บทที่ 129 - วิชาข้ามเวลาที่เต็มไปด้วยพลังอันแสนร้ายกาจ
ติดตามเป็นกำลังใจให้ผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay
บทที่ 129 - วิชาข้ามเวลาที่เต็มไปด้วยพลังอันแสนร้ายกาจ
ระดับพลัง: 450 ล้าน!
หลังจากที่หลินเฉินแปลงร่างเป็นซูเปอร์ไซย่าในตำนาน ระดับพลังของเขาก็อยู่ที่ประมาณ 390 ล้านเท่านั้น
แต่ฮิตโตะกลับสามารถขยายระดับพลังของตนเองไปได้อีกจนมีระดับพลังเหนือกว่าหลินเฉินแล้ว
เป็นไปตามที่หลินเฉินจำได้ไม่มีผิด
ฮิตโตะซ่อนเร้นพลังของตนเอาไว้
หลังจากที่พลังของเขาถูกปลดปล่อยออกมาเต็มกำลัง คงมีเพียงผู้ที่มีระดับพลังเทพพระเจ้าซูเปอร์ไซย่าเท่านั้นที่จะต่อกรกับเขาได้
ซึ่งหลินเฉินยังไม่ไปถึงระดับพลังนั้น...
เมื่อคิดได้เช่นนี้ หลินเฉินจึงตัดสินใจเก็บพลังร่างซูเปอร์ไซย่าในตำนานขั้น 2 เอาไว้ก่อน
เพราะหากเขาเกิดใช้มันขึ้นมา มันอาจเป็นการพัฒนาความแข็งแกร่งของอีกฝ่าย จนหลินเฉินคงจะไม่มีโอกาสเอาชนะได้เลย
“ระบบ ข้าเหลือเวลาอีกเท่าไรในการทำภารกิจตัวเลือก 2 ให้เสร็จสมบูรณ์?”
“เหลือเวลานับถอยหลังอีก 6 นาที”
ชิ ยังเหลือเวลามากขนาดนั้นเลยเหรอ?
“เตรียมรับมือ!”
ทันทีที่ฮิตโตะพูดจบ เขาก็พุ่งไปหาหลินเฉินด้วยความเร็วที่เร็วขึ้นยิ่งกว่าเดิม
ครั้งนี้ฮิตโตะไม่ได้ใช้วิชาข้ามเวลาในทันที แต่เขาใช้ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นใหม่ของเขาเผชิญหน้ากับหลินเฉินตรงๆ
ฟิ้วว ฟิ้วว
ทั้งสองกลายเป็นลำแสงสองลำและได้เคลื่อนตัวผ่านไปยังภูเขาที่อยู่ใกล้เคียง
ลำแสงทั้งสองเส้น สีเขียวหนึ่งและสีม่วงหนึ่งได้ชนกันอย่างต่อเนื่อง จากนั้นแยกออกจากกันทันที แล้วปะทะกันอีกครั้ง
พวกเขาต่อสู้จากพื้นดินสู่ท้องฟ้า และจากท้องฟ้าสู่พื้นดิน
ออร่ามหาศาลได้พุ่งออกมาจากระหว่างร่างทั้งสองอย่างต่อเนื่อง บดขยี้ทุกสิ่งรอบตัวพวกเขาให้กลายเป็นผุยผง
ในยามนั้นเอง ชาวไซย่าจำนวนมากที่สัมผัสได้ถึงออร่าก็กำลังจะพุ่งเข้าไป
เมื่อเห็นเช่นนี้ ทางเรนโซ่จึงได้รีบหยุดพวกเขาไว้
ตลกหรือไงกัน!
หากพวกเจ้าเข้าใกล้ระหว่างที่ทั้งสองกำลังต่อสู้กัน พวกเขามีหวังตายหรือได้รับบาดเจ็บสาหัสแน่ ดังนั้นเขาไม่มีทางปล่อยให้ชาวไซย่าพวกนี้เข้าไปได้หรอก
หลังจากเสียงดังกึกก้องจนสั่นสะเทือนดาวเคราะห์ได้ดังขึ้น ในที่สุดการต่อสู้ก็ได้ตัดสินผู้แพ้ชนะ
ด้วยเสียงอันดังกึกก้อง หลินเฉินถูกส่งลอยกระเด็นไปอีกครั้งและตัวก็จมลงกับพื้น
ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นได้ ฮิตโตะก็เตะมาจากฟากฟ้าฝังหลินเฉินลงไปบนผืนดิน
เขายังคงพ่ายแพ้ต่อฮิตโตะเช่นเดียวกับก่อนหน้านี้
ตู้ม!
หลินเฉินกระโดดออกมาจากอีกด้านหนึ่งของพื้น หอบหายใจอย่างหนัก
แข็งแกร่งมาก!
ไม่ว่าจะเป็นความเร็วหรือความแข็งแกร่ง อีกฝ่ายก็ยังแข็งแกร่งกว่าเดิมมาก
สมกับเป็นตัวละครที่ปรากฏตัวในช่วงท้ายของเรื่อง ยามนี้ยังยากเกินไปสำหรับเขาที่จะต่อสู้กับฮิตโตะ
หลินเฉินชำเลืองมองเวลาและยืนยันว่าเขายังต้องยื้ออีก 3 นาที
แต่ด้วยความแข็งแกร่งที่ฮิตโตะเผยออกมาตอนนี้ ถ้าเขาต่อสู้ตามปกติในช่วง 3 นาที เขาอาจจะตายอย่างกะทันหันได้
ไม่ว่าร่างกายของซูเปอร์ไซย่าในตำนานจะแข็งแกร่งแค่ไหน มันก็มีขีดจำกัดอยู่
โบรลี่ใน 'ร้อนแรงสุดขั้ว ศึกระเบิดซูเปอร์ไซย่า' ครั้งหนึ่งก็เคยได้รับบาดเจ็บสาหัสเพราะโกคูที่ต่อยเขาด้วยพละกำลังที่มากกว่าตัวเขาเอง
ตอนนี้ระดับพลังของฮิตโตะได้เหนือกว่าของเขาไปแล้ว ถ้าอีกฝ่ายใช้ข้ามเวลาเพื่อส่งหมัดสังหารมาอีกสองสามหมัดเหมือนก่อนหน้านี้ หลินเฉินคงไม่อาจยื้อได้อีกแล้ว
ดังนั้น……
หลินเฉินจึงคิดที่จะเปลี่ยนแผนของเขา
“เฮ้!
ฮิตโตะ
ทำไมเจ้าถึงไม่ใช้วิชาข้ามเวลาของเจ้าอีกกันล่ะ?”
“ไม่ต้องห่วง ข้าไม่คิดจะใช้มันหรอก เพราะหากข้าใช้เจ้าคงจะได้ตายไปแล้ว!”
ฮิตโตะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"เช่นนั้นเหรอ?"
หลินเฉินเม้มริมฝีปากแล้วกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม “แต่ข้าไม่มั่นใจหรอกว่ามันจะเป็นเช่นนั้น
ข้าน่ะมองทะลุวิชาข้ามเวลาของเจ้าแล้ว!
ครั้งต่อไปที่เจ้าใช้มัน ข้าสามารถทำลายมันได้!”
"...เป็นเช่นนั้นหรือ?"
ฮิตโตะหรี่ตาลง “เลิกตบตาข้าได้แล้ว ไม่มีผู้ใดสามารถทำลายวิชาข้ามเวลาของข้าได้”
“งั้นก็ลองดูเลยสิ!”
ตู้ม!
ฮิตโตะเปิดฉากโจมตีขณะที่เขาพุ่งไปทางหลินเฉิน
"ข้ามเวลา!"
เมื่อระยะห่างระหว่างคนทั้งสองใกล้กันมาก ฮิตโตะก็ได้ใช้วิชาข้ามเวลา
เขากำลังจะเข้าใกล้ตัวหลินเฉิน แต่ทันใดนั้นเขาก็พบว่าหลินเฉินที่อยู่ตรงข้ามเขากำลังถือลูกบอลพลังงานสีเขียวเป็นประกายอยู่บนฝ่ามือแต่ละข้าง และกำลังจะฟาดพวกมันลงบนพื้น
"บนพื้นเหรอ?"
เมื่อเห็นเช่นนี้ ฮิตโตะก็ตระหนักได้ทันที
เขารีบหยุดและจ้องมองไปที่พื้นและกำลังจะถอยหนีไป
แต่ในยามนั้นเอง เวลาของวิชาข้ามเวลาได้มาถึงจุดสิ้นสุดพอดี
ครืน!
ช่วงเวลาต่อมา ลูกบอลพลังงานในมือของหลินเฉินก็กระแทกลงบนพื้น ทำให้เกิดการระเบิดจนแผ่นดินไหว
พลังงานอันทรงพลังกลืนกินทุกสิ่งภายในรัศมีหลายกิโลเมตรจากหลินเฉิน
ท่ามกลางแสงสว่าง ฮิตโตะได้ถูกส่งลอยออกไปและล้มลงกระแทกกับพื้นอย่างแรง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเหงื่ออันเย็นเหยียบ
“จ-เจ้านี้มันช่างกล้าเสียจริง!”
ฮิตโตะจ้องมองด้วยความประหลาดใจกับลูกบอลแสงสีเขียวที่ค่อยๆ เลือนหายไปต่อหน้าเขา
ท่ามกลางลูกบอลแสง หลินเฉินยืนอยู่กับที่ด้วยสีหน้าไร้กังวล
"เป็นยังไงบ้างล่ะ?
ไม่ใช่ว่าเมื่อครู่ข้าทำลายมันไปแล้วหรือ?”
“นั่นถือว่าเป็นการทำลายวิชาของด้วยงั้นเหรอ?”
ใบหน้าของฮิตโตะดูน่าเกลียดยิ่ง
วิชาข้ามเวลาของเขามันเคยถูกแก้ทางเช่นนี้ยามใดกัน?
“ไม่ว่าวิธีการจะเป็นเช่นไร ทว่ามันก็สามารถแก้ทางวิชาข้ามเวลาของเจ้าได้”
หลินเฉินกล่าวพร้อมกับยิ้มออกมา
ในแง่ของพรสวรรค์ด้านศิลปะการต่อสู้ เขาอาจจะไม่เก่งเท่าโกคูในอนาคตที่สามารถคาดการณ์จากประสบการณ์ว่าฮิตโตะจะใช้วิชาข้ามเวลาตอนไหน
ทว่าหลินเฉินได้คิดวิธีอื่นขึ้นมา ซึ่งก็คือการใช้การโจมตีพลังงานระยะสั้นในวงกว้าง เพื่อทำลายวิชาข้ามเวลาของฮิตโตะ
ส่วนหนึ่งที่เขาคิดว่ามันจะได้ผล เพราะฮิตโตะมักจะมาปรากฏตัวใกล้เข้าเมื่อใช้วิชาข้ามเวลาเสมอ ดังนั้นเขาจึงได้ทำการโจมตีรอบตัว หากฮิตโตะไม่หลบก็ต้องถูกโจมตีแน่
“เช่นนั้นข้าจะโต้กลับบ้างแล้ว!”
เปลวไฟสีเหลืองเขียวปะทุออกมาจากร่างของหลินเฉิน เขาโบกมือของเขา เปลวไฟมากมายพลันพุ่งเข้าหาโจมตีราวกับฝนกระสุน
ฮิตโตะหลบไปทางซ้ายและขวา ในขณะที่ใช้วิชาข้ามเวลาเพื่อเข้าใกล้หลินเฉินอย่างต่อเนื่อง
"เข้ามาสิ!"
"วิชาข้ามเวลา!"
ฮิตโตะใช้วิชาข้ามเวลา จากนั้นเขาก็เห็นว่าหลินเฉินใช้ฝ่ามือทั้งสองของตนอีกครั้งเพื่อทุบลูกบอลพลังงานสองลูกลงบนพื้น
คราวนี้ฮิตโตะไม่ได้เข้าใกล้ในทันที แต่รอให้วิชาข้ามเวลาหมดลง และเมื่อลูกบอลพลังงานทั้งสองระเบิดและสลายไป เขาก็ใช้วิชาข้ามเวลาอีกครั้งและโจมตีหลินเฉินอย่างรวดเร็ว
ปัง ปัง!
ฮิตโตะต่อยหลินเฉินที่หน้าอก ทำให้เกิดรอยฝ่ามือจมบนร่างกายของเขา
หลินเฉินตัวโค้งไปด้านหลัง แต่เขายังยื้อไว้ได้ พลิกฝ่ามือแล้วตบกลับไป ส่งผลให้ฮิตโตะลอยไปข้างหลังเช่นกัน
ทั้งสองทิ้งระยะห่างกันอีกครั้ง
เป็นอีกรอบหนึ่ง แต่พวกเขาก็ยังคงไม่สามารถหาผู้ชนะและผู้แพ้ได้อีกครั้ง
แต่โดยรวมแล้ว ทางหลินเฉินดูจะเป็นฝ่ายแพ้เพราะมีเลือดเปื้อนใบหน้าเล็กน้อย ส่วนทางฮิตโตะยังคงดูไร้ซึ่งกังวล
เห็นได้ชัดว่าเขามีความได้เปรียบมากกว่า
“เฮ้ เจ้าบอกว่าเจ้าชื่ออะไรนะ?”
ฮิตโตะเอ่ยถาม
“ลิงค์ ข้าเป็นชาวไซย่าจากจักรวาลอื่น!”
“จักรวาลอื่นงั้นหรือ?”
ฮิตโตะยิ้มออกมา
“เจ้าเป็นคนแรกที่สามารถต่อสู้กับข้าได้นานขนาดนี้
หากเจ้าไม่ใช่เป้าหมายของข้า ข้ายินดีที่จะปะมือกับเจ้า แต่น่าเสียดายที่วันนี้เจ้าจะต้องตายที่นี่”
“คงไม่เป็นเช่นนั้นหรอก!”
“ไม่ มันเป็นเช่นนั้นแน่นอน”
ฮิตโตะดึงมือของเขาออกจากกระเป๋าเสื้อ และทันใดนั้นก็คำรามออกมา ออร่าบนร่างกายของเขาพลันระเบิดออกมาอีกครั้ง
“ด-ได้ยังไงกัน?”
ออร่าที่ปล่อยออกมาจากฮิตโตะทำให้ดวงตาของฮานาเซียเบิกกว้าง
เพราะนางสัมผัสได้เลยว่าพลังของฮิตโตะนัน้เพิ่มขึ้นอีกครั้งแล้ว
ระดับพลังของฮิตโตะ:500 ล้าน!
เพื่อเผชิญหน้ากับหลินเฉินอีกครั้ง ฮิตโตะได้ยกระดับพลังของตนไปอีกขั้น
“จงเตรียมตัวตายได้แล้ว!”
ฮิตโตะกำหมัดแน่น ดวงตาของเขามีเพียงแววตาแห่งความเย็นชาคงอยู่
