บทที่ 147 รางวัลอันดับหนึ่ง
บทที่ 147 รางวัลอันดับหนึ่ง “เอาล่ะ มันเริ่มดึกแล้ว หยานเอ๋อร์ เราควรไปได้แล้ว” หัวหน้าตระกูลหลิวพูด โดยใช้ข้ออ้างเพื่อขัดจังหวะการสนทนาระหว่างทั้งสองเพื่อหลีกเลี่ยงการทะเลาะกัน “ฮึ่ม” หลิวเหยียนส่งเสียงฮึดฮัด จับมือพี่สาวของนางหลิวหยินไว้ และกำลังจะจากไปพร้อมกับบิดา เมื่อเห็นทุกคนในตระกูลหลิวจากไป ...
