมาก

จากนั้น หลินฟาน ก็ได้ทำการปลุก หัวหน้าลูกเรือ ให้ตื่นขึ้นมา

แม้ว่าหมัดของ หลินฟาน เมื่อครู่จะดูรุนแรงมาก หมัดเดียวก็สามารถจัดการกับ หัวหน้าลูกเรือ จนสลบลงไปได้ แต่การควบคุมความแรงของ หลินฟาน ก็ช่างแม่นยํามากเช่นกัน หมัดนั้นไม่ได้ทําร้ายเธอมากนัก อีกอย่างหลังๆ มานี้ เขาเองก็ได้เรียนรู้วิธีที่จะควบคุมพลังอันยิ่งใหญ่ในร่างกายของเขาได้โดยไม่มีปัญหาใดๆ ทั้งยังควบคุมมันได้อย่างมีประสิทธิภาพมาก จากในช่วงแรกเริ่มมาจนถึงตอนนี้ หลินฟาน ก็สามารถควบคุมพลังนี้ได้มากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว

หัวหน้าลูกเรือ ได้ตื่นขึ้นมา แต่แล้วเธอก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าร่างกายของเธอไม่อาจจะขยับได้เลย จริงๆ นี่มันราวกับถูกผีอำ ร่างกายของเธอมันเหมือนกับไม่เชื่อฟัง แม้ว่าเธอจะยังคงมีสติ แต่ร่างกายของเธอก็เหมือนกับ ..กำลังหลับอยู่

ความรู้สึกแบบนี้น่ากลัวมาก สีหน้าของ หัวหน้าลูกเรือ ก็ได้เปลี่ยนไปแล้ว : “คุณ.. นี่คุณทําอะไรกับฉัน?”

น้ำเสียงของ หัวหน้าลูกเรือ ในเวลานี้ดูตื่นตระหนก ซึ่งมันก็คือความกลัวต่อสิ่งที่ไม่รู้

“ผมไม่ได้ทําอะไรมาก เพียงแค่สกัดจุดคุณเพื่อไม่ให้คุณขยับตัวไปไหนได้ก็เท่านั้น คุณเองก็เป็นคนจีน คงไม่เคยได้เห็นศิลปะการต่อสู้มาก่อนใช่ไหม อืม.. ลืมบอกคุณไปว่าสิ่งที่เขียนอยู่ในศิลปะการต่อสู้มันก็มีความจริงอยู่ในนั้นเช่นกัน” หลินฟาน พูดพร้อมยิ้มเล็กน้อยออกไป

คําพูดของ หลินฟาน มีจุดมุ่งหมายเพื่อเป็นการเยาะเย้ย ล้อเลียน หัวหน้าลูกเรือ ในความคิดเห็นก่อนหน้านี้ เกี่ยวกับภาพยนตร์สายลับ 007 และ Mission: Impossible

หัวหน้าลูกเรือ ในเวลานี้ก็เชื่อแล้ว เธอไม่สามารถปฏิเสธได้ ถ้าหาก หลินฟาน ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้ของจีน แล้วจะจัดการกับเธอที่ซึ่งเป็นสายลับที่ได้ผ่านการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีเยี่ยม จนสลบไปได้แค่หมัดเดียว ได้อย่างไร..

หัวหน้าลูกเรือ ได้แต่หัวเราะอย่างขมขื่นในใจอยู่นาน ไม่น่าแปลกใจเลยที่ หลินฟาน กล้าที่จะสัญญาว่าจะใช้แค่มือเดียวเพื่อต่อสู้กับเธอ เพราะคนอื่นใช้แค่มือเดียว มันก็เพียงแล้วที่จะจัดการกับเธอได้โดยง่ายๆ ทั้งนี้มันก็ช่างเป็นเรื่องที่น่าอายมากที่เธอคิดว่า เธอ.. กำลังได้เปรียบอีกฝ่ายอยู่..

“คุณจะทำอะไรได้ถ้าคุณไม่ฆ่าฉัน หรือนี่คุณต้องการ.. ได้อะไรจากฉัน?” หัวหน้าทีมแอร์โฮสเตส ได้กล่าวออกมา