บทที่ 27 คอลเลกชั่นอุปกรณ์ของยายเวร่า
บทที่ 27 คอลเลกชันอุปกรณ์ของยายเวร่า
“ฉันกลับมาแล้ว” ลุกซ์พูดเบา ๆ ขณะที่เขาปรากฏตัวอีกครั้งในห้องฝึกซ้อมของบ้านพักของพวกเขา
ก่อนที่เขาจะก้าวไปข้างหน้า ประตูห้องก็เปิดออกและยายเวร่าก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับสีหน้าประหลาดใจ
“ฉันกลับมาแล้วคุณยาย” ลุกซ์เดินไปหา เวร่า และกอดเธอด้วยความคิดถึง
"ยินดีต้อนรับกลับ." เวร่ากอดหลานชายของเธอในอ้อมกอดอันเปี่ยมด้วยความรัก ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอรู้สึกว่าการปรากฏตัวของลุกซ์นั้นแตกต่างไปจากก่อนที่เขาจะไปที่เอลิเซี่ยม
ในฐานะผู้มีประสบการณ์มามากมาย เธอมีลางสังหรณ์ว่าเด็กผมแดงคนนี้เคยมีประสบการณ์บางอย่างในเอลิเซี่ยม ที่ทำให้เขาตัดสินใจกลับบ้านเพื่อมาพบเธอ
"เจ้าหิวไหม?" เวร่าถาม... “ฉันเพิ่งทานอาหารกลางวัน แต่ฉันสามารถเตรียมอาหารให้เจ้าได้นะ จะเอาอะไรหรือเปล่า”
ลุกซ์ถอยกลับแล้วส่ายหัว “ไม่เป็นไรครับคุณยาย ฉันกินข้าวก่อนมาที่นี่แล้ว”
“เอาล่ะ ไปที่ห้องนั่งเล่นกันเถอะ” เวร่าเสนอขณะที่เธอตบไหล่หลานชายของเธอเบาๆ “บอกฉันเกี่ยวกับการผจญภัยของเจ้าในเอลิเซี่ยมให้ฉันฟังหน่อยซิ”
"ตกลง." ลุกซ์พยักหน้า
—-
“มันต้องเป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวแน่ๆ” เวร่ากล่าวขณะดึงหลานชายเข้ามาใกล้เธอ “ฉันแค่ดีใจที่เจ้ารอดมาได้”
ลุกซ์เพิ่งจบเรื่องราวของการบุกรุกของสัตว์ประหลาดในหมู่บ้านใบไม้ซึ่งทำให้ เวร่า รู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอถูกบีบอยู่ในอกของเธอ ลุกซ์เป็นหนึ่งในสามสมาชิกในครอบครัวที่เหลือของเธอ และความคิดที่จะสูญเสียเขาไปทำให้เธอรู้สึกวิตกกังวลมาก
“ฉันก็ดีใจที่รอดมาได้เช่นกัน คุณยาย” ลุกซ์ตอบทั้งที่หลับตา...
“ในช่วงเวลานั้น ฉันรู้สึกเศร้ามากกับการที่จะทิ้งคุณไว้ตามลำพัง อันที่จริง ฉันกลัวคุณยายจะอยู่คนเดียวมากกว่าที่จะให้คิดว่าฉันจะตาย มันรู้สึกเจ็บปวดมากกว่า”
...เวร่ากอดลุกซ์แน่นขึ้น ไม่ใช่แค่ลุกซ์เท่านั้นที่รู้สึกแบบนั้น เธอยังกลัวที่จะสูญเสียหลานชายที่เธอเลี้ยงมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กมาก...
“เจ้าจะกลับไปที่ เอลิเซี่ยม หรือไม่” -
"ใช่. ฉันต้องกลับไป ยังมีอีกหลายสิ่งที่ฉันต้องทำ”
เวร่าถอนหายใจ แต่เธอไม่ได้พยายามห้ามหลานชายจากการตัดสินใจของเขา สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือให้การสนับสนุนเขาและอธิษฐานขอให้เขาปลอดภัยในขณะที่เขาสำรวจโลกที่เธอเคยเดินทางผ่านเมื่อหลายปีก่อน
“มีอะไรให้ฉันช่วยไหม?” เวร่าถาม... “ตราบใดที่ฉันมีมัน ฉันจะมอบมันให้กับเจ้า”
ลุกซ์พยักหน้า "ยาย. ฉันต้องการอาวุธ ชุดเกราะ และอุปกรณ์อื่นๆ”
“แล้วแกนอสูรล่ะ?” เวร่าถาม... “ฉันก็มีบ้างเหมือนกัน”
“คุณยาย กฎของไวล์การ์ดระบุว่าไม่อนุญาตให้มอบแกนอสูรให้กับผู้เริ่มต้นไม่ใช่หรือ?” ลุกซ์ถาม...
เจอรัลด์ ผู้พิทักษ์แห่งฐานที่มั่นไวล์การ์ด ได้ออกกฎว่าผู้ใหญ่ไม่สามารถตามใจลูกๆ ของพวกเขาได้ และการมอบแกนอสูรให้พวกเขาเพื่อเพิ่มค่าสถานะตั้งแต่เนิ่นๆ เขาเชื่อว่าการปฏิบัติเช่นนี้จะป้องกันไม่ให้เด็กๆ มุ่งมั่นที่จะก้าวไปสู่ตำแหน่งที่สูงขึ้นเท่านั้น
หากพวกเขาสามารถกระโดดข้ามระดับตั้งแต่เริ่มต้น พวกเขาจะไม่พัฒนาทัศนคติที่ถูกต้องของนักรบที่ได้รับการบัพติศมาด้วยเลือด
เจอรัลด์ต้องการมีชุมชนที่เข้มแข็ง เขาไม่มีประโยชน์อะไรกับคนไร้ประโยชน์ที่มีสถานะสูงซึ่งจะทำหน้าที่เป็นเพียงเป้าของปืนใหญ่ เมื่อการต่อสู้ที่แท้จริงเริ่มขึ้น
เวร่าขมวดคิ้วเพราะเธอเข้าใจในสิ่งที่ลุกซ์พยายามจะพูด อย่างไรก็ตาม เธอใส่ใจกับการอยู่รอดของหลานชายของเธอ ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจประนีประนอมกับเขา
“ฉันจะให้แกนอสูรอันดับ 1 แก่เจ้าเพียงสี่อันเท่านั้น” เวร่าตอบ...
"ไม่ต้องกังวล. การมีจำนวนมากนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่ กฎของเจอราลด์มีไว้เพื่อเตือนผู้ใหญ่ว่าอย่าตามใจลูกมากเกินไป ฉันแน่ใจว่าเขาจะไม่สร้างความยุ่งยากหากฉันให้แกนอสูรเกรดต่ำสี่อันแก่เจ้า”
ลุกซ์ครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนที่จะพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ เขาคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรถ้าเขามีแกนอสูรเกรดต่ำสี่อัน นอกจากนี้เขายังอยากจะยกระดับความแข็งแกร่งของ เดียรโบล ไปอีกระดับอีกด้วย
"ดี. ตอนนี้เรามาพูดถึงอุปกรณ์กันดีกว่า” เวร่ากล่าว...
“กลับไปที่พื้นที่ฝึกซ้อมกันเถอะ ห้องนั่งเล่นไม่ใหญ่พอที่จะขนของที่ฉันต้องการให้คุณ”
ลุกซ์สนใจอย่างยิ่งที่จะดูว่าคุณยายของเขาเตรียมสิ่งของอะไรไว้ให้เขาบ้าง
เจอรัลด์ไม่ได้ห้ามไม่ให้ผู้ใหญ่มอบอุปกรณ์ให้เด็กๆ เพื่อใช้ในเอลิเซียม เหตุผลของเขาเบื้องหลังเรื่องนี้ง่ายมาก ต้องปฏิบัติตามข้อกำหนดบางประการก่อนจึงจะสามารถติดตั้งอุปกรณ์บางประเภทได้
ยกตัวอย่างโล่ของลุกซ์ ที่ต้องการความแข็งแกร่ง 10 แต้มก่อนจึงจะสามารถใช้ได้
เด็กสิบสองปีไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้นในตอนแรก พวกเขาจะต้องใช้เวลาสักพักในการ "เพิ่มเลเวล" และได้รับความแข็งแกร่งที่จำเป็นในการติดตั้งอาวุธ ชุดเกราะ และสิ่งประดิษฐ์อื่น ๆ ที่พ่อแม่ของพวกเขาเตรียมไว้ให้พวกเขา
นอกจากนี้ สิ่งเหล่านี้สามารถหาได้จาก เอลิเซี่ยม ดังนั้นเจอรัลด์จึงไม่เห็นปัญหาใดๆ ในการให้เด็กๆ ได้สิ่งเหล่านี้ เนื่องจากเป็นกรณีนี้ ผู้ใหญ่จึงมีข้อตกลงที่ไม่ได้เขียนไว้เป็นลายลักษณ์อักษรว่าอนุญาตให้จัดหาอุปกรณ์ให้บุตรหลานของตนได้ ตราบใดที่พวกเขาไม่ได้ประกาศให้โลกทราบอย่างโจ่งแจ้ง
...ลุกซ์ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกตะลึงกับอุปกรณ์มากมายที่ เวร่า มอบให้เขา...
จริงๆ แล้ว เวร่า วางแผนที่จะมอบสิ่งของพวกนี้ให้กับลุกซ์ หากหลานชายของเธอขอความช่วยเหลือจากเธอเท่านั้น สิ่งที่เธอเตรียมไว้สำหรับเขาล้วนแต่เป็นอาวุธที่หายากและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
ลูกครึ่งเทพประเมินสิ่งของเหล่านี้ทีละรายการ เขาพบว่าเขาสามารถใช้ของเหล่านี้ได้เพียงบางส่วนเท่านั้นหลังจากที่เขาก้าวเข้าสู่ตำแหน่งอัครสาวก ซึ่งยังค่อนข้างห่างไกลจากสถานะปัจจุบันของเขา
ถึงกระนั้น เขาก็ยังพบเซ็ตอุปกรณ์บางอย่างที่ทำให้เขายิ้มกว้างถึงหู
เซ็ตอุปกรณ์เป็นไอเท็มที่ช่วยเพิ่มพลังโจมตี การป้องกัน และโบนัสได้ดีเมื่อสวมใส่ตั้งแต่สองตัวขึ้นไป
“ออกมาเลยเดียโบล!” ลุกซ์ตะโกนและสหายที่ไว้ใจได้ของเขาก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆ เขาโดยสวมชุดเกราะหนังหมาป่า
“เปลี่ยนชุดเกราะของเจ้าเป็นสิ่งนี้!” ลุกซ์สั่งขณะที่เขาชี้ไปที่ชุดเกราะสีดำที่เขาเลือกไว้สำหรับคู่หูของเขาโดยเฉพาะ
เดียรโบล พยักหน้าแล้วจึงถอดชุดเกราะหมาป่าออกแล้วส่งคืนให้แก่ลุกซ์
—–
< ชุดอัศวินพเนจร >
ข้อกำหนดความต้องการ: 22 คะแนนเพื่อความแข็งแกร่ง
– สนับอัศวินพเนจร
+15 พลังป้องกัน
– เสื้อเกราะอัศวินพเนจร
+15 พลังป้องกัน
– หมวกอัศวินพเนจร
+15 พลังป้องกัน
< โบนัสเซ็ตอัศวินพเนจร >
– อุปกรณ์ 2 ชิ้น
+1 ให้กับความแข็งแกร่ง
– อุปกรณ์ 3 ชิ้น
+2 สู่พลังชีวิต
– อุปกรณ์ 4 ชิ้น
ความคล่องตัว +2
– อุปกรณ์ 5 ชิ้น
+50 คะแนนพลังชีวิต
+25 ต้านทานธาตุทั้งหมด
+2 ความคล่องตัว
ลดความเสียหายจากการโจมตีทางกายภาพ 20%
—–
เดียรโบล ได้รับการปรับปรุงใหม่ทั้งหมดหลังจากสวมชุดเกราะสีดำ ดวงตาสีแดงเรืองแสงของเขาสามารถมองเห็นได้ผ่านรอยกรีดตาของหมวกกันน็อค ซึ่งทำให้เขาดูน่ากลัวมาก
“มันคงจะสมบูรณ์แบบถ้าดาบและโล่ของเขาเป็นสีดำเช่นกัน” ลุกซ์พึมพำขณะลูบคางอย่างครุ่นคิด “แต่ยังไงก็ต้องทำตอนนี้”
—–
< เดียรโบล>
พลังชีวิต: 165 / 165
มานา: 110 / 110
การโจมตี: 18 – 27 (+20 ความเสียหายจากความเงียบสงบ)
ความแข็งแกร่ง: 23 (+1)
ความฉลาด: 22
พละกำลัง: 21 (+2)
ความคล่องตัว: 22 (+2)
ความคล่องตัว: 22 (+2)
พลังป้องกัน: 98
ทักษะ: การฟัน
—–
เวร่ารู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นว่าโครงกระดูกสีขาวสามารถสวมใส่ชุดเกราะที่เธอเตรียมไว้สำหรับหลานชายของเธอได้
...เธอไม่คิดว่าสัตว์ประหลาดของลุกซ์จะเติบโตได้ถึงขนาดนี้ สิ่งนี้ทำให้เธอรู้สึกสบายใจ โดยรู้ว่าจะมีบอดี้การ์ดที่เชื่อถือได้ติดตามหลานชายของเธอไปทั่วโลกในโลกของเอลิเซี่ยม...
...0...00...000...///
