ยอดอาจารย์มหาเมตตา บทที่ 797 หลินชิงจู้ขึ้นมา
เย่ชิว ซึ่งอยู่ในเหมืองมหาบรรพกาล ไม่รู้ว่าบนขุนเขาเมฆาม่วงของสำนักเยียวยาสวรรค์ของโลกมหารกร้างเป็นอย่างไรในขณะนี้ ดวงตาที่ลึกล้ำของหลินชิงจู้ซึ่งยืนอยู่บนขุนเขา มองดูดวงดาวบนท้องฟ้าและตกอยู่ในห้วงภวังค์อันไม่มีที่สิ้นสุด จ้าวว่านเอ๋อ เสี่ยวหลิงหลง และเสี่ยวเมิ่งลี่ยืนอยู่ข้างหลังนาง และมองดูนางอย่...
