บทที่345
“เฮ้ ไม่ได้ยินเหรอว่าให้หลบไป นี่คือเรือฟลายอิ้งดัชแมนของท่านฟานเดอร์ เด็คเค่นนะ” รอนได้ฟังก็หรี่ตาลงเล็กน้อย เขารู้สึกไม่ค่อยพอใจขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก พวกมนุษย์เงือกชายเห็นว่ารอนไม่มีทีท่าจะหลบทางก็สูดหายใจลึก เตรียมลงมือ ทันใดนั้นมนุษย์เงือกคนหนึ่งที่เคยเห็นหน้ารอนจากบนบกก็เบิกตากว้าง “แค่ก ๆ ๆ...
